Diyeti Sürdürme ve Motivasyon

En iyisini yapıyorsunuz . Şu ana kadar bana destek veren bir kişi bile çıkmadı, konuşmasalar da sorun yok aslında ama herkeste bir “ne gerek var, nerden çıktı?” cümleleri.. açıkçası benim bu aralar ruhen de farklılıklara ihtiyacım var. Daha doğrusu insanlardan uzak olmaya. sürekli kullanılıyormuşum, önemsenmiyormuşum hissi var. Biraz da anlaşılmaya ihtiyacım var sanırım. Bunu yapacak insan olmayınca ota böceğe yöneldim. :) sabah erken vakitlerde insanın az doğanın çok olduğu yer beni mutlu ediyor bu yüzden. Psikolojik sağlamlık için de beden sağlamlığı gerek. Hepsi birbirine bağlı. Anlayışlı insanlara rast geliriz umarım hep ..
 
rvl .!.:
Yarım lahmacun çok bir şey yapmaz, en fazla 100 kalori. Bugün ekmek, makarna gibi şeyler yemezsiniz olur biter. Bu arada ekleme yapayım kendinizi o kadarla durdurabilmeniz başarılı.
Genişletmek için tıkla...
Açıkçası ben de kendimden beklemiyordum :) çünkü en sevdiğim yemeklerden biri. Teşekkür ederim :)
 
Canan karatay bile yedi cok da şey yapmayın onu günlük karbonhidrat ihtiyacınızdan düşebilirsin hocam
 
Kaç yaşındasınız bilmiyorum ama 30 lu yaşlarda böyle bi aydınlanma geliyor bence. Ben 32 yaşındayım ve bi kaç yıldır kendimi tanımaya kendimi önemsemeye ve ne olursa olsun değerli olduğumu kabul etmeye başladım. Öncelik kendini olduğu gibi kabul edip sevmek bence. Bunu yapınca insanların fikirleri ve tavırları da daha geri planda kalıyor.
 
30 yaşındayım, dediklerinize çok katılıyorum. Ben de 30 Dan sonra çok farklılaştım. 29 da çok farklı olan ben 30 da 180 derece döndüm resmen. Huylar, zevkler, istekler, önemli şeyler vs.. ve kendimle sadece bu yıl ilgilendiğimi farkettim. Eş, çocuk, aile , iş.. sürekli bunlarla ilgilenirken aynaya bile bakmamışım hiç :) o kadar kendimi unutmuşum. Şimdiki halimle iyiyim mutluyum. Çok fazla ruhsal boşluklarım olsa da eski ben ile şimdiki ben arasında seçim yapmak zorunda kalsam şimdikini tercih ederdim . En azından tam olarak neyi istediğini, nasıl yönetmen gerektiğini biliyorsun . Daha bir olgun yaş oluyor 30. İnsanları geçmişte çok umursardım , şimdi de (geçmişe nazaran daha az) ama yine de umursuyorum. Ne bileyim , değişik hallerdeyim bu aralar :)
 
Kendini bulmak uzun bi yolculuk ve daha başındayız bence. Sindire sindire yaşayacağız her şeyi bundan sonra 40lı yaşlarına yaklaşmış arkadaşlarım asıl aydınlanma ve kendini bulmanın 40 tan sonra olduğunu söylüyor bakalım zamanla göreceğiz
 
Evet, sağlıkla görelim inşallah o günleri :)
 
Hanımlar ben bugün kahvaltıda 3 kaşık baharatlı yoğurt, iki haşlanmış yumurta(köy yumurtası olduğu için boyları küçüktü), 2-3 ceviz ve nane yedim. Öğrencilerim de kayısı eriği getirmisler. 5-6 tane ondan yedim
2,5 litreye yakın su içtim.
Akşam yemeğinde fırında köfteli sebze yemeği ve ayran vardı. Yanina da yeşillik. Kacirmadim çok şükür ama sonrasında içim cok yandı. O yüzden 1 top dondurma yedim. Sporu da yapmayi planlanmıştım ama umduğum gini olmadi. Yatmadan önce yapmaya çalışacağım
 
İşte bu bende de oldu.
Kendimi buldum, sevdiğim şeyler için çaba sarfediyorum. Başkalarını değil kendimi önceliyorum.
Ruhen bedenen kendime yatırım yapıyorum
30 yaş dönüm noktası bence. Dönüşümün değişimin ivme kazandığı bir dönem
 
Kendime notlar

Güzel emek verdin, iradeli ol ve 5 kg daha ver
4 hafta sonra nasipse seyahate çıkıyorsun, rahat yürümek gezmek eğlenmek için sağlıklı beslen ve ideal kilona gel.
Hareket et
10 dk dahi olsa egzersiz yap
Bol su iç.
Yiyeceğini önceden hazırla , evden öyle çık.
Sınav stresini yemekten çıkarma üzülürsün
Aynı yerden birden fazla sokulma, zarar görme
Bismillah de yola devam et
Ve tabi ki 1 “ 0 dan çoktur hep hatırla
 
Ek olarak 20 dakika tüm vücut egzersiz de yaptim. Kan ter icindeyim. Normalde haftanin dört günü (pazartesi-carsamba-cumartesi-pazar) yaparim diyordum ama bugün de yaptım. Sonrasında da bu istikrarla devam ederim inşallah
 
leyl76 .!.:
D dilann92
G gokyuzum
R rvl
Dünün raporlarını alalim mi

RedGirl
mimesis sizler neredesinizn
Genişletmek için tıkla...
Merhaba, günaydın
Kaç gündür uğrayamadım. Hızlıca mesajları okudum. Yeni gelen arkadaşlar, hoşgeldiniz.
Geçtiğimiz haftam çok yoğun geçti, haftasonu il dışındaydık. Geldik, pazartesi akşamı hastalandım. Bir de galiba hazır soğuk kahveden zehirlendim. Bozukmuş. Yeni yeni kendimi toparlamaya başladım. Bu süreçte yediklerime biraz daha fazla dikkat ettim mideme dokunmasın diye. Bugün çok daha iyiyim.
Dün akşam;
Havuçlu terbiyeli çorba,
Kabak yemeği,
Peynirli marul salatası,
Üç kaşık soslu spagetti,
Yoğurt yedim. Öğlen sadece şekersiz Türk kahvesi içmiştim. Kızımın kalan armut ve elmasından yemiştim. (4-5 ince dilim) Kahvaltıda da bir tane yumurta, bir tane salatalık, iki dilim peynir ve kendi yaptığım patatesli ve peynirli börekten bir dilim yemiştim. Yanına da bitki çayı.

Dün sabah 66.45 kg idim az önce tartıldım 66.90 çıktım. Bugün biraz daha dikkatli olmam lazım.
 
Bir de ilk başladığımda hergün yarım saat bile olsa leslie yapıyordum. Bunu kızım uyanıkken yapmak durumundayım başka türlü uygun zaman yok fakat kızımı doğduğundan beri ekransız büyütmeye çalışıyoruz. Aynı şekilde gün içinde telefonuma yanımdayken de bakmıyorum. Tv ya da telefondan açmak zorunda olduğum için bir hafta yapıp sonra bıraktım maalesef.
 
Cok geçmiş olsun canım bugün dengelersin artik
Cocukla bir işi yapmak zor oluyor gerçekten. Ekransız büyütmeyi ben de cok istedim. 1 yaşına kadar izlemedi öyle ama kışın yeme sorunu yasadigimiz için eşimin de baskısıyla izletmeye başladım. Yazın tekrar azalttım. Takdir ediyorum o yüzden belli bir yasa kadar ekransiz buyutenleri. Şimdi kreşte de dans etmeleri için televizyondan açiyorlarmış. Evde dengelemeye çalışıyoruz o yüzden
 
Çok teşekkür ederim. Bugün dengelemeye çalışacağım :) akşam yemeğinden sonra yürüyüşe gitmeyi düşünüyoruz eşimle ve kızımla. :) bebek arabasında oturursa güzel yürürüz yoksa dolaşıp geliriz.
%100 sıfır ekransız bazen olmadı bizim. Eşimi ikna etmek zor oldu bizde de. Aman bir şey olmaz, biz sabahtan akşama izledik falan dedi hep. Ama şimdi iyi ki diretmişsin, iyi ki kavgalar etmiş vazgeçmemişsin diyor bana. Şimdi evet ekran yok. Ama bazen misafirliğe gittiğimizde tv açık oluyor beş on dk bakıyor şaşkın şaşkın sonra ev sahibinden kapatmasını rica ediyoruz. Bazı günler aşırı derecede zorlandığım oluyor. On dk açmamak için kendimi zor tutuyorum. Temmuzda doğum gününden sonra ara ara 15-20 dk açabilirim artık diye düşünüyorum. Bir de bir sesli kitap uygulaması buldum. Arka planda hareketsiz resimler ve seslendirme var sadece. Bol bol okuyoruz ama çok acil durumlarda onu kullananilirim diye düşündüm.
 

Benim eşim aşırı baskı yaptı. Zatem benim bu kadar kilo alma sebebim de eşim kızım yemek yemediği zaman cok sinirleniyordu. Sürekli tartışıyorduk o yüzden. Bir gün aç su telefonu ne oluyorsa olsun, yeter ki yesin dedi. Telefonla yemek yeme alışkanlığı oluştu bu kez. Yanlış yaptığının farkında, onu telafi etmek ve telefondan uzak tutmak için de genelde akşamları oyun oynuyor kızımla. Aynı hatayı ikinci çocukta yapmayiz umarım
 
Bazen eşler farkında olmuyor durumun. Bir anne kadar detaylı, neden sonuç ilişkisi içinde düşünemiyorlar bana göre. Anı kurtarma peşindeler. Kreşte şu an arkadaşları ile birlikte yiyordur şimdi kızınız. Telefon- yemek bağlantısını yavaş yavaş kaybetmeye başlamıştır bence.
İkinci çocuk için bir mesajda düşündüğünüzü okumuştum. Allah gönlünüze göre versin, hayırlısı olsun. :))
Benim hiç cesaretim yok.
 

Kreşten döndüğünde çok farklı davranıyor bize karşı. Nedenini çözmeye çalışıyorum. Huysuz oluyor. Açsa da yemek istemiyor. Evde olduğumuz dönemde kahvaltıları güzel yapıyor ama sonraki öğünleri cok savsaklıyor. Ozellikle de akşam yemeklerini.
İkinci çocuk için aslında cesaretim yok ama daha fazla da arayi acmak istemiyorum yaşadığım şeyleri tekrar yasama korkum var.
Eğer rahat bir ortamim olmuş olsaydi arayi daha kısa tutardim sanırım. Tek başıma bakmak zorunda kaldim. Gerçi çocuk öyle anneye, kayinvalideye güvenerek yapilacak bir şey değil ama hastalık vb durumlarda da hep yalnız kaldım. En zoru da o oldu zaten. Kayınvalidemler 1 yıla yakın kaldılar bizde. O sürede de ben okuldayken ilgilendiler sadece. Eve geldiğimde çocukla ilgilenmek de dahil bütün iş bendeydi. Ara tatillerde ağır hastalandim, ağrı kesiciyle duruyordum ayakta. Ona rağmen cocuga bir yemek bile yedirmediler. Evlendikten sonraki süreci düşünüyorum da nasıl sabretmişim diyorum kendime aynı şeyleri su an yasasam tahammul edemezdim sanırım
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…