Diyeti Sürdürme ve Motivasyon

leyl76 .!.:
Kreşten döndüğünde çok farklı davranıyor bize karşı. Nedenini çözmeye çalışıyorum. Huysuz oluyor. Açsa da yemek istemiyor. Evde olduğumuz dönemde kahvaltıları güzel yapıyor ama sonraki öğünleri cok savsaklıyor. Ozellikle de akşam yemeklerini.
İkinci çocuk için aslında cesaretim yok ama daha fazla da arayi acmak istemiyorum😅 yaşadığım şeyleri tekrar yasama korkum var.
Eğer rahat bir ortamim olmuş olsaydi arayi daha kısa tutardim sanırım. Tek başıma bakmak zorunda kaldim. Gerçi çocuk öyle anneye, kayinvalideye güvenerek yapilacak bir şey değil ama hastalık vb durumlarda da hep yalnız kaldım. En zoru da o oldu zaten. Kayınvalidemler 1 yıla yakın kaldılar bizde. O sürede de ben okuldayken ilgilendiler sadece. Eve geldiğimde çocukla ilgilenmek de dahil bütün iş bendeydi. Ara tatillerde ağır hastalandim, ağrı kesiciyle duruyordum ayakta. Ona rağmen cocuga bir yemek bile yedirmediler. Evlendikten sonraki süreci düşünüyorum da nasıl sabretmişim diyorum kendime 😅 aynı şeyleri su an yasasam tahammul edemezdim sanırım 😄
Genişletmek için tıkla...
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki. Küçük bir ilçede ailelerimizden uzakta yalnızız biz de. Kısa bir zamana kadar eşim pazar günleri de çalışıyor, gece 10-11 gibi işten geliyordu. O kadar zor zamanlar yaşadım ki. Benim de cesaretim bu yüzden yok aslında. Yardım isteyebileceğim kimse yok. Sosyal hayatım zaten hiç yok. Kızım küçükken çok hastalandım. Kayınvalidemi getirdi eşim. Yardıma mı geldi yaptığı her işi kafama kakmaya mı geldi anlayamadim. Ne evimin pisliği ne dağınıklığı kaldı. Her şeye karıştı, her şeye söyleyecek bir söz buldu. O gün işe dönmeyip, kızımı kendim neden büyütmek istediğimi ve verdiğim kararın ne kadar doğru olduğunu anladım. Ben de öğretmenim aslında ama şu an çalışmıyor olmak beni üzmüyor.
 
Merhaba, dün yazamadım regl dönemimde olduğum için biraz gergindim 😄 tek öğün yapacaktım ama biraz kaçırdım.
15.00 gibi bi avuç kuruyemiş ve elma
16.30 civarı kıymalı bezelye ve bulgur pilavı yedim
17.30 gibi canım çok tatlı istedi biraz ekmekle Nutella yemiş bulundum 🥲 regl dönemlerimde yeme ataklarım çok fazla olur yine iyi atlattım bence. Kaldığım yerden devam pes etmiyorum 🤗
 
mimesis .!.:
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki. Küçük bir ilçede ailelerimizden uzakta yalnızız biz de. Kısa bir zamana kadar eşim pazar günleri de çalışıyor, gece 10-11 gibi işten geliyordu. O kadar zor zamanlar yaşadım ki. Benim de cesaretim bu yüzden yok aslında. Yardım isteyebileceğim kimse yok. Sosyal hayatım zaten hiç yok. Kızım küçükken çok hastalandım. Kayınvalidemi getirdi eşim. Yardıma mı geldi yaptığı her işi kafama kakmaya mı geldi anlayamadim. Ne evimin pisliği ne dağınıklığı kaldı. Her şeye karıştı, her şeye söyleyecek bir söz buldu. O gün işe dönmeyip, kızımı kendim neden büyütmek istediğimi ve verdiğim kararın ne kadar doğru olduğunu anladım. Ben de öğretmenim aslında ama şu an çalışmıyor olmak beni üzmüyor.
Genişletmek için tıkla...
Bence hiç üzülmeyin. Ben zaman zaman istifa etmeyi düşündüm. Bazen hâlâ neden çalışıyorum diye sorgularken buluyorum kendimi. Çünkü okulda öğrencilere verdiğim emeğin karşılığını alamadığım gibi zorunluluktan farklı branslara da ben giriyorum. 2 senedir aralıksız çalışıyorum ama geriye dönüp baktığımda cok mutsuz olduğumu görüyorum. Ben 2019 puaniyla atandim. 2020de alımlar daha olmamıştı, mart ayinda da evlendim. Eger o sene atanamasaydim oturtup ders de calismazdim muhtemelen yada calisamazdim. Kendimi ihmal sebeplerimden biri de calismak. 1 evlat yetiştirmek 40 öğrenci yetistirmekten önemli bence. Çocuğumu ihmal ediyorum düşüncesi de beni yiyip bitiriyor
 
Arkadaşlar bir süredir beslenme ile ilgili araştırma yapıyorum. Bir çok doktoru dinledim, okudum. Bu tür araştırmalarım sonucu ortaya çıkan notlarımı sizinle paylaşmak istedim. İnşaallah faydalı olur .

  • Yavaş ye
  • Bir lokmayı çok çiğne
  • Bir ye bir dur
  • Sağlıklı yemediysen/abarttıysan ertesi gün sebze ağırlıklı ye- akşam açlığı yap/ sağlıklı uyu/ ekrana bakma/ yüz-pilates yap-hareket et sağlık hesabına yatırım yap
  • Her gün minicik yapılan şey toplamda büyük bir menfaate dönüşür
  • Kan tahlili yaptır ve eksiğin varsa takviye al. Özellikle d vitamini omega 3 magnezyum çok önemli.
  • Genetik yatkınlık vardır ancak siz sisteme olumsuz aksiyonlar göndermezseniz ortaya çıkmayabilir. Aile diyabet ama sen sağlıklı beslenir şekerden uzak durur kilona dikkat eder ve egzersizini yaparsan o hastalık sende olmaz.
  • Akşam 17.00/18.00 den sonra bieşey yeme.
  • Uyanınca ekrana bakma
  • Şimdi yaptığın her şey geleceğe yatırımdır. İkiz kardeşler deneyini hatırla. İkisi de 90 larında vefat etti ancak biri sağlıklı bi şekilde hayatını tamamladı biri son 15-20 yılını hastalıklarla mücadele ederek geçirdi.
  • Beyaz çay/ yeşil çay mutlaka tüket ( emzirme gebelik vs başka hastalık yoksa)
  • Sirke candır
  • Z yağ candır
  • Kahveni filtre ya da sade kahve tercih et
  • Bişey yedikten sonra ilk bir saat içinde hareket et.
  • Gün içinde ayağa kalk adım at ya da esneme egzersizi yap
 
dilann92 .!.:
Merhaba, dün yazamadım regl dönemimde olduğum için biraz gergindim 😄 tek öğün yapacaktım ama biraz kaçırdım.
15.00 gibi bi avuç kuruyemiş ve elma
16.30 civarı kıymalı bezelye ve bulgur pilavı yedim
17.30 gibi canım çok tatlı istedi biraz ekmekle Nutella yemiş bulundum 🥲 regl dönemlerimde yeme ataklarım çok fazla olur yine iyi atlattım bence. Kaldığım yerden devam pes etmiyorum 🤗
Genişletmek için tıkla...
Regl dönemi metabolizmanin en hızlı olduğu donemlerden biriymiş. Avantaja cevirebilirsin bence. Benimki de bitmek üzere, inşallah eksileri görürüm pazar günü. Hafiflemiş gibi hissediyorum kendimi. Birazdan kızımı uyutup spora geçeceğim.
 
Bu sabah sahilde yürüdüm oğlumla.
11.30 da ilk öğünü yaptım. Yumurta peynir zeytin salata patlıcan közleme , Antep fıstığı fındık ve bir hurma yedim.

1 saat içinde egzersiz yapacağım 10 dk.
Sonra filtre kahve içeceğim

Akşamda kuru fasülye yeme planım var.
 
Sahihuban .!.:
Arkadaşlar bir süredir beslenme ile ilgili araştırma yapıyorum. Bir çok doktoru dinledim, okudum. Bu tür araştırmalarım sonucu ortaya çıkan notlarımı sizinle paylaşmak istedim. İnşaallah faydalı olur .

  • Yavaş ye
  • Bir lokmayı çok çiğne
  • Bir ye bir dur
  • Sağlıklı yemediysen/abarttıysan ertesi gün sebze ağırlıklı ye- akşam açlığı yap/ sağlıklı uyu/ ekrana bakma/ yüz-pilates yap-hareket et sağlık hesabına yatırım yap
  • Her gün minicik yapılan şey toplamda büyük bir menfaate dönüşür
  • Kan tahlili yaptır ve eksiğin varsa takviye al. Özellikle d vitamini omega 3 magnezyum çok önemli.
  • Genetik yatkınlık vardır ancak siz sisteme olumsuz aksiyonlar göndermezseniz ortaya çıkmayabilir. Aile diyabet ama sen sağlıklı beslenir şekerden uzak durur kilona dikkat eder ve egzersizini yaparsan o hastalık sende olmaz.
  • Akşam 17.00/18.00 den sonra bieşey yeme.
  • Uyanınca ekrana bakma
  • Şimdi yaptığın her şey geleceğe yatırımdır. İkiz kardeşler deneyini hatırla. İkisi de 90 larında vefat etti ancak biri sağlıklı bi şekilde hayatını tamamladı biri son 15-20 yılını hastalıklarla mücadele ederek geçirdi.
  • Beyaz çay/ yeşil çay mutlaka tüket ( emzirme gebelik vs başka hastalık yoksa)
  • Sirke candır
  • Z yağ candır
  • Kahveni filtre ya da sade kahve tercih et
  • Bişey yedikten sonra ilk bir saat içinde hareket et.
  • Gün içinde ayağa kalk adım at ya da esneme egzersizi yap
Genişletmek için tıkla...
Çok güzel bilgiler. Bu bilgileri paylaştığın için teşekkür ederim kendi adıma. Dun yavas yemeyi denedim. Cok açtım zira. Kendimi yavaş ye, acelen yok diye telkin etmeseydim muhtemelen karın ağrısıyla kalkacaktim sofradan. Hafif bir akşam geçirdim yavaş yeme sayesinde 🌼
 
Merhabalar herkese 🌸 benim dün güzel geçti . Spor için 3 buçuk saat harcadım toplamda. İki defa duşa girdim bir günde 😅 yarım lahmacun haricinde dün akşam bir de kurabiye yedim fazladan. Nasıl oldu anlamadım , kurabiye beni ye diye bakıyordu resmen bana 😅 kaç gündür tatlı-şekerli bir şey yemediğim için dayanamadım sanırım. Bugün andulasyona gireceğim. Sabah da yarım saat spora harcadım, iyi terledim. Bugünü yarın detaylı yazarım artık :)
 
leyl76 .!.:
Bence hiç üzülmeyin. Ben zaman zaman istifa etmeyi düşündüm. Bazen hâlâ neden çalışıyorum diye sorgularken buluyorum kendimi. Çünkü okulda öğrencilere verdiğim emeğin karşılığını alamadığım gibi zorunluluktan farklı branslara da ben giriyorum. 2 senedir aralıksız çalışıyorum ama geriye dönüp baktığımda cok mutsuz olduğumu görüyorum. Ben 2019 puaniyla atandim. 2020de alımlar daha olmamıştı, mart ayinda da evlendim. Eger o sene atanamasaydim oturtup ders de calismazdim muhtemelen yada calisamazdim. Kendimi ihmal sebeplerimden biri de calismak. 1 evlat yetiştirmek 40 öğrenci yetistirmekten önemli bence. Çocuğumu ihmal ediyorum düşüncesi de beni yiyip bitiriyor
Genişletmek için tıkla...
Hocam ben 9 yıl olacak öğretmenim. Başlarda evet alışmak zor olabiliyor ama zamanla her şeyiniz daha da oturacak. İstifa etmeyi aklınızdan bile geçirmeyin , hele de şu zamanda bu kadar atanamayan gençler varken. Mesleğiniz ile işlerinizi aynı anda yürütmeyi zamanla daha pratik hale getireceksinizdir eminim. Zaten ev+okul+kendim üçgeninde ikisini yapmaya çalışsan bir tanesi dışarda kalıyor :) ama kendimizi unutmamalıyız bu üçgende. Biz ne kadar ruhen , aklen , bedenen sağlıklı olursak çevremize de o kadar güzel ışık saçacağız:) bende iki çocuk var, ev , eş , kendim , iş hepsi evet zor oluyor ama imkansız da olmuyor. Pratiğe bağlıyorsun bir müddet. Ben ev temizliği konusunda çok titizim aslında. Ev dağınık -kirli olduğunda ruhum daralır , yorgun bile olsam kalkıp o işimi yaparım önce. Ama şimdi farkettim de o kadar da gerek yok. Nasılsa arkamı dönünce eski halinde görüyorum. O yüzden o vakti kendime ayırmak daha mantıklı ve iyi geldi bana ❤️
 
mimesis .!.:
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki. Küçük bir ilçede ailelerimizden uzakta yalnızız biz de. Kısa bir zamana kadar eşim pazar günleri de çalışıyor, gece 10-11 gibi işten geliyordu. O kadar zor zamanlar yaşadım ki. Benim de cesaretim bu yüzden yok aslında. Yardım isteyebileceğim kimse yok. Sosyal hayatım zaten hiç yok. Kızım küçükken çok hastalandım. Kayınvalidemi getirdi eşim. Yardıma mı geldi yaptığı her işi kafama kakmaya mı geldi anlayamadim. Ne evimin pisliği ne dağınıklığı kaldı. Her şeye karıştı, her şeye söyleyecek bir söz buldu. O gün işe dönmeyip, kızımı kendim neden büyütmek istediğimi ve verdiğim kararın ne kadar doğru olduğunu anladım. Ben de öğretmenim aslında ama şu an çalışmıyor olmak beni üzmüyor.
Genişletmek için tıkla...
Merhabalar , hoşbulduk :) umarım işlerinizi en pratik şekilde yapacak kadar gücünüz ve sabrınız olur. Siz sağlıklı olun ki çevrenizdekiler daha da sağlıklı olsun ❤️ kayınvalide vs herkesin kendine göre karakteri huyu var. İyi yönlerini aklınıza getirin muhatap olduğunuz zamanlarda. Muhataplığınızın bir süreç olduğunu ve ufak bir sabırla geçeceğini unutmayın. Her şey geçici ancak çocuğunuzla geçireceğiniz vakitler çocuğunuzun karakterine etki edecek. Siz ona verin enerjinizi güzel anne 😊
 
gokyuzummm11 .!.:
Hocam ben 9 yıl olacak öğretmenim. Başlarda evet alışmak zor olabiliyor ama zamanla her şeyiniz daha da oturacak. İstifa etmeyi aklınızdan bile geçirmeyin , hele de şu zamanda bu kadar atanamayan gençler varken. Mesleğiniz ile işlerinizi aynı anda yürütmeyi zamanla daha pratik hale getireceksinizdir eminim. Zaten ev+okul+kendim üçgeninde ikisini yapmaya çalışsan bir tanesi dışarda kalıyor :) ama kendimizi unutmamalıyız bu üçgende. Biz ne kadar ruhen , aklen , bedenen sağlıklı olursak çevremize de o kadar güzel ışık saçacağız:) bende iki çocuk var, ev , eş , kendim , iş hepsi evet zor oluyor ama imkansız da olmuyor. Pratiğe bağlıyorsun bir müddet. Ben ev temizliği konusunda çok titizim aslında. Ev dağınık -kirli olduğunda ruhum daralır , yorgun bile olsam kalkıp o işimi yaparım önce. Ama şimdi farkettim de o kadar da gerek yok. Nasılsa arkamı dönünce eski halinde görüyorum. O yüzden o vakti kendime ayırmak daha mantıklı ve iyi geldi bana ❤️
Genişletmek için tıkla...
Hocam 4 sene oldu atanali ama pandemiye denk geldi benim ilk yilim, sonra doğum izni, ucretsiz izin derken oyle gitti iki yılım. 2022'de tekrar başladım. İlk kez göreve başlamış sayıyorum kendimi. Branşım görsel sanatlar. Ama bana teknoloji tasarımı, müziği İngilizceyi de verdiler. Çocuk hasta olunca rapor aldim birçok kez. Sorun çıkaranlar oldu. Rapor hakkım halbuki. Daha kötüsüyle karşılaştırmasın Allah. Ama ağustosta gideceğim yere cok umut bağlıyorum. Orda da ayni mualemeyi görürsem ne yaparim bilemiyorum.
Ev isi konusunda da evimde fazla esya yok aslında. Hatta her seyim tastamam değildi. Gardrobu 1,5 sene sonra aldık mesela. Emaneten burdayiz dedik kendi kendimize. O da zor oldu. 4 yillik evliyim, esimin ailesiyle gecti nerdeyse yarısı. Ben onlara gitmek zorunda kaldim, onlar buraya geldiler vs. Evi benimseyemedigimi düşünüyordum ben. Ama 3-4 ay önce acaba bende dikkat eksikliği mi var diye düşünmeye başladım. Cunku önemli iş sıralaması yaparken bile işleri sıraya koyamıyorum. Net bir sey de diyemiyorum bu konuyla ilgili. Eşim gittiğimiz yerde evi sen seç, senin istediğin olsun artık diyor. O güne umut bağladım. Eksiği olmayan yeni bir evde bakalım aynı şeyleri yasayacak miyim? Eğer öyleyse teşhisi koyacağım galiba 😅
Becerikli bir insan da değilim. Anne baba ayrı olunca babamla kaldık. Yeni evlilikler yaptılar. Yabancı birinin evinde misafir gibiydim yani. Temizlik yapsak eline sağlık diyen olmadi, yapmayınca sorun oldu. Bu halime şükrediyorum. Kendi düzenim var çok şükür.
 
leyl76 .!.:
Hocam 4 sene oldu atanali ama pandemiye denk geldi benim ilk yilim, sonra doğum izni, ucretsiz izin derken oyle gitti iki yılım. 2022'de tekrar başladım. İlk kez göreve başlamış sayıyorum kendimi. Branşım görsel sanatlar. Ama bana teknoloji tasarımı, müziği İngilizceyi de verdiler. Çocuk hasta olunca rapor aldim birçok kez. Sorun çıkaranlar oldu. Rapor hakkım halbuki. Daha kötüsüyle karşılaştırmasın Allah. Ama ağustosta gideceğim yere cok umut bağlıyorum. Orda da ayni mualemeyi görürsem ne yaparim bilemiyorum.
Ev isi konusunda da evimde fazla esya yok aslında. Hatta her seyim tastamam değildi. Gardrobu 1,5 sene sonra aldık mesela. Emaneten burdayiz dedik kendi kendimize. O da zor oldu. 4 yillik evliyim, esimin ailesiyle gecti nerdeyse yarısı. Ben onlara gitmek zorunda kaldim, onlar buraya geldiler vs. Evi benimseyemedigimi düşünüyordum ben. Ama 3-4 ay önce acaba bende dikkat eksikliği mi var diye düşünmeye başladım. Cunku önemli iş sıralaması yaparken bile işleri sıraya koyamıyorum. Net bir sey de diyemiyorum bu konuyla ilgili. Eşim gittiğimiz yerde evi sen seç, senin istediğin olsun artık diyor. O güne umut bağladım. Eksiği olmayan yeni bir evde bakalım aynı şeyleri yasayacak miyim? Eğer öyleyse teşhisi koyacağım galiba 😅
Becerikli bir insan da değilim. Anne baba ayrı olunca babamla kaldık. Yeni evlilikler yaptılar. Yabancı birinin evinde misafir gibiydim yani. Temizlik yapsak eline sağlık diyen olmadi, yapmayınca sorun oldu. Bu halime şükrediyorum. Kendi düzenim var çok şükür.
Genişletmek için tıkla...
Yaşadıkların kolay değilmiş hocam, bolca sabır diliyorum sizlere.. dediğin gibi tam düzenin olmadığı için de zorlanıyorsun muhtemelen. Geçici gözüyle bakarsak daha ferahlıyor insan. Ben de psikolojik danışmanım. Terzi kendi söküğünü dikemez hesabı, başedemeyeceğim çok şey yaşadım. Depresyonda olduğumu farkettim sonra. Umutsuzluk, hayal kırıklıkları, sürekli kapana kısılmış gibi hissetmek. Son birkaç yılımda hayat benim için tam bir eziyet ve sırtımda taşıdığım bir yüktü sadece. Bitse de gitsem modundaydım. İntiharı bile aklımdan çok geçirdiğim oldu ama denemedim tabi ki. Sonra bir psikiyatrist hafif bir ilaç verdi , bir yıldan fazla oldu kullanıyorum çok iyi geliyor. Beni üzen şeyler yine üzüyor tabi ama sonrasında gülebiliyorum hayata. Mutluluk kavramını hiç yaşamamışım , ilaç sağolsun yaşatıyor bana :)) kendimle , çevremle daha barışığım. Hayatı daha çok seviyorum. Kendim için bir şeyler yapmak beni mutlu ediyor . Keşke bunları yaşamam için seratoninim kendiliğinden yükselmiş olsaydı 😅 ama ilaca gerektiği yerde karşı olmayan bir insanım ben . Çünkü depresyon girdap gibi insanı içine çekiyor , çevren de sen de farketmiyorsun. Ama ben işin içinde olduğumdan sanırım , çok net görebiliyordum durumumu. Uzun lafın kısası ben bile hayatı sevmeye başladıysam tekrar, sizler de sorunlarınızı geride bırakıp mutlaka iyi ki diyeceğiniz konumlara geleceksiniz merak etmeyin . Bazen sanırım basit şeylerin kıymetini anlayabilmek için onun yoksunluğunu çekmemiz gerekiyor . Mesela yürümek , yağmurda ıslanmak , kuşların sesini dinlemek , rüzgarı hissetmek gibi kimsenin belki de farkında bile olmadığı basit eylemler , benim için şu an çok çok kıymetli . Doğa en güzel iyileştirici güç bence. Çocuğunuzla imkanınız olursa sık sık ağaçlara böceklere yönelin derim , mutlaka iyi gelecektir ❤️
 
leyl76 .!.:
Bence hiç üzülmeyin. Ben zaman zaman istifa etmeyi düşündüm. Bazen hâlâ neden çalışıyorum diye sorgularken buluyorum kendimi. Çünkü okulda öğrencilere verdiğim emeğin karşılığını alamadığım gibi zorunluluktan farklı branslara da ben giriyorum. 2 senedir aralıksız çalışıyorum ama geriye dönüp baktığımda cok mutsuz olduğumu görüyorum. Ben 2019 puaniyla atandim. 2020de alımlar daha olmamıştı, mart ayinda da evlendim. Eger o sene atanamasaydim oturtup ders de calismazdim muhtemelen yada calisamazdim. Kendimi ihmal sebeplerimden biri de calismak. 1 evlat yetiştirmek 40 öğrenci yetistirmekten önemli bence. Çocuğumu ihmal ediyorum düşüncesi de beni yiyip bitiriyor
Genişletmek için tıkla...
İnşallah kızınız büyüdükçe, sorumluluklarınız omzunuza yük olmaktan çıkınca her şey daha ferah, rahat olur sizin için. Sıkıntılı zamanlardasınız ama bu durum süreklilik arzetmez. Kendi içinize, evladınıza döneceğiniz zamanlar çok yakındır eminim. Allah gönlünüze göre versin.
Kamuda çalışamadım ben, atanamadım. Evlendikten sonra da dediğiniz gibi akademik olarak hiçbir başarı elde edemedim aslında. Öğretim görevlisi olmak için çok çabaladım bir yandan öğretmenlik için. İkisi de olmadı. Pes ettiğim anda kızımı öğrendim. Şu an sadece onunla ilgileniyorum ama acaba başka çocukların hayatına dokunmak nasıl olurdu diye de düşünüyorum. Bilmiyorum kızım biraz daha büyüdükten sonra başvuracak bir iş bulabilir miyim. Özel okullar çoğunlukla yeni mezun veya tecrübeli öğretmenleri tercih ediyor. İkisi de bende mevcut olan bir özellik değil. :)
 
gokyuzummm11 .!.:
Merhabalar , hoşbulduk :) umarım işlerinizi en pratik şekilde yapacak kadar gücünüz ve sabrınız olur. Siz sağlıklı olun ki çevrenizdekiler daha da sağlıklı olsun ❤️ kayınvalide vs herkesin kendine göre karakteri huyu var. İyi yönlerini aklınıza getirin muhatap olduğunuz zamanlarda. Muhataplığınızın bir süreç olduğunu ve ufak bir sabırla geçeceğini unutmayın. Her şey geçici ancak çocuğunuzla geçireceğiniz vakitler çocuğunuzun karakterine etki edecek. Siz ona verin enerjinizi güzel anne 😊
Genişletmek için tıkla...
Mesajınız beni çok iyi hissettirdi. İyi dilekleriniz için çok teşekkür ederim. 🥰
 
Sahihuban .!.:
Arkadaşlar bir süredir beslenme ile ilgili araştırma yapıyorum. Bir çok doktoru dinledim, okudum. Bu tür araştırmalarım sonucu ortaya çıkan notlarımı sizinle paylaşmak istedim. İnşaallah faydalı olur .

  • Yavaş ye
  • Bir lokmayı çok çiğne
  • Bir ye bir dur
  • Sağlıklı yemediysen/abarttıysan ertesi gün sebze ağırlıklı ye- akşam açlığı yap/ sağlıklı uyu/ ekrana bakma/ yüz-pilates yap-hareket et sağlık hesabına yatırım yap
  • Her gün minicik yapılan şey toplamda büyük bir menfaate dönüşür
  • Kan tahlili yaptır ve eksiğin varsa takviye al. Özellikle d vitamini omega 3 magnezyum çok önemli.
  • Genetik yatkınlık vardır ancak siz sisteme olumsuz aksiyonlar göndermezseniz ortaya çıkmayabilir. Aile diyabet ama sen sağlıklı beslenir şekerden uzak durur kilona dikkat eder ve egzersizini yaparsan o hastalık sende olmaz.
  • Akşam 17.00/18.00 den sonra bieşey yeme.
  • Uyanınca ekrana bakma
  • Şimdi yaptığın her şey geleceğe yatırımdır. İkiz kardeşler deneyini hatırla. İkisi de 90 larında vefat etti ancak biri sağlıklı bi şekilde hayatını tamamladı biri son 15-20 yılını hastalıklarla mücadele ederek geçirdi.
  • Beyaz çay/ yeşil çay mutlaka tüket ( emzirme gebelik vs başka hastalık yoksa)
  • Sirke candır
  • Z yağ candır
  • Kahveni filtre ya da sade kahve tercih et
  • Bişey yedikten sonra ilk bir saat içinde hareket et.
  • Gün içinde ayağa kalk adım at ya da esneme egzersizi yap
Genişletmek için tıkla...
Bunlar gerçekten çok önemli, teşekkürler.

Ben kilo alımına d vitamini eksikliğinden sonra başladım sanırım çünkü d vitamininin çözdüğü şikayetlerimin başlama ve sürme zamanı örtüşüyor. Bazı vitamin eksiklikleri kilo almaya sebep olup vermeyi zorlaştırıyormuş zaten, diyetisyen demişti. Kışın bir ay diyet yaptım diyetisyenle ve d vitamini seviyem normalleşmediği için kilo veremedim, hareketsiz de değildim. Şimdi vermeyi umuyorum, bakalım.
 
mimesis .!.:
İnşallah kızınız büyüdükçe, sorumluluklarınız omzunuza yük olmaktan çıkınca her şey daha ferah, rahat olur sizin için. Sıkıntılı zamanlardasınız ama bu durum süreklilik arzetmez. Kendi içinize, evladınıza döneceğiniz zamanlar çok yakındır eminim. Allah gönlünüze göre versin.
Kamuda çalışamadım ben, atanamadım. Evlendikten sonra da dediğiniz gibi akademik olarak hiçbir başarı elde edemedim aslında. Öğretim görevlisi olmak için çok çabaladım bir yandan öğretmenlik için. İkisi de olmadı. Pes ettiğim anda kızımı öğrendim. Şu an sadece onunla ilgileniyorum ama acaba başka çocukların hayatına dokunmak nasıl olurdu diye de düşünüyorum. Bilmiyorum kızım biraz daha büyüdükten sonra başvuracak bir iş bulabilir miyim. Özel okullar çoğunlukla yeni mezun veya tecrübeli öğretmenleri tercih ediyor. İkisi de bende mevcut olan bir özellik değil. :)
Genişletmek için tıkla...
Özel okullarin çalışma şartları da zor oluyor. Allah bir yerden kapı açar inşallah size. Başka çocuklara dokunmak anne babalarının desteği olmadan pek mümkün olmuyor. O yüzden ana- babalık hepsinden önemli geliyor bana. Daha önceki yorumlarda 30lu yaşlardaki kendini yeniden kesfetmekten bahsetmişler. Ben de yeni yeni aydinlaniyorum artık. Bazen kızımla ilgilenme konusunda pes ediyordum. Şimdi gelişimini daha net görebiliyorum. Kaba motor kaslarını daha etkin kullanmaya başladı. Bugün onun için bir etkinlik buldum mesela. Aksam oyun saatinde oynayacağız inşallah. Bunların devamının gelmesini diliyorum
 
gokyuzummm11 .!.:
Bazen sanırım basit şeylerin kıymetini anlayabilmek için onun yoksunluğunu çekmemiz gerekiyor .
Genişletmek için tıkla...
Kesinlikle katılıyorum bu düşüncenize. Özellikle evin duzenini dert ettiğim zamanlarda "zor şartlar altında yaşayan onca insan varken bunları nasıl dert ediyorum" diye kendime kızıyorum bazen. Bu evi de bulamayabilirdik sonuçta.
Depresyon konusunda da içinde olduğunuz için anlamanız daha kolay olmuştur bence de. Ben üniversite döneminde 2-3 ay kadar yaşadım. Farkinda değildim. Şimdi düşününce anlıyorum depresyonda olduğumu. Yakin şehirde kuzenim oturuyordu. Onun eşi bilgisayar programi öğretecekti. Oraya gidip gelerek yani ortamim değişince kendime geldim. Cok ilerlemis durumda degildi sanirim yaşadığım depresyon. Simdi bile acaba depresyonda olabilir miyim diye düşünmeden edemiyorum ama 😅
 
leyl76 .!.:
Özel okullarin çalışma şartları da zor oluyor. Allah bir yerden kapı açar inşallah size. Başka çocuklara dokunmak anne babalarının desteği olmadan pek mümkün olmuyor. O yüzden ana- babalık hepsinden önemli geliyor bana. Daha önceki yorumlarda 30lu yaşlardaki kendini yeniden kesfetmekten bahsetmişler. Ben de yeni yeni aydinlaniyorum artık. Bazen kızımla ilgilenme konusunda pes ediyordum. Şimdi gelişimini daha net görebiliyorum. Kaba motor kaslarını daha etkin kullanmaya başladı. Bugün onun için bir etkinlik buldum mesela. Aksam oyun saatinde oynayacağız inşallah. Bunların devamının gelmesini diliyorum
Genişletmek için tıkla...
Evet haklısınız, öncelik yine de insanın kendi çocuğu oluyor bu gibi durumlarda. Evde, dışarıda yapılan etkinlikleri kızımla birlikte keyifle yapıyoruz biz de. Dediğiniz gibi bu etkinlikler ve kaliteli zaman geçirmek çocuğa çok şey katıyor. Aslında ebeveyne de katıyor. Birlikte kek yapmak bile bir etkinlik aslında. Size bol oyunlu, keyifli zamanlar dilerim kızınızla. :))
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
X