valla ne borcu bi anlasam yıllardır. bir ara büyük abinin borçlarını ödediler uzunca bir süre. şu anda ne var bizim beyaz eşyalardan başka bilmiyorum.
benim eşimde senin ailen istese ona da veririm der hep, benim ailem is te mez. Sorun orada.Biz yeni evlendik her şeyimizi kendimiz yaptık, bi de deli cesareti krediyle ev işine girdik, bu durumdayken kessen ailemi yine istemez.Ama bizikilerde sizinkiler gibi, yalnız değilsin.Sürekli bir isteme, alışkanlık yaptı.Değil birikimi, borcumuzu ödeyemez hale geldik biz
dediğim gibi, düğün borcunu asla almam. benim karşı çıkmalarıma rağmen isteğim dışında yapılan lüks düğünü ödeyecek halim yok. Kaldı ki ödemeye durumumuz da yok şu anda. Ki düğün zaten borçla yapılmadı. Ama keşke beyaz eşyalarımı da kendim alsaymışım. Bir tek onları aldılar, zaten onu da biz ödüyoruz şu an bir bakıma.
eşim tüm maaşını borca verdiği halde hala ailesine para gönderme derdinde, yani ne desem boş size. durumu iyiyse en azından sizi geçindirebiliyorsa dert etmeyin fazla. veren el alan elden üstündür derler. biz borç ödeyemiyoruz benim annem babam para veriyor, eşim ailesine veriyor. geçinebilecek durumda olsak dert etmezdim diye düşünüyorum.
valla lüks bir yerde yemekli düğün yapıldı ben istemememe rağmen. şanları şerefleriymiş. bana söylenen eşimin yeni işe girdi dediğim ortanca abisinin önceki işinden ayrılırken aldığı kıdem tazminatıyla düğünümüzün yapıldığı. bir de beyaz eşyalarımızı aldılar. yani bizim beyaz eşya borcumuz var onlarda. zora sokuyorsa o sokuyordur belki. ama dedğim gibi ben bildim bileli eşimin ailesinin hiç parası yoktur. eşim bekarken kenara tek kuruş atamadı onları geçindirmekten. o sebeple bir beyaz eşya aldıkları ve düğün yaptıkları için vah vah diyemiyorum.
geçiniyoruz allaha şükür şu anda. ama eşim maaşını alamıyorken çok zordaydık. eşya taksitlerimizden birini annem üstlendi sırf bu yüzden. o ara eşimin eline iki kuruş geçince hemen ailesine gitti yarısı. şimdi işleri düzeld eşimin ve istenen meblağ arttı. o yüzden dert ediyorum ve böyle giderse arıza da çıkaracağım artık.
dediğim gibi, düğün borcunu asla almam. benim karşı çıkmalarıma rağmen isteğim dışında yapılan lüks düğünü ödeyecek halim yok. Kaldı ki ödemeye durumumuz da yok şu anda. Ki düğün zaten borçla yapılmadı. Ama keşke beyaz eşyalarımı da kendim alsaymışım. Bir tek onları aldılar, zaten onu da biz ödüyoruz şu an bir bakıma.
bu bir aile kültürü ve alışkanlığı. onların ihtiyacının olup olmaması önemli değil.istiyorlar.evin o parasında sizin de söz hakkınız var.ama bunu hiç hesaba katmadan direk oğullarıyla muhattap olurlar.ve maalesef değişmiyorlar. yıllarca resmen 'sömürüldük'.tek çözümü siz de bir borca girin,bir şeyler alın ki gönderebileceğiniz bir para olmasın.biz başka bir çözüm bulamadık
bence iyi fikir.evinizde her ay para muhabbeti döneceğine, bir taraftan da arabanıza biner rahat edersiniz.valla araba için birikim yapıyorduk ama direk borca mı soksam napsam...
Daha önce de benzer bir konu açmıştım ancak eşimle daha 5 dk önce yaptığımız telefon görüşmesinin ardından hem sakinleşmek hem de daha sağduyulu düşünebilmek açısından bu konuyu açmaya karar verdim.
7 aylık evliyim. Evliliğimizin daha ilk ayından itibaren eşimin işleri kötüleşmeye başladı, çalıştığı şirket iflas noktasına geldi. Maaşını düzensiz alıyordu, bir ay 500 tl diğer ay 600-700 tl gibi rakamlarla maaşını bölerek veriyorlardı ve hep içerde parası kalıyordu. Biz de daha yeni evliyiz, bir sürü eşya kredi vs borcumuz var. Kira ödüyoruz. Aylarca sadece benim maaşımla geçindik, ki allaha şükür öğretmenim Türkiye koşullarında fena sayılmaz maaşım. Fakat o arada eşimin ailesi eşimden zaman zaman para istemeye başladı. Eşimin eline ne zaman para geçtiğini daima biliyor oluyorlardı ve eşim atıyorum 800 tl aldıysa 400 ünü ailesine gönderirdi. Bu birkaç kez oldu. Bu sebeple daha biz kendi o ayki borçlarımızı kapatamamışken bunu yapması nedeniyle birka. kez tartıştık. Eşim senin ailen zorda olsa gözümü bile kırpmam lafını etmem ben dedi, ki etmez bilirim. Ama benim ailem de çok muhteşem koşullarda yaşamazken, annemle babam ayrıyken (babamdan asla maddi destek görmedik yıllardır) kardeşim askerdeyken annem emekli maaşıyla hem kardeşime para gönderir hem anneannemle beraber geçinmeye çalışırlarken benden asla para istemediler. Hep siz yeni yuva kurdunuz borç ödüyorsunuz derler, aksine ellerinden geldiğince mutfak masrafıma yardımcı olurlar, evimdeki bir sürü şeyi annem almıştır.(salon masa sandalyesi vs.)
Derken birkaç ay önce eşim maaşını tam aldığı zaman 1500 tl sini kirayı ödemeleri için gene gönderdi. Bana sordu önce ama tabii ki zor durumdalar vs deyince hayır gönderme denmiyor. Ki o zaman eşimin babası da maaşını alamıyordu, bekar abisi çalışmıyordu. Maaşı alınca gönderecekler denen para bize asla geri ödenmedi . Bu arada eşim iş değiştirdi ve şükür ki daha iyi bir işe daha iyi maaşla girdi. Geçen hafta ilk maaşını aldı. 5 dk önceki telefonda bilin bakalım ne dedi? Gene acil 1000 tl lazım olmuş annesi aramış. Ama 5ine kadar ödeyecekler dedi hemen. Ben bizim kiramız yaklaşıyor dedim dedi. Zaten abim de işe girdi öderler vs bir sürü şey dedi benim tepkimden korkarak. İkimizin de maaşı evlendiğimizden beri bende olurdu, eşim ne alırsa benim hesabıma yollardı. Ev idaresi bendeydi. Ama bu kez geçen haftaki tam maaşını yollamadı. Resmen ailesinin para isteyeceğini tahmin etmiş de direk kendisi göndersin diye yapmış gibi.
Ailesinin maddi durumu çok mükemmel değil evet. Kiradalar. Ama kayınpederimin emekli maaşı var, artı halen çalışıyor. Eşimin annesi de çalışıyor. Abisi bayağıdır işsizdi ama yeni işe girdi. Sonuçta öyle ya da böyle eve 3 maaş giriyor. Düğünü onlar yaptıkları için ve bize de birkaç eşya aldıkları için onların borcu var şimdi. O sebeple eşime hayır gönderme şeklinde çıkışamıyorum ama biz de birikim yapmaya çalışırken, ev peşinatı biriktirmeye çalışırken dk da bir rahatça bize para gönder demelerini doğru bulmuyorum. Ki benim ailemin onlardan çok daha ihtiyacı varken, dul annem ve asker kardeşim varken. Yanlış mı düşünüyorum bilmiyorum. Bu arada eşimin ailesini de severim tüm bunların dışında, ama benim ailemden daha dşüncesizce geliyor bu yaptıkları.
canım ben burda karı koca çalışıp böyle ailelere para verme mevzusu yaşayan herkese şu tavsiyede bulunuyorum..
maaşlar ortak elde toplansın. ödemeler yapıldıktan sonra birikime ayrılcak tutar da ayrılsın. kalan 2ye bölünsün herkes elindeki para ile ne yapmak istediğine kendi karar versin.
mesela eşine 500 tl mi kaldı nasıl isterse öyle değerlendirebilir. isterse hepsini ailesine verir isterse hepsini kendi yer. isterse ayrıca birikim yapar.
ama 2ye bölmeden önce birikim tutarını ayırmak şart. öbür türlü maaşlı çalışanlarız birikim zor.
eşinle bu şekilde konuşursan bence makul gelecektir ve kafasına göre para göndermek yerine daha mantıklı rakamları gönderir hem de ortak keseniz etkilenmez sen de sinirlenmezsin.
ama bir erkeğe anana babana gönderiosn die sürekli konuşursan biyerden sonra patlar.
usulca sakince alttan alta çözün sorunlarınızı