Merhaba BDV’nin güzel kadınları. Bugün iki adet derdimle karşınızdayım. Kimselerle konuşmak gelmiyor içimden. Sadece sizlerle paylaşmak istedim. İlk önce beni çok sarsmayan ama düşündüren derdimden başlamak isterim.
Dün dolabımda giymediğim ama kullanışlı ve şık olan kıyafetlerimi çıkarttım bir valize koydum dönüşüm yapılan bir siteye atıp kullanmak isteyene vermek üzere. 5 aylık kızımında artık küçük gelen ve kullanışlı durumda olan kiyafetlerin de aynı şekilde ayırdım ve bugün o siteye attım. Abim ve eşi ilk dogum yaptıgımda bir kac çıt çıtlı badi, tulum, yelek vs ve bir takım eşyalar getirmisti. Ayırdığım kiyafetlerin arasında o kıyafetlerin bir ikisi de vardı. Akşam abimin eşi ‘Canım dönüşüme birşeyler koymuşsun kizimin olanları bana geri verebilir misin’ bu şekilde mj attı. Önce bozuldum açıkcası sonra belki hatıra olarak saklamak istemiş olabilir diye hak verdim ve mj ina cevap olarak ‘canim yanlis anlama begenmedigim icin degil kizima artik küçük geldigi icin baska bir bebekte faydalansin istedim sana sormaliydim sanirim kusura bakma’ dedim. Ama aklima takilan ben senden herhangi bir talepte bulunmadan toplayip getirmissin yani gözden çıkarmışsın verdiğin uc parcanin pesine dusmek nedir? Zaten ben istemedim ama hak da verdim yani iki arada kaldim ve kalbimi karartmak istemedim . Sizin bu konuda görüşlerinizi merak ediyorum.
İkinci ve beni artik bunaltan alıp başımı gitme istegi uyandiran derdime gelecegim. Lütfen biz sana bosan dedik hala burada konu açıyorsun tarzi yorumlar yapmayin zaten yıprandım yeterince.
Benim disim hamileyken kırılmışti ve bir kısmını doktor çekti. Bir kismi kırık ve iltihapli kaldi ve dis iltihabindan korkarim. Esimde israr kiyamet randevu al dedi bende kizimizla sen ilgilen oyleyse hastane bahcesinde dedim o da annem ben bakarim demisti bana dedi bende oyleyse randevuyu ablanlarin tatile gittigi tarih alayim kadin zorlanmasin dedim(görümcenin 2 ve 9 yaşındaki cocuklarina bakiyor) o da israr kiyamet al iste al geciktirme deyince tamam oyleyse ikinci randevuyu o tarihe denk getirelim simdi zaten sadece muayene edip randevu verirler dedim ve aldim randevuyu. Gitmemize yarim saat kala anneme birakalim demeye basladi dedimki kadina onceden haber vermedim birakamam ustelik oruc tutuyor iki cocukla birde bizimkiyle ilgilenemez bunalir dedim afra tafra gittik. Park yeri aradi bulamadi acele etme bir suru otopark var burda birine birakalim gerekirse on on bes dk yururuz dedim yok inat etti dolandi dolandi artik dedimki beni hastanenin orda birak giris işlemlerimi yaptirayim sen de gelirsin o vakte kadar. Gittim ben kizimla yaptirdim islemleri bekliyorum. Geldi ama surat bes karis isiklarin oraya biraktim park yasak ama herkes parketmis birsey olmaz heralde dedi neden otoparka koymadin diyorum cevap yok sira daha cok var git otoparka cek diyorum yok diyor. Ben rontgene girdim bu da cocugu alip bahceye cikmis arabaya bakmis cekmisler. Beni aradi arabayi cekmisler diye ciddi misin sen dedim dalgami geciyorsun diye suratima kapatti telefonu rontgenden cikktim birde panaromik rontgen icin beklerken bes karis surat geldi cocuk agliyor basi bagri acmis cocugun mamasini vermistim icirmemis surat afra tafra yapiyor sinirle aldim cocugu orda belani dedittirme dedi ne diyosun ya sen dedim cocugu arabaya koyup bir hisimla ciktim hastaneden mama yedircek bir bank aramaya arkamdan serefsiz gel buraya diyip kolumu sıktı bende onu itip s.git ya defol git biktim senden dedim pesimden kosuyor ama allah belani versin ddefol git pislik hayatimdan s.git soyleniyor elli lira para verdi taksiyle git diye cekti gitti. Eve geldim mj attim artik uzak duralim mumkunse dedim dedigin gibi omur boyu uzak duralim dedi. İse giderkende kendimi mecburiyetin icinde hissediyorum ne karar veriyorsan cabuk ver hemen kurtulmak istiyorum dedi bende olur dedkm. Artik inanin tartismaya laf anlatmaya hic bir seye mecalim kalmadi bosanmayi baharin gelmesi gibi bir umut olarak goruyorum ve ben artik sanirim hayatimin geri kalanini bu adamla heba etmek istemiyorum