- 8 Mart 2017
- 568
- 803
- 53
- 41
- Konu Sahibi birgaripask35
-
- #61
Bebeginizin kalbi durmadan önce siz de araştırıp öğrenebilirdiniz ama yapmamışsınız. Esiniz de öyle.
Bebek vefat ettikten sonra da olan oldu diyip belki de bakmadi. Ama anne babasında bir problem gözüküyorsa bunun icin endiselenmesi normal. Çünkü ortada sonut degerler var.
Bence canınızı bosuna sıkıyorsunuz. Hala çocuklarınıza daha az önem veriyorsa baska tabi.
Bir de annelik ve babalık aynı his olmuyor. Anne olmak bambaska bir mertebe. :) Bosuna cennet annelerin ayakları altında denmemis. :) sıkmayın canınızı lütfen
Şu terapiste gidince eski defterler de acildi galiba
Elti mevzusunun yaninda bu dedilleriniz yine daha masum kaliyor
Ama yine de kabul edilebilir degil kesinlikle
Esiniz evlenince ciddi anlamda degismis olmali
Yoksa sizin gibi akli basinda bir kadinin - affiniza siginiyorum - sumsuk bir adama asik olmasini aklim almiyor
Insallah cozum bulursunuz sorunlariniza
Ben sürekli araştırıyor, boyunu-kilosunu takip ediyordum zaten. İnternette de hareketlerinin azalacağı yazıyordu. Dr. boyunu ve kilosunu da yanlış ölçmüş zaten. Bebeğim en son gittiğimizde dr.un ölçtüğünden tam 500 gr farklı doğdu. Ve o muayeneden önceki muayeneye göre de 450 gr almıştı 15 günde. Ben de kilo alımı normal diye demek ki bir sorun yok diye düşündüm. Ayrıca eşimle aramda şöyle bir fark var, ben rahat bir insanımdır, ne olursa olsun hep Allah büyük olur kafasındayımdır, ama eşim böyle bir yapıya sahip değil. Eşim pimpirikli, en ufak bir terslikte hemen gardını alan bir yapıya sahiptir. Ama bebeğimiz için aynı önemi vermedi, aynı pimpirikliliği göstermedi. Anne-babasını hiç bir şey yokken 4-5 Dr.a götürdü içinde prof.ların da olduğu ama evladı için aynı düşünceliliği sergileyemedi. Benim incindiğim nokta bu.
Hadi diyelim bebeğime hamileyken bu pimpirikliliği göstermedi, neden kaybettikten sonra benimle birlikte çabalamadı? Anne-babasına gösterdiği ilgi-değerin 1/10 ini neden o dönemde bana göstermedi? Şuanda da durum değişmedi. Bebeğimle çok ilgili alakalı gibi görünür ama her şeyi ile ben ilgilenirim. En iyi mama hangisi, kullanılacak vitaminler ve en iyisi hangisi, zihinsel gelişimi için oynaması gereken oyunlar ve bu gelişimi destekleyecekler oyuncaklar neler. Hangi aylarda nasıl beslenmesi gerekiyor ve ne yemeli. Gideceği Dr.dan tutun da kullanacağı ilaca kadar, oynayacağı oyuncağa kadar her şeyi ile ben ilgileniyorum... Bir kere bile şu da bebeğimize çok yakışır deyip bir şey almışlığı yok. Ya da oğlum bunu çok sever deyip bir oyuncak almışlığı yok. Ayakkabı alacağız misal, hangisi en iyisi diye araştırmak yok. Hadi onu geçtim o ayakkabıyı alacak parası yok ama annesine pahalı hediyeler almaya parası var...
Böyle işte...
Bence çok kafaya takmışsınız o yüzde bir de duygusalsınız ve büyütüyorsunuz kıyas yapıyorsunuz ama eşiniz en yapsın bir erkek olarak bu işlerden ne anlasın ki sonuçta seni doktora götürmezlik yapsaydı hak verirdim ama gitmişsiniz ve dokor bir sorun olmadığını söylemiş. Eşiniz doktorun hata yaptığını nereden bilebilir ki. Ayrıca bir kadın olarak iyi bir doktoru sizin daha iyi bulacağınızı düşünmüştür kendisi bulsa yine bir sorun çıksa eşinizi suçlayabilirdiniz.
Ayrıca bence doktorun da suçu yok çünkü el ayak şişmesinden az hareket etmesinden kalbinin duracağını anlayamazdı eğer bir sorun görse neden almasın ki çocuğu. Kan pıhtılaşmasından olsaydı o haftaya kadar devam etmezdi düşük yapardınız daha erken haftalarda 12. haftaya kadar kaybederdiniz zaten. Kalp durmadı hiçbir belirti vermez şöyle ki kalp atışında yavaşlama olabilir ama böyle bir durumda hiçbir doktor zaten eve göndermez o yüzden eskiyi de unutun çocuk sahibi de olmuşsunuz kendinizi doldurmayın onlarda anne babası
Anladım.. haklısınız o zaman, ne yazıkki. Esinize sorumluluk vermeyi deneseniz? Ya da -allah göstermesin- şöyle söyle bisey almasaydık cocugumuza böyle olurdu gibi gözünü korkutacak örnekler verseniz.. esiniz aile oldugunuzu mu anlayamıyor acaba hala?
Bence de en büyük sorunumuz bu. Evlenip bir yuva, bir aile kurduğunun farkında değil. Hala anne-babasının oğlu kafasında. Bir kadının kocası ve çocuklarının babası olduğunun farkında değil... Daha bu olguları kabullenememiş, sindirememiş bence...
Teşekkür ediyorum desteğiniz için :) Bir çift terapistine başladık zaten. Bakalım bu son çabalayışım... İnşallah iyi olur her şey...Sıkmayın canınızı lütfen. Bakin 1 kere dünyaya geliyorsunuz. Gecirdiginiz her saniyeyi keyifli gecirmeye çalışın. Evlatlarınızla arkadaşlarınızla ailenizle gülun eğlenin :)
Esiniz icin de daha tecrübeli hanimlar belki fikir verebilir size
Anne babayla evlat tabiki kıyaslanamaz bişi , ama sonuçda bu kadında onunn çocuğunu taşıyo karnında.. duygusal bi zamandasın ve eşinin yanında olmayışı seni çok üzmüş , ki üzmesi çok normal. Rabbim yardımcın olsun ablam . sabret sen. bak ne güzel rabbim sana bi evlat daha nasip etmiş. hiç üzülme sabret dua et. Rabbine sığın.
Merhaba arkadaşlar,
Benim derdim şu, eşim için evlatlarımın bile anne babasından sonra gelmesi. Şöyle ki ben ilk bebeğimi 36 haftalık hamileyken kaybettim. Kalbi durdu miniğiminKaybetmeden 4 gün önce hareketlerini hissetmiyorum diye dr.a gitmiştim kontrol zamanım olmamasına rağmen. Dr. NST'ye bağladı, usg ile baktı bir şey yok dedi. Dedim Dr hanım ellerim ayaklarım çok şiş bu normal mi? Normal yaz gebesisin dedi. Peki artık eskisi gibi hareketli değil bebeğim önceden çok hareket ederdi, "Normal büyüdü artık, yeri daraldı." Eşim de yanımdaydı bu olaylarda. Sonra Dr 4 gün sonrasına randevu verdi. Gittik, NST'ye girdik. Kalp atışı alınamadı, USG ile de bakıldı yok kalbi atmıyor miniğimin. Ben tabii hiç beklemiyorum böyle bir şey, beynim durdu, ağlamaktan kendimden geçtim... Normal doğum yapmaya çalıştılar, olmadı. Sezaryen ile aldılar meleğimi....
Bebeğimi kaybettikten sonra ben deli gibi sebep araştırıyorum, nedir neden olmuştur diye... Kendi araştırmalarım ile sebepler buldum ve gerekli testleri yaptırdım. Kan pıhtılaşması çıktı bende. Sonra yine ben kendim iyi bir dr araştırmasına girdim... 3-4 tane dr gezdim en sonunda içime sinen bir Dr buldum. Meğer daha 20.haftada belli imiş bu sorunun bende olduğu ama Dr göz ardı etmiş. Tam 15 gündür bebeğim sıkıntıdaymış, NST sonuçlarına göre. Dr.un beni eve göndermek yerine bebeği alması gerekiyormuş kaybetmeden gittiğim son kontrolde... Ama işte herkes Dr. olamıyor...
Neyse... Burayı şundan anlattım bebeğimi kaybettikten sonra neden oldu savaşını, iyi bir Dr bulma savaşını tek başıma verdim... Çok şükür 5ay sonra tekrar hamile kalıp bir bebeğim daha oldu...
Problem şu ki eşimin ailesine her yıl check up yaptırırız. Bu sene bir kaç problem çıktı onlarda. Eşim işte günlerce Dr aradı, devletteki en iyi Dr.lardan (Prof. falan) randevu aldı gecelerce 12 ye kadar uyumadı randevu alabilmek için ki uykuya da çok düşkündür. Gittiler Dr.un dediği sorun yok, bu yaşta bu değerler çok normal. İnanmadı, özel Dr.lara randevu aldı, hepsi bir şey yok dedi... Ve bu dönemde de eşim aklına geldikçe ağlayıp durdu ya bir şey varsa anne-babamda diye...
Ben bu süreçte kendimi o kadar kötü hissettim ki... Neden diyeceksiniz, şundan... Keşke bu pimpirikliliğini evladına yapsaydı, belki evladım şuan da sağ olurdu... Hadi o zaman yapmadın, kaybettikten sonra sebep bulma savaşında bana destek verseydi. O da araştırsaydı anne-babasının sonuçlarını araştırdığı gibi...
O kadar kırgınım ki... Yüzüne bile bakmak istemiyorum... Hayır sen evladını kaybettin sadece bir kere, kaybettiğin gün göz yaşı döktün. Sonra? Sonra hiç ağladığını bile görmedim. Ama hasta olma ihtimali olan anne-babası için günlerce göz yaşı döktü... Bilmiyorum ben mi çok abartıyorum bu durumu?
Evlat yaa evlat... Evlat her şeyden öte değil midir? Evlat candan bile öte değil midir?? Çok kırgınım ve en kötüsü de şu evladımı kaybetmemde onu suçluyorumBu duygudan da nasıl kurtulurum hiç bilmiyorum...
Merhaba arkadaşlar,
Benim derdim şu, eşim için evlatlarımın bile anne babasından sonra gelmesi. Şöyle ki ben ilk bebeğimi 36 haftalık hamileyken kaybettim. Kalbi durdu miniğiminKaybetmeden 4 gün önce hareketlerini hissetmiyorum diye dr.a gitmiştim kontrol zamanım olmamasına rağmen. Dr. NST'ye bağladı, usg ile baktı bir şey yok dedi. Dedim Dr hanım ellerim ayaklarım çok şiş bu normal mi? Normal yaz gebesisin dedi. Peki artık eskisi gibi hareketli değil bebeğim önceden çok hareket ederdi, "Normal büyüdü artık, yeri daraldı." Eşim de yanımdaydı bu olaylarda. Sonra Dr 4 gün sonrasına randevu verdi. Gittik, NST'ye girdik. Kalp atışı alınamadı, USG ile de bakıldı yok kalbi atmıyor miniğimin. Ben tabii hiç beklemiyorum böyle bir şey, beynim durdu, ağlamaktan kendimden geçtim... Normal doğum yapmaya çalıştılar, olmadı. Sezaryen ile aldılar meleğimi....
Bebeğimi kaybettikten sonra ben deli gibi sebep araştırıyorum, nedir neden olmuştur diye... Kendi araştırmalarım ile sebepler buldum ve gerekli testleri yaptırdım. Kan pıhtılaşması çıktı bende. Sonra yine ben kendim iyi bir dr araştırmasına girdim... 3-4 tane dr gezdim en sonunda içime sinen bir Dr buldum. Meğer daha 20.haftada belli imiş bu sorunun bende olduğu ama Dr göz ardı etmiş. Tam 15 gündür bebeğim sıkıntıdaymış, NST sonuçlarına göre. Dr.un beni eve göndermek yerine bebeği alması gerekiyormuş kaybetmeden gittiğim son kontrolde... Ama işte herkes Dr. olamıyor...
Neyse... Burayı şundan anlattım bebeğimi kaybettikten sonra neden oldu savaşını, iyi bir Dr bulma savaşını tek başıma verdim... Çok şükür 5ay sonra tekrar hamile kalıp bir bebeğim daha oldu...
Problem şu ki eşimin ailesine her yıl check up yaptırırız. Bu sene bir kaç problem çıktı onlarda. Eşim işte günlerce Dr aradı, devletteki en iyi Dr.lardan (Prof. falan) randevu aldı gecelerce 12 ye kadar uyumadı randevu alabilmek için ki uykuya da çok düşkündür. Gittiler Dr.un dediği sorun yok, bu yaşta bu değerler çok normal. İnanmadı, özel Dr.lara randevu aldı, hepsi bir şey yok dedi... Ve bu dönemde de eşim aklına geldikçe ağlayıp durdu ya bir şey varsa anne-babamda diye...
Ben bu süreçte kendimi o kadar kötü hissettim ki... Neden diyeceksiniz, şundan... Keşke bu pimpirikliliğini evladına yapsaydı, belki evladım şuan da sağ olurdu... Hadi o zaman yapmadın, kaybettikten sonra sebep bulma savaşında bana destek verseydi. O da araştırsaydı anne-babasının sonuçlarını araştırdığı gibi...
O kadar kırgınım ki... Yüzüne bile bakmak istemiyorum... Hayır sen evladını kaybettin sadece bir kere, kaybettiğin gün göz yaşı döktün. Sonra? Sonra hiç ağladığını bile görmedim. Ama hasta olma ihtimali olan anne-babası için günlerce göz yaşı döktü... Bilmiyorum ben mi çok abartıyorum bu durumu?
Evlat yaa evlat... Evlat her şeyden öte değil midir? Evlat candan bile öte değil midir?? Çok kırgınım ve en kötüsü de şu evladımı kaybetmemde onu suçluyorumBu duygudan da nasıl kurtulurum hiç bilmiyorum... [/QUOTE
Bunu eşinizle paylaşmadınız mı peki? Ne dedi size... ben çocuğundan çok sizi düşünmemesinin kırgınlığını yaşadığınızı düşündüm okuyunca...
[/QUOTE]Bunu eşinizle paylaşmadınız mı peki? Ne dedi size... ben çocuğundan çok sizi düşünmemesinin kırgınlığını yaşadığınızı düşündüm okuyunca...
Kıyamam sana Rabbim yardımcın olsun..Mutlu olmayı çok hakediyorsun..İnşallah herşey gönlünce olsun...Haklısınız ama işte hemen insan koskoca 10 yılı çöpe atamıyor... Son şansı var, çift terapistine gidiyoruz. Değişmezse zaten sonumuz o olacak...
Kıyamam sana Rabbim yardımcın olsun..Mutlu olmayı çok hakediyorsun..İnşallah herşey gönlünce olsun...
Haklı olduğunuzu ve bunun altında psikolojik bir sorun yattığını düşünüyorum.Terapiste gidiyorsunuz sanırım sorun çözülür inşallah.Sevda konusu ne oldu bir gelişme var mı?Merhaba arkadaşlar,
Benim derdim şu, eşim için evlatlarımın bile anne babasından sonra gelmesi. Şöyle ki ben ilk bebeğimi 36 haftalık hamileyken kaybettim. Kalbi durdu miniğiminKaybetmeden 4 gün önce hareketlerini hissetmiyorum diye dr.a gitmiştim kontrol zamanım olmamasına rağmen. Dr. NST'ye bağladı, usg ile baktı bir şey yok dedi. Dedim Dr hanım ellerim ayaklarım çok şiş bu normal mi? Normal yaz gebesisin dedi. Peki artık eskisi gibi hareketli değil bebeğim önceden çok hareket ederdi, "Normal büyüdü artık, yeri daraldı." Eşim de yanımdaydı bu olaylarda. Sonra Dr 4 gün sonrasına randevu verdi. Gittik, NST'ye girdik. Kalp atışı alınamadı, USG ile de bakıldı yok kalbi atmıyor miniğimin. Ben tabii hiç beklemiyorum böyle bir şey, beynim durdu, ağlamaktan kendimden geçtim... Normal doğum yapmaya çalıştılar, olmadı. Sezaryen ile aldılar meleğimi....
Bebeğimi kaybettikten sonra ben deli gibi sebep araştırıyorum, nedir neden olmuştur diye... Kendi araştırmalarım ile sebepler buldum ve gerekli testleri yaptırdım. Kan pıhtılaşması çıktı bende. Sonra yine ben kendim iyi bir dr araştırmasına girdim... 3-4 tane dr gezdim en sonunda içime sinen bir Dr buldum. Meğer daha 20.haftada belli imiş bu sorunun bende olduğu ama Dr göz ardı etmiş. Tam 15 gündür bebeğim sıkıntıdaymış, NST sonuçlarına göre. Dr.un beni eve göndermek yerine bebeği alması gerekiyormuş kaybetmeden gittiğim son kontrolde... Ama işte herkes Dr. olamıyor...
Neyse... Burayı şundan anlattım bebeğimi kaybettikten sonra neden oldu savaşını, iyi bir Dr bulma savaşını tek başıma verdim... Çok şükür 5ay sonra tekrar hamile kalıp bir bebeğim daha oldu...
Problem şu ki eşimin ailesine her yıl check up yaptırırız. Bu sene bir kaç problem çıktı onlarda. Eşim işte günlerce Dr aradı, devletteki en iyi Dr.lardan (Prof. falan) randevu aldı gecelerce 12 ye kadar uyumadı randevu alabilmek için ki uykuya da çok düşkündür. Gittiler Dr.un dediği sorun yok, bu yaşta bu değerler çok normal. İnanmadı, özel Dr.lara randevu aldı, hepsi bir şey yok dedi... Ve bu dönemde de eşim aklına geldikçe ağlayıp durdu ya bir şey varsa anne-babamda diye...
Ben bu süreçte kendimi o kadar kötü hissettim ki... Neden diyeceksiniz, şundan... Keşke bu pimpirikliliğini evladına yapsaydı, belki evladım şuan da sağ olurdu... Hadi o zaman yapmadın, kaybettikten sonra sebep bulma savaşında bana destek verseydi. O da araştırsaydı anne-babasının sonuçlarını araştırdığı gibi...
O kadar kırgınım ki... Yüzüne bile bakmak istemiyorum... Hayır sen evladını kaybettin sadece bir kere, kaybettiğin gün göz yaşı döktün. Sonra? Sonra hiç ağladığını bile görmedim. Ama hasta olma ihtimali olan anne-babası için günlerce göz yaşı döktü... Bilmiyorum ben mi çok abartıyorum bu durumu?
Evlat yaa evlat... Evlat her şeyden öte değil midir? Evlat candan bile öte değil midir?? Çok kırgınım ve en kötüsü de şu evladımı kaybetmemde onu suçluyorumBu duygudan da nasıl kurtulurum hiç bilmiyorum...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?