Derdime Başlık Bile Bulamadım :(

Merhaba arkadaşlar,

Benim derdim şu, eşim için evlatlarımın bile anne babasından sonra gelmesi. Şöyle ki ben ilk bebeğimi 36 haftalık hamileyken kaybettim. Kalbi durdu miniğimin Kaybetmeden 4 gün önce hareketlerini hissetmiyorum diye dr.a gitmiştim kontrol zamanım olmamasına rağmen. Dr. NST'ye bağladı, usg ile baktı bir şey yok dedi. Dedim Dr hanım ellerim ayaklarım çok şiş bu normal mi? Normal yaz gebesisin dedi. Peki artık eskisi gibi hareketli değil bebeğim önceden çok hareket ederdi, "Normal büyüdü artık, yeri daraldı." Eşim de yanımdaydı bu olaylarda. Sonra Dr 4 gün sonrasına randevu verdi. Gittik, NST'ye girdik. Kalp atışı alınamadı, USG ile de bakıldı yok kalbi atmıyor miniğimin. Ben tabii hiç beklemiyorum böyle bir şey, beynim durdu, ağlamaktan kendimden geçtim... Normal doğum yapmaya çalıştılar, olmadı. Sezaryen ile aldılar meleğimi....

Bebeğimi kaybettikten sonra ben deli gibi sebep araştırıyorum, nedir neden olmuştur diye... Kendi araştırmalarım ile sebepler buldum ve gerekli testleri yaptırdım. Kan pıhtılaşması çıktı bende. Sonra yine ben kendim iyi bir dr araştırmasına girdim... 3-4 tane dr gezdim en sonunda içime sinen bir Dr buldum. Meğer daha 20.haftada belli imiş bu sorunun bende olduğu ama Dr göz ardı etmiş. Tam 15 gündür bebeğim sıkıntıdaymış, NST sonuçlarına göre. Dr.un beni eve göndermek yerine bebeği alması gerekiyormuş kaybetmeden gittiğim son kontrolde... Ama işte herkes Dr. olamıyor...

Neyse... Burayı şundan anlattım bebeğimi kaybettikten sonra neden oldu savaşını, iyi bir Dr bulma savaşını tek başıma verdim... Çok şükür 5ay sonra tekrar hamile kalıp bir bebeğim daha oldu...

Problem şu ki eşimin ailesine her yıl check up yaptırırız. Bu sene bir kaç problem çıktı onlarda. Eşim işte günlerce Dr aradı, devletteki en iyi Dr.lardan (Prof. falan) randevu aldı gecelerce 12 ye kadar uyumadı randevu alabilmek için ki uykuya da çok düşkündür. Gittiler Dr.un dediği sorun yok, bu yaşta bu değerler çok normal. İnanmadı, özel Dr.lara randevu aldı, hepsi bir şey yok dedi... Ve bu dönemde de eşim aklına geldikçe ağlayıp durdu ya bir şey varsa anne-babamda diye...

Ben bu süreçte kendimi o kadar kötü hissettim ki... Neden diyeceksiniz, şundan... Keşke bu pimpirikliliğini evladına yapsaydı, belki evladım şuan da sağ olurdu... Hadi o zaman yapmadın, kaybettikten sonra sebep bulma savaşında bana destek verseydi. O da araştırsaydı anne-babasının sonuçlarını araştırdığı gibi...

O kadar kırgınım ki... Yüzüne bile bakmak istemiyorum... Hayır sen evladını kaybettin sadece bir kere, kaybettiğin gün göz yaşı döktün. Sonra? Sonra hiç ağladığını bile görmedim. Ama hasta olma ihtimali olan anne-babası için günlerce göz yaşı döktü... Bilmiyorum ben mi çok abartıyorum bu durumu?

Evlat yaa evlat... Evlat her şeyden öte değil midir? Evlat candan bile öte değil midir?? Çok kırgınım ve en kötüsü de şu evladımı kaybetmemde onu suçluyorum Bu duygudan da nasıl kurtulurum hiç bilmiyorum...

anne-babanın ve evladın kıyaslaması çok yanlış değil mi sizce de?
eşinizin gerekli ilgiyi göstermediğine ne kadar eminsiniz?evladınızı kaybetmenin verdiği acıyla yanlış şeyler düşünüyor olabilir misiniz?Başınız sağ olsun bu arada ilk bebeğiniz için.

Çok duygusal bir dönem geçirdiğinizi düşünüyorum. Anne babayla evlat kıyaslanmaz yoksa..

Erkekler evlatlarını karınlarında taşımadıkları için doğmadan babalığı hissedemeyip anlayamayabiliyorlar. Oysa ki ana baba varlığı bilinen yıllarca birlikte olunmuş insanlar. Evet kırılmışsınız ama bunu eşinizle konuşun ve onu da anlamaya çalışın. Tek açıdan değerlendirmeyin.

Bebegin bisey olacagina ihtimal vermedigi icin cok arastirmamis, tipki seninde cok fazla ustune olmadigin gibi.

Yeni bir bebegin dogmus bile, yani bu olayin uzerinden aylar gecmis, neden takilip kaliyosun. Dert mi ariyosun kendine, huzursuz olmak icin sebeb mi istiyosun. Esinle sorun yasamak icin pireyi deve yapmayin bence. Oturun, halinize sukredin, birakin adam anasiyla babasiylada istedigi gibi ilgilensin.

thebutterflyeffect .!.:

anne-babanın ve evladın kıyaslaması çok yanlış değil mi sizce de?
eşinizin gerekli ilgiyi göstermediğine ne kadar eminsiniz?evladınızı kaybetmenin verdiği acıyla yanlış şeyler düşünüyor olabilir misiniz?Başınız sağ olsun bu arada ilk bebeğiniz için.

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim... Evet eminim çünkü öyle... Geçen ay eşime dedim ki bebeğimize ayakkabı almalıyız, dedi ki işte kredi kartının kesim tarihini bekleyelim, ondan sonra alalım... Ben de tamam dedim. 2 gün sonra hafta sonu annesinin doğum gününü kutlayacağız diye annesine gitti 1500 tl.lik telefon aldı. Aldığı hediyenin kesinlikle parasında değilim çünkü maddi şeylere önem veren biri değilim. Ama beni kızdıran şu, bebeğine gelince para yok ama anneye gelince var...

Biz anneler canımızda can taşıyoruz,bağımız bedensel ve psikolojik hemen başlıyor;bence gerçek şu ki erkekler evlat kavramını çok daha sonra algılıyorlar.
Ailesine verdiği önem de de bana obsesif olma ihtimalnii düşündürdü.
Neden derseniz aynı şeyleri onlarca kez yaşadım ve eşimin gençlik döneminde psikologa bile gittiğini söylediler sırf aileden birini kaybetme endişesi yaşadığı için.Şuan tanı okb ilaç kullanıyor.
Diyeceğim o ki psikologa gitmesi konusunda ikna edin.
Herşey ne kadar farklı görünüyor oysa ki dışardan,kim bilebilriki bunun aslında bir rahatsızlık olduğunu şahsen hiç düşünmezdim tecrübe ettiğim içinde aktarma gereği duydum...

eeyla__ .!.:

Bebegin bisey olacagina ihtimal vermedigi icin cok arastirmamis, tipki seninde cok fazla ustune olmadigin gibi.

Yeni bir bebegin dogmus bile, yani bu olayin uzerinden aylar gecmis, neden takilip kaliyosun. Dert mi ariyosun kendine, huzursuz olmak icin sebeb mi istiyosun. Esinle sorun yasamak icin pireyi deve yapmayin bence. Oturun, halinize sukredin, birakin adam anasiyla babasiylada istedigi gibi ilgilensin.

Genişletmek için tıkla...

Ben zaten normalde rahat biriyim. Ama o değildir, çok pimpiriklidir. Ok hadi bebeğime bir şey olacağı aklına gelmedi peki ya sonraki süreçte neden benimle birlik olmadı? Neden???

Ah canım benim analık ile babalık o kadar farklı ki..Bu beklentiye girerseniz çok kirilirsiniz. ..Erkekler genelde böyle .kimini tenzih ediyorum. .Ana icin evlat önce de baba için öyle olmaz...en fazla ne emekleri var ki çocuk üstüne? Kıyaslanir mi bu ...

The Calender .!.:

Biz anneler canımızda can taşıyoruz,bağımız bedensel ve psikolojik hemen başlıyor;bence gerçek şu ki erkekler evlat kavramını çok daha sonra algılıyorlar.
Ailesine verdiği önem de de bana obsesif olma ihtimalnii düşündürdü.
Neden derseniz aynı şeyleri onlarca kez yaşadım ve eşimin gençlik döneminde psikologa bile gittiğini söylediler sırf aileden birini kaybetme endişesi yaşadığı için.Şuan tanı okb ilaç kullanıyor.
Diyeceğim o ki psikologa gitmesi konusunda ikna edin.
Herşey ne kadar farklı görünüyor oysa ki dışardan,kim bilebilriki bunun aslında bir rahatsızlık olduğunu şahsen hiç düşünmezdim tecrübe ettiğim içinde aktarma gereği duydum...

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim. Şuan zaten çift terapistine gidiyoruz, başka problemlerimizden dolayı gidiyoruz ama ben bunu terapistimle de paylaşacağım. O bunun üzerine gider muhakkak... Çünkü eşim normalde de, hiç bir şey yokken yılda bir kaç kez anne babasını kaybedeceği düşünce ile oturur ağlar... Böyle bir şey olabileceğini hiç düşünmemiştim...

Basın saolsun canım, yeni bebegını saglıklı sıhhatlı buyut ınsallah

asli0282 .!.:

Basın saolsun canım, yeni bebegını saglıklı sıhhatlı buyut ınsallah

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim, amin... İnşallah... Rabbim onun ömrünü uzun etsin inşallah...

birgaripask35 .!.:

Teşekkür ederim... Evet eminim çünkü öyle... Geçen ay eşime dedim ki bebeğimize ayakkabı almalıyız, dedi ki işte kredi kartının kesim tarihini bekleyelim, ondan sonra alalım... Ben de tamam dedim. 2 gün sonra hafta sonu annesinin doğum gününü kutlayacağız diye annesine gitti 1500 tl.lik telefon aldı. Aldığı hediyenin kesinlikle parasında değilim çünkü maddi şeylere önem veren biri değilim. Ama beni kızdıran şu, bebeğine gelince para yok ama anneye gelince var...

Genişletmek için tıkla...

çalışmıyor musunuz ya da bebekten ötürü izinde misiniz?yani çalışma imkanınız var mı?eşe muhtaç olmamak bakımından soruyorum bunu.yani evet şimdi düşününce böyle bir şeye denk gelsem belki bende bir düşünürüm ama hassaslığınızdan ötürü bir şeyleri büyütüyor olma ihtimaliniz de var beni yanlış anlamayın lütfen.

Ben sizi çok iyi anlıyorum. Hak da veriyorum. Ben de kirilirdim. Evlattan önce olamaz hiçbirşey, anne baba dahil.

birgaripask35 .!.:

Teşekkür ederim. Şuan zaten çift terapistine gidiyoruz, başka problemlerimizden dolayı gidiyoruz ama ben bunu terapistimle de paylaşacağım. O bunun üzerine gider muhakkak... Çünkü eşim normalde de, hiç bir şey yokken yılda bir kaç kez anne babasını kaybedeceği düşünce ile oturur ağlar... Böyle bir şey olabileceğini hiç düşünmemiştim...

Genişletmek için tıkla...

Güzel arkadaşım kaç kez gördüm o gözyaşlarını,kendimi bile sorguladım çoğu zaman
Ben ne biçim evladım diye
Oysaki ne kadar farklı bir şeyle karşılaştım
Bu konuda oldukça endişeliyim hala, çünkü ilaçlar çok işe yarasa bile bir gün ailesinden birine bir şey olduğunu düşünmek onun vereceği tepkileri düşünmek beni inanılmaz üzüyor şimdiden...
Kız kardeşinin ameliyatı var gelecek ay ben şimdiden o gün ne yapacağımı düşünüyorum
Siz de destek olun lütfen bu durumu mutlaka paylaşın doktorunuzla ve bundan sonra böyle bir kıyasa kolay kolay girmeyin çünkü eşiniz bence hasta.
Ayrıca bir şey daha ekleyeyim,evladınız onun için vazgeçilmez olacak bunu ilerleyen zamanlarda anlayacaksınız.

thebutterflyeffect .!.:

çalışmıyor musunuz ya da bebekten ötürü izinde misiniz?yani çalışma imkanınız var mı?eşe muhtaç olmamak bakımından soruyorum bunu.yani evet şimdi düşününce böyle bir şeye denk gelsem belki bende bir düşünürüm ama hassaslığınızdan ötürü bir şeyleri büyütüyor olma ihtimaliniz de var beni yanlış anlamayın lütfen.

Genişletmek için tıkla...

Çalışıyorum canım. Çok şükür iyi de kazanıyorum ama nedense bizde para yok hiç :)

Başına gelene çok üzüldüm.
Dr nasıl böyle bir hata yapmış, çok yazık.

Verdiğin örneklerden haklı olduğunu düşündüm.
Başının çaresine bakıyor olmak erkekleri rahatlatıyor sanırım biraz.

Annesine 1500lük telefona da ayrıca şaşırdım.
O fiyata bol özellikli bi telefon almıştır diye düşünüyorum.
Kv kullanabilecekse iyi ama kullanamayacaksa yazık paraya.

Eşinle hiç konuştun mu?

Şu konuda yanlış düşünüyorsun,evlat tamam ama onu daha görmedi kucağına almadı.
Erkekler malesef çocukları kucağına alana kadar birşey hissetmiyorlar.
Onlar başka şekilde düşünüyorlar bizim gibi hassas bakmıyorlar.
Anne banası ise gözünü açtığı günden beri yanındakar. Endişe etmesi araştırması çok normal birşey. Kaldı ki kıyaslama yapmamak da gerekiyor.

The Calender .!.:

Güzel arkadaşım kaç kez gördüm o gözyaşlarını,kendimi bile sorguladım çoğu zaman
Ben ne biçim evladım diye
Oysaki ne kadar farklı bir şeyle karşılaştım
Bu konuda oldukça endişeliyim hala, çünkü ilaçlar çok işe yarasa bile bir gün ailesinden birine bir şey olduğunu düşünmek onun vereceği tepkileri düşünmek beni inanılmaz üzüyor şimdiden...
Kız kardeşinin ameliyatı var gelecek ay ben şimdiden o gün ne yapacağımı düşünüyorum
Siz de destek olun lütfen bu durumu mutlaka paylaşın doktorunuzla ve bundan sonra böyle bir kıyasa kolay kolay girmeyin çünkü eşiniz bence hasta.
Ayrıca bir şey daha ekleyeyim,evladınız onun için vazgeçilmez olacak bunu ilerleyen zamanlarda anlayacaksınız.

Genişletmek için tıkla...

Şuan 14 aylık, en tatlı zamanları... Ne zaman vazgeçilmez olacak ki...
Ama bunu bana iyi ki söylediniz. Dediğiniz gibi hasta olabilir. Bu kadarı hastalık bence... İçimdeki bu suçlama hissini yok ettiniz hasta olma ihtimalini bana söyleyerek. Teşekkür ederim... :)

masraf .!.:

Başına gelene çok üzüldüm.
Dr nasıl böyle bir hata yapmış, çok yazık.

Verdiğin örneklerden haklı olduğunu düşündüm.
Başının çaresine bakıyor olmak erkekleri rahatlatıyor sanırım biraz.

Annesine 1500lük telefona da ayrıca şaşırdım.
O fiyata bol özellikli bi telefon almıştır diye düşünüyorum.
Kv kullanabilecekse iyi ama kullanamayacaksa yazık paraya.

Eşinle hiç konuştun mu?

Genişletmek için tıkla...

Bu konu hakkında konuşmadım. Daha olaylar çok yeni... Konuşmalı mıyım, yoksa ben mi çok abartıyorum durumu diye konu açtım canım... Çünkü farklı bakan gözlere ihtiyacım var. Ben çocuk konusunda yaşadığım olaydan dolayı çok hassas olduğum için sizin fikirlerinize danışmak istedim...