- 20 Şubat 2007
- 7.296
- 347
- 198
- 40
- Konu Sahibi BuzlarUlkesi
- #1
12 mayısta evlendim herşey güzel Allaha şükür kavgamız gürültümüz yok
ilk aylarda eften püften bağrışmalarla sonuçlanan kavgalarımız bitti ikimizde birlikte yaşamaya alıştık,öğrendik..
ama gelin görünki eşyalarım yok var ama yok malesef..
eşim kaymakamalık sınavını kazanmıştı düğün olana dek sonuçları açıklanmadı
bizde nerede oturacağımızı bilmediğimizde iki il arasında olan bir ilden eşyalarımızı aldık bu arada düğüne iki hafta vardı,bir hafta kala sonuçlar açıklandı ve olmadı bu arada hemen ev tuttuk ..
düğün günü eşyalar geldi biz memleketimizde düğün yaparken eşimin iş arkadaşı eve eşyayı aldı sağolsun o zaman gördüğü hataları bize demedi..düğün oldu ertesi gün biz yola çıktık geldik evi ufaktan yerleştiririz diye bir geldik..
heryer her yerde işe koyulalım diye girdik eşyaları görünce şok yaşadık..
hepsinde hasar vardı.salon takımında,oturma odasında,yemek takımında resmen teşhir ürünü yollamışlar
koltuklar lekeli,mobilyaların ahşap yerleri yemek masası.gümüşlük vs. hepsinde catlak vardı.direk aradık
adamlar koltukları silin geçer dedi hayal kırıklığına uğradım..neden daha üstünde oturmadığın eşyaları sileceksem..diğer hatalar içinde başta değişim yaparız dediler bizde 4 gün evde kalıp sadece mutfağı yerleştirip memlekete gittik kuzenin düğünü vardı oradanda balayına gittik..ama adamlarla sürekli iletişime geçmeye çalışıyoruz eşyalar için ama sonuç alamadık..
bugün yarın bugün yarın oyladılar..noterden ihtar çektik mal iadesi için ama adamlar dönmedi geri aradığımızda bağırığ telefonu
yüzümüze kapadılar..bu arada biz eşyaları kullanmadık sadece yatak odasını kullandık adamlar alır birşey olmasın diye..
bize yapacak birşey bırakmadılar tüketici mahkemesine verdik..o kadar masraf yaptık..araya adli tatil girdi ve bu arada hala ytak odasında oturuyouz çok kötü geliyor kulağa biliyorum ama zarar görmesin diye tv filan bu odada..önce mutfakta oturuyorduk ama olmadı o şekildede..bugün mahkeme tarihi geldı 4. ayda olacakmış ilk duruşma ağladım içim çıkana kadar ağladım..
artık dayanamıyorum bu duruma..ben yurt dışından geldim,okulumu bıraktım açıkögretimle devam ediyorum o kdar yılım boşa gitti
en baştan başladım kimse yok sabahtan akşama kadar evin içinde yalnızım..
hiç kimse evimize gelmedi bu durumdan dolayı ama kimsede siz böylesiniz diye çağırmadı..
eşimin iş arkadaşlarından kimseyle tanışamadım..hal böyleyken artık patlama noktasındayım..
o kadar farklı bir çevredeyim ki benim yaşadığım gördüğüm şeylerden farklı..
kitap okuyorum ama olmuyor geçmiyor sıkıntılarım..
eşimle sorunum yok eşimin ailesiyle yok herşey neden sorunsuz ilerlemiyor anlamıyorum..kimseye birşey yapmadık,kötü insanlar elbette vardır ama bunu yaşamak kötü..
eşyaları kullanmadık ama artık herşeyi kullanacam bı sakıncası olur mu bilmiyorum ya bir sene olmuş olacak ilk mahkeme olduğunda
yazık günah değil mi bana artık depresyona girmeme az kaldı belkide girdim..
canım birşey istemiyor..kaşlarım artık kezban modeli aldı ama ben gitmeyi istemiyorum azdan altan alıyorum ..ama ben bu değilim
ya bu hale gelecek insan değildim..bu yaşadıklarımın bedelini kim ödeyecek dahası acaba sonuca ulaşacak mı?
çok kötüyüm bir eşya için ağlama diyorlar ama ben yeni evliyim herşeyim yarım kaldı..
8 sene evlenmek için bekledik hayaller kurduk elimizde patladı resmen..
ilk aylarda sırf bu yüzden kavgalarımız oldu..hemde kesintisiz sabaha kadar ağladım ev sahibim ertesi gün geldi yapmayın yazık dedi
utancımdan yerin dibine girdim ailem duysa kızar..ben görmedim bağrış çağrış ama ben etrafa duyulmuşum..utandım,yıprandım,herşeyden nefret eder oldum..
herşet standart kalk kullanmadğın eşyların olduğu odaları temizle otur otur yemek yap akşam eşim gelmeden duşa gir hergün böyle
çok karışık ve dağınık yazdım kusura bakmayım ama artık patlama noktasındayım..
benle evlenen herkesin evi barkı düzenı vardır..bende yok içim acıyor suraya sunu yapacam buraya bunu yapacam hep hayalde mı kalacak benim durumum...ben hamile kalmış olsaydım bebeğim doyardı 4.aya..29 yaşımdayım bu durumları düşündükce bebek yapmak istemiyorum..
biz bu eşyaları kullanabiliriz değil mi ? artık dayanacak gücüm kalmadı..
lütfen birşeyler söyleyin
ilk aylarda eften püften bağrışmalarla sonuçlanan kavgalarımız bitti ikimizde birlikte yaşamaya alıştık,öğrendik..
ama gelin görünki eşyalarım yok var ama yok malesef..
eşim kaymakamalık sınavını kazanmıştı düğün olana dek sonuçları açıklanmadı
bizde nerede oturacağımızı bilmediğimizde iki il arasında olan bir ilden eşyalarımızı aldık bu arada düğüne iki hafta vardı,bir hafta kala sonuçlar açıklandı ve olmadı bu arada hemen ev tuttuk ..
düğün günü eşyalar geldi biz memleketimizde düğün yaparken eşimin iş arkadaşı eve eşyayı aldı sağolsun o zaman gördüğü hataları bize demedi..düğün oldu ertesi gün biz yola çıktık geldik evi ufaktan yerleştiririz diye bir geldik..
heryer her yerde işe koyulalım diye girdik eşyaları görünce şok yaşadık..
hepsinde hasar vardı.salon takımında,oturma odasında,yemek takımında resmen teşhir ürünü yollamışlar
koltuklar lekeli,mobilyaların ahşap yerleri yemek masası.gümüşlük vs. hepsinde catlak vardı.direk aradık
adamlar koltukları silin geçer dedi hayal kırıklığına uğradım..neden daha üstünde oturmadığın eşyaları sileceksem..diğer hatalar içinde başta değişim yaparız dediler bizde 4 gün evde kalıp sadece mutfağı yerleştirip memlekete gittik kuzenin düğünü vardı oradanda balayına gittik..ama adamlarla sürekli iletişime geçmeye çalışıyoruz eşyalar için ama sonuç alamadık..
bugün yarın bugün yarın oyladılar..noterden ihtar çektik mal iadesi için ama adamlar dönmedi geri aradığımızda bağırığ telefonu
yüzümüze kapadılar..bu arada biz eşyaları kullanmadık sadece yatak odasını kullandık adamlar alır birşey olmasın diye..
bize yapacak birşey bırakmadılar tüketici mahkemesine verdik..o kadar masraf yaptık..araya adli tatil girdi ve bu arada hala ytak odasında oturuyouz çok kötü geliyor kulağa biliyorum ama zarar görmesin diye tv filan bu odada..önce mutfakta oturuyorduk ama olmadı o şekildede..bugün mahkeme tarihi geldı 4. ayda olacakmış ilk duruşma ağladım içim çıkana kadar ağladım..
artık dayanamıyorum bu duruma..ben yurt dışından geldim,okulumu bıraktım açıkögretimle devam ediyorum o kdar yılım boşa gitti
en baştan başladım kimse yok sabahtan akşama kadar evin içinde yalnızım..
hiç kimse evimize gelmedi bu durumdan dolayı ama kimsede siz böylesiniz diye çağırmadı..
eşimin iş arkadaşlarından kimseyle tanışamadım..hal böyleyken artık patlama noktasındayım..
o kadar farklı bir çevredeyim ki benim yaşadığım gördüğüm şeylerden farklı..
kitap okuyorum ama olmuyor geçmiyor sıkıntılarım..
eşimle sorunum yok eşimin ailesiyle yok herşey neden sorunsuz ilerlemiyor anlamıyorum..kimseye birşey yapmadık,kötü insanlar elbette vardır ama bunu yaşamak kötü..
eşyaları kullanmadık ama artık herşeyi kullanacam bı sakıncası olur mu bilmiyorum ya bir sene olmuş olacak ilk mahkeme olduğunda
yazık günah değil mi bana artık depresyona girmeme az kaldı belkide girdim..
canım birşey istemiyor..kaşlarım artık kezban modeli aldı ama ben gitmeyi istemiyorum azdan altan alıyorum ..ama ben bu değilim
ya bu hale gelecek insan değildim..bu yaşadıklarımın bedelini kim ödeyecek dahası acaba sonuca ulaşacak mı?
çok kötüyüm bir eşya için ağlama diyorlar ama ben yeni evliyim herşeyim yarım kaldı..
8 sene evlenmek için bekledik hayaller kurduk elimizde patladı resmen..
ilk aylarda sırf bu yüzden kavgalarımız oldu..hemde kesintisiz sabaha kadar ağladım ev sahibim ertesi gün geldi yapmayın yazık dedi
utancımdan yerin dibine girdim ailem duysa kızar..ben görmedim bağrış çağrış ama ben etrafa duyulmuşum..utandım,yıprandım,herşeyden nefret eder oldum..
herşet standart kalk kullanmadğın eşyların olduğu odaları temizle otur otur yemek yap akşam eşim gelmeden duşa gir hergün böyle
çok karışık ve dağınık yazdım kusura bakmayım ama artık patlama noktasındayım..
benle evlenen herkesin evi barkı düzenı vardır..bende yok içim acıyor suraya sunu yapacam buraya bunu yapacam hep hayalde mı kalacak benim durumum...ben hamile kalmış olsaydım bebeğim doyardı 4.aya..29 yaşımdayım bu durumları düşündükce bebek yapmak istemiyorum..
biz bu eşyaları kullanabiliriz değil mi ? artık dayanacak gücüm kalmadı..
lütfen birşeyler söyleyin
Son düzenleme: