Hiç saçma değil, 99 depremi erişkin olduğum zamanlarda yaşadığım tecrübe ettiğim ilk büyük depremdi, kızım küçüktü cahillikte vardı çok korkmuştuk, uzun süre dışarıda konakladık, inanın çoluk çocuk sefil oluyorsunuz, kız pusette, tuvaleti gelir, acıkır, uykusu gelir evdeki konforu sağlayamıyorsunuz, mecbur evlere girdik bir süre sonra, başlarda eşinizin sağa sola dönüşü bile panikle deprem oluyor diye kalkmanıza neden oluyor ama derin uykuya dalınca bir şey duymuyorsunuz, öyle öyle uyumayı öğrenmiştik artçılar olurken.
Bodrum depreminde de biz uyanıktık kızım uyuyordu, hiçbir şey duymamış, ben uyuduğunu bilmeden seslenip uyandırmasaydım anlamayacaktı da, şimdilerde seslenmiyorum bile, deprem oluyor dediğinde sakince evet olduğun yerde kal diyorum geçmesini bekliyoruz zira zaten evden çıkma şansımız yok, eşim, ben, kızım ve dört bacaklı prensesimiz 3 kat merdiven 10 saniyede mümkün değil, ki bizim dört bacaklı evde hareketlilik görünce aaa bunlar benle yakalamaca oynayacak galiba deyip kaçıyor:))) onu yakalamak 20 saniyeyi bulur zaten:))