Yaşadıklarınız, geçmişiniz bizi hiç ilgilendimiyor.
Kaldı ki bir şey yapmışlığınız da yok.
Başkasına mı zarar verdiniz, katil mi oldunuz, tecavüz mü ettiniz de bu suçluluk duygusunu bedeninizde taşıyorsunuz?
Bir atın o yükü üzerinizden önce.
O yaşlardaki davranışlarınızı şuanki aklınızla ve ahlakınızla onaylamıyor olabilirsiniz, her insanın yaşadığı normal bir durum bu.
İnsanoğlu gün geçtikçe gelişiyor, üç gün önceki davranışını bile komik buluyorken, burada size yazılacak ve belki ileride çevreden duyacağınız 'etik' dışı cümlelere şimdiden bir kulak tıkayıp, önünüze bakın.
Bu ilk önerimdi.
İkincisi ise, kendinize yönelin.
Her alanda kendinizi deneyin, sınayın, başarılarınızı gördükçe gururlanacağınız şeyleriniz çoğalacaktır.
Müzik, sanat, spor, el becerileri gibi çeşitli hobiler edinin.
İyi bir film izleyicisi olmak bile insanı inanılmaz geliştiren, hayatında belkide hiçbir zaman karşılaşmayacağı bir bilgiyi zihnine işleten, ufku açan ve içsel dünyanızı geliştiren bir hobidir.
Bedeninize de iyi bakmayı unutmayın, günlük kısa bir programla spora başlayabilirsiniz.
Ruhen ve fiziken iyileştikçe, çok daha mutlu olduğunuzu ve bu pişmanlık duygunuzun yerini 'iyi ki' cümlesinin aldığını göreceksiniz.