Merhaba hanımlar, geçen gün kayınvalide ve kayınpeder ile ilgili konu açmıştım, sizde beni linç etmiştiniz. Bugün içimi dökmek istiyorum size. Sadece içimi dökmek, içimdeki stresi azaltmak ve rahatlamak için buraya yazıyorum.
Kayınvalidem geldi. Hoşgeldin faslı, yemek faslı, çay faslı derken, bombayı patlattı kayınvalidem. Bu arada eltimler de vardı "Oğlum, size babanızın selamını getirdim. Babanızın sizden istekleri var. İphone telefon istiyor, köyde tarla sürmek vs birşeyler taşımak için patpat(traktör tarzı römorklu bir araç ) istiyor ve ev alacağız ikinizden de her ay 1000 tl para istiyor. Elçiye zeval olmaz." dedi. Kayınvalidem de kayınpederimle aynı düşüncede. Kaynım bize mantıklı şeylerle gelin, böyle saçma planlarla gelmeyin, durumumuz ortada biz bu durumdayken böyle şeyler istemeniz ne kadar doğru vs dedi. Kv ses çıkarmadı. Eşimde benim de durumum belli benden birşey beklemeyin, benim de telefonum bozuk aylardır ama yenisini almıyorum dedi, anneside eskisini bana verecekmiş vs filan dedi.
Bakın paraları var, ev almak istiyorlar, konu doktor oldu mu nedense birşey yapmıyorlar. Ellerini taşın altına koymuyorlar.
Bunun haricinde sohbet ediyoruz, bana diyorki nasıl olsa annenlerde gidecekmiş köye, sende gel 1 hafta kal onlaela geri dönersin, ama orda kalamazsın, benim gelinim biz varken köyde dedesinin evinde kalamaz, kayınpederin duysa cık cık cık der biz öyle bir aile değiliz dedi, eşimde anne uzatma, kapat konuyu dedi. Ben de o an eşimden önce neye cık cık der neden kalamazmışım annemlerle vs diyecektim o an eşim konu büyüyüo kötü yerlere gidecek diye konuyu kapattırdı. Sonra tekrsr kayınvalidem gel işte köye filan dedi, ben de ona "Anne, ben kocam olmadan köye filan gitmem, ne zaman kocam gider ben o zaman gelirim. Hemde doğum yaklaştı artık dedim. Kocamsız asla olmaz." o da dedi ki "kocan yoksa ben varım, ben kocanın yerini aratmam, sana iş de yaptırmam.". Ben de dedim ki "Kesinlikle gelmek istemiyorum. Bu devir eskisi gibi değil, eşimi yalnız bırakamam.". O da iyi tamam tamam gelme dedi. Öyle konu kapandı ama eşime ayrı bir odada dedim "Neden annen öyle birşey dedi, ben senin karınım, kv kp e mi düşer benim nerede kalıp kalmayacağım öyle değil mi? " dedim. "evet, öyle" dedi sadece.
Doğumdan sonra da annemin ilgileneceğini eşimle konuşmuştuk, bana diyor ki kv "Sen nazlısın, çocuk doğunca her şeyi de yiyemezsin gaz yapar, senin neyi sevdiğini neyi yediğini de bilmiyorum, ne yemek yapacağım sana" vs. deyip yemekleri saymaya başladı. Ses etmedim ben birşey dersem beni istemiyor der alınır diye. Ama şöyle bir çelişki var, aylar öncesinde ablam doğum yaptığında annem ablamın yanında kalmış uzun bir süre ona bakmıştı. Kv bu süre içerisinde hep annemi sorup "İnşallah ablana baktığı gibi sana da bakar doğumdan sonra." deyip durdu. Şimdi bu ne demek oluyor ben anlayamadım. Hem öyle deyip hem böyle demek. Yani ne yaptıkları ne düşündükleri belli değil. Bugün eltimin bebeğine çikolatalı bisküvi yedirmeye çalıştı. Daha 6-7 aylık bebek çikolatalı bisküvi yer mi? Ek gıdaya geçmiş sofrada bebeğe acılı çorba yedirmeye çalışıyor. Eltim de tepki gösterdi anne öyle şeyler yedirmiyorum diye. Biz herşeyi yerdik yedirirdik diyor kv birde. Böyle yaparken onu istemem ki ben yanımda. Sezaryen doğum yapmış bir akrabasını ziyarete gitmiş yıllar önce, kızın ayakucuna oturmuş hastanede, kız da ahh abla oraya oturma canım acıyor vs diye tepki vermiş, kaynanamda kıza "tek sen mi doğurdun, biz çocuk doğurduk, ne nazlısın" diye sesini yükseltmiş. Kendisi anlattı bunları şok oldum ben. Bana öyle yapsan ben konuşmam alınırım da dedim o an kv ye. O yüzden toparlanana kadar onun benimle ilgilenmesini istemiyorum. Birde benim kızım o benim kızım olacak o siz kendinize başka çocuk yapın diyor. Bende dedim anne çocuk bakmayı, kızın veya bebeğin olmasını istiyorsan bir çocuk daha yap o zaman. O da dedi neden yapayım siz varken, siz yapacaksınız benim olacak, birini bana verirsiniz diğeri sizin olur işte diyor. Sanki oyuncak bebek bu. Saçma saçma konuşup insanın sinirlerini hoplatıyor. Bunları konuşurken kavga eder gibi değil sohbet eder gibi konuşuyoruz ama içimden neler neler geçirdim o an anlatamam.
İstekleri de bitmiyor, bebeğe yatak alacaksınız ya bana da yatak alın ben de bebeğin yanında torunumun yanında yatacağım diyor. Dolabı da büyük alın ben kendi eşyalarımı da yerleştireceğim oraya diyor. Eşim de "he anne he, bebeğimiz bizim yanımızda yatacak." dedi, eşimin sinirleri bozuldu. Düşüncesizlik ediyorlar dşyorum diye kızıyorsunuz linç ediyorsunuz bunlsr düşüncesizlik değil mi? Kslbim çarpıyor sinirden. Belli etmedim güldüm geçtim.
Paralsrı olduğu halde kendilerini düşünmeyip ihmal etmelerine kızıyoruz, doktora gitselerde doktoru dinlemeyip dediklerini ya eksik yapıyorlar ya hiç uygulamıyorlar. Hep maddiyat düşünüyorlar.
Allah yardımcım olsun, bana sabır versin. Bu stresle nasıl doğurcam ben bilmiyorum.