Çok yalnızım

yesimcik4581

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
5 Şubat 2025
13
7
1
31
Merhaba öncelikle, ben 31 yaşında, evli, 1 çocuk annesiyim. Normalde çalışıyorum ama şu an ücretsiz izindeyim. Istanbul' da yaşıyorum ve karşıya taşındık aylar önce. Su an hiç ama hiç arkadaşım yok. İş yerindeki samimi arkadaşlarım bir bir şehir dışına gitti. Ailem yakın oturuyor sadece onları görüyorum. Bu şehirde sadece 1 arkadaşım kaldı onunla da zaman geçiremiyorum 1 yıl oldu görmeyeli. Eşimin de arkadaşları evlenince kendini geri çekti onlar da genelde bize gelip kendileri evlerine davet etmiyorlar. Öyle samimi bir ortam yok ne kadar sıcak davransam da.
Arkadaş edinmek benim için hep zor oldu sanki büyüdükçe daha da zor oluyor. İşe yeni bir hastanede döneceğim kimseyi tanımadan. O zaman arkadaşım olur diye heyecanla bekliyorum. Oğlumu oyun grubuna götürüyorum 4 bebek daha oluyor ama annelerle merhabadan öte iletişim olamıyor, adlarını dahi bilmiyorum. Nasıl arkadaş edinebilirim? Oradaki anneleri kahve içmeye vs çağırsam garip karşılanır mıyım?
 
Merhaba öncelikle, ben 31 yaşında, evli, 1 çocuk annesiyim. Normalde çalışıyorum ama şu an ücretsiz izindeyim. Istanbul' da yaşıyorum ve karşıya taşındık aylar önce. Su an hiç ama hiç arkadaşım yok. İş yerindeki samimi arkadaşlarım bir bir şehir dışına gitti. Ailem yakın oturuyor sadece onları görüyorum. Bu şehirde sadece 1 arkadaşım kaldı onunla da zaman geçiremiyorum 1 yıl oldu görmeyeli. Eşimin de arkadaşları evlenince kendini geri çekti onlar da genelde bize gelip kendileri evlerine davet etmiyorlar. Öyle samimi bir ortam yok ne kadar sıcak davransam da.
Arkadaş edinmek benim için hep zor oldu sanki büyüdükçe daha da zor oluyor. İşe yeni bir hastanede döneceğim kimseyi tanımadan. O zaman arkadaşım olur diye heyecanla bekliyorum. Oğlumu oyun grubuna götürüyorum 4 bebek daha oluyor ama annelerle merhabadan öte iletişim olamıyor, adlarını dahi bilmiyorum. Nasıl arkadaş edinebilirim? Oradaki anneleri kahve içmeye vs çağırsam garip karşılanır mıyım?
Evinize değil ama çocuk oyun alanı olan bir kafeye beraber gidebilirsiniz o annelerle. Birde hemen o gün çıkışta değilde bir daha ki sefere gidelim mi diye planlayabilirsiniz. Böylece gelmek isteyen işini ayarlayıp gelir.
 
Evinize değil ama çocuk oyun alanı olan bir kafeye beraber gidebilirsiniz o annelerle. Birde hemen o gün çıkışta değilde bir daha ki sefere gidelim mi diye planlayabilirsiniz. Böylece gelmek isteyen işini ayarlayıp gelir.
Yarın dediğiniz gibi bir teklifte bulunayım umarım beni geri çevirmezler 😊
 
Merhaba öncelikle, ben 31 yaşında, evli, 1 çocuk annesiyim. Normalde çalışıyorum ama şu an ücretsiz izindeyim. Istanbul' da yaşıyorum ve karşıya taşındık aylar önce. Su an hiç ama hiç arkadaşım yok. İş yerindeki samimi arkadaşlarım bir bir şehir dışına gitti. Ailem yakın oturuyor sadece onları görüyorum. Bu şehirde sadece 1 arkadaşım kaldı onunla da zaman geçiremiyorum 1 yıl oldu görmeyeli. Eşimin de arkadaşları evlenince kendini geri çekti onlar da genelde bize gelip kendileri evlerine davet etmiyorlar. Öyle samimi bir ortam yok ne kadar sıcak davransam da.
Arkadaş edinmek benim için hep zor oldu sanki büyüdükçe daha da zor oluyor. İşe yeni bir hastanede döneceğim kimseyi tanımadan. O zaman arkadaşım olur diye heyecanla bekliyorum. Oğlumu oyun grubuna götürüyorum 4 bebek daha oluyor ama annelerle merhabadan öte iletişim olamıyor, adlarını dahi bilmiyorum. Nasıl arkadaş edinebilirim? Oradaki anneleri kahve içmeye vs çağırsam garip karşılanır mıyım?
Bence günümüzde arkadaşlık kalmadı.eşin var kendi ailen var, eşinin ailesi var.çocuk var.yeter de artar bile.
 
Eşiniz en iyi arkadaşınız olmalı . Oyun grubundaki annelere merhaba dedikten sonra kendınızı tanıtın bi adım atın isim olarak tanısın sonra muhabbet belki güzel giderse arkadaşlık kurulabılır
 
Merhaba öncelikle, ben 31 yaşında, evli, 1 çocuk annesiyim. Normalde çalışıyorum ama şu an ücretsiz izindeyim. Istanbul' da yaşıyorum ve karşıya taşındık aylar önce. Su an hiç ama hiç arkadaşım yok. İş yerindeki samimi arkadaşlarım bir bir şehir dışına gitti. Ailem yakın oturuyor sadece onları görüyorum. Bu şehirde sadece 1 arkadaşım kaldı onunla da zaman geçiremiyorum 1 yıl oldu görmeyeli. Eşimin de arkadaşları evlenince kendini geri çekti onlar da genelde bize gelip kendileri evlerine davet etmiyorlar. Öyle samimi bir ortam yok ne kadar sıcak davransam da.
Arkadaş edinmek benim için hep zor oldu sanki büyüdükçe daha da zor oluyor. İşe yeni bir hastanede döneceğim kimseyi tanımadan. O zaman arkadaşım olur diye heyecanla bekliyorum. Oğlumu oyun grubuna götürüyorum 4 bebek daha oluyor ama annelerle merhabadan öte iletişim olamıyor, adlarını dahi bilmiyorum. Nasıl arkadaş edinebilirim? Oradaki anneleri kahve içmeye vs çağırsam garip karşılanır mıyım?
Bende hiç arkadaşa ihtiyac duymam eşim ve ailem olduğu sürece ama her insan farklı oluyor, neyseki çalışıyorsun ise dönünce mutlaka arkadaş edinirsin ayrıca taşındık dedin belki komşu da bulursun kendine arkadaş olarak ama gerçekten devir öyle bir devir ki herkes herkesten kaçar oldu eskisi gibi değil ilişkiler artık. Çalışma ortamında bulursun illa ki ama yeni insanlar tanımak da zor gerçekten. Eski arkadaşlarınla telefonla daha sık görüş belki o iyi gelir
 
Eşiniz en iyi arkadaşınız olmalı . Oyun grubundaki annelere merhaba dedikten sonra kendınızı tanıtın bi adım atın isim olarak tanısın sonra muhabbet belki güzel giderse arkadaşlık kurulabılır
Ister istemez konuşma oluyor aramızda çocuklar oynarken. İyi insanlara benziyorlar, bana sıcakkanlı davranıyorlar ama isim olarak tanışma olmadı. Bu kez adımı söyleyeyim o zaman. Eşim en iyi arkadaşım onunla zaman geçirmekten keyif alıyorum ama insan arkadaş da arıyor
 
Bende hiç arkadaşa ihtiyac duymam eşim ve ailem olduğu sürece ama her insan farklı oluyor, neyseki çalışıyorsun ise dönünce mutlaka arkadaş edinirsin ayrıca taşındık dedin belki komşu da bulursun kendine arkadaş olarak ama gerçekten devir öyle bir devir ki herkes herkesten kaçar oldu eskisi gibi değil ilişkiler artık. Çalışma ortamında bulursun illa ki ama yeni insanlar tanımak da zor gerçekten. Eski arkadaşlarınla telefonla daha sık görüş belki o iyi gelir
Komşuluk hiç yok bu şehirde. 8 yıldır bu şehirdeyim kaç ev değiştirdik bir kere bile hosgeldiniz diye kapımızı çalan olmadı. Aynı apartmanda kiracımız var onun da bebeği var, parkta karşılaşıyoruz bazen ama yüzüme bile bakmıyor. Bekliyorum yani bir göz göze geleyim de konuşayım diye ama yok özellikle kaçıyor sanki benden ki kira artışı vs hiç sorun yok aramızda. Kalabalık bir ortamda çalışırken evde olmak, bütün gün bebekten başkasıyla konuşamamak beni zorluyor.
 
Komşuluk hiç yok bu şehirde. 8 yıldır bu şehirdeyim kaç ev değiştirdik bir kere bile hosgeldiniz diye kapımızı çalan olmadı. Aynı apartmanda kiracımız var onun da bebeği var, parkta karşılaşıyoruz bazen ama yüzüme bile bakmıyor. Bekliyorum yani bir göz göze geleyim de konuşayım diye ama yok özellikle kaçıyor sanki benden ki kira artışı vs hiç sorun yok aramızda. Kalabalık bir ortamda çalışırken evde olmak, bütün gün bebekten başkasıyla konuşamamak beni zorluyor.
Sadece sizin bulunduğunuz şehirde değil ya maalesef her yer aynı, benim de oturduğum bina da kapımı çalan kimse yok hamileyim başıma bir şey gelse kimsenin kapısını çalamam tanımıyorum kimseyi ama ailemle yakınız neyseki. Biz küçükken komşularımızla akraba gibi olurduk hep görüşürdü Annelerimiz ama artık devir o devir değil maalesef ki. Sizin için zor bir durum evet ise dönünce hersey daha normal olur insaAllah
 
Back