Eşim bence daha baba olabileceğinin bile farkında değil. Ben de öfke problemi var bunu biliyorum, affedemiyorum annesini ve eşimi. Bunun öncesi de var. Bir iyi oluyoruz annesiyle bir kötü. Benim de dengem şaştı. Ben vicdansız birisi değilim, yaşlı ve yalnız bir kadına kapımı kapatmak istemiyorum ama cahilliklerine, sözlerine tahammül edemiyorum. Bile bile aramızı açıyor, bu nedenle bana artık kötü niyetli geliyor. Eşimin de annesinin kötü niyetinin farkında olmaması beni sinir ediyor. Akşam çarpıntım oldu, bugünkü sinir durumlarımdan. Halbuki güzel güzel yaşamak varken. Eşimin annesi çok uyanık bir kadın. Bunca zaman saf sandık ama değil bence. Her şeyi biliyor, düşünüp söylüyor. Eşimin anne evi klimalı, başta voonka üşür gelmesin istersen demiş. Ben de gidip döndüm, kalmadım. Sonra da neden gelmiyoruz diye tartıştı. Dengesiz bir aklı var ve bizim de dengemizi bozdu. Tabi eşim kabahatli bu konuda, annesiyle benim aramda denge sağlaması gerekirdi. Ben eşime çok anlayışlı davranıyorum. Ailem de sahip çıkıyor. Eşim kimsesiz büyümüş, annesi dışında akraba vs yok. Eşime mesleki anlamda yol gösterdik, parasal anlamda da ben yürütmesem hiçbir şey sahibi olamaz. Bazı arkadaşlarım kızmış bana ama eşim hamilelik sebebiyle vazgeçmiyor değil benden. Ona ne kadar emek verdiğimizin farkında. Annesinin benim oğlum yapamaz lafları sebebiyle eşim birçok konuda beceri eksikliğine sahipti. Yeni yeni aşıyor bunu. Bu da bizim sayemzide. Böyle konuşmak istemiyorum ama biz ona piyangodan çıkmış bir aileyiz. Annesine kalsa kendini geliştiremezdi. Ben eşimin kıymetini biliyorum, annem zaman zaman bilmese bile babam biliyor. O da bizim kıymetimizi bilsin, annesi de bilsin istiyorum. Annesi düğüne elini bile sürmedi. Düğün bizim şehrimizde oldu, annesi kendi memleketinde yapmak istemedi. Misafir gibi geldi, gitti. Ben zaten zorlayacak bir talepte bulunmadım takı vs gibi. Çok kalabalık ve güzel bir organizasyon oldu. Gelenler hep mutlu ayrıldı. Annesi buna rağmen düğün güzel değildi dedi sonrasında bize. Babamlar umursamadı ama ben bozuldum lafına. Eşim altın alırken annesine bana yardım edersin anne olur mu demiş. Annesi yine gelmediniz muhabbetinde benden para falan beklemeyin demiş. Benim annem çok ters biridir ama asla bana para bekleme, zorda kalırsan kal demez. Beni özleminden ölür ama gelmiyorsun diye aile huzurumu bozmaz. Arkadaşlarımın anlamadığı nokta burası. Aslında göründüğü gibi değil, iyiniyeti suistimal edilen biziz. Ay çok yazmışım kusura bakmayın, çok dolmuşum