Çok mutsuzum..

Arkadaşlar merhaba. Size iyi günler diliyorum, ben herzaman ki gibi dünü bitiremeden bugüne başladım. Sorun şu ki başlıkta da belirttiğim gibi çok mutsuzum.
Daha önce 1.buçuk yaşındaki kızımın uykusuzluğından bahsettim, hayatımızda değişen hiçbişey olmadı aksine daha da zor bir hal aldı. En azından 2 3 saat uyurdu, artık onu da uyumuyor. Denemediğim yöntem kalmadı, çözemedim yapamıyorum. Artık takatim de kalmadı. Eşim de ben de perişan olduk, kendimi çok kötü hissediyorum. Yetersiz hissediyorum sorunu kendimde arıyorum artık, beceremedim anneliği sanırım diyorum bilmiyorum, üstelik 6 aylık hamileyim. Agresif tahammülsüz bir insan oldum, eşime çatıyorum, herhangi bir müdahalesi yorumu eleştirisi beni çileden çıkarır hale geldi, çok yorgunum, çok uykusuzum. Kızım doğduğundan beri üstelik... Yetmeye yetişmeye çalışıyorum, hamileliğimi bile hiç anlamadım.. 6 ay nasıl geçti, midem bulandı mı... Vücut ağrılarım oluyor, azıcık ayaklarımı uzatıp dinlediğim bir gün hatırlamıyorum. Evden iş yapıyorum aynı zamanda günün bir kaç saati, kızımla bunu yapabilmek o kadar zor ki. Eşim gece çalışıyor sabit. Birbirimizi bazen dinlendirebiliyoruz, bazen de ikimiz de tahammülsüz sinirli olduğumuz için oturuyoruz sabahlara kadar. O uykusuz işe gidiyor ben uykusuz evde çocuk, iş, ev işi.. Afedersiniz hamilelikten ötürü tuvalet sıkıntısı yaşıyorum, şuan dünden beri kızımın uyumasını bekliyorum tuvalete girebilmek için. Onla girsem olmuyor.. Biz sürekli gezen insanlarız çocuğumuz için özellikle. Oyun parkı, sahil, yürüyüş yolu, yeterki enerjisini atsın, hava alsın, sosyalleşsin çocuklarla vakit geçirsin diye uygun ortamlara giriyoruz. Ama bizim çocuğumuz bizi perişan ediyor, eve kendimizi nasıl atıyoruz anlatamam sanki üzerimizden 40 tane kamyon geçmiş. Dışarı çıkmaya gezmeye can atan ben artık o bile zulüm geliyor içimden gelmiyor. Özetle çok mutsuzum arkadaşlar, bana bu günler geçecek deyin bişey deyin, gerçekten her günüm ağlamakla geçiyor.. Ne yapacağımı bilmiyorum artık...
Öncelikle bugünler geçecek sabır lazım 3-5yili anne baba olarak gözden çıkarmamız lazım yoğurt ayran gibi uykusunu getirecek yiyecekler rezene çayı gibi içecekler denediniz mi ? E bebekte bay bay diye bir şurup var bitkisel özlü arkadaşım o surupla uyku düzeni oluşturdu. Çocuk doktoruna danışıp verebilirsiniz.
 
Öncelikle bugünler geçecek sabır lazım 3-5yili anne baba olarak gözden çıkarmamız lazım yoğurt ayran gibi uykusunu getirecek yiyecekler rezene çayı gibi içecekler denediniz mi ? E bebekte bay bay diye bir şurup var bitkisel özlü arkadaşım o surupla uyku düzeni oluşturdu. Çocuk doktoruna danışıp verebilirsiniz.
Yoğurt ayran çok seviyor her öğününde mutlaka var ama uyku gibi bir durumu olmuyor
 
Ayy geçiyor geçiyor çok şükür
Benim oğlan küçükken az saçımı başımı yolmadim. Sürekli her şeyi ağlayarak anlatmaya çalışıyordu bir yandan da uykusuzluk.. çocuk sesinden nefret eder hale gelmiştim. Şimdi 5 yaşında bir tek hala beraber oynamak istiyor. O da kardeşi yok diye sanırım. Ben ikinciye cesaret edemedim.
Her gece belli rutini olmasına bende katılıyorum. Alın elinize her aksam aynı saatte bir kitap onu okuduktan sonra ışığı kapatıp yanına uzanın. Gözlerinizi kapatın sizin gözleriniz açıkken o da uykuya dalmaz. Bir süre sonra düzelir inşallah.
 
Muhtemelen cocugunuz üstün zekali. Bunu bir arastirin. Kendi basiniza geleneksel yontemlerle bas etmeniz zor olur. Mutlaka uzman görüşü ve destegi alin. Cocuga farkli bir sekilde yaklasmaniz gerekiyor. Gunde 3 saat cocukla ilgilenecek bir oyun ablasi tavsiye ederim ben de. Oyunlar oynatsin, aktivite yaptirsin. Krese baslayinca daha rahat ederceksiniz. Ayrica bir kardes de iyi gelecektir ona. Beraber oynayip vakit gecirirler. Ilk 1 1.5 yil zorlansaniz da sonrasi daha kolay gececektir Insallah.
 
Hamile bir anne adayı olarak korktum valla zaten korkuyorum da sürekli 😞
Allah yardımcınız olsun inşallah düzelir. Biz yeğenim için uyku hikayesi uydurmuştuk. Böyle kağıtlara acemi resimler çizmiştik baş kahraman oydu her akşam rutinleri resimli bir şekilde kağıtta yer alıyordu. Baş kahraman yeğenim hikayede her akşam saçlarını tarayıp dişlerini fırçalayıp tavşancığını alıp hikayesini dinleyerek uyuyordu. Sonra bütün oyuncak dostları onu kutluyordu uyuyarak güzelce büyüdüğü için falan filan…
Rutinleri önceden bu şekilde hikayeleştirerek anlatmak neyle karşılaşacağını bilmesini ve içselleştirmesini sağlıyordu hikayeyle bağ kurduğu için de sanırım uyuması gerektiğini bir şekilde anlayıp uyuyordu. İşinize yarar mı bilmem ama paylaşmak istedim
 
Arkadaşlar merhaba. Size iyi günler diliyorum, ben herzaman ki gibi dünü bitiremeden bugüne başladım. Sorun şu ki başlıkta da belirttiğim gibi çok mutsuzum.
Daha önce 1.buçuk yaşındaki kızımın uykusuzluğından bahsettim, hayatımızda değişen hiçbişey olmadı aksine daha da zor bir hal aldı. En azından 2 3 saat uyurdu, artık onu da uyumuyor. Denemediğim yöntem kalmadı, çözemedim yapamıyorum. Artık takatim de kalmadı. Eşim de ben de perişan olduk, kendimi çok kötü hissediyorum. Yetersiz hissediyorum sorunu kendimde arıyorum artık, beceremedim anneliği sanırım diyorum bilmiyorum, üstelik 6 aylık hamileyim. Agresif tahammülsüz bir insan oldum, eşime çatıyorum, herhangi bir müdahalesi yorumu eleştirisi beni çileden çıkarır hale geldi, çok yorgunum, çok uykusuzum. Kızım doğduğundan beri üstelik... Yetmeye yetişmeye çalışıyorum, hamileliğimi bile hiç anlamadım.. 6 ay nasıl geçti, midem bulandı mı... Vücut ağrılarım oluyor, azıcık ayaklarımı uzatıp dinlediğim bir gün hatırlamıyorum. Evden iş yapıyorum aynı zamanda günün bir kaç saati, kızımla bunu yapabilmek o kadar zor ki. Eşim gece çalışıyor sabit. Birbirimizi bazen dinlendirebiliyoruz, bazen de ikimiz de tahammülsüz sinirli olduğumuz için oturuyoruz sabahlara kadar. O uykusuz işe gidiyor ben uykusuz evde çocuk, iş, ev işi.. Afedersiniz hamilelikten ötürü tuvalet sıkıntısı yaşıyorum, şuan dünden beri kızımın uyumasını bekliyorum tuvalete girebilmek için. Onla girsem olmuyor.. Biz sürekli gezen insanlarız çocuğumuz için özellikle. Oyun parkı, sahil, yürüyüş yolu, yeterki enerjisini atsın, hava alsın, sosyalleşsin çocuklarla vakit geçirsin diye uygun ortamlara giriyoruz. Ama bizim çocuğumuz bizi perişan ediyor, eve kendimizi nasıl atıyoruz anlatamam sanki üzerimizden 40 tane kamyon geçmiş. Dışarı çıkmaya gezmeye can atan ben artık o bile zulüm geliyor içimden gelmiyor. Özetle çok mutsuzum arkadaşlar, bana bu günler geçecek deyin bişey deyin, gerçekten her günüm ağlamakla geçiyor.. Ne yapacağımı bilmiyorum artık...
Çok zor gerçekten çocuk bakmakla ilgili en zorlandığım kısım uyutmak oldu, hemen hemen çocuklarımız aynı aylık ve biz de hemen hemen aynı aylık hamileyiz😅 benim son zamanlarda kullandığım yöntem gündüz uyutmuyorum, akşam da 8e kadar yatırmıyorum her çocuk farklı ama işe yararsa yeniden akşam film izleyip kurabiye yiyebilirsiniz inşallah❣️
 
Çok zor gerçekten çocuk bakmakla ilgili en zorlandığım kısım uyutmak oldu, hemen hemen çocuklarımız aynı aylık ve biz de hemen hemen aynı aylık hamileyiz😅 benim son zamanlarda kullandığım yöntem gündüz uyutmuyorum, akşam da 8e kadar yatırmıyorum her çocuk farklı ama işe yararsa yeniden akşam film izleyip kurabiye yiyebilirsiniz inşallah❣️
Hayırlı olsun öncelikle ❤️🙏 her yolu denedim, gece uyumak istemiyor, bütün sorun gece olunca başlıyor 😭
 
Bunlar da istemsiz geriyor beni, evin işi hiç bitmiyor, mutfak lanetli gibi bulaşık hiç bitmiyor, şuan katlanması gereken bir sürü çamaşır var erteliyorum bakalım nereye kadar kaçacağım, yani bilemiyorum tahammülsüzlüğümü kızıma yansıtmamaya çalışıyorum yalan yok bazen kızıyorum, bazen ufacık bişey patlamama sebep oluyor saatlerce ağlıyorum darmadağın oldum..
canim allah kolaylik versin. imkanın varsa yardımcı almanı tavsiye ediyorum.
 
O zaman doktorunuza danışarak baybay surubunu deneyebilirsiniz. Arkadaşım faydasını gordu çocukta rutin olusturunca kesti şurubu.
 
Arkadaşlar merhaba. Size iyi günler diliyorum, ben herzaman ki gibi dünü bitiremeden bugüne başladım. Sorun şu ki başlıkta da belirttiğim gibi çok mutsuzum.
Daha önce 1.buçuk yaşındaki kızımın uykusuzluğından bahsettim, hayatımızda değişen hiçbişey olmadı aksine daha da zor bir hal aldı. En azından 2 3 saat uyurdu, artık onu da uyumuyor. Denemediğim yöntem kalmadı, çözemedim yapamıyorum. Artık takatim de kalmadı. Eşim de ben de perişan olduk, kendimi çok kötü hissediyorum. Yetersiz hissediyorum sorunu kendimde arıyorum artık, beceremedim anneliği sanırım diyorum bilmiyorum, üstelik 6 aylık hamileyim. Agresif tahammülsüz bir insan oldum, eşime çatıyorum, herhangi bir müdahalesi yorumu eleştirisi beni çileden çıkarır hale geldi, çok yorgunum, çok uykusuzum. Kızım doğduğundan beri üstelik... Yetmeye yetişmeye çalışıyorum, hamileliğimi bile hiç anlamadım.. 6 ay nasıl geçti, midem bulandı mı... Vücut ağrılarım oluyor, azıcık ayaklarımı uzatıp dinlediğim bir gün hatırlamıyorum. Evden iş yapıyorum aynı zamanda günün bir kaç saati, kızımla bunu yapabilmek o kadar zor ki. Eşim gece çalışıyor sabit. Birbirimizi bazen dinlendirebiliyoruz, bazen de ikimiz de tahammülsüz sinirli olduğumuz için oturuyoruz sabahlara kadar. O uykusuz işe gidiyor ben uykusuz evde çocuk, iş, ev işi.. Afedersiniz hamilelikten ötürü tuvalet sıkıntısı yaşıyorum, şuan dünden beri kızımın uyumasını bekliyorum tuvalete girebilmek için. Onla girsem olmuyor.. Biz sürekli gezen insanlarız çocuğumuz için özellikle. Oyun parkı, sahil, yürüyüş yolu, yeterki enerjisini atsın, hava alsın, sosyalleşsin çocuklarla vakit geçirsin diye uygun ortamlara giriyoruz. Ama bizim çocuğumuz bizi perişan ediyor, eve kendimizi nasıl atıyoruz anlatamam sanki üzerimizden 40 tane kamyon geçmiş. Dışarı çıkmaya gezmeye can atan ben artık o bile zulüm geliyor içimden gelmiyor. Özetle çok mutsuzum arkadaşlar, bana bu günler geçecek deyin bişey deyin, gerçekten her günüm ağlamakla geçiyor.. Ne yapacağımı bilmiyorum artık...
Buraya ilk kayıt olduğumda anne olmuştum. Adımı da o yüzden böyle almıştım. Çok zorlayan bir kızım vardı. Herkes acıyırdu bana. Dehb ve üstün zekalı tanısı var. İkisi birleşince durdurulamaz bir güçtü 😃 çok zorlandım ama şimdi 9 yaşında zaman zaman zorlukları olsa da öyle yardımcı oluyor ki bana. Zaman nasıl geçti o günler nasıl bitti hatırlamıyorum bile şimdi. Diyeceğim o ki belki size tavsiyede bulunamam ama geçiyor diyebilirim. Bitecek emin olun
 
Buraya ilk kayıt olduğumda anne olmuştum. Adımı da o yüzden böyle almıştım. Çok zorlayan bir kızım vardı. Herkes acıyırdu bana. Dehb ve üstün zekalı tanısı var. İkisi birleşince durdurulamaz bir güçtü 😃 çok zorlandım ama şimdi 9 yaşında zaman zaman zorlukları olsa da öyle yardımcı oluyor ki bana. Zaman nasıl geçti o günler nasıl bitti hatırlamıyorum bile şimdi. Diyeceğim o ki belki size tavsiyede bulunamam ama geçiyor diyebilirim. Bitecek emin olun
Ah inşallah🙏
 
Algısı maşallah çok iyi, Herşeyi anlıyor, sürekli sohbet ediyoruz zaten, montunu getiriyor dışarı çıkmak isteyince, ayakkabılarını giyinmeye çalışıyor, küçük şeyleri yerden bulup ağzına atardı şimdi bana getiriyor gibi gibi bisürü şey.
Bu uyku sureleri cok az. Cocuk norolojiyle bi gorusun isterseniz.
 
O zaman doktorunuza danışarak baybay surubunu deneyebilirsiniz. Arkadaşım faydasını gordu çocukta rutin olusturunca kesti şurubu.
Bizde pasiflora kullanmaya başladık psikolog olmazsa baybay şurup da önerdi acaba ona mı geçsem pasiflora fayda etmedi sanki yine gece uyku bölünmesi yaşanıyor 3 gün oldu kullanalı
 
Kreşe başladığında geçecek, gece yarısına kdar oturan oğlum ilk kreş günü eve gelip saat 20.00de uyumuştu. 3,5 yaşına kadar gece yarısı uyuyan ,bana bağımlı bir çocuktan bahsediyorum bakın :KK66: 4 yaşına kadar emzirdiğimi de söyleyeyim hatta,o kadar bağımlı bir çocuktu. Şimdi 8 yaşında. Hala akşam 20.00de yatar,sabah 8.00de kalkar. Bu düzeni mükemmel kreşinize borçluyuz Allah razı olsun
 
X