- 21 Aralık 2009
- 33.534
- 18.231
- 498
- Konu Sahibi meredithgrey
-
- #41
bilemiyorum ki bizim de eşimle şu an şartlarımız çok iyi. yani maaşlarımız, çalışma ortamlarımız vs vs. ama ben de isterim kendi işimiz olsun diye. özel sektör el kapısı sonuçta bir gün izin alırsın, ikinci gün alırsın üçüncü seferde "amma da çok izin alıyor " diye kulis olur. halbuki yetişkin insanlarız ihtiyacımız olmasa neden izin alalım ki.Ipekcigim kosullardan memnun olsa nicin konu acsin hosnut degil ki konu aciyor bdvde. Yeni is kurmak ona yorucu bir ugras geldigi icin acmis
bilemiyorum ki bizim de eşimle şu an şartlarımız çok iyi. yani maaşlarımız, çalışma ortamlarımız vs vs. ama ben de isterim kendi işimiz olsun diye. özel sektör el kapısı sonuçta bir gün izin alırsın, ikinci gün alırsın üçüncü seferde "amma da çok izin alıyor " diye kulis olur. halbuki yetişkin insanlarız ihtiyacımız olmasa neden izin alalım ki.
ben doğumdan 15 gün sonra iş başı yaptım.
ama eşimle kendi işimiz olsa daha esnek olacağı kesin.
bunu yapacak cesaret yok henüz, risk almak da yorucu. en azından dışarıda çalışınca olmayınca çıkar gidersin ama kendi işin olunca "ya olmazsa" olasılığı zayıf bırakıyor. ama "ya olursa" bu da hep acabalarda kalacak.
benim rahmetli babam subaydı. aynı yaşta okul arkadaşıyla askeri okula kaydolmaya gitmişler. arkadaşının saçı uzun diye kesmesini istemişler doğal olarak o da sadece uzun saçlarını kesmemek için geri dönmüş. cahillikk, gençlik dersin bakınca.. ama babam memur oldu, o ise şu an fabrikatör..2 tane fabrikası var ve başka sektörlerde yatrıımları.
inşallah canım ama ben senin kadar cesaretli değilim.İşte ben o riski almak istiyorum artık. On iki sene hizmet verdim evet maaşım, şartlarım iyi, sevilen bir elemanım da ama nereye kadar özel sektör ? Alnımın terini kendi işime akıtayım istiyorum, bu yönde bir heves var. Dilerim inşallah sizin de bizim de işlerimiz yolunda gider, gönlümüze göre verir Rabbim.
İşte ben o riski almak istiyorum artık. On iki sene hizmet verdim evet maaşım, şartlarım iyi, sevilen bir elemanım da ama nereye kadar özel sektör ? Alnımın terini kendi işime akıtayım istiyorum, bu yönde bir heves var. Dilerim inşallah sizin de bizim de işlerimiz yolunda gider, gönlümüze göre verir Rabbim.
inşallah canım ama ben senin kadar cesaretli değilim.
bireysel çalışmanın da zorlukları var.
işte her işin artısı ve eksisi var kendine göre.
ben o yüzden hep hayırlısı neyse o olsun, hayırlısını bana kolay kıl Allahım diyorum.
kesinlikle doğru bir yaklaşım.Bazı insanlar vardır kafası ticarete ya da işletmeye inanılmaz yatkındır özel sektörde durdukları hatadır ama bazı insanlar da vardır bir heves bu işlere bulaşır altından kalkamaz. Loto ya da milli piyango tutturan pek çok insan parasını yatırdığı her işte batmış. Sadece iki kişi parasını çoğaltmış. Onlarda daha önce yaptıkları işe devam edenlermiş. Benim de kebapçı açan ve batıran duyduklarım var. Bizim apartmanın altındaki dükkan tam 5 kere el değiştirdi bir kaç senede. Her gelen deniyor ve olmuyor. Allah herkesin yolunu açık etsin.
kesinlikle doğru bir yaklaşım.
örnek vereyim. benim eşimin şu an çalıştığı yerde otomasyon yazılımı yapıyor eşim ve bir arkadaşı.
Fabrika ciddi yatırım yapıyor bu işe. Ve baya da kar ettiler, makinelerde kullanılan insan sayısının azaltılması falan filan..
Bana diyor ki “ bu işi dışarıya yaptırsalar yüz binlerce lira demek”
Bunların eski müdürü var şirketten ayrıldı. “gelin birlikte iş kuralım” demiş. Hazırda bekleyen birkaç yer bile varmış yazılım isteyen ama o da cesaret edemiyor ben de izin vermiyorum.
Riskleri sevmiyoruz işte.
36 yaşındayım. 35 'imde boşandım. Evet bir sürü sorun, depresyon vs. oldu ama içlerinde 35 yaş sendromu hiç olmadı.
Ne olacağımız belli olmayan bir ilişkim var ( ailesi ve biraz da o sorun ediyor ve bende evlenmekten korkuyorum biraz )
Erkek arkadaşım bekar, hiç evlenmemiş ve benden beş yaş küçük.Seni biraz kendime benzettim ama tek fark biz evli değiliz henüz.
Benim 35 olduğumda yaşadığım hiç bir zaman orta yaş sendromu olmadı tek düşüncem acaba anne olabilecek miyim düşüncesi. Çünkü hiç deneme yapmamıştım bu konuda ve ne kadar doğurgan olduğum ile ilgili bir fikrim de yok.
Sevgilim de benden küçük olunca zaman zaman acaba evlenirsek onunda baba olmasına imkan verebilir miyim diye bir takım saçma düşünceler geçmişti aklımda ama onu da aştım, yaşımla ilgili hiç bir sorun yok şükürler olsun.Allah nasip ederde evlenirsek çocuk sahibi de olabilirim diye umuyorum sonuçta sigaram düzenli alkol alımım veya bir rahatsızlığım yok.
Şimdi de acaba bir değilde iki mi olsa diye düşünüyorum, yaşımdan dolayı ikincisi için şansım daha az ya..
İnsan kendine dert edinir ya bazen gereksiz şeyleri, evlendim 1 tane oldu ya 2. si dert oldu
Demem o ki bence senin yaşadığın onca sorun sıkıntıdan sonra sonunda mutlu olman. Ve belki de bu kadar sorunsuz ve mutlu bir hayat seni korkutuyor. Her an her şey bozulacakmış gibi. Hissettiklerinin sebebi bu olabilir, belki bir kaç terapi seansından sonra bunu da aşarsın ..
Mutluluklar dilerim
YAPACAK birşey yok. yaş 35 yolun yarısı eder. hepimizin sonu belli, bence kendinizi kandırmaya çalışmak yerine olduğunuz yaşın keyfini çıkarmayı deneyin. yoksa 40 olunca da 50 olunca da 60 olunca da mutsuz bir kadın olacaksınız.
genç görünüyorum, elma yiyorum vs yazmışsınız, yazmışlar. bunlar yaşın geçmesine engel değil malesef.Kendimi hangi konuda kandırdığımı düşündünüz ki ?
Bir kadının kendini ciddi anlamda fark ettiği dönemin 30 dan sonra olduğuna inancım gün geçtikçe artıyor.
Evet anne olmak evlenmek mutlu bir yuva sahibi olmayı kim istemez ama bunun için gereken o anlayışlı insanı bulmadığınızda elinize tek geçen ruhsal bunalımlar ve mutsuzluk. Bunun olmasındansa tek olmak bazen çok daha anlamlı.
Bir de toplumun evlenince mutlu olmak diye bir dayatması var. Hayatta nelerden mutlu olduğunuza bakın lütfen.
Çalışıyor musunuz? Hangi hobilere sahipsiniz? Sizinle evlenecek insanın hangi özelliklerde olmasını istersiniz?
Gerçekten feminist düşünceler gibi görünse de sizi siz olduğunuz ve hobilerinizin zevklerinizin hiç uyuşmadığı bir insanla sırf yaş kaygısı ile evlenmeyin.
Zira sonu zoraki bir evliliği sürdürme oluyor. Olan ise çoğunlukla kadına oluyor... Yıpranan idare etmeye zorlanan hep bizler oluyoruz...
Siz sanırım konuyu tamamen okumadınız ben zaten 3 aydır evliyim ve çok mutluyum. Evliliğim de yaş kaygısıyla olmadı eşime çok aşığım ve mutluyum. Genel anlamda katlıyorum ama size. Önce kişinin kendi mutluluğu tüm dayatmalardan önce gelmelidir. Ama bende bu dayatma olmadı ilk mesajımı okursanız görürsünüz zaten :)
Biraz okudum sonra devamına baktığımda evli olduğunuzu gördüm mesajımı değiştim kusura bakmayın pazartesi dalgınlığı diyelim biz buna
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?