- 25 Mart 2014
- 4.536
- 2.579
- 178
- Konu Sahibi meredithgrey
-
- #61
Çok teşekkür ederim güzel dilekler için çıtırları kapmışız vallaBenim belki de tek çocuk olmamdan ötürü hiç bebek özlemim yok, eşim de zaten çocuk seven bir adam değil düşünüyorum da bu da iyi bir işaret olabilir. Ben deli gibi bebek istesem o istemese ya da tam tersi olsa sorun yaşayabilirdik. Ama eşim sanki puzzle parçası gibi benim için bu açıdan benzersiz. Ama tabii ileride vazgeçebilir isteyebilir o zaman da Allah yardımcım olsun diyeceğim. Demet Akalın 42 yaşında anne oldu biliyorsunuz. Benim annem de 34 yaşında doğurmuş beni. Yani çaresiz değiliz :)
Size de mutluluklar dilerim bir ömür.
Cocuk dolayisiyla suan calismiyorum. Zaten meslegimi de sevmiyorum. Basindan, medyadan fenalik geldi.
Sizin tükanda bana is yok mu?
Paspas da yaparim icabinda
Saka bir yana, niye gec kalinsin?
Sadece benim yaşadığım kaygilari yasiyor olabilirsiniz. Mevcut durum ya bir şekilde yerini mutsuzluga birakirsa?
Günaydın güzel hanımlar. Gel-gitli günler geçiriyorum, kafam çok karışık. Lafı dolandırmadan konuya geleyim. Diğer konularımı okuyanlar az çok bilirler yeni evliyim. Bu yaz 35 oldum ve kendimi büyük bir çıkmazda hissediyorum. Eşimle iş kurma planımız var, benim evden memnuniyetsizliğim sebebiyle bu plana ev değişimi de eklendi ama ben kendimi her şeye çok geç kalmış hissediyorum.
Babam ile çok büyük sorunlar yaşayarak geçti ergenliğim. Annem psikolog doktor ve çok iyi bir annedir ama maalesef babama karşı çok zayıf oldu her zaman. Hedefim üniversite kazanmaktı kazandım orada ilk eşimle tanıştım. Uzun süren bir flört dönemi oldu ve o zamanlar yanlış kişi olacağının sinyallerini verdi ama ben çok güçsüzdüm. Evde sorunlar geçmiyordu, bir dönem boşanma aşamasına gelindi evden ayrıldık ancak annem gene zayıf davrandı ve geri döndük... Bilmiyorum belki sığınmak istedim, belki ne olursa olsun o evden huzurlu olurum dedim bilmiyorum hepsi tam on sene önceydi. Sonucunda çok kötü bir üç sene geçirdim, aldatıldım ve ayrıldım. Ve bir büyük hata daha yaptım baba evine döndüm. Anneme olan zaafıma ve onun dramatize edilmiş davranışlarına yenildim de diyebiliriz. Tek çocuğum bu arada belirteyim.
Yani 32 yaşıma dek hayatım sorunlar, sıkıntılar, mücadele ve üzüntüyle geçti. Sonra eşimle tanıştım ki kendisi beni Allah'la barıştıran kişidir , yeniden şükretmeye başladım yeniden doğdum onunla.
Konunun başında yazmıştım bir sürü planlarımız var geleceğe dair ama ben yaşlanmaktan çok korkuyorum, sanki tüm gençlik yıllarım boşa geçmiş ve şimdi tam ortada yaşlılığın arefesinde gibi hissediyorum kendimi. Eşim benden beş yaş küçük ama ben ondan daha enerjiğimdir hiç sorun yaşanmadı aramızda şimdiye dek ama kendimi geride hissediyorum sanki bana verilen süre dolmuş gibi hissediyorum.
Regl olmamın da psikolojim üzerinde etkisi vardır muhakkak ama nedense ben yaşlanmaktan inanılmaz korkuyorum. Diyet, spor yapsam ne olacak ki 35 yaşında bir kadın ne kadar güzel olabilir diyorum ki görenler beni 25 zanneder sigara kullanmadığımdan ve baktığımdan cildim çok gençtir. Böyle saçma ryh hallerine giriyorum. Eşim benden gençlere bakarsa ileride diyorum. O da hiç çapkın bir adam değildir oysa...
Buraya yazıp rahatlamak istedim bende
Neye geç kaldın sorusunun cevabı ne ?
Sana yaşadığım hayatı anlatsam dinlerken aklını kaçırırsın
Ama bugün önemli olan yaşananların geride kalması ve bizim yaşamaya devam ediyor olmamız
Hayat sana sevmek ve sevilmek gibi büyük bir ödül vermiş
Yaşlanmaksa kaçınılmaz; 37 yaşındayım bakıyorum kollarım sarkmaya başlamış, yüzümde hafiften çizgiler var ama inan bana genç zamanlarımı hiç özlemiyorum. Çünkü şu güne dönebilsem dediğim güzel bir zamanım, güzel anılarım hiç yok. İçimde kalan her şeyi 35 den sonra yaşamaya başladım ben ve buna şükrediyorum, ya bu şansım hiç olmasaydı ?
Üstelik kadınlar 35 lerde daha çekici ve güzel oluyor, kim demiş geç kalmışız diye, boşveeerrr gülümse biraz. Hem düzgün beslenip, spor yapıp, moralin güzel yaşarsan yaşıtlarından bir 10-15 yıl geri gidiyorsun. Geçenlerde Bahar Öztan'ı gördüm gazete 50 yi geçmiş ama öyle güzel ki. Ruhunu genç tut, umut et, hayal et yeter. Ben yaşlanmadım, sende yaşlanmamışsındır emin ol:) Çok çektik, çok gördük, olgunlaştık sadece :) Haksız mıyım :)
ben senin bu yaşlanma korkunu çok iyi anlıyorum
bende de var bu ve daha 24.5 yaşındayım :)
hayır yani bakıyorum en son 16-17idim
ne ara 25e merdiven dayadım...ne ara geçti onca zaman...ben birşey anlamadım vhalla :)
ilk çatlaklarımı gördüm geçen günlerde
içimdeki krizleri görecektin :)
ne olacak halimiz...:) hiç içimden yaşlanmayı kabul edesim yok...
bu arada ben de tek çocuğum.. ama geçmişe bakınca mutlu olduğum tek bir anım yok. ailem üzerime titrerdi mutsuz bir çocukluk da geçirmedim ama neden böyle olduğum konusunda hiçbir fikrim de yok açıkçası. ben de bebek istemiyordum hala da emin değilim isteyip istemediğmden ama öyle şartlandırıldığımız için mi nedir yapcak durumum olsa yapıcam bebek sanki... şükret ki seviyor seviliyorsun. güzel bir evliliğin ruh eşim dediğin beraber planlar hayaller kurduğun bir eşin var. ben de onlar da yok ve yaşım geçiyor hiçbirşeyim yok
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?