Çok çıkmazdayım

Neyse biz anlayamadık demek ki, kusura bakmayın, kolay gelsin.
 
İşte herkes kendi yaşadığını bilir öyle değil mi? Bende anne babası ayrı olan bir çocuktum ben 1 yaşındayken gitmiş babam..Hala annemle yaşıyorum. Zor herşey çok zor Allah yardımcımız olsun
 
Sevgili anne ogluna kocaman sevgiler gönderiyorum herseyden once cocuguna yanlışta yapsan dogruda yapsan ben hep yanındayım oglum senı cok seviyorum de cunku yavrunun her halıyle kabul gormeye ıhtıyacı var annesı tarafından ve ozguvenı sarsılmaya baslamıs cocugunuzun.
 
Çok teşekkür ederim.. İşte bunu düşünmemesi için ona karşı davranışlarıma o kadar dikkat ediyorum ki
 
Çocuklarda özgüveni etkileyen en temel sebeplerden bir tanesi sevgi eksikliğidir. Özellikle şiddet gören, yeterince sevildiğini hissetmeyen, huzurlu bir aile ortamında yetişmeyen çocuklarda özgüven eksikliği sıkça görülmektedir. Kardeşleri ve arkadaşlarıyla sürekli kıyaslanan, kendileri ile alay edilen çocuklarda da özgüven eksikliği oluşur. Annenin aşırı koruyucu tavrı, baskısı, aşırı titiz tutumları çocuğun kendine güven duymasını olumsuz yönde etkiler. (Bu bır alıntı ınternetten uzmanından)
 
Ben kast ettiğinizi anladım. İlkokul döneminde maalesef bu tarz dışlanma durumları olabiliyor. Ben de yaşamıştım maalesef. Öğretmen yeterli müdahale de bulunamıyor muhtemelen. Oğlunuz okulda bu tarz şeyler yaşadığı için fevrileşmiş olabilir.
 
Öğretmeni çok severdim ama bu sorunlar üst üste gelmeye başladığında yetersiz kaldığını düşünüyorum bende maalesef..
 
25 yaşındayım
Küfür derken hakaret olarak mı yoksa bildiğimiz küfürler mi? Yani bana bi tık normal geldi ama bi anda değişmesi tabi yaşadğı bir sıkıntı olabilir. Biz çocukkende herkes birbirine hakaret ederdi özellikle erkekler ama öğretmenler duymazdı asla. Bende maalesef ki küfürlü iğrenç denilecek seviyede çirkin üslubun olduğu bir ortamda büyüdüm maalesef fakat arkadaşlarım hala dalga geçer hiç küfür etmiyorum diye :) bu yüzden belki kavga esnasında ona arkadaşları çok fazla küfür ettiyse o da bunu onlara söylemiş olabilir. Çok fazla psikologluk bir durum olduğunu düşünmüyorum şahsen ben öğretmen olsam böyle bir sıkıntı son bulmuyorsa takip ederdim ya da ettirirdim hocalarda eskisi gibi ilgilenmiyor tabi bakıcılık yapsınlar demiyorum ama bazen problemi çözebilmek içinde uğraşmak gerek rehberlik hocaları hele hiç hiç konuşmuyor
 
Cocugunuz dislaniyorsa okulunu degistirin. Bir kere dislanan cocugu diger cocuklar daha sonradan aralarina almak istemiyorlar. Siniflarda havali kisiler oluyor caliskan hocanin begendigi kisiler oluyor bir de dislanan ve kimsenin arkadas olmak istemedigi kisiler. Ucuncu gruptaki bir iki kisi hakkinda diger cocuklar genelde dedikodu yapip onu kotulerler. Bu cocuklarin iletisim becerilerini artiran bir olay. Ama olan o dislanan cocuga oluyor. Benim bir arkadasim bu sekilde basit sebeplerle ilkokul ve ortaokul hayati boyunca dislandi. Hep ayni siniftaydi. Ortasonda da intihara kalkisti. Sebebi de sinifta hic arkadasinin olmamasi ve bir hoca onu cok kotu azarladiginda kimse onu avutmaya gelmemisti.
 
Peki itip kakilan tukurulen o çocuklar öz guvenleriyle ilgili neler yasiyodur? Hiç bı açıdan baktınız mı? Velilerle nasıl baş ederim veya okulu mu degissem diye dusuneceginize çocuğunuzdaki olumsuz durumlari duzeltmeye çalışın bence. Çünkü bunu değiştirmediğinz sürece 10 okul degisseniz de boş. 11.de yine aynı şeyi yaşarsınız. Tabi o süre içinde kaç çocuk sizin cocugunuzun davranışları yüzünden olumsuz etkilenir Allah bilir inşallah çocuğumun ileride kendi gibi arkadaşları olur böyle konulari gördükçe çok üzülüyorum itip kakan, tüküren çocuklar illa ki bı arkadasina yapıyor bunu diye..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…