Evi cocuk yonetiyorHerkese selamlar
Ben 9.5 yıllık evliyim. Eşimle toplamda 15 senedir falan beraberiz. Evliliğimizin 7. Yılında bir kızımız oldu ve şu an 2.5 yaşında.
İkimiz de çalışıyoruz. Her şey iyi hoş gibi görünüyor da çocuktan sonra eşimle olan hayatımız bitti gibi hissediyorum.
Sorunum şunlar:
1 yaşına kadar kendi odasında kendi yatağında uyuyan kızım 1.5 senedir bizim odamızda yatağımızda yatmaya başladı. En son babasını da yataktan attı 6 aydır ben kızımla uyuyorum, eşim de kızımın odasında.
Bence bizim ilişkimize en büyük darbeyi bu vurdu.
Çocuğum haftada 3 gün kreşe gidiyor. Kreşe gittiği günler akşam 22 de uyuyor ben onu uyuturken uyuyakalıyorum
Kreşe gitmediği günler akşam 19 -20 gibi uyuyor. Biz de çıt çıkarmadan zaten çocuk bütün gün canımı çıkarmış olduğu için koltukta sessizce oturuyoruz. Sonra kocam 21.30 gibi ben çok yoruldum diyerek uyumaya gidiyor.
Pandemi kısıtlamaları sebepli ailecek beraber hiçbir şey yapamıyoruz. Üçümüz aynı anda sokağa da çıkamıyoruz.
Kızım babasıyla yanyana oturmamıza bile tahammül edemiyor. O benim annem sen git baba ya da tam tersi sen git anne ben babacığımı seviyorum diye bizim fiziksel temasımızı anında kesiyor :)
Yemeğe hep beraber oturuyoruz ama asla beraber bitiremiyoruz çünkü iştahsız kızım illa bir olay çıkarıyor. Yemeği dökmek, ağlamak, üstünü ıslatmak vs. birimizi esir alıyor.
Ayrıca kendisi uyumuyor ise uyanık kaldığı her dakika oyun oynuyor. Ya benimle ya babasıyla ya da ilimizle. Kitap okuma, dans etme, çizgi film izleme, oyuncak oynama, bebek konuşturma, spor yapma aklınıza ne gelirse hepsini illaki ya benimle ya babsıyla yapacak. Oyuna dahil olmasak bile illa onu izleyeceğiz ve tepki vereceğiz. Sürekli anne baba bana bakın, şaşırın, alkışlayın, sen şimdi gül gibi bize rol de vererek kendi yaptığı her şeyde bizden full katılım bekliyor. Bilmiyorum bunların hepsi mi böyle bize mi böylesi denk geldi :)
Eşimle en son ne zaman çocuk dışında bişey konuşabildik bilmiyorum. Kızımın doğumundan önceki ilişkimiz saatlerce sohbet edebilen, bayağı uyumlu bir çift ilişkisi iken şimdi birbirimizl ilgilenecek mecalimiz yok.
Ben 2 yaşa kadar düzelir diyordum işler daha da zorlaştı sanki.
Gece hiç uyanmıyorsa 2 defa uyanıyor. Ben uykusuzluktan zaten tükendim.
Eşim de sen artık yüzüme bile bakmıyorsun doğru düzgün diyor. Valla ben istesem de bakamıyordum ki artık onu isteyecek halim de kalmadı sanki.
Kısacası bizim işler düzelir mi? İnsanların çocuğu hayatlarını bizimki gibi değiştiriyorsa ikinciye üçüncüye nasıl cesaret ediyorlar?
Daha bunlar baslangıcHerkese selamlar
Ben 9.5 yıllık evliyim. Eşimle toplamda 15 senedir falan beraberiz. Evliliğimizin 7. Yılında bir kızımız oldu ve şu an 2.5 yaşında.
İkimiz de çalışıyoruz. Her şey iyi hoş gibi görünüyor da çocuktan sonra eşimle olan hayatımız bitti gibi hissediyorum.
Sorunum şunlar:
1 yaşına kadar kendi odasında kendi yatağında uyuyan kızım 1.5 senedir bizim odamızda yatağımızda yatmaya başladı. En son babasını da yataktan attı 6 aydır ben kızımla uyuyorum, eşim de kızımın odasında.
Bence bizim ilişkimize en büyük darbeyi bu vurdu.
Çocuğum haftada 3 gün kreşe gidiyor. Kreşe gittiği günler akşam 22 de uyuyor ben onu uyuturken uyuyakalıyorum
Kreşe gitmediği günler akşam 19 -20 gibi uyuyor. Biz de çıt çıkarmadan zaten çocuk bütün gün canımı çıkarmış olduğu için koltukta sessizce oturuyoruz. Sonra kocam 21.30 gibi ben çok yoruldum diyerek uyumaya gidiyor.
Pandemi kısıtlamaları sebepli ailecek beraber hiçbir şey yapamıyoruz. Üçümüz aynı anda sokağa da çıkamıyoruz.
Kızım babasıyla yanyana oturmamıza bile tahammül edemiyor. O benim annem sen git baba ya da tam tersi sen git anne ben babacığımı seviyorum diye bizim fiziksel temasımızı anında kesiyor :)
Yemeğe hep beraber oturuyoruz ama asla beraber bitiremiyoruz çünkü iştahsız kızım illa bir olay çıkarıyor. Yemeği dökmek, ağlamak, üstünü ıslatmak vs. birimizi esir alıyor.
Ayrıca kendisi uyumuyor ise uyanık kaldığı her dakika oyun oynuyor. Ya benimle ya babasıyla ya da ilimizle. Kitap okuma, dans etme, çizgi film izleme, oyuncak oynama, bebek konuşturma, spor yapma aklınıza ne gelirse hepsini illaki ya benimle ya babsıyla yapacak. Oyuna dahil olmasak bile illa onu izleyeceğiz ve tepki vereceğiz. Sürekli anne baba bana bakın, şaşırın, alkışlayın, sen şimdi gül gibi bize rol de vererek kendi yaptığı her şeyde bizden full katılım bekliyor. Bilmiyorum bunların hepsi mi böyle bize mi böylesi denk geldi :)
Eşimle en son ne zaman çocuk dışında bişey konuşabildik bilmiyorum. Kızımın doğumundan önceki ilişkimiz saatlerce sohbet edebilen, bayağı uyumlu bir çift ilişkisi iken şimdi birbirimizl ilgilenecek mecalimiz yok.
Ben 2 yaşa kadar düzelir diyordum işler daha da zorlaştı sanki.
Gece hiç uyanmıyorsa 2 defa uyanıyor. Ben uykusuzluktan zaten tükendim.
Eşim de sen artık yüzüme bile bakmıyorsun doğru düzgün diyor. Valla ben istesem de bakamıyordum ki artık onu isteyecek halim de kalmadı sanki.
Kısacası bizim işler düzelir mi? İnsanların çocuğu hayatlarını bizimki gibi değiştiriyorsa ikinciye üçüncüye nasıl cesaret ediyorlar?
Ne biliyim ya muhabbetimiz kalmadı2 yaş sendromu eşittir bu hayat sadece benim sendromu.
Dünya benim için dönüyor düşüncesi.
Kıskanır çünkü sahipleniyor . O da çok normal.
Çocuğunuz her davranisiyla normal bir çocuk.
3 çocuk annesi olarak
Yazıyorum.
En küçüğüm 2 buçuk yaşında.
Ama ben de bütün bunları yaşadığım halde
Öldüm bittim aman olmadım hiç.
Onlar büyüyüp gidecek.
Yine eşlerimiz ve biz basbasa kalacağız.
Bir dönem ne yalan soylim ben de şunu düşündüm
Neden sadece çocuktan muhabbet ediyoruz.?
Sonra muhabbeti az da olsa başka şeylere de getirebildik.
Benimkiler de gece uyanıyor alıştık.
Düzelecek diye hepsi bitecek diye zamanı ileri sarma gücümüz de olmadığına göre akışına bıraktık.
Evet yorucu biraz yıpratıcı bir süreç ama inan ki geçiyor. Anı yaşa tadını çıkar.
Bunun tadi mi olur de mi olur.
Çünkü yaşı 12 le re geldiğinde ikinizi de görmek istemeyecek ergenlik sendromu gereği kendi odasında yalnız kalmayı tercih edecek.
Ama o da geçecek.
Hayat kısa kuşlar uçuyor...
Eşim 17.30 da çıkıyor kreş 18 de kapanıyor. 17.45 gibi kızımı alıyor malesef mümkün değil. Benim annem yok, kv başka şehirde. Yani acil durumda bile bırakabilecek kimse yokKreşe gidince neden daha geç yatıyor ki? Kızım kresten zaten yorgun geliyor serilip gidiyor. Çalışma saatleriniz nasıl? Kresten almak yerine bı saat eşinizle takilsaniz. Eğer erken cikiyorsaniz. Kızınızı en azından birkaç saat emanet edecek bir aile büyüğünuz yok mu? biiraz kendinize vakit ayırmak ilişkinizi onarır. Yalniz en önemli konu yatağına alıştırmak. 2-3 hafta da sürse o konuya eğilin.
Valla bacim sizin isler duzelir ama siz duzelirsenizHerkese selamlar
Ben 9.5 yıllık evliyim. Eşimle toplamda 15 senedir falan beraberiz. Evliliğimizin 7. Yılında bir kızımız oldu ve şu an 2.5 yaşında.
İkimiz de çalışıyoruz. Her şey iyi hoş gibi görünüyor da çocuktan sonra eşimle olan hayatımız bitti gibi hissediyorum.
Sorunum şunlar:
1 yaşına kadar kendi odasında kendi yatağında uyuyan kızım 1.5 senedir bizim odamızda yatağımızda yatmaya başladı. En son babasını da yataktan attı 6 aydır ben kızımla uyuyorum, eşim de kızımın odasında.
Bence bizim ilişkimize en büyük darbeyi bu vurdu.
Çocuğum haftada 3 gün kreşe gidiyor. Kreşe gittiği günler akşam 22 de uyuyor ben onu uyuturken uyuyakalıyorum
Kreşe gitmediği günler akşam 19 -20 gibi uyuyor. Biz de çıt çıkarmadan zaten çocuk bütün gün canımı çıkarmış olduğu için koltukta sessizce oturuyoruz. Sonra kocam 21.30 gibi ben çok yoruldum diyerek uyumaya gidiyor.
Pandemi kısıtlamaları sebepli ailecek beraber hiçbir şey yapamıyoruz. Üçümüz aynı anda sokağa da çıkamıyoruz.
Kızım babasıyla yanyana oturmamıza bile tahammül edemiyor. O benim annem sen git baba ya da tam tersi sen git anne ben babacığımı seviyorum diye bizim fiziksel temasımızı anında kesiyor :)
Yemeğe hep beraber oturuyoruz ama asla beraber bitiremiyoruz çünkü iştahsız kızım illa bir olay çıkarıyor. Yemeği dökmek, ağlamak, üstünü ıslatmak vs. birimizi esir alıyor.
Ayrıca kendisi uyumuyor ise uyanık kaldığı her dakika oyun oynuyor. Ya benimle ya babasıyla ya da ilimizle. Kitap okuma, dans etme, çizgi film izleme, oyuncak oynama, bebek konuşturma, spor yapma aklınıza ne gelirse hepsini illaki ya benimle ya babsıyla yapacak. Oyuna dahil olmasak bile illa onu izleyeceğiz ve tepki vereceğiz. Sürekli anne baba bana bakın, şaşırın, alkışlayın, sen şimdi gül gibi bize rol de vererek kendi yaptığı her şeyde bizden full katılım bekliyor. Bilmiyorum bunların hepsi mi böyle bize mi böylesi denk geldi :)
Eşimle en son ne zaman çocuk dışında bişey konuşabildik bilmiyorum. Kızımın doğumundan önceki ilişkimiz saatlerce sohbet edebilen, bayağı uyumlu bir çift ilişkisi iken şimdi birbirimizl ilgilenecek mecalimiz yok.
Ben 2 yaşa kadar düzelir diyordum işler daha da zorlaştı sanki.
Gece hiç uyanmıyorsa 2 defa uyanıyor. Ben uykusuzluktan zaten tükendim.
Eşim de sen artık yüzüme bile bakmıyorsun doğru düzgün diyor. Valla ben istesem de bakamıyordum ki artık onu isteyecek halim de kalmadı sanki.
Kısacası bizim işler düzelir mi? İnsanların çocuğu hayatlarını bizimki gibi değiştiriyorsa ikinciye üçüncüye nasıl cesaret ediyorlar?
Ya şöyle anlatayım ben uyku eğitimi 5-6 aylıkken vermiştim aslında. Sonra böyle oldu bi daha da eskiye dönemedik. Mesela uyurken bile elini kolunu illa üstüme atıyor ki gitmeyeyim. Ya da direkt üstüme yatıyor. Bizim yatakta onu yatırıp kendim salona kaçıyorum uyandığı gibi kalkıp geliyor anne neden beni bıraktın diye feci ağlıyor. Ve 2 saatte bir uyanan bi çocuk olduğundan bu dediğinizi yapmam için biraz destek lazım kocam gündüz çocukla ilgili bütün her şeyi yapıyor ama gece yardımı yok uyutmada falan. Yine de deniycemS Spizella
Eşinle ayrı uyuma. O uyuduktan sonra onu yavaşça kendi yatağına yatır. Uyanırsa yanında ol.
1 hafta çok ağlamalı tutturmali bir gün olur ama uyku eğitimi sabir işi. Bütün sinirlerin zedelenir ama sonu güzel olur.
Sıkıntı çekmeden ulaşılan başarı yoktur.
Biz de yeni yatağını ayırdık küçüğün. Hala gece uyanıp yanımıza yatıyor uyuyunca geri götürüp yerine koyuyorum.
O zaman kreş öğretmeniyle konuşmalısın ya öğle uykusunu azaltsınlar ya da uyutmasınlar ki eve gelince erken uyusun.Eşim 17.30 da çıkıyor kreş 18 de kapanıyor. 17.45 gibi kızımı alıyor malesef mümkün değil. Benim annem yok, kv başka şehirde. Yani acil durumda bile bırakabilecek kimse yok
Kreşte öğlen uyuyor. Uyuyunca da evde uyumuyor.
Evde kaldığı günler öğlen uyumuyor o zaman daha erken uyuyor
Klasik
İyi haber mi kötü haber mi bilemem de 4-5 e kadar böyle
Hele o konuşmak ne mümkün yani ne konuştuğunun önemi yok direkt araya girip sustururlar
Yine erken yatıyor bence bu avantaj onu değerlendirin
O kendi kendine oynar vs Faso fiso bizim evdeki dana dahi evdekilerle oynayacak
TV tablet vs olmadıkça ana baba ile oynanır kedi zaten oynamıyor
Yatak sorunu bizde 3 yaşında çıktı ameliyat oldu eşim bir iki yanında yatsın dedi yerleşti
Ben de benimle yatmaya alışmasın dedim
Sonuç kanepede eşim çocuk odasında ben yatakta oğlum
Bir kaç ay sonra hadi odana dedim hık pık alıştı
Yazın taşınsın sıcak vs olursa onun odasını övün orası güzel diye özensin
Bir de korkuyor olabiliyorlar ona göre alttan alta odalar yakın vs deyin yayarken kapı kapanıyorsa bundan da korkabilirler vd
Özetle geçecek
cocuk iki bucuk yaşında, sizi parmağında oynatıyor. uyku eğitimi yok, bir an once alistirmaya bakin. odası olsun, uyku aliskanliklari olsun. esinizle biraz birbirinizle ilgilenin. çocuğun isi bitmez. eskisi gibi aheste is yapamazsınız. mecbur temponuzu artiracaksiniz, cocuk 4-5 yaşına gelince daha rahatlarsınız.
Benim de 3,5 yaşında kızım var,ama onunla herşeyi konuşuruz büyük insan gibi,ben 2 yaşında odasına geçirdim orda uyurdu ama odasının kalorifer sisteminde sıkıntı olunca salona hazırladım yatağı,oğlum doğdu beşikte yattı ama 6.aydan sonra istemedi,yanımda yatıriyorum.kiz salonda uyanırsa yanımıza gelip yatiyo.kizima havalar ısınınca kendi odasina geçeceğini anlatıyorum kıştan beri,çok hevesli sürekli buz gibi odasında oynamaya gitti bahara kadar,son zamanlarda yatağında uyuyakalir oldu.bunlari niye anlattim,çünkü onunla onun dilinden konuşursaniz odasında yatmaya ikna edebilirsiniz.odasini seveceği şekle sokun.ben öyle yaptım.carsafina kadar hoslanacagi renkte aldım.birlikte eşyaların yerini değiştirdik,resimler çizdim.heveslendi.basta birlikte onun yatağında yatın alışsın.olmaz demeyin olur,bir de tek başına oynayabilecek yaşta bence,benim.kziim 1 yıldır kendi kendine oynamayo çok seviyor,bazen içeri bile almaz hatta
Okuyunca kendimizi gördüm biraz. Bizim de uyku sorunu vardı uyanınca yanımda yatıyordu oğlum boyu uzadıkça ve tekmeler artınca eşim salona geçmişti. Ama bu süreçte ben yine odasında yatırmaya çalışıyordum ısrarla vazgeçmedim. Sonra eşim yatağa döndü. Bu kez uyanınca ben oğlumun odasında onu uyutmaya çalışıyorum bazen orda uyuya kalıyorum yani yine ayrı uyumuş oluyoruz.
Mesele sadece uyumak da değil aslında. Gün içinde birçok şey ile uğraşıyoruz. Çalışan biriyseniz vakit çok sınırlı. Eski günler gelecek mi diye de düşünmeden edemiyor insan.
Pandemi de kesinlikle bir etken bu arada. Stres atacak bir şey yapamıyoruz şu aralar resmen. Dışarı çıkmak bile farkında olmadan stres yapıyor çünkü orda mi virüs vardı yok biri öksürdü yok çocuk elini ağzına götürdü birden derken yoruluyorum ben.
İkinci çocuk çok istiyordum ama şimdi Rabbim olmayanlara versin inşallah diyorum. Aynı anda büyüten anneler kesinlikle madalyalık benim için çok zor çünkü. Uyku düşkünü değilim ama düzenli saatlerim vardı. Çocuktan sonra düzelemedik maalesef...
Bu arada çocuğunuzun odası karanlık olsun mutkaka uyku süresini bir nebze uzatıyor.
Eş ile de küçük zamanları fırsata çevirmeye çalışın mutlaka. Hoş bizim evlilikte ben buna çalışsam eşim pasif kalıyor bazen.
Ne diyeyim inşallah düzelir her şey
Ben doğduğundan 1 yaşında olana kadar hiç yanımda yatırmadım diyebilirim doğduğunda bile emzirp kendi yatağına koyuyodum. Bu hale nasıl geldik valla bilmiyorum.Valla millet nasıl 2 çocuk yapıyor hayret içinde izliyorum bendeÇift korunma yöntemi kullanıyorum ki allah korusun hamile filan kalırım diye şuan en büyük korkum bu bir kere ben çocuk bakarken çok sıkılıyorum açık net söyleyebilirim . Oğlumu çok seviyorum ama eski rahat hayatımı da çok özlüyorum bir işi sakince yapamıyorum artık . 9 aylıkken diş çıkartmaya başladı çığlık çığlığa en basit dişlerini bile çok zor çıkarttı . Daha 20 gün önce dişi yüzünden hastalandı ilk kez ateşlendi filan . Tüm gün onunla ilgileniyorum akşam olduğu zaman beynim kazan gibi oluyor . Oğlum uyuduktan sonra eğer çok yorgunsak elimize bi kahve alıp aynı koltuğa yatıyoruz . Geceleri emiyor ve sık uyanıyor hala 16 aylık olmasına rağmen. Zaten 1 dişi 2 ayda zor çıkarttığı için ve birisi bitince öbürünün ağrısı başladığı için gece genelde ağlayarak uyanıyor . Geçen gece 23:00 te emzirmiştim 05;00 te uyandı aaaa dedim sabah olmuş çok şaşırdım yatağı bizim odamızda ve bu diş derdi bitene kadar yani önümüzdeki kışa kadar aynı odada yatmak istiyorum. Önceden artistlenirdim 6 aylık olsun hemen oda ayıracağım diye hiç akıl değilmiş bu söylediklerim. Gece emziriyorum hemen yatağına bırakıyorum en fazla 30 dk bizim yatağımızda yatar. Oğlum bizim yatakta aramızda yatınca ben hiç dinlenemiyorum yorgun kalkıyorum . Eşimlede hiç ten teması olmuyor . Sırf alışmasın diye yatağa almadım almam da. Oğlum odasına alışsın diye tüm oyuncaklarını kütüphanesini odasına yerleştirdim birtek beşik bizim odada olmuş oldu . Önümüzdeki yaz sonuna diş olayı bitince emzirmeyi bırakıp gece uyanmasını kesip odasında uyumaya alıştıracağım inşallah .
İçinde kaygı yaşıyor demek ki. Konuşuyor da kızınız bir psikoloğa gitmeyi düşünür müsünüz belki bir farkındalık sağlar.Damdan bizde tablet de var. Mesela şu an tabletten şarkı dinliyor benim elimi tutarak. Çünkü mazallah kaçarım.
Odasını çok seviyor yatana kadar orada oynuyor. Yatma saati gelince baba sen gel benim yatağıma yat ben de annecim ile uyuyayım diyor.
Odası 5 aylıktan beri var ve tüm gün orada zaman geçiriyor. Öğle uykusu uyursa onu da kendi yatağında uyuyor. Sorun geceleri baş gösteriyor bizde. Ben zaten pek becerikli biri değilim evin işini yürütemiyorum ve kendimle hiç ilgilenemiyorum. Tempoyu arttırmak için önerileriniz var mı ?
Kendi oynama diye bir şey inşallah ben de görürüm. :)
Damdan düşenin halini damdan düşen anlar hesabı :)
Ben çocuğu uyutmaya onun odasında yattım 1 hafta. Ama tüm gece bırakmıyor ki boynuma sarılıp duruyor elimi kıpırdatsam anne nereye gidiyosun :/ her yerim tutuldu tek kişilik yatakta bunaldım en son başlarım böyle işe bari kocam rahat edemesin ben büyük yatakta yatayım dedim sonunda
Ben doğduğundan 1 yaşında olana kadar hiç yanımda yatırmadım diyebilirim doğduğunda bile emzirp kendi yatağına koyuyodum. Bu hale nasıl geldik valla bilmiyorum.
Emzirme bitince uyucak dedilergeniz eti varmış her gece tıkaıyor, nefes alamayınca burnummm diye çığlık kıyamet uyanıyor
Sana başarılar diliyorum :)
Bebekten sonra bizim evliliğimiz tamamen bitti desem hiç yalan olmaz. Dün gece bunun için saatlerce ağladım. Aşk böcekleriydik hamam böceği olduk diyorum artık ben de eşimden nefret boyutuna geldim. Böyle olacağını bilseydim rahat 5-6 yıl bebek düşünmezdim.
Kendi kendine oynamaya alıştırmalısınız. Şu anda şu işim var veya babanla sohbet ediyoruz sen biraz kendi kendine oyna şeklinde. Montesorri yatağına beraber yatıp uyuyamıyor musunuz, yanyana yatınca sığıyorsanız orada birlikte yatın.uyuya kalınca kakın.
Ben sizin yatakta yatacağım derse de burası senin yatağın, bundan sonra burada yatacaksın şeklinde kararlı olmak lazım. Başta kabul etmez ama zamanla mecburen alışır. Her istediğini yaparsanız hem sizi böyle yorar hem de dışarıda hep kendi istediği olsun ister ama kimse sizin kadar anlayışlı davranmaz
Çocuğunuz uyurken neden konusamiyorsunuz. Salonda oturup konuşun. Acın tv yi azcık sesle dizi film izleyin. Meyve atıştırmalık yiyin. Cocuk salonda mi yatıyor?
3 nuz beraber neden dışarı çıkamıyorsunuz onu da anlamadim. Yasaklar var ama 3 kişi sokağa çıkamaz diye birşey yok ki. Çıkın parka gidin, biraz yürüyün hep beraber. Ne var bunda ?
Çocuğa yemeğini öncesinde yedirin. Eger seviyorsa meyve kuruyemiş verin o onlarla ugrasip yerken, sizde eşinizle yemeğinizi yersiniz.
Aksam 7-8 de uyuyan bir cocuk varsa aslında sizin için baya vakit kaliyor. Eşiniz uykusundan azıcık fedakarlık etse 11 de uyusanız o zamana kadar, konuşulurda, birseylerde izlenir( illa ayni gece bitmek zorunda degil film,vs) beraber özel dakikalar bile geçirilir.
Bir de kızınıza biraz fazla ilgi göstermişsiniz galiba. Oyunlarında onu sürekli desteklemiş, ana merkeze onu koymuşsunuz. O size ne derse ilk baslar yapmışsınız. Çocukta şimdi alışmış. Sizi bir nevi istediği gibi kullanır hale gelmiş.
Önce yataginizdan ayırarak başlayın bence birseyler yapmaya. Sonra zamanla düzelecektir.
Bende de var 2 yasında bir kız. Oradan biliyorum.
Bizim ilişkimiz de değişti ama açıkçası çok değişmedi. Mesela 1 yaşından beri odasında kendi uyur. Deliksiz uyuyor ama en kötü uyanırsa da beni çağırır gece 3te 4te gider yanında devam ederim uyumaya. Ama genel anlamda eşimle beraber uyuruz. O yaş için geç uyuyor yorulmanız normal. Ben 9.5 ta en geç yatırıyorum. Bu nedenle de gece 11-12 ye kadar eşimle vakit geçiririz. Belki de ondan bizde çok değişim olmadı. Bizim sorunlu dönemimiz ilk iki yıldı. Emzirme bitince uykular kesintisiz oldu ve sonrasında biz de ilişkimizi kurtardık
Bana hiç normal gelmedi. Size de eşinize de üzüldüm. Kreşten gelen çocuk yorgun olur neden saat 22:00 de uyuyor ? Acilen uyku düzeni olursturmalısınız. Kendi kendine oyun oynamaya alıştırın. Bir de neden kendi odasına alıştırmıyorsunuz ? 1 yaşından ayırmıştım oğlumun odasını suan 6 yasında hala ayrı yatar. Siz de kendi odasında yatmayı alıştırın. Naçizane tavsiyem Eşinizle de ayrı yatmayın.
Bizim de 7.yıl çocuğumuz oldu. Şimdi üç buçuk yaşında.
Öncelikle oyunda sizi istemesi normal. 3 yaş sonrası kendi başına oynamaya başlarlar genelde.
Kızımın uyku saati gelince hepimiz yatıyoruz, ortamızda uyuyor, uyuyunca odasına taşıyoruz. Bazen gece uyanıp geri geliyor, bazen hiç gelmiyor. Siz de her geldiğinde sizin yatakta uyutun sonra odasına taşıyın, öyle alışır.
Direkt kendi odasında uyuması için şekilli çocuk odası ışıkları var. Onlar çok faydalı oluyormuş. Onları yakalım diye birlikte yatağında yatabilirsiniz, sonra onlarla ilgili hikayeler anlatabilirsiniz
İşte benim çocuk 1.5 senedir atakta 1.5 senedir diş çıkarıyor. 2.5 senedir iştahsız. Persentilde %3Evet cidden bu doğru bence de . Oğlum 20:00 de uyur çocuğu erken uykuya alıştırmak hayatta yaptığım en doğru şey oldu . Diş çıkarırken veya atak dönemindeyken ağlayarak uyanıyor ama emziriyorum pış pış yapıyorum kaldığı yerden devam ediyor . Bizde çay kahve dizi vs devam ediyoruz böylece evlilik sekteye uğramıyor onu anladım . Oğlum iştahsız olduğu zaman ben çok gergin oluyordum uzun zaman da böyle devam etti . Bir süre sonra çocuk bu demeyi öğrendiğim zaman aşırı bir rahatlama ve huzur geldi .
Aynen öyleÇocukla uyumak insanı daha gergin yapıyor. Çocuksuz bir kaç saat geçirmek deşarj ediyor sanki
Ay gece bir de fena ama gerisini güzel oturtmuşsunuz.Benimde kizim 8 yilimda oldu ve esimle bastan anlastigim tek nokta ne olursa olsun kendi yatagimiza almayacagimizdi almiyorumda bir yasindan sonrada kendi odasinda uyumaya basladi ve gece kac kere kalktigimi bilmiyorum ama ne kadar zorlansamda kendi yatagindan disarida uyumasina izin vermedim su an 2.5 yasinda ve kendi kendine oyunda kurar oynar esimlede bi degisiklik olmadi sadece kizim cok gec uyuyor gece bazen birleri buluyor uyumasi bunun disinda sorunumuz yok
Yok ki bırakabilecek biri. Biz hep beraberiz.Bizim oğlan her bakımdan zorlayıcı bir çocuktu.
Ona rağmen biz ısrarla (10da yatardı) çayımızı yapar, o uyuyunca aynı koltukta televiyon izlerdik.
Defalarca uyanırdı tabii.
Sonra dedik ki bu kadar zorlanıyoruz, bi tane daha olsun.
İlk aylar direndik, sonra koltukları ayırdık, çünkü o bacakların uzatılması gerek
Çok nadir erken yatarız, uyuyan uyandırılır genelde, birlikte çay içeriz.
Ama tek aktivite beraber dizi-film izlemek, aktivite derseniz ona.
Birlikte en fazla alışverişe çıkıp hazır çıkmışken kahvaltı da yaptık 2 defa son 1 yıldır.
Bizde de başka bir şey yok.
Duygusal anlamda zaman zaman çok zora düşüyoruz, çünkü sinirler yıpranık.
Geçecek ama sonuçta.
Bence bi başbaşa takılmaya bakar da onun için destek lazım.
E çocuk sizin ailenin reisi olmuş.
Onun verdiği her karara uymak zorunda değilsiniz. Evin otoritesi sizde ve babasında olmalı. Ağlamasın huysuzlanmasın diye her istediğini yaparsanız sınır bilmez bir çocuk yetiştirirsiniz ki sonra hiç zaptedemezsiniz.
Normal diyenler olmuş ama bence normal değil. Çocuk kendi yatağında uyuyabilir. Annesiyle babasını ayıramaz. Sürekli ilgi beklemesi de zamanında her yaptığına aşırı tepki vermenizden olmuş olabilir. Tabii ki ilgilenin ama dünyanın merkezinde o yok. Bunu şimdi öğrenmezse hayatı boyunca, tüm insan ilişkilerinde sorun yaşar.
Valla akrep burcuakrep burcu mu bu çocuk
tıpa tıp aynını yaşadık. oğlum üç buçuk yaşında.
önce yatağını ayırdım, sen bunun doğru olmadığını biliyosun herkes kendi yatağında yatmalı. sen kendi yatağında uyuyacak kadar büyüdün diye.
ağladı isyan etti falan ama ben yanında yattım bı süre.
gece cisi gelince kalkıp ağlıyo benimki mesela. kalktığı zaman tuvalete götürmeyi deneyebilirsiniz.
yemek konusunda iştah iyi ama masayı her öğün birbirine katar, yalnız oynamaz direk isyan moduna geçer kendin oyna deyince.
kıskançlık ha keza aynı şekilde mevcut. ben de yorgunluktan uyuyakalirim oğlanı uyurturken.
ama eşimle bebekten sonra pek sorunumuz olmadı bizim. öncesinde vardı ufak tefek sorunlar.
çocuğun inadını kırmak, her dediğini yapmamak lazımmış. resmen kullanıyorlar bizi.
Başbaşa zaman geçirmeyeli düşüneyim bi 2 yıl falan oldu. Bırakacak kimsemiz yok malesefBunu duzeltmek sizin elinizde siz cok ipin ucunu kacirmissiniz sizin araniza gitmesine musade etmeyin soz ile anlatinca anlayacak yasa gelmis o erken uyudugunda birbirinize vakit ayirin ara sira birakabileceginiz birileri varsa birakip basbasa biseyler yapin evde yada disarida. Herkes bu sureclerden geciyor enerji takviyesi alabilirsiniz uyku sorunu ayri yatma bizdede var ama ben bunun bizi etkiledigini düşünmüyorum onemli olan cocuktan ayri vakit yaratmak esle yada kendi arkadas cevremizle
Çocuk zaten kreste sosyalleşebiliyormus. Bence siz fazlaca üzerine titremissiniz. Çocuk istemiyor diye kocayla teması azaltmak nedir anlam veremedim. Gerekirse sıkılsin ama bireysel de oyun oynamayı öğrenmeli. Yemek istemiyorsa bırakın yemesin bı sonraki yemek saatine kadar aç kalsın. Siz yemeye zorladikca yeme bozukluğu olusur
Çok yanlış düşünüyorsunuz, ilk çocuğun evliliği ciddi biçimde etkilediği doğru ama bu hem acemilikten hem de çocuğun evin içinde sizden başka muhatabı olmamasındandır ve üzülerek söyleyeyim çocuğunuz tek olduğu takdirde sonsuza kadar böyle olacaktır. Bir yetişkin bile kendi kendine yaşayamazken çocuğun evde anne babayı hiç rahatsız etmeden yaşaması imkansızdır.
İkinci çocuk kısmına gelince her bebek emekleyene kadar zor bebektir ama evde kendinden daha büyük bir çocuk bulunan emekleyen bebek daima yetişkinlerdense yaşı kendisine yakın olanın peşinden gitmeyi tercih eder ve bu sonsuza kadar böyle devam eder. 2.çocuk bu durumda anne babayı sadece temel ihtiyaçları için arar bir de arada bir sarılmak için.
Sizin söyleminize bakarak mutsuz olmamak ve süper uyumlu bir çift olarak kalmak için çocuksuz kalmak lazım, ama iş hiç de öyle değil.
Sona şunu da ekleyeyim
tek çocuk çok çocuk iki çocuk hiç çocuktur. 3.Yü de yaparsanız muhtemelen emzirme dışında görmezsiniz çünkü iki büyük kardeş onu sizin yerinize büyütür
Uyku eğitimi için ya babasının destek olması ya da en azından köstek olmaması lazım ben gecenin köründe ağlayan çocuğu sakinleştirmeye çalışırken kapıya dikilip ağlatma al gel yanında yatsın diye tepki verince işler yürümüyor.bu olay sadece Türkler'de mi var bilmiyorum bu arada bekarım ve evlensem de çocuk düşünmüyorum çünkü çevremde herkesin evliliği çocuktan sonra başkalaşım geçirdi. Sanıyorum bizim ülkemizde kadınlar anne olunca eş olmayı unutuyor, konuya gelen yorumlarda bile evliliğe değinen olmamış düzelir, sendrom vs.demişler çok şaşkınım.
Çocuğunuza acilen uyku eğitimi verin muhtemelen çok zorlanacaksınız ancak siz karı koca olmayı bırakmışsınız ve çocuğunuzun kölesi olmuşsunuz. Sizi yanyana oturtmak istemediğinde dikkatini başka yöne çekip her dediğini yapmamalısınız.
Korkma Spizella her şey geçecek. Eşinle aranızda gerçek sevgi ve saygı varsa emin ol hiç bir şey olmaz. Ki evlilik sıkıntılıysa en başında ortaya çıkar siz zaten kaç yıllık evlisiniz ve mutlusunuz. 3 çocuğum var. İlki aynı senin kızın gibiydi. Bir dönem evin reisiydi. Gece kalkınca geri yatağına götürmekten helak oluyprduk ve ertesi gün işe gitmek zulüm oluyordu. Vazgeçtik akışına bıraktık şimdi büyüdü gayet akıllı bir çocuk. Eşimle beraber yatsak ta gece bir vakti mutlaka biri ağlıyor çocuklardan. Ama eşimle hiç sorunumuz olmadı. Evet bazen birbirimizle hiç konuşamadığımız zamanlar oluyor ama hepsi geçici.
Ay hayır ister miyim aynı yatakta yatmakNen kizinizin sizin yatakta yatmasina musade ettiniz? Doktorlar bunun ozguven eksikligi olusturdugunu soylemedi mi? Yatakta sizin kokunuzu alan o cocuk buyuyunce kendi yataginda yatar diye dusunuyirsaniz yaniliyorsunuz. Omur boyu kizinizla bu sekilde devam eder. Simdi sozunuzu geciremiyorsaniz iileride nasil olacak? Cocuk kurallarla yetisir. Hayir kelimesini ogrenmeli. Her dedigi yapilmamali. Yoksa istekleri yapilmadiginda hep mutsuz olur.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?