Çocuktan sonra evlilik

Gerçekten böyle mi ya? Kızım 1 yaşında korunduğum halde hamile kaldım aralarında 19 ay olacak sanırım kara kara düşünüyorum nasıl bakıcam diye. Birbirlerini yiyip beni rahat bırakırlar mı acaba kızım iyi ki var ama bu bir yıl içinde aşırı yıprandım...
 
Kızım ilk 15 ayında bizimle uyudu ve sese çok duyarlıydi. Yatakta dönsek uyanırdı.Ne biz ne o rahat ederdi. Emme işine kendi son verdi 15.ayda. Ben de fırsat bu fırsat oda ayırma işine girdim. Ilk zamanlar onunla aynı odada uyudum. Biraz zaman geçti, birkaç saat onunla uyuduktan sonra kendi yatağıma gittim. Bizim kız 20-21 aralığında uyuyor. Ağlasa yine yanına gidip bir müddet onla durup yine kendi yatağıma dönuyorum. Eşler zorunlu hallerde yatak ayırıyor ama hiç içimden geçen bir şey olmadı bu. Geceye kendi yatağımda başlayamıyorum bazen kızımın çıkan disleri sagolsun ama kendi yatağımda uyaniyorum ve harika bir his Odasında uyutmaya başlamak ve uyku saatlerini her gun onbes yirmi dk öne çekerek geri bir saate almalısın canım. Çocuktan sonra kendimize ayırdığımız zamanın kıymeti bir başka..
 
Bazen de bizim gibi çocuktan önce mükemmel bir ilişki varken çocuk sonrası sıkıntı yaşamışken çat diye ikinciye hamile olduğunu öğrenme şoku yaşanıyor napıcam bilmiyorum çocuğumu çok seviyorum ama çok zor geçti 1 yıl.
 
Tam olarak burada yanlış düşünüyorsunuz. İlk çocuktan sonra evliliği iyiye giden aileye hiç rastlamadım ama ikinci çocuktan sonra nefes alan aileye çok rastladım, hatta onlardan biriyim, çünkü ikinci çocukta tecrübeleriniz size yol gösterdiğinden zorlanmazsınız, büyük çocuğu doğru yönlendirirseniz odağını kardeşi haline getirebilirsiniz ayrıca çocuklar birbiriyle oynar ya da uğraşırken ebeveynlere olan eziyetleri azalır. Bu da anne babaya daha çok zaman bırakır. Siz benim yazıma katıldığınızı söylüyorsunuz ama şu cümleyi aynen tekrarlamış olmanız aslında o yazının size hiçbir şey anlatmadığını gösterir
 
aaa ayni benim kiz tek fark pandemi dolayisiyla ve de geceleri surekli benimle uyu diye yanina cagirdigi icin ben onu yanima aldim babayi tekli yataga biraktim.
aksama kadar ne konusacagimiza kendisi karar veriyo resmen
hadi simdi soyle de hadi simdi boyle de, cok komigim dimi gulelim hadi.
deniz neden komik neden boyle yapti
bizim ki 3.5 yasinda.
benim bu konuda bir umudum kalmadi umarim sizinki degisir .
 
Bak bu kadar kök sokturen bı kız ilerde doktor mühendis hakim avukat olcak. Zeki çocuklar genelde anne babayı cok yorar ve zorlar. Benim küçük böyle. Bir buçuk yaşında dişte hasta olur. Bademcik var. Nerdeyse her ay ateşli hasta olur. On tane iğne her defasında . Ama ben inatla kendi yatağıma almıyorum. Çok perişan oluyorum git gel bütün gece. Sadece ateşi olduğu gece alırım yanima. Oda uyuyakalirsam ateslendigini anlayabilmek için. Çünkü küçük oğlum bana çok yapışık. Beraber uyursak asla yatağında uyumaz. Bir buçuk senedir mücadele içindeyim. Gece çok sık uyanır. Çoğu gece emzirdikten sonra ayak sesimden uyanmasın diye halının üstünde uyuduğum oldu. Salona battaniye atarım her gece. Yerde uyursam bari üstümü orteyim diye. Bende Allah'ım büyüsün diye dua ediyorum. Sağlık olsun . Napalim. Büyücekler de işte.. Bu arada benim ilk çocuk sakin huzurlu bebekti.ikinci zorluyor. İlki zor olanın ikinci kolay olur . Ama hazır hissetmeden ikinciyi düşünme. Dört yaş bizimkilerin arası. Daha az olsa çok zor olurdu bence
 
Gündüzleri odasında uyutmaya başla bence. Böylece benimsemiş olur şimdiden. Bende aynı yatakta yatınca hiç dinlenmiyorrm. Zaten aynı yatakta uyuynca sabaha kadar emmek istio.
 

Ben o halde rastladığınız ilk olayım.
Ilk çocuk sonrası evliliğim daha iyiye gitti :)
Henüz kardeşleri yok ama düşünüyorum.

Kardeş fikrine karşıyım falan mi sandınız ki?

Ben kardeş fikrinden bağımsız eşlerin düşünce yapısından bahsettim. Bu yüzden düşünürler ya da düşünmezler demek istedim.
Bence de sonraki çocuklarda her şey daha kolay olur muhtemelen. Hem acemilik atılır hem de Çocukların sosyalleşme ihtiyaci var neticede kardeş bu açıdan rahatlatıcı olur.
 
Bu fragmanları hayatlarınızda hic Çocuk meselesi ortada yokken görseydiniz yine de yapar mıydınız? Sorum bu sorunu yaşayan tüm annelere..
 
Yanlış anlamışsınız çocuğa çocuk büyüttürmek değil bu, çocuğa arkadaş yapmak, ayrıca kardeşler arasındaki iletişimi doğru kurmak anne babanın görevi, daha ilk krizlerde, şimdi küçük ama ileride senin arkadaşın olacak, birlikte oyun oynayacaksınız, gezip bisiklete bineceksiniz demek, büyük küçüğü şikayet ettiğinde "o küçük anlamıyor" demek yerine anlamayacağını bilseniz bile abiyi onore edecek şekilde küçüğü uyarmak bile bu ilişkiyi olumlu yönetmek için çok önemli. Bağı doğru kurmak lazım. Kendi adıma kızım 7 oğlum 11 yaşında ve kız ayaklandıktan sonra hep birlikte oynadılar, şu an bile karşımda oyun kurmuş oynuyorlar, sohbet ediyorlar. Özellikle pandemi döneminde bir kardeşin insan için ne olduğunu kendi evlatlarımı izlerken çok iyi öğrendim. Şu süreçte çocuk için sosyalleşmenin tek yolu kardeşle oynamak çünkü geriye kalan her şeyi rafa kaldırdık sağlığımız için.

Herkesin kendi fikri doğrudur, yaşadıkları da bunları yönlendirir, benim hayat tecrübem bebeklikleri yorucu bile olsa iki çocuğun aike için bulunmaz nimet olduğunu gösteriyor.

Konu sahibinin çocuğu insanlarla iletişim halinde olmayı onları yönlendirmeyi yönetmeyi çok seviyor ve bu durumda tek çocuk olduğu sürece de odak noktası kolay kolay değişmeyecek.
 
İlk bir kaç yılınız çok zor geçecek buna hazırlıklı olmanız lazım, 19 ay çok küçük olacak, iki çocuğunuz arasındaki ilişkiyi iyi yönetirseniz ilerleyen yıllarda rahat edersiniz, çocuklarınıza her zaman arkadaş olduklarını eşit olduklarını telkin etmelisiniz, küçük büyük demeden haklının hakkını korumanız adil olmanız lazım, bu konuda kitaplar vardır mutlaka onları iyice inceleyin.
Var olan çocuğunuz tam anlayamayacak olsa da belirleyeceğiniz uygun zamanda ona karnınızda onun için bir arkadaş saklandığını ve ona kavuşmak için sabırsızlandığını anlatın, bu olumlu tutum geliştirmesini sağlayacaktır. Bir de (çok meşhurdur ama ben yazayım) hastaneden eve dönerken çocuğunuza gösterişli bir hediye alın ve bunu sana kardeşin tanışma hediyesi olarak getirmiş falan diyerek olumlu hava oluşmasını sağlamaya çalışın, işiniz hiç kolay olmayacak ama olumlu tutum oluşturması her koşulda sizin elinizde
 
Ben de sizin gibiyim evliliğim çocuktan sonra daha da iyiye gitti.

Yanlız 2. yi düşünmüyorum. İsteyene Allah nasip etsin.
 
Bütün genellemeler yanlış şu hususta: emekleyene kadar rahatmış, emeklemeden sonra şöyleymiş. İlk 6 ay kolikten ve gece uyuyamamaktan çektik. Sonraki 6 ay dişten. Gündüz zaten uyuyan bir bebek ilk ayı saymazsak olmadı.

Eş ile ilişkide anne yanı beşik aldık ama odamızda hiç kullanmadık. Oturma odasından tv çıktı bebek beşiği girdi. L koltuk da dönüşümlü uyuduk ilk 6 ay. Bu, eşimi bilemiyorum çünkü çok şikayet eden bir yapısı yoktur zorluklar karşısında, beni biraz yıprattı. Beraber uyumayı özlüyor insan en azından. 6 ay geçince yatağımıza kavuştuk gece deliksiz uyku uyumaya başladığından beri. Arada 2-3 uyandığı da oluyor. Bunun dışında ilişki etkilenmedi ama dün düşündüm bunu iftar vakti biz yemek yerken 9 aylık kızım bağıra bağıra ağlıyor. Her akşam iftar bize zehir oluyor. Öncesinde de huysuz, biz sofra hazırlarken. Ben sinirliyim. Eşim gergin. Çünkü sürekli bağıra bağıra ağlayan, dizinize tutunan bir bebek. Yani dedim ki sağlam bir iletişimi olmayan aile dağılır herhalde bu tabloda. Biz bile yok kaşığı niye kirli tezgaha koydundan geriliyoruz. Açlık bir taraftan, uykusuzluk bir taraftan. Çünkü bizim kız deliksiz uyusa bile gece on sabah 6 uyuyor. Ki delikli geceler de var.

Zor yani, sabır lazım, sevgi lazım, enerji lazım. Şimdi düşünüyorum 31 de ilk çocuk doğdu. 37 de falan iki olsa benim enerjim yetecek mi ikisine de?
 
Son düzenleme:
Nen kizinizin sizin yatakta yatmasina musade ettiniz? Doktorlar bunun ozguven eksikligi olusturdugunu soylemedi mi? Yatakta sizin kokunuzu alan o cocuk buyuyunce kendi yataginda yatar diye dusunuyirsaniz yaniliyorsunuz. Omur boyu kizinizla bu sekilde devam eder. Simdi sozunuzu geciremiyorsaniz iileride nasil olacak? Cocuk kurallarla yetisir. Hayir kelimesini ogrenmeli. Her dedigi yapilmamali. Yoksa istekleri yapilmadiginda hep mutsuz olur.
 
Gündüzleri odasında uyutmaya başla bence. Böylece benimsemiş olur şimdiden. Bende aynı yatakta yatınca hiç dinlenmiyorrm. Zaten aynı yatakta uyuynca sabaha kadar emmek istio.
Evet evet aynen .yanlız nasıl yapacağımı tam bilmiyorum. Bizim bir sorun var evde oda şu yazık ev 50 derece oluyor 24 saat klima çalışıyor Haziran ayında klima yatak odasına yeterken temmuzda yetmez oluyor ve biz mecbur ailecek klimanın olduğu oturma odasında uyuyoruz . Kış başı odasını ayırayım diyorum herkes kendi odasına geçsin . Kendi odasına alıştırmak için beşik bizim odadayken nasıl onun odasında uyutayım diye düşündüm . Odasında Berjer var emzirerek uyutuyorum yaz onu emzirmeyi bırakmak ve kendi kendine uyumasını sağlamak istiyorum yani yanına uzanayım pış pış yapayım uyusun kafam karışık
 
Evet bu çok doğru çocuk sürekli ağlayıp mızır mızır olduğu zaman eşler gergin oluyor . Emziriyorum ve 2 senedir ilk kez oruç tutuyorum inanılmaz susuyorum iftar vakti halim kalmıyor . Oğlumun yemek saat 18:15 gibi bizim iftar19:00 o önden yiyor . Biz yerken ortada geziyor ama sürekli bacağıma yapışıyor kucağıma almam için bende sakince bi çorba içmek istiyorum geriliyorum. Zaten uyku saati 19:45 . 19:30 da en geç yatakta olmalı ki kitap okunsun diş fırçalansın . Bu arada 15 dk da benim masayı toplamam bulaşık makinası çalıştırmam lazım ki 2 saat sonra ya bitsin gece olmadan kaldırayım . Sabah çocuk asla izin vermiyor kaldırmaya . Hep stres oluyorum geriliyorum. Bazen eşime çatlamak için kendimi sıkıyorum
 
Arkadaşlar zaten yazmış ama uyku olayını halledebilirsiniz bence. Burdaki en büyük konu bence çocuğunuzun isteklerine çok uymanız, doğal olarak daha küçücük bir şey anlamıyor ama ileride böyle alışırsa çok zorlanırsınız.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…