- 31 Mart 2022
- 4.868
- 15.172
- 138
Öyle yapacağım,soğudum bir kere yani. Ben de samimi olamam artık. Teşekkür ederim.
Öyle yapacağım,soğudum bir kere yani. Ben de samimi olamam artık. Teşekkür ederim.Yani kızın günahına girmek istemem ama, sizin arkanızdan da atıp tutma ihtimali yüksek böyle insanların. O yüzden mesafe koymakta görüşmemekte fayda var, zaten fazlasıyla bıkmışsınız. Ne ona of yine arıyor diyerek istemeden de olsa haksızlık etmeyin ne de kendiniz gerilip daralıp tadınızı kaçırmayın. Böyleleri insanın gününü de zehirliyor
Yorumlardan sonra çok şey netleşti kafamda. En azından benzer durumu yaşayanlardan yola çıkarak nasıl bir yol izlemem gerektiğini daha iyi biliyorum artık. Sağ ol olivecimBenim böyle bir kaç arkadaşım oldu. Şakayla karışık başkasından bahsederken, ben seni böyle başkası hakkında konuşurken görmek, seninle konuşmamı zorlaştırıyor derdim.
Benzer bir durumla karşılaştım. Üç kız arkadaş olarak çok samimiydik, beni eşimle tanıştıran arkadaşım diğer kız hakkında inanılmaz iddialar ediyordu. Beraber seminerlere gidiyorlar güya bunun nişanlısına yanaşıyor, ortama bir erkek gelince davranışı değişiyor dedi ve ben ikisiyle de bitirdim.
İçim rahat etmedi. Canını sıkma. Senin yerinde olsam bir kaç kesip atma yöntemi ile konuşmayı azaltırdım. Dinlemezdim ama tartışmazdım da. Kısaca bir kaç defa dönmem, sonra dönüp sadece kapatıyorum seni tekrar ararım der aramazdım. En azından sinirlendirip kavga ortamı sağlamazdım.
Beni kullanmaya çalışan, sürekli arayan, kendi dertlerini anlatan ama kesinlikle beni düşünmeyen bir kıza böyle yapmıştım. Çocukluk arkadaşım değildi.
Ya noldu bize,sana gibi triplere girmedi mi peki?Durumu nasıl kontrol ettiniz?Çocukluk arkadaşınız olduğu için kesip atmak kolay olmayacaktır diye tahmin ediyorum. Buna benzer bir çocukluk arkadaşımla aramı yavaş yavaş açmıştım. Zaman aldı yani ama sonunda bana iyi geldi uzaklaşmak.
Tesadüfen karşılaşırsak, sadece biraz ayak üstü konuşuruz.
Teşekkür ederim, gerçekten zor. Sürekli hep beraber oturalım eşini bana ve eşime anlatıp bizden destek bulsun istiyor. Eşim de bende karışmak istemiyoruz kesinlikle. Söylediklerimizi dikkate alacağım.Anladığım kadarıyla elinizden geleni yapmışsınız manevi destek olma noktasında. Sizde olmayan bir şeyi başkasına veremezsiniz, o yüzden arkadaşınıza karşı olan sevginiz ve desteğiniz tamamen tükenmeden mesafenizi koyup biraz şarj olun. Ufak tefek bahaneler uydurup atlatın. Sonra kendi hayatınızda hayali bir problem uydurun ve sorduğunda üzerine çok da konuşmak istemediğinizi, üzerinde durdukça daha çok canınızın sıkıldığını söyleyin ki size dert anlatamasın bir süre. 1-2 ay sonra tekrar yoklayıp bakarsınız vaziyetinde bir değişiklik var mı diye. Sonuçta aralarını sizin düzeltecek haliniz yok arabulucu olarak. Zor bir durum gerçekten. Kolaylıklar dilerim.
Benim de benzer bir arkadaşım vardı, nişan atmasını ÜÇ YIL dinledik. Üç koca yıl… Ne ilişkiler bitti, ne yuvalar dağıldı, hiçbir konu onun nişan atmasının önüne geçemedi. Ben direkt kesip attım muhabbeti, kendi nişan hazırlığımı da bunları dinleyerek geçirdiğimi farkedince. Mutlu günlerimin tadını çıkaramaz olmuştum. Yıllar sonra zayıf bir anıma denk geldi de tekrar bir araya geldik, allah sizi inandırsın hala aynı şeyi konuşuyordu. Kaçacak delik aradım. İnsanın yaşam enerjisini emiyorlar ve hiçbir arkadaşlık buna değmez.Teşekkür ederim, gerçekten zor. Sürekli hep beraber oturalım eşini bana ve eşime anlatıp bizden destek bulsun istiyor. Eşim de bende karışmak istemiyoruz kesinlikle. Söylediklerimizi dikkate alacağım.
Ay yok artık. Gerçi şaşırmamak lazım,ben arkadaşımın her konusunu yıllardır dinliyorum. Ama gerçekten yoruyor artık. Ne hata kabul eder,ne öz eleştiri yapar. Hep bir yarış içinde. O kadar saçma geliyor ki. Sinirimden gülüyorum bazen. Çok yoruldum ev temizledim diyor. Dinlen diyorum e daha şu iş var diyor. Tamam yap yat bari diyorum on saat yoruldum diye anlatıyor. Yani irite oldum artık. Rutin havadan sudan bile konuşamıyorum. Ne desem,konu ne ile ilgili olsa o konuda kendisiyle ilgili bir şey bulup öne atılıyor.Benim de benzer bir arkadaşım vardı, nişan atmasını ÜÇ YIL dinledik. Üç koca yıl… Ne ilişkiler bitti, ne yuvalar dağıldı, hiçbir konu onun nişan atmasının önüne geçemedi. Ben direkt kesip attım muhabbeti, kendi nişan hazırlığımı da bunları dinleyerek geçirdiğimi farkedince. Mutlu günlerimin tadını çıkaramaz olmuştum. Yıllar sonra zayıf bir anıma denk geldi de tekrar bir araya geldik, allah sizi inandırsın hala aynı şeyi konuşuyordu. Kaçacak delik aradım. İnsanın yaşam enerjisini emiyorlar ve hiçbir arkadaşlık buna değmez.
Kangren bir arkadaşlık bu artık… Arkadaşınız belki hep böyleydi ama işte çocukluk arkadaşı da aile gibi, insan kusurunu görse de bir şekilde hayatında tutmaya devam ediyor. Böyle insanların da ortak noktası dediğiniz gibi asla özeleştiri yapmamaları, hatalarını kabul etmemeleri. Kısacası toksik insanlar. Dünya bir onların etrafında dönüyor, hep mağdurlar. Adeta çamura düşmüş bir elmas gibiler ama kimse onların değerini anlayamıyor. Off yazarken bile içim şiştiAy yok artık. Gerçi şaşırmamak lazım,ben arkadaşımın her konusunu yıllardır dinliyorum. Ama gerçekten yoruyor artık. Ne hata kabul eder,ne öz eleştiri yapar. Hep bir yarış içinde. O kadar saçma geliyor ki. Sinirimden gülüyorum bazen. Çok yoruldum ev temizledim diyor. Dinlen diyorum e daha şu iş var diyor. Tamam yap yat bari diyorum on saat yoruldum diye anlatıyor. Yani irite oldum artık. Rutin havadan sudan bile konuşamıyorum. Ne desem,konu ne ile ilgili olsa o konuda kendisiyle ilgili bir şey bulup öne atılıyor.
Aynen öyle.. Yok kesin kararımı verdim,mesafeli devam edeceğim bir süre. Kendiliğinden akışa bırakarak.Kangren bir arkadaşlık bu artık… Arkadaşınız belki hep böyleydi ama işte çocukluk arkadaşı da aile gibi, insan kusurunu görse de bir şekilde hayatında tutmaya devam ediyor. Böyle insanların da ortak noktası dediğiniz gibi asla özeleştiri yapmamaları, hatalarını kabul etmemeleri. Kısacası toksik insanlar. Dünya bir onların etrafında dönüyor, hep mağdurlar. Adeta çamura düşmüş bir elmas gibiler ama kimse onların değerini anlayamıyor. Off yazarken bile içim şişti
Üstünüzden fil kalkmış gibi olacak, şimdiden hayırlı olsun çok ferahlayacaksınız. Tv yi kapatınca gelen amma da kafa ütülüyomuş hissi vardır ya, öyleAynen öyle.. Yok kesin kararımı verdim,mesafeli devam edeceğim bir süre. Kendiliğinden akışa bırakarak.
Çok ihtiyacım var bu hisse ya. İşte hatır gönül diye diye iteliyorum. Ama yanlışmış.Üstünüzden fil kalkmış gibi olacak, şimdiden hayırlı olsun çok ferahlayacaksınız. Tv yi kapatınca gelen amma da kafa ütülüyomuş hissi vardır ya, öyle
İdrak ettim artık. Önce ben,benim mutluluğum ve ruh sağlığım. Ben de eminim kötüleyeceğine,inanın şu saatten sonra umrumda değil. Vicdani duygum yüksek evet,ama inanın çok rahat.Benim bütün yaşam enerjimi sömürdü diye ben abimi sildim, siz arkadaş diyorsunuz, emek diyorsunuz. Emek karşılıklı olan şeye denir. Sizin başınıza gelen şey emek değil; birinin alttan alması, diğerinin de sömürmesi şeklinde yerleşmiş bir alışkanlık sadece.
Kabul edin işte mutsuzsunuz. İnsan arkadaşının yanında kendini stres altında hissetmez.
Vicdani duygunuz yüksek sanıyorum ama gerçekten gerek yok çünkü böyle insanlar iflah olmuyor.
Şimdi mesafe koysanız, sizi kötüleyeceğine, vefasız diyeceğine o kadar eminim ki.
Ya da onunla artık görüşmek istemediğinizi söyleseniz, gene aynı kinci tutum içinde olacak. Yani ne yaparsanız yapın, karşınızda yapıcı bakış açısı yok.
Benim yanımda birini kötüleyen biri, başka yerde de beni kötüler. Net.
Bir insanın varlığı sizi mutsuz ediyorsa, bırakın yokluğu mutsuz etsin. En azından o mutsuzluk bir süre sonra geçer.
Üç günlük dünyanın iki gününü (bugün ve yarın) bir insana vermek, kendi kul hakkınıza girmek olur.
Evet, kimseye düşman değiliz, kendimizden yanayız...İdrak ettim artık. Önce ben,benim mutluluğum ve ruh sağlığım. Ben de eminim kötüleyeceğine,inanın şu saatten sonra umrumda değil. Vicdani duygum yüksek evet,ama inanın çok rahat.
Yesss!Evet, kimseye düşman değiliz, kendimizden yanayız...
Vardı hayatımda böyle bir mikroorganizmaMerhabalaruzun zamandır içimi kemiren bir konu var,neden BDV'ye yazmıyorum dedim ve kendimi burda buldum.En öz haliyle anlatmaya çalışacağım.
Konu çocukluk arkadaşım. Eşlerimiz yakın arkadaş,aynı işi yapıyorlar.Eşimle tanışmamız da arkadaşım ve eşinin evlilik sürecinde olmuştu. Arkadaşımın eşi,ailesi ve eşinin ailesiyle ciddi problemleri var. Kaç kez boşanma aşamasına geldiklerini hatırlamıyorum bile.
Birbirimize destek olduk,haliyle çok anımız ve paylaşımımız var. Fakat yaşadıklarından mıdır bilemiyorum artık değişmeye ve beni yormaya başladı.
Arayıp 1 saat anlatıyor. Şunu yapabilirsin diyorum ama şöyle diyor,e o zaman bunu deneyelim diyorum yok ya ama şöyle diyor. Ben 1 saat kimseye hele ki fuzuli (fuzuliden kastım kısır döngü var,yani kızıp bitti bu iş deyip eşinin arkasından p..... deyip ertesi gün barıştık vs oluyor) konularda katlanmam.
Eşiyle olan sorunlarının da yanı sıra eleştiriye asssla açık değil. Hatalı olamaz,yanlış düşünemez. Böyle biri değildi en son psikiyatri desteği almak ister misin dedim ve delirdi. "Beni çok kırdın,beni bu hale getirenler hayatımda olduğu müddetçe psikolog ne işe yarar"dedi. E at o zaman hayatındaki negatifleri dedim e olmuyor diyor.
Benim hayatımda negatif olan o şu an. At diyor bir yanım,bir yanımda emek ver diyor. Sizden ricam sadece empati kurup siz olsaydınız ne yapardınız kısmı.
Son olarak kalplerle paylaştığı,storyler attığı insanların dedikodusunu akşam bana yapıyor. (Ennnnnnn tahammül edemediğim nokta bu!)Beni de kalplerle paylaşıyor kim bilir arkamdan neler diyor diyorum ve ne olursa olsun çok mide bulandırıcı...
Açıkça konuşayım diyorum,anlayacak halde mi emin değilim. Başkası olsa kıranı kes derim ama iyi düşünmek,öfkeyle kalkmamak adına bu konuda benden daha tecrübeli kadınlar olarak sizlerden fikir istiyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?