• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuk yapmaktan çok korkuyorum

Polemik yaratacak kadar ne yiyip içtiniz sahiden az sakin mi olsak? Sorduğunuz soruların hepsi göreceli cevaplar barındırıyor farkında mısınız, size göre öyledir ama bana göre değil. Bu kadar basit. Şimdi derin nefes alın ve sakince konuya odaklanın ok?
Sakinim zaten de ziyadesiyle göreceli olmuş, okuyanlar genel almasın diye ben de kendimce açıkladım. Kimse karşı bir şey yaZmasın diye not düşeydiniz madem. Şimdi sakince konuya odaklanın ve gereksiz yere sinirlenmeyin ok? Bakıcı konusundaki tiplerden biri değilim ve forum sizd savaş açmadı
 
Valla eşimle çok iyi giden bir evliliğimiz vardı, birbirimizin en iyi arkadaşıydık. Sonra kararsız olmamıza rağmen ileride pişman olacağımız düşüncesiyle çocuk yaptık. Bu arada eşimde bende çocuk seven insanlarız. Gelin görün ki çok zormuş ebeveyn olmak, anne olmak. Eşimle birlikte bakmamıza ve haftada 2 kez eve kadın gelmesine rağmen ben bitik haldeyim. Gündüzleri asla yanından ayrılamıyorum hemen uyanıyor. Akşamları eşim gelince duş yemek vakit geçiyor. Sonra oğlan uyuyunca bu saatlerde bende yatıyorum başka türlü uykumu almam mümkün değil. Kendi hayatım diye birşey kalmadı. Doğumun zorluğu, emzirme zorluğu, çocuğa birşey olur mu kaygısı da yanında hediye geliyor. Bebekten önce işi bırakmıştım kendime farklı bir yol çizecektim hepsi kaldı. Benim annem bebeğime bakmaz. Bakıcılar da güvenmiyorum. Yani hayatımı bitmiş gibi hissediyorum. He biri daha yazmış evet uyurken fotoğraflarına bakıyorum, gülüşünü dünyalara değişmem ama çok yoruldum. Annelikten 1 günlükte olsa izin almak istiyorum
 
Para getiremediği için tayin istemeyi düşünen arkadaşın eşi 3. Ye hamileymiş. 😳
Görüyorum ve arttırıyorum.

Kocası çalışmayan, eşini kiskancliktan kapıdan bile çıkarmayan aile 3. Yu doğurdu 4. İçin gün sayıyor.

Evet. Sayıyor.
 
Sakinim zaten de ziyadesiyle göreceli olmuş, okuyanlar genel almasın diye ben de kendimce açıkladım. Kimse karşı bir şey yaZmasın diye not düşeydiniz madem. Şimdi sakince konuya odaklanın ve gereksiz yere sinirlenmeyin ok? Bakıcı konusundaki tiplerden biri değilim ve forum sizd savaş açmadı
Yoo yazabilirsiniz de yani savaş açar gibi yazan da sizsiniz. İlginç geldi. Aman neyse siz haklısınız diyim kapansın konu olur mu dipnot için de teşekkürler ♥️
 
Bilinç azaldıkça üreme artıyor bu ülkede.
Maalesef.

Normalde tek çocuktan fazlasına karşıydim ama konu sahibesi gibi yol yordam bilmek için dinen ve çocuğun sorumluluğunu doğmadan hissedip kendisini tartmaya çalışan kimselerin kesinlikle çocuk yetiştirmesi gerektiğine inanıyorum artık.


Lütfen bir fidan dikin ve büyütün, sulayın. Cunku etraf elektrik direği ile doluyor..nefessiz kalıyoruz😔
 
30 yaşındayım, çalışıyorum. Zaten çalışırken insan kendine belirli zaman ayırabiliyor. Çocuk olduğu zaman nasıl yaşayacağım diye düşünmekten kafayı yiyorum... Çocuk çok istiyorum ve yaşımın da geldiğini düşünüyorum artık ama bebek büyütmek beni çok korkutuyor hem çalış hem bütün gece uyuma gazıdır, ağlamasıdır, ateşlenmesidir... Hiç çalışırken çocuk sahibi olan var mı? Nasıl başa çıktınız? Ben böyle ne yapacağım... Çocuk yaparsam kendime ayıracağım zaman hepten silinip gidecek mi? O kadar üzülüyorum ki anlatamam, çalışmasam da geçinemeyiz böyle bi zamanda maalesef zaten çocuk olunca masraflar artacak. Yazarken bile gözlerim dolu ben hiç çocuk sahibi olamıcam gibi geliyor evde oturursam ancak doğru düzgün bakabilirim gibi.
Çalışıyorum 2 çocuğum var,her bir çocuk İçin hayatımdan 5 yılı yok sayıyorum..sadece onlara odaklı yaşıyorum..bunda maddi durumun çok iyi olmamasının payı var,temizlik için birini almıyorum ya da araç yok her canım istediğinde bi yere gidemiyorum çocuklarla otobüs zor oluyor yani ömründen 5 yılı feda edip depresyona girmeyeceksen yap
 
30 yaşındayım, çalışıyorum. Zaten çalışırken insan kendine belirli zaman ayırabiliyor. Çocuk olduğu zaman nasıl yaşayacağım diye düşünmekten kafayı yiyorum... Çocuk çok istiyorum ve yaşımın da geldiğini düşünüyorum artık ama bebek büyütmek beni çok korkutuyor hem çalış hem bütün gece uyuma gazıdır, ağlamasıdır, ateşlenmesidir... Hiç çalışırken çocuk sahibi olan var mı? Nasıl başa çıktınız? Ben böyle ne yapacağım... Çocuk yaparsam kendime ayıracağım zaman hepten silinip gidecek mi? O kadar üzülüyorum ki anlatamam, çalışmasam da geçinemeyiz böyle bi zamanda maalesef zaten çocuk olunca masraflar artacak. Yazarken bile gözlerim dolu ben hiç çocuk sahibi olamıcam gibi geliyor evde oturursam ancak doğru düzgün bakabilirim gibi.
Bence çok iyi düşünün. Tamam çok güzel bir duygu annelik ama çalışırken nerdeyse imkansız gibi ya. Ben bir buçuk sene izin alarak büyüttüm simdj babasıyla birlikte bakıyoruz yeni başladım o bile zorluyor. Ama şöyle düşünüyorum ne zor değil ki. Kendi evladıma da fedakarlık yapamayacaksam kime yapicam?
 
Bu konuda takipteyim. Çocuk yapmam için kafamdaki işleri bitirmem lazım 1.5 sene kadar var ona da. Bu ara hormonlarım çocuk işinde kafamı karıştırıyor. Eskiden çocuk sahibi olmak istemezdim hatta eşimle evlenirken bu ihtimal olabileceğinin altını çokça çizdim kendisi çocuk istediği için. Ama gürültüye katlanamıyorum, uykusuzluktan gözüm fena korkuyor ve asla enerjik hissetmiyorum… Bazı yorumlar rahatlatıyor açıkçası. Bu süreci sağlıklı düşünerek geçirmek istiyorum ben de. Acaba doğurduktan sonra “hiç bana göre değilmiş keşke anne olmasaydım” diyen oldu mu forumda?
Oğlum beni çıldırttığı zamanlar keşke anne olmasaydım, gençligimi yaşayamadım gibi düşünceler geçiyor kafamdan. Ama o anlık sadece. İyiki anne olmuşum diyorum, gerçekten çok başka bir his.
 
Aynı düşüncelerdeydim. Bazen hala öyleyim. Burada konu da çok açtım bunla ilgili.

En son şöyle düşünmeye başladım. Bunun zamanı yok. Ne zaman yaparsam yapayım uykusuzluğu, zamansızlığı yaşayacağım. Bu yüzden mümkün olduğunca erken yapmam daha doğru. Tabi ki evliliğin iyi olması, maddi durumun yeterli olması şartları sağlanmışken söylüyorum bunu.

Eskisi gibi çalışamıyorum gebelikte bile. İlaçlarımı kullanamıyorum çünkü. Pişman mıyım, asla. Yine olsa yine yapardım. Kafamda bir plan oluşturdum çünkü, desteklerimi belirledim, garantiledim. 10 sene daha beklesem yine o zamansızlığı uykusuzluğu masrafı yaşayacaktım. E anne olmak da çok istiyordum. Dolayısıyla ertelemek anlamsızlaştı benim için.

İsterseniz arada sarılıp ağlarız tabi, o ayrı
 
İlk 4 ay ciddi zor gazı oluyor gece uykusu bölük pörçük, yaşına doğru düzene giriyor bu sefer de her yeri keşfetme, oral dönem her şeyi ağzına alma, 2 yaşta sendrom halleri ama konuşmaya başlıyor belki beze bay bay, ama hala daha kendine zaman ayırma konusu şaibeli, gerçek anlamda rahatlama kreş dönemi oluyor, ama asıl rahatlama ve kendine zaman ayırma 5 yaş diyebilirim, çünkü öz bakım becerileri artıyor, empati duygusu gelişmeye başlıyor, çocuk büyütmek sorumlulukları isteyen ve bir ömür sürecek bir süreç, ama büyük çocuğu olanlar da keşke şimdi bizimle olsalar vakit ayırsalar diye geçmişi özlüyor, yani her dönemi farklı ama sevgisi de ayrı, çocuk büyütme aslında kendini büyütmek demek hani diyorsun ya 30 yaşındayım çocuğun olduğunda kendi çocukluğunu hatırlayacaksın, kendi ebebeynlerinin yaptığı hataları ve kendini korelterek en iyisi olmayı, daha sabırlı olmayı, ama en önemlisi bu dünyaya iyi bir insan yetiştirmek için önce kendini geliştirmeyi öğreneceksin değer mi değer bence ;)
 
Bence çocuk işi Türkiyede çok büyütülüyor, olmazsa eksiksin, yanlışsın, bencilsin, şusun busun diye kadınların beynine sokuluyor, anneler kızlarının yanında insanın çocuğu olmalı, evlen çocuk yap evlen çocuk yap diyip duruyor ... neyse kadınları geçtim ortada biyolojik faktörler de var çünkü ama erkekler ne alaka gerçekten bilmiyorum, çocuğa bakıyor musun yok, gece ağlıyor dönüp kıçını yatıyorsun uykundan oluyorsun, eğitimine ne koyuyorsun, bakımına ne koyuyorsun çoğu erkek toplum öyle diyor/herkesin var/anneciği istiyor diye çocuk sahibi oluyor, bizim toplumdaki erkeklerin çoğu çocuğunus ever ama üremeseydi de eksikliğini hissetmezdi bence. Konuya cevap yazayım istiyorsanız yapın istemiyorsanız da yapmayın çocuksuz olmak tuhaf, acaip bir durum değil asla Avrupada tonla çocuk istemeyen, çocuk sevmeyen, rahatını bozmak istemeyen vb kadın var. Bilemedim, toplum baskısı olmasa Türkiye nüfusu bu denli çoğalmazdı bence :bicak:
 
Eğer yapmaya karar verirseniz benden size tavsiye zor ama büyüyecek o yüzden her anını dolu dolu geçirin derim çünkü ilk bebeğimde acemilikten o gaz sancıları o uykusuz geceler hiç geçmeyecek sanıyordum ve iyice depresif bir haldeydim ikinciyi hiç düşünmedim sonra tamamen sürpriz bir şekilde ikinciye hamile kaldım şu an yanımda ve 6 aylık oldu bile ve şimdi anlıyorum ki ilk oğlumda o kadar telaslanmisim o kadar evham yapmışım ki onun bebekliginin tadını hiç cikaramamisim. Şimdi ders aldım ve bu bebegimde çok rahatım ve gördüm ki ben rahat olunca bebekte sakin oluyor biliyorum bu günler bir daha geri gelmeyecek doya doya geçirmeye çalışıyorum zamanımı ve dünyada ki hiçbir şeyle kıyaslanamaz bir sevgi evlat sevgisi Allah hakeden herkese hayırlı evlatlar versin
 
30 yaşındayım, çalışıyorum. Zaten çalışırken insan kendine belirli zaman ayırabiliyor. Çocuk olduğu zaman nasıl yaşayacağım diye düşünmekten kafayı yiyorum... Çocuk çok istiyorum ve yaşımın da geldiğini düşünüyorum artık ama bebek büyütmek beni çok korkutuyor hem çalış hem bütün gece uyuma gazıdır, ağlamasıdır, ateşlenmesidir... Hiç çalışırken çocuk sahibi olan var mı? Nasıl başa çıktınız? Ben böyle ne yapacağım... Çocuk yaparsam kendime ayıracağım zaman hepten silinip gidecek mi? O kadar üzülüyorum ki anlatamam, çalışmasam da geçinemeyiz böyle bi zamanda maalesef zaten çocuk olunca masraflar artacak. Yazarken bile gözlerim dolu ben hiç çocuk sahibi olamıcam gibi geliyor evde oturursam ancak doğru düzgün bakabilirim gibi.
Bu yüzden hazır hissettiğinde yapılmalı bence. Bende öyle korkudan ziyade artık gerçekten istemediğimi fark ettim. Aslında hep söylerdim bunu bana da kuzenlerim '' he he bunu diyenin 4 çocuğu olur kesin '' diye dalga geçerlerdi :D Ama kendimi hep bilen biri oldum gerçekten asla demem tabi bunu söylediğimde başıma geliyor istisnasız ama dediğim gibi de oluyor kuzenler evlendi çocuk sahibi oldu kimi ben ortaokuldan beri söylediğim gibi '' muhtemelen 30 umda evlenirim çocukta olacağını pek sanmıyorum psikolojik olarak normal değilim zaten ama olsa da geç olur '' derdim :D O yönde gidiyorum bakalım :) İnsan bence korkularını zorlamamalı bu sefer daha çok stresli olur senin için
 
Yani siz çocuk sahibi olmayı gerçekten istiyor gibisiniz bence gözleriniz dolacak kadar istiyorsanız neden olmasın ki ? Şu an çocuk bakma videolarını izledikçe resmen tetikleniyorum doğunca nasil yapacağım falan diye burda bakıyorum anne gruplarına çocuğu olunca insana bir ustalık geliyor sanırım yoksa herkes nasıl çocuk büyütecek . Eşinizden eminseniz bence çocuk sahibi olun emin olun büyüyecek ben zor bir hamilelik ve dokuz ayı geçiriyorum ama şimdi bakıyorum nasıl geçmiş hemen dokuz ay gibi ne ara 27 oldum zaman hızla geçiyor bebek dunyaya geldiğinde o da hızlıca büyüyecek inşallah ne zaman olması sizi ve eşinizi mutlu edecekse o zaman gelsin 🥰😍♥️
Sağlıkla kucağınıza alın inşallah😍
 
Ben de aynı durumdayım
Hislerim o kadar karışık ki bu hususta
Çocuk sahibi olmak hem istiyorum hem de istemiyorum
Ve çocuk sahibi olmak için tüp bebek yaptırmam gerekiyor
Doğal yollarla olmuyor, olmaması için bir sebebi olmamasına rağmen hem de
Niye olmuyor bilmiyorum
Belki de korkularım yüzünden tutmuyor
Hem istiyorum hem korkuyorum
Gerçekten insanlar nasıl cesaret edebiliyor hayret ediyorum.
 
Ee yani bebek olunca tabiki insanin rahati bozulacak.Cile cekecek.Bunlar anneligin gerekleri…5-6 cocuk dogurmus insanlari dusunun.Ben de 32 yasinda anne oldum.Calisan bir bayan olarak gretmendim.Ucretsiz izine ayrildim.Sonra dondum.Kizim o kadar uslu bir bebkri ki bir tane daha istedim.Bu sefer olmadi.RBbim nasip etmedi..Bakalim biz istedigimizde hemen de olacak mi sanmistik.Eger istiyorsaniz gercekten hemen yapin.Bir gun bile gec kalmayin.iler de bunun donusu olmayabilir..Ben cok uzgunum gec kaldigima….Butun annneler uykusuz kalicak,zahmet cekecek.Ama Rabbim niye bu buyuk ozveriyi kadinlara verdi? cunku fitratinda var..
Cok iyi dusunun..Herkes anne de olmak zorunda degil.Disarida anne bile diyemeyecegimiz insanlar da var..Gezmek,dolasmak ne kadar onemli sizin icin.iyi dusunun.
 
Back