Çocuk yapmaktan çok korkuyorum

Ne tembel avratlar var bebeleri olunca uyku uyumayan isin maddi boyutunu sen kendin daha iyi bilirsin..

Ama ilk 2 yil annenin omrunden cok gidiyor..uykusuzluk emzirme gidaya alistirma hastaligi vs vs. Zor yani ama istek varsa asilmayacak sey degil.

Ama anne olmak istemiyorsan omur boyu sorumluluk almak istemem dersen, cocuk senin icin birsey olmayabilir
 
Bakıcıdan başka çareniz yok sizin
 
Aslında anacım sanki, evde düzen sağlamayı, yemek yapmayı, insanları yedirmeyi çok seviyorum. Sanırım çocukları sevmiyorum sanki. Belki garip ama sevdiğim ısındığım çocuk nadirdir. Seslerine tahammülüm yok.
 
Yorulacağım diye çocuk yapmamak da düşününce garip geldi kusura bakmayın. Bilinçli olmak mı bu diye bir şaşırdım. Çalışıyprum ve iki çocuğum var. Mutlaka ki inanılmaz yorucu. Bu kadarını hiç tahmin etmezdim bekarken, memleketimden uzağa evlenirken de aklıma gelmedi tek başıma çocuk büyüteceğim ve hastalıkta bile kafa dinleyemeyeceğim. Ama çok yoruluyorum keşke olmasaydı çocuklar demiyorum haliyle, bu çok abartılı bir düşünce yani o kadar da değil…
 
Ya bu duruma birşey eklemek istiyorum anne değilim ama bir tanecik kedim var kendisi sinir hastası baya bir veterinerden teşhis aldı yavrum davranış bozukluğu için tedavi görüyoruz şimdi . Bende aynen bu yapıda bir insandim ellerimi kollarımı kanatiyordu kadın doktorum görunce sana kim saldırdı böyle dedi evde beni beş sn oturtmuyordu yani normalde insan yapsa bunu eminim saldırırim ama ona gelince hala merhametle büyük bir sevgiyle yaklaştım diyorum ki demek ki evladı olunca insan o yüzden bu kadar sabırlı olabiliyor. Birde çocuk psikolojisi kitapları okudukça büyük gelişim gösterdim eşim bile şaşırıyor eski fevri ben şimdiden gitti ben milleti niye doğuma teşvik amaçlı konuşmalara başladım bilmiyorum ama ben yandım kimsenin benden mutlu olmaya hakkı yok anliyormusunuz Swan hanım ayrıca o tekmeleri hissetmek çok değişik bir şey varlığını bilmek
 
Evet o saydıklarınız bende de var ama anaçlık başka bir şey sanki. Aynen öyle avmde yüksek çocuk sesi olan alanlarda duramıyorum mesela uzaklaşıyorum hemen. Annem kendi çocuğun olunca öyle olmaz diyor gerçekten öyle mi acaba ?
 
Aslında destekçiniz varsa çalışan kadın çocuk büyütürken bir nebze daha rahat ediyor gibi geliyor bana da. Yani en azından sosyalleşmeler, insan görüyorsunuz. Sıcak bir çay kahve içebiliyorsunuz. Ama annenizin yada kayınvalidenizin yardımı olmayacaksa çok zor olacağı kesin. Yine de 24 saat bebek bakmaktan daha az yıpratıcı geliyor bana.
Yemeği çok yaparsınız, derin dondurucu stoklarına girersiniz. Temizlik için yardımcı alırsınız. Geceleri uyanma kısmı evet ilk zamanlar zorluyor ama sonradan hem alışıyorsunuz hem de biraz düzene giriyor.
 
theblackswan .!.:
Gelin len buraya, az motive edin bizi. Tavuk_suyu_ Disipline Girmis BirKadin
Genişletmek için tıkla...
Immmmm ne desem bilemedim

Annelik güzel duygu, ne bileyim sabah kalkıp yeşil yeşil gözleriyle anneciğim diye sarılmasını dünyada hiç birsey değişmem .

Arda artık büyüdü biliyorsun , arkadaş gibi olduk neredeyse .
Cafeye gidip ben kahvemi Arda ıcetea sini içiyor . Alış verişe gidiyoruz “Annneee bu çanta cok güzel , sana cok yakışır bence al “ falan diyor. Kolum bacağım ağrıyınca masaj yapıyor .
Çocuktan cok kendime arkadaş doğurdum ben tavsiye ederim kara kuğum theblackswan
 
Ilk sene bebeke zor oluyor..uyku düzeni felan oturana kadar. Yeri geldiginde emzirmek de yorucu oluyor. Ben cocuklarla ilk seneler evde kaldim (esimin geliri iyi oldugu icin bu münkündü). Ve zaman o kadar cabuk geciyor ki. Ben gecenlerde ilk ogluma baktim da ne ara büyüdün bu kadar diye icimden gecirdim. Evet kendi zamaninizdan bir süre nerdeyse tamamen vazgeciyorsunuz. Ama esinizin destegi de iyise ona da care bulunuyor.
 
Ben çocuk yapmadan önce korkmuyordum,yaptıktan sonra korktum ikincisi olur diye. O kadar korunuyoruz vs. İnsanın aklına geliyor,kabus gibi. Ben 4 sene çalışmadım çocuktan sonra. Ama herkes de çalışıyor yani gayet. Zor evet ama hayatta hiç bir şey imkansız değil. Şimdi 7 yaşında,hala çalışıyorum,ilkokul 2.sınıftayız,geçen sene de kolay geçti,bence büyüdükçe zorlaşacak bir şey bu çocuk sorumluluğu. Aklınız sürekli onda,aman okuyacak mı,aman kalbi kırılacak mı,aman iyi bir işi mesleği olacak mı,aman evlendiği kişi iyi olacak mı,aman evliliği iyi yürütebilecek mi? Sürekli sorular sorular. Yani şu an endişelendiğiniz şeylerin çok daha ötesi var.
 

theblackswan .!.:
Gelin len buraya, az motive edin bizi. Tavuk_suyu_ Disipline Girmis BirKadin
Genişletmek için tıkla...

Vay tam adamını buldunuz

Ben bana çocukla ilgili hadi yapsana diyen herkese
Firdevs Yöreoğlunun şu sözlerini söylerdim hep
Çocuk ne demek haberin var mı senin? O doğduğunda sen diye bişey kalmaz onun hayatını yaşarsın. Diye devam ediyor işte
Yine bu sözü söylediğimin ertesi günü hamile olduğumu öğrendim
Çok zırladım napıcam ben diye.
Çünkü ben evli bekar hayatı yaşayan biriydim, yemem içmem yatmam gezmem
Keyfim nasıl isterse öyle yaşıyordum
Çocukları severim genel olarak ama
Böyle dışarda gürültüyle çığıran çocuklara aynı benim de tahammülüm yok, oturduğum mekanda falan olsa kalkıp çıktığım oluyordu, Özgürlüğüme çok düşkünüm

Ama..
Hayatıma o kdar güzel birsey girdi ki
Millete saçmalama ya dediğim seyi yapıyorum
Uyurken resimlerine bakıyorum valla.
Kendi çocuğın çok başkaymıs, insanın aklı çıkıyor sevgiden.
Ama tavsiyem yeterince sürttüğünüzü gezdiğinizi düşünüyorsanız yapın
Ha ben gezmiyor muyum suan geziyorum evet, bebekle biraz zor tabi. Ama her sey onunla daha keyifli

Endişeler korkular hep olacak, dünyaya can getirmek kolay değil.
 
Herkese tek tek cevap vermek mümkün olmuyor, böyle bir konuya bike muhalefet olup arada sivrilenler çıkıyor bu yüzden alıntılanmasan yazıyorum.

Kimine göre abartı evet ama benim de malum canım var tabii ki kendimi de düşüneceğim benim için yorgunluk da önemli mevzu yorgunluk yüzünden ya gerekli bakımı veremezsem ya ilgimi eksik edersem diye de haliyle düşünüyorum. Ayrıca evet alarma geçmiş gibi de hissediyorum kendimi bu kimine olur kimine olmaz benim gibi fazla düşünen ve geç kalacağı kaygısı taşıyan ya çok meraklısı olmayan biri olabilirsiniz. Her insan farklı. Çalıştığım yer, iş hukukunda yazan neyse onu uyguluyor ve hatta çocuğumu yanımda götürebileceğim kadar rahat sayılır yalnız başıma bir kurum arşivi yönetiyorum ama bu şekilde çocuk büyütülür mü emin değilim. Sanki sadece evde çocukla beraber durarak onu hakkıyla büyütebilirmişim gibi geliyor. Ben mi çok abartıyorum bilmiyorum. Bakıcı konusuna girmiyorum bile asla güvenmem kimseye. İş başlı başına zaman alıyor, ev işi de ayrı bir iş gibi zaten ne kadar kocam yardımcı olsa da ben fazla titizim. Bütün bu hayat gailesinin içinde bebekle baş edilir mi çok ürkütücü geliyor. Sizle sadece üzüntümü paylaşmak için ve yapanlar nasıl yaptı acaba merakımdan yazdım.
 
Benim ablamın bebeği olduğunda hayatı tamamen bitti nerdeyse. Kendisi memur çalışıyor ve bebek anneannesiyle büyüyor ona rağmen çok zor. Ben teyzesi olarak zorlanıyorum ve ablamı düşünemiyorum bile. Uyumuyor, dinlenmiyor, kendine vakit ayıramıyor. Bütün odak bebekte ve gerçekten çok zorlanıyor. Ben de kıyısından köşesinden bakıma dahil oldum ve uykusuzluk hepsinden beterdi ;( Ablamı da gördükten sonra benim icin kabusa dönüştü bebek fikri. Umarım kendiniz için en doğru kararı verirsiniz
 
Ne zaman maddi manevi hazir hissedersen yaparsin cocuk heleki maddi kenara cok ciddi paralar atman lazim sonra 1 2 yil sen bakarsin sonrasi kres okul gidiyor uykusuzluk oluyor ama eşinde destek olursa harika gecer
 
4 yıldır ben ben değilim
Tek başına baktım doğduğu günden beri. (Eşim ve ben yani)
1.5 yaşında da kreşe başladı.

Cem Yılmaz'ın dediği gibi evde ipad varsa yapın :)
 
Bir anlık gazla, pembe hayallerle yapıyoruz. İlk iki üç sene sonra zor evet. Ama sonrasında gerçekten tatlı bir hal de alıyor.
İstiyorsanız yapın. Zor olan her şeye bir şekilde adapte oluyoruz.
Okul hayatı zordu bitirdik. İş hayatı zor hallettik. Evlilik sorumluluk da zordu ev düzeni de kuruldu neticede. Çocuk da zor evet ama kendi kolayınızı kuracaksınız.
İstemeseniz böyle yorum yapmazdım elbette ama isteyen birine de güzel
 
Bana göre ilk 3 seneden sonrası iyi.. İlk 3 sene ihtiyaçlarını söyleyene kadar o da, siz de zorlanıyorsunuz.

Bu sürenin psikolojisini atlatamadığım için 2.falan düşünmedim açıkçası. Allah canlarını sağ etsin..

En güzel yanını da anlatayım da vaz geçmeyin sonra onunla yaptığınız her şeyi bu dünyada kiminle yaparsanız yapın o kadar zevk vermiyor. Ayrıca Canım Anneciiiimm demesi de gezegenlere bedel
 
korkmakta haklısınız hem maddi , hem manevi kaygılar yaşamanız gayet normal .... çalışıp baktım çocuğuma ama bakıcı problemleri çok yaşadım , ne kadınlar geldi gitti, yine bakıcı kaygısı ile ikinci çocuğu düşünemiyorum ama sizin etrafınızda bakacak birileri varsa hiç kaygılanmayın :) sıkıntısız büyütürsünüz ama eski özgürlükler bitiyor :) kuaför bile kısıtlı zamanda hızlı hızlı gidip geleyim diyorsunuz :) hep bir telaş hep bir koşturma 24 saat asla yetmiyor ama en güzeli akşamları size sarılan o minicik kollar bütün yorgunluğu alıyor :) :) şimdi anlatırken oğlumu özledim ( hala çalışıyorum da )
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Bebek Aylık Gelişimi, Aşı Takvimi Aylara Göre Bebek Gelişimi
Yorumlar
3
Görüntüleme
14K
sifaa
R
Burçlar 2013 yıldız yorumları
Yorumlar
1
Görüntüleme
2K
Muhittin
Bir bebeğin günlüğü
Yorumlar
0
Görüntüleme
3K
PosetCayVeSigara
Eylül 2012 Burç Yorumlari
Yorumlar
1
Görüntüleme
2K
Caddy
Doğal yollarla gebe kalma
Yorumlar
10
Görüntüleme
53K
Hayatlarrr
H
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…