Çocuk yapmaktan çok korkuyorum

Slayer Witch

Schadenfreude enjoyer
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
29 Ocak 2017
1.025
2.658
133
30 yaşındayım, çalışıyorum. Zaten çalışırken insan kendine belirli zaman ayırabiliyor. Çocuk olduğu zaman nasıl yaşayacağım diye düşünmekten kafayı yiyorum... Çocuk çok istiyorum ve yaşımın da geldiğini düşünüyorum artık ama bebek büyütmek beni çok korkutuyor hem çalış hem bütün gece uyuma gazıdır, ağlamasıdır, ateşlenmesidir... Hiç çalışırken çocuk sahibi olan var mı? Nasıl başa çıktınız? Ben böyle ne yapacağım... Çocuk yaparsam kendime ayıracağım zaman hepten silinip gidecek mi? O kadar üzülüyorum ki anlatamam, çalışmasam da geçinemeyiz böyle bi zamanda maalesef zaten çocuk olunca masraflar artacak. Yazarken bile gözlerim dolu ben hiç çocuk sahibi olamıcam gibi geliyor evde oturursam ancak doğru düzgün bakabilirim gibi.
 
Ben de aynı durumdayım. Aşırı rahatına düşkün biri olduğumdan çok korkuyorum ayrıca maddi kaygılar da var. Çevremde bana benzeyen arkadaşlarım gayet güzel bakıyor çocuklarına ama illa ki bir şeylerden feragat ediyorlardır, dışardan gayet güllük gülistanlıklar ama içerde hep bir koşturmaca,fedakarlık olduğuna eminim. O yüzden onları görmek de yeterli olmuyor. Öte yandan daha olmamış çocuğu sahiplenip kimseye de emanet etmek istemiyorum, aynı anda nasıl her şeyi yapacağım bilmiyorum. Ben de güzel önerileri takipteyim.
 
Yani siz çocuk sahibi olmayı gerçekten istiyor gibisiniz bence gözleriniz dolacak kadar istiyorsanız neden olmasın ki ? Şu an çocuk bakma videolarını izledikçe resmen tetikleniyorum doğunca nasil yapacağım falan diye burda bakıyorum anne gruplarına çocuğu olunca insana bir ustalık geliyor sanırım yoksa herkes nasıl çocuk büyütecek . Eşinizden eminseniz bence çocuk sahibi olun emin olun büyüyecek ben zor bir hamilelik ve dokuz ayı geçiriyorum ama şimdi bakıyorum nasıl geçmiş hemen dokuz ay gibi ne ara 27 oldum zaman hızla geçiyor bebek dunyaya geldiğinde o da hızlıca büyüyecek inşallah ne zaman olması sizi ve eşinizi mutlu edecekse o zaman gelsin
 
Ben de aynı durumdayım onu kucağıma almak, kokusunu koklamak, kime benzediğine bakmak istiyorum ama dahasını büyütmeyi istemiyorum. Eşim de çok istiyor ama ikimiz de sabırsız tahammülsüz insanlarız idare edemeyiz diye düşünüyorum. İlişkimiz yıpranır gibi geliyor. Çocuk sevgin var mı deseniz sese on dakika tahammül edemiyorum hani çocuk görünce içi giden insanlardan olmadım hiç
 
çocuk çok önemli bir karar. telaş yapmak, korkmak bence çok doğal ve olması gereken şey.

ama biraz sakinleşmeye çalışıp, öyle bir durumda ne kadar süre izin alabileceğiniz, çalışacaksanız çocuğun bakımı için bakıcı vb durumların nasıl olacağı, eşinizle ev işlerini/çocuk bakımını birlikte yürütmenin detayları gibi konularda sakince düşünün, kafanızda kabataslak bir şey olursa daha rahat olursunuz karar vermekte de.

çocuk iki kişinin yaptığı, ve ebeveynlerin ortak sorumluluğunda olacak olan bir birey, her şeyi de tek başınıza yapmayacaksınız, yapmamalısınız sonuçta.

çalışan anneler daha iyi yorumlar yapacaktır bu konuda zaten.

çocukken varken asla yapamayacağınızı düşündüğünüz şeyler varsa, yapmadan önce onları yapın, içinizde kalmasın.
 


-pastel .!.:
Aileden yakın çevreden yap biz bakarız diyen çıkmadı mı
Genişletmek için tıkla...

1 tanecik çocuğum olsun istiyorum sadece zaten bünye de alarma geçmiş gibi aklıma gelince ağlamaya başlıyorum. Bi yandan bakıyorum işimi bırakamam bıraksam bu standartlarda bulmam imkansız çocuk büyüyünce ki zaten çok ara vermiş olcam onu da geçtim yukarda bahsettiğim gibi: geçinemeyiz... İçim sıkılıyor artık. Büyütürüz diyen diyor da annemin aklı 13 yaşında çocukla eşdeğeriken kaynanam alkolik yani ikisine de güvenemem, hem çocuğa anne bakar diye düşünüyorum ben bi yandan. Çok mutsuzum sürekli evde iş yapabilir miyim diye bakıyorum ama napıcam ve şimdi kazandığımı kazanabilecek miyim. Ömrüm böyle akıp giderken bi evlat sahibi olamadan ölecekmişim gibi geliyor içim içimi yiyor zaten fazlaca anaç biriyim çok düşkünüm çocuklara en güzel şekilde de büyütürüm ama işte hayat şartları bu duruma getiriyor beni. Kahroluyorum anlatamam çaresi yok gibi şu an ama hiç değilse paylaşmak istedim çok doluyum düşün düşün düşün.. çok üzülüyorum
 
Ben mizaç olarak sinirli, tez canlı, canı çabuk sıkılan, keyfimin bozulmasına, huzursuzluğa, gürültüye tahammül edemeyen biriyim. Şimdi yiyorum, içiyorum, geziyorum, tozuyorum. Ama çocuk olursa hayatım tepetaklak olacak. Sürekli her şekilde bana muhtaç bir bebekle nasıl oluyor acaba diyorum. Bazen de herkes yapıyorsa sen de yaparsın diyorum. Hayali evet güzel, eşim sapsarı bir bebekti, bebeğim sapsarı olsun isterim diye hayaller kuruyorum. Ama icraata dökmeye gelince ödüm kopuyor.
 
Dünyada bu kadar fedakarlık isteyen tek şey bence annelik. Ben anneliğe hazırım dediğim halde n’oluyo ya? oldum.

Tabi sevgisi paha biçilemez. Zaten bu kadar fedakarlığı yapmamızın nedeni de sevgileri.
 
Keşke hep böyle bilinçli insanlar anne olabilse. Endişelerinizde haklısınız ama bir şekilde hepsi oluyor. Ben calismiyorum 2 çocuğum var ama çalışan 2-3 çocuğu olan arkadaşlarımda var. Bakıcı, kreş, aile yardımı derken onlarda hallediyor
 
Bence anaçlık sonradan gelmiyor, bazı insanların içinde çok fazla var sanki. Çevremde zorluklarına karşı çok severek bayıla bayıla çocuğuna, çocuklarına bakanlar var. Benim de fikrim değişir diye bekliyorum ama yok aynı
 
Evet zor ama siz çok abartmissiniz. Çocuk var diye neden işi birakiyorsunuz? Kimsem yoktu, ücretsiz izne bile ayrılmadan büyüttüm cocuklarimi. İlk iş evimi ise yakın taşıdım, sonra bakıcı buldum, sonra kreş derken büyüdüler. Ya annelik ya iş diye birşey yok yani.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Bebek Aylık Gelişimi, Aşı Takvimi Aylara Göre Bebek Gelişimi
Yorumlar
3
Görüntüleme
14K
sifaa
R
Burçlar 2013 yıldız yorumları
Yorumlar
1
Görüntüleme
2K
Muhittin
Bir bebeğin günlüğü
Yorumlar
0
Görüntüleme
3K
PosetCayVeSigara
Eylül 2012 Burç Yorumlari
Yorumlar
1
Görüntüleme
2K
Caddy
Doğal yollarla gebe kalma
Yorumlar
10
Görüntüleme
53K
Hayatlarrr
H
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…