- 21 Temmuz 2018
- 6.929
- 20.633
-
- Konu Sahibi bilge_nmbs
- #41
Vakif universitesinde burslu okudum. Cogu sinif arkadasim kresten itibaren ozelde okumustu. Onlari gordukten sonra cocugum olursa ozele yollamama karari aldim. Maddi acidan durumum cok iyi. Akademik personelim. Ozel egitime inanmiyorum. Cogu ozel kolej formasyonlu genc mezunlari aliyor ve onlarin emegini somuruyor. Mutsuz ogretmen iyi bir egitim sunamaz. Ve gercekten olay ogrencide bitiyor. En iyi markalarla buyutmek de sacmalik. Bu sekilde buyuyup de asiri mutlu olan kimseyi gormedim ben. Cocuk sevgiyle ilgiyle buyur. Cok yanlis bir dusunce yapiniz var.İyi geceler. Benim kafam o kadar bulanık ki bu konuyu asla çözemiyorum. Evleneli 4 seneyi geçti. 2 tane kaybım var onlardan sonra psikolojik tedavi falan gördüm atlatamadım. 2 seneyi geçti daha yeni yeni bu konuyu kabullenebildim. Bende eşimde bi bebeğimiz olmasını deli gibi istiyoruz. Ama maddi açıdan bu bencillik gibi geliyo. Yani baksanız kendimize göre iyi bi hayatımız var evimiz var eşimin maaşı asgari ücretin üstünde. Dolabımız hep dolu. Yani çok şükür öyle sıkıntılı bir durumda değiliz. Belli bi hayat standardımız var. Ama gel gelelim ki çocuk yapmak için yeterli mi ben bunu bilemiyorum. Bu hayat bizim için yeterli, biz bir şekilde geçinip gidiyoruz. Ama bir çocuk yapıp onuda bu hayata mecbur tutmak bana çok bencilce geliyo. Sırf biz çocuk istiyoruz diye bi canlı hayata getirip onuda bu şartlarda yaşatmak yani bilmiyorum kafam gerçekten çok karışık. Keşke çocuk düşüncesini aklımdan silebilsem ama o kadar çok istiyorum ki ağlamadığım bir gün bile geçmiyo bu yüzden. Yıllardır ağlamaktan gözümde yaş kalmadı artık. Ben isterim ki çocuğum özel okullarda okusun. En iyi marka kıyafetler giysin. İstediği marka telefonu bilgisayarı alabiliyim. Ama sonuçta en iyisini alabilecek gibi lüks bir hayatımızda yok. Bunu ben nasıl çözerim bana bir akıl verin
Hiç birimiz lüks yaşamadık ıyıkı çok paran yok o zaman çocugun hayata sadece lüks şeylerden zevk alarak bakıcaktı. Bence bencıl olan sensinİyi geceler. Benim kafam o kadar bulanık ki bu konuyu asla çözemiyorum. Evleneli 4 seneyi geçti. 2 tane kaybım var onlardan sonra psikolojik tedavi falan gördüm atlatamadım. 2 seneyi geçti daha yeni yeni bu konuyu kabullenebildim. Bende eşimde bi bebeğimiz olmasını deli gibi istiyoruz. Ama maddi açıdan bu bencillik gibi geliyo. Yani baksanız kendimize göre iyi bi hayatımız var evimiz var eşimin maaşı asgari ücretin üstünde. Dolabımız hep dolu. Yani çok şükür öyle sıkıntılı bir durumda değiliz. Belli bi hayat standardımız var. Ama gel gelelim ki çocuk yapmak için yeterli mi ben bunu bilemiyorum. Bu hayat bizim için yeterli, biz bir şekilde geçinip gidiyoruz. Ama bir çocuk yapıp onuda bu hayata mecbur tutmak bana çok bencilce geliyo. Sırf biz çocuk istiyoruz diye bi canlı hayata getirip onuda bu şartlarda yaşatmak yani bilmiyorum kafam gerçekten çok karışık. Keşke çocuk düşüncesini aklımdan silebilsem ama o kadar çok istiyorum ki ağlamadığım bir gün bile geçmiyo bu yüzden. Yıllardır ağlamaktan gözümde yaş kalmadı artık. Ben isterim ki çocuğum özel okullarda okusun. En iyi marka kıyafetler giysin. İstediği marka telefonu bilgisayarı alabiliyim. Ama sonuçta en iyisini alabilecek gibi lüks bir hayatımızda yok. Bunu ben nasıl çözerim bana bir akıl verin
Eee o zaman hiç kimse mi çocuk sahibi olmasın size göre ?Çocuk yapmak bencilliktir aksini kimse iddia edemez.
Yoo üreyelim çoğalalım ama bencillik işte :) benim de çocuğum var ama kimse bu şahane dünyaya çocuk getirmenin bencillik olmadığını savunamaz düşüncesindeyim.Eee o zaman hiç kimse mi çocuk sahibi olmasın size göre ?
Yoo üreyelim çoğalalım ama bencillik işte :) benim de çocuğum var ama kimse bu şahane dünyaya çocuk getirmenin bencillik olmadığını savunamaz düşüncesindeyim.
İnsan bu, en mutlusu bile acı çekiyor hele az empatisi varsa hayata dair.
Hangimiz anne babamız bizi yapmadan önceki, portakalda vitamin olduğumuz günlere dönmek istemezdik :)
Tebrik ederim inşallah çocuklarımızın büyüyünce "iyi ki senin oğlunum/kızınım" dediği anne babalar oluruzBu da bi bakış açısı ama ben zaten çok istedim
Anne olmayı.
Haftaya olucam inşallah.
Allahın izniyle.
Çok teşekkürler.Tebrik ederim inşallah çocuklarımızın büyüyünce "iyi ki senin oğlunum/kızınım" dediği anne babalar oluruz
Merhaba , ben bu düşüncelerle çok boğuştum ve birgün bebeğim çıka geldi, şimdi onun olmadığı her güne yanıyorum, onsuz bir an bile düşünemiyorum, nefes alamıyorum, aklımız fikrimiz , hayatımız bebeğimiz oldu , maddi olarak kötü durumda sayılmayız ama yine de insan gelecek için endişeleniyor hem de bu kadar kötülük varken , yine de iyi ki gelmiş meleğimİyi geceler. Benim kafam o kadar bulanık ki bu konuyu asla çözemiyorum. Evleneli 4 seneyi geçti. 2 tane kaybım var onlardan sonra psikolojik tedavi falan gördüm atlatamadım. 2 seneyi geçti daha yeni yeni bu konuyu kabullenebildim. Bende eşimde bi bebeğimiz olmasını deli gibi istiyoruz. Ama maddi açıdan bu bencillik gibi geliyo. Yani baksanız kendimize göre iyi bi hayatımız var evimiz var eşimin maaşı asgari ücretin üstünde. Dolabımız hep dolu. Yani çok şükür öyle sıkıntılı bir durumda değiliz. Belli bi hayat standardımız var. Ama gel gelelim ki çocuk yapmak için yeterli mi ben bunu bilemiyorum. Bu hayat bizim için yeterli, biz bir şekilde geçinip gidiyoruz. Ama bir çocuk yapıp onuda bu hayata mecbur tutmak bana çok bencilce geliyo. Sırf biz çocuk istiyoruz diye bi canlı hayata getirip onuda bu şartlarda yaşatmak yani bilmiyorum kafam gerçekten çok karışık. Keşke çocuk düşüncesini aklımdan silebilsem ama o kadar çok istiyorum ki ağlamadığım bir gün bile geçmiyo bu yüzden. Yıllardır ağlamaktan gözümde yaş kalmadı artık. Ben isterim ki çocuğum özel okullarda okusun. En iyi marka kıyafetler giysin. İstediği marka telefonu bilgisayarı alabiliyim. Ama sonuçta en iyisini alabilecek gibi lüks bir hayatımızda yok. Bunu ben nasıl çözerim bana bir akıl verin
O kadar yoksunluk ve yoksulluk içinde bir çocukluk yaşadım ki , okumasam ben okumazdım, bence zorluk çeken çocuklar hayata daha iyi tutunuyor ...Bencillik veya degil demek istemiyorum
kimseyi de kirmaya gerek yok bosuna polemik konusu olacak konussak.
Okuyacak insanlar devlette de okuyor, özel okul olmayinca boş insan demek olmuyor. Ha ben suan ki egitimi bilemiyirum bazilari memnun degil neyse.
Yine de cok yakinimda iki yaşit cocuk buyuyordu ve gorumcemin kizi Trde köklü bir özel okula gidiyor (apartman ozel okulu vs degil) ilkokuldan beri bir kac dil ogreniyor sanirim ingilizceyle birlikte. Bale, jimnastik yapiyor vs.
Şimdi kaynimin cocuguyla gayet aralarinda kocaaaman bir fark var görünüyor acikcasi. Belki o cocukta basarili olacaktir ileride bilemem ama
kafadan gorumcemin kizinin okudugu okul cevre dolayisiyla oluşacak baglantilari bile onu cok fazla öne atacaktir.
Bunlar icin cocuk yapmayin demem kimseye ama bazilari bazi açilardan hayata önde başlıyor bu da bir gercek.
Eee olmalı mı? Olmasın.neslimizin tükenmesinin sakıncası yok belki ona göre.Eee o zaman hiç kimse mi çocuk sahibi olmasın size göre ?
O kadar yoksunluk ve yoksulluk içinde bir çocukluk yaşadım ki , okumasam ben okumazdım, bence zorluk çeken çocuklar hayata daha iyi tutunuyor ...
Tabi öyle ama lüks ve rahatlık arttıkça başarı oranı da düşüyor, demek istediğim lüks çocuk doğurmak için bir kriter olmamalı, kaliteli sade bir yaşam yeterli...Herkesin zorluklarla başa cikma bicimi ayni değil.
Tabi öyle ama lüks ve rahatlık arttıkça başarı oranı da düşüyor, demek istediğim lüks çocuk doğurmak için bir kriter olmamalı, kaliteli sade bir yaşam yeterli...
Eee olmalı mı? Olmasın.neslimizin tükenmesinin sakıncası yok belki ona göre.
Bahsettiğiniz ted mezunu kuezniniz kaç yaşında başladı özel okla ? Aile nasıl bir yol izledi eğitim konusunda ?İki kuzenim var. Birisi TED koleji mezunu biri özel ama bina lisesi mezunu. Aralarındaki fark o kadar bariz ki.
Biri Toefl sınavına falan girdi 3 dil konuşuyor. Şu an iyi bir üniversitede ikinci sınıfta. Uluslararası ticaret okuyor ingilizce ve kariyer planını çoktan yapmış kafasında. Tenis yüzme gibi zevkleri var.
Diğer kuzenim bi üniversite kazandı Alman dili. Yapmam dedi döndü. 6 ay sonra evine. Sonra istanbul havalimaninda çalıştı. Çıktı. Dışarıdan grafik okurum dedi. Eve döndü. Orada da durmadı sonra ablasının yanına gitti. Sürükleniyor oradan oraya.
Eğitim çok çok çok önemli
Kuzenim 2004 doğumlu.Bahsettiğiniz ted mezunu kuezniniz kaç yaşında başladı özel okla ? Aile nasıl bir yol izledi eğitim konusunda ?
Çocuk rızkı ile gelir . Bunları düşünmeyin . 7 sene oldu çocuğum yok inşallah olsun da ona iyi hayat vermeyi çabalarım diye düşünüyorumİyi geceler. Benim kafam o kadar bulanık ki bu konuyu asla çözemiyorum. Evleneli 4 seneyi geçti. 2 tane kaybım var onlardan sonra psikolojik tedavi falan gördüm atlatamadım. 2 seneyi geçti daha yeni yeni bu konuyu kabullenebildim. Bende eşimde bi bebeğimiz olmasını deli gibi istiyoruz. Ama maddi açıdan bu bencillik gibi geliyo. Yani baksanız kendimize göre iyi bi hayatımız var evimiz var eşimin maaşı asgari ücretin üstünde. Dolabımız hep dolu. Yani çok şükür öyle sıkıntılı bir durumda değiliz. Belli bi hayat standardımız var. Ama gel gelelim ki çocuk yapmak için yeterli mi ben bunu bilemiyorum. Bu hayat bizim için yeterli, biz bir şekilde geçinip gidiyoruz. Ama bir çocuk yapıp onuda bu hayata mecbur tutmak bana çok bencilce geliyo. Sırf biz çocuk istiyoruz diye bi canlı hayata getirip onuda bu şartlarda yaşatmak yani bilmiyorum kafam gerçekten çok karışık. Keşke çocuk düşüncesini aklımdan silebilsem ama o kadar çok istiyorum ki ağlamadığım bir gün bile geçmiyo bu yüzden. Yıllardır ağlamaktan gözümde yaş kalmadı artık. Ben isterim ki çocuğum özel okullarda okusun. En iyi marka kıyafetler giysin. İstediği marka telefonu bilgisayarı alabiliyim. Ama sonuçta en iyisini alabilecek gibi lüks bir hayatımızda yok. Bunu ben nasıl çözerim bana bir akıl verin