Bazı akrabalarla çocuk yüzünden sohbet dahi edilemiyor ilgileri sohbetleri çocuk oysaki konuşulacak çok konu var ben içinde çocuk konusu olmayan muhabbetleri çok severim bazıları bence çok abartıyor benimde ruhum daralıyor bazıları ne bir kitap nede haber izliyor böylece çok şey kaçırmış oluyorlar bu insanlarla ne konuşulur?
ah ema ahh, benim akraba değil de kaybettiğim arkadaşlarım var bu yüzden. yılların arkadaşı, dostuyken... çocukları oluyor, doğal olarak (belki de doğal değil bilemiyorum) hamileliğin sonları, doğum, ilk aylar hep ya da ağırlıklı olarak çocuk konu oluyor. arkadaşlar işten de ayrılmış oluyor. ama çalışmayan insanlar da var sonuçta hayatın içinden bir çok konuyu tartıştığımız, hayatı sorgulayan. yani işten çıkmış olmaları neden olamaz buna değil mi?
artık bir yerden sonra ne onları ziyaret edesim, ne de telefon edesim geliyor, çünkü boğuluyorum! hayatlarının bir parçası tabii ki konuşacağız ama hayat sadece o çocuktan ibaret değil ve arkadaş/dost dediğim insanlar fikrini alıp, tartışabildiğim, birbirimize bir şeyler kattığımızı hissettiğim insanlar olmalı bence
Bende bizim eve gelip direkt bilgisayarıma oturup klavyemi babasının malı zannedenlere deli oluyorum.Bir tokat yapıştırasım geliyor ama annem yüzünden susuyorum
Bu arada bana Ema
Ema'ya da Emu deniliyor :)
Ben çocuklu misafir gelirse odama sokmam, yeğenim bile benimle girer ama o oda açıkken de bensiz gitmez zaten, yalnız gezmeyi sevmez kendisi
eremeyeceği için alacağı şeylere, merdiven olarak beni kullanıyor
bende sevmiyorum çocuklarını kendiler avutsun gelip bilgisayarın ayarlarını bozup gidiyorlar haklısın birde küçük çocuğu varsa asla samimi olmam kimsenin dadısı olamam çok sevseydim kendim çocuk doğururdum her yıl birtane
bir de kendi evinde izin vermedikleri şeylere misafirliğe gittikleri evde, yap oğlum, yap kızım diyenler var
lafı yapıştırıyorum valla "burada yapma, sizin evde yaparsın canım" diye
ama ne oluyor 1-2 o insanları evime davet etmiyorum, resmen çocuklu misafir fobisi geliştirdi bu insanlar bende. tabii ki birkaç kendini bilen, kendileri gibi çocukları da düşünceli olan arkadaşların başımın üstünde yeri var.
Bayramda bir sürü inci topladım kızlar
Yaşlı bir teyzemiz,eltisinin hiç çocuğu olmamış,ondan bahsederken (pek iyi bahsetmiyordu)
Aman dedi Allah da çocuk vermemiş ona zaten,Allah acımamış ki dedi,der demez sustu,pot kırdığını anladı ama ben de gülümsedim,
Bir diğer incimiz de aynen şöyleydi yüzüme karşı
Sen kendini anne olacak mertebeye yakıştırmıyorsan biz ne yapalım,o güzel duyduyu tatmazsan tatma
Buna da gülümsedim geçtim kızlar,önceden olsa saldırırdım heralde,ama burda sizler sayesinde yalnız olmadığımı biliyorum,ve gülüp geçebiliyorum
sende de etkisi olumlu oldu demek elismirencim, gerçekten burada birbirimizi bulmuş olmak, bu tip insanları duymazdan gelme ya da öldürme isteğini törpüleme anlamında çok faydalı oldu bana da
Bence de gülüp geçmen en güzeli..Her ne kadar insanları aşağılamayı sevmesem de ben o tip insanları tartışacak seviyede göremiyorum..
:13: