Çocuk sahibi olmayı istememek

benimde yok benim sorum tek düşüncesi evlilik-çocuk kocaya kapak atmak kocam bana baksıncı olan kadınlaraydı umarım anlamışsındır sorum onlara yani.

Böyle düşünler olsa bile onlar da bi insan sonuçta. O da bi fikir. Neden küçümsüyorsunuz? Seni ondan üstün kılan nedir? Düşünce tarzın mı. Herkesin düşüncesi kendine. Ama kimse kimseyi aşağılayamaz, hor göremez. Gayet anlaşılabilir bence.
 
Arkadaşlar sadece bir yazı paylaştım
benim gibi düşünen arkadaşlarımla yazışmak istiyorum
saygısızlık yapmadım
yazara sorabilirsiniz
ben cevap vermem polemiğe asla girmem
sadece aynı konuda hemfikir olduğum arkadaşlarımı okumaya çalışıyorum
teşekkür ederim

Sizin gibi düşünen arkadaşlarınıza özel mesaj atabilene kadar (min.100 mesaj sanırım) beklemeyip bu linki forum ortamında paylaşınca siz yazmayın şu şu şu yazsın demek ne kadar komik.
Burası sizin msn ya da face sayfanız değil;biliyorsunuz değil mi?

Yazı paylaşan size usluba uygun gayet saygı çerçevesinde bir soru sordum;cevap vermeme kararınızı grup psikolojinize bağlıyorum.
Yazara sorduğumu belirttim zaten,cevap alırsam sizede iletirim.

______________________________________________________________________________________

Ha bu arada kendi aranızda anneleri ''gelişmemiş'' ve çocuklarıda ''canavar'' olarak lanse etmeden yazarsanız(yazabilirseniz) emin olun aklı selim hiçbir anne bu konuya girip cevap yazma gereği duymaz.

Farkında mısınız o kadar iyi niyet yok ki...hiçbiriniz yazdıklarımız karşısında sohbet ortamı oluşturmayı denemediniz.
Canavar çocuk ve gerizekalı kültürsüz ya da gösteriş budalası anne örneklerinize zeval gelmesinde ne olursa olsun.
Birinizde ''aaa arkadaşım 3 yaşındaki oğlunla karavan seyahati yapmışsınız,biz olmaz sanıyorduk vs...'' gibi örneklerimizi karşılıklı konuşmadık.
İlla karşımıza ''bla bla bla...bir anne gelsin,koçişim,bebişim desin..bizde onu ha ha ha işte bizim sizden farkımız demek için bekler bi haldesiniz.
Belki baksanız;aynı hayatı yaşıyoruz...birimizde çocuk var birimizde yok...gerisi aynı!
 
konunun başlığına uyan arkadaşlara rica ediyorum...
LÜTFEN kendi aramızda konuşalım, kimseden alıntı yapmayalım, yazdıklarımızdan alıntı yapılıp yazılmış yorumlara da cevap vermeyelim.
ben sıkıldım artık.
anlaşamayacağımız daha doğrusu anlaşamadığımız ortada. bari biz uzatmayalım.
 
konunun başlığına uyan arkadaşlara rica ediyorum...
LÜTFEN kendi aramızda konuşalım, kimseden alıntı yapmayalım, yazdıklarımızdan alıntı yapılıp yazılmış yorumlara da cevap vermeyelim.
ben sıkıldım artık.
anlaşamayacağımız daha doğrusu anlaşamadığımız ortada. bari biz uzatmayalım.

Ben yanlış birşey yazıp söylemedim
ama kendimi kötü hissettim burada
saldırgan bir tutum var
 
bide çocukluktan beri hayali evlenip çocuk sahibi olmak isteyen insanların düşüncesini çok merak ediyorum varsa içimizde açıklasınalr lütfen ? hayatta kendini geliştirmek kendine bir şeyler katmak varken neden evlenip çocuk sahibi olmayı tercih eder bi insan ? kendini garantiye alma isteğimi?ben yapamam çalışamam evleneyim kocam bana baksın bir de çocuk yapayım garantim olsun mudur olay nedir yani ?
yazdıgım cümle tam olarak bu yani diyorum ki ÇOCUKLUKTAN BERİ HAYALİ ile başlamış cümlem anladınız mı şimdi ? bunlar varsa içimizde açıklasınlar dedim.yoksa mantıklı şekilde düşünüp çocuk sahibi olanlara bir atıf yok.ama türk toplumu olarak okuduğumuzu anlamakta güçlük yaşıyoruz..

çocuk konusundan evde oturup kocanızın size bakmasına atlamışsınız ki bu böle bile olsa kötü bi durum deil ev hanımıda olsanız çalışan bi bayan kadar harap olabilirsiniz eğer kadınlık görevlerini ve sorumluluklarını bilen bi kişiyse böle olur haa şuda var çocuk yapıp çalışan yada evde bile otursa kendini geliştiren insanlar biliyorum benim annem çalışarak üç çocuğuna birden dörtdörtlük bakmıştır hatta beni doğurduğunda memurmuş ve aynı zamanda okuyormuş ders çalışırmış 21yıl öcesinden bahsediyorum yani çocuk bağ değil neşedir hayata yeni bi nefes getiren bişeydir hatta insanı olgunlaştıran aklını başına getiren hayata karşı hayal deil gerçek bakmasını sağlayan bişedir bu konu üzerine topik açılmasını bile saçma buldum doğrusu..bu arada çocukluktan beri hayal olmasıda birsürü neden barındırabilir içinde mesela yuva aile eksikliği yaşamış küçük bir çocuk buna özlem duyarak büyüyebilir hayali bu olabilir yada millet olarak kız çocuklarına hep evcilik oynattık zamanında al kızım bu senin kızınmış bak oyna diye bebekler verdik eline oda onu taktı kafaya :) daha bööle bi çok şey sayılabilir tabii..bu arada kavga gibi deil sıradan bi tartışma olarak görülsün bu yazım bunu sölemek isterim tabiki fikir ayrılığı olabilir yoksa herkes koyun gibi yaşardı..ama şunuda unutmamak gerekiyor hayat ne kadar toz pembe olmasada insan kendi canından bi parça istiyor hayatını ona adamayı ve ölüp gittiği zaman onun iyi şartlarda yaşıyor olduğunu bilerek ölüyor hiç değilse...
 
Ben yanlış birşey yazıp söylemedim
ama kendimi kötü hissettim burada
saldırgan bir tutum var

dediğim gibi, biz cevap vermedikçe sıkılıp gideceklerini umuyorum.
kimseye de saldırgan ya da yumuşak başlı demesek daha da iyi olur. "sen kime yumuşak başlı diyorsun" diyecek insanlar bile var burada. en iyisi sıkılıp gitmelerini beklemek.
 
Burada çok yanlış bir üslüp var
okumak eşeklik bunlar ne demek
nasıl yazılar
iyi geceler
hepinize
konular birbirine karışıyor
afedersiniz
 
Burada çok yanlış bir üslüp var
okumak eşeklik bunlar ne demek
nasıl yazılar
iyi geceler
hepinize
konular birbirine karışıyor
afedersiniz

Bu bir atasözü, kelimeye takılmayın. Kelimeye takılacak olursanız eğer, dönün bir söylediklerinize bakın. İnsanlara yakıştırdığınız aslında yakışıksız yaftalamalara bakın.
Konular birbirine karışmıyor, çünkü siz 'bir' olamıyorsunuz.
Tutturmuşsunuz çocuk ayak bağıdır, çocuk yapan kadın cahildir, evde oturan kadın bi halta yaramaz. Siz bu sözleri kendinize yakıştıraıyorsanız eğer problem yok. Tahsilli insanlarsınız ve ettiğiniz kelimelere bakın.
Hepimiz burda 'insanca' tartışabiliriz. Kimsenin kimseyi hor görme lüksü yok.
Yarın bi gün bi kaza geçirirsiniz, ne elden ayaktan düşersiniz ne eğitim kalır, ne para.
Hayatta hiç bir şeyden bu kadar emin konuşmayın.

İnsanları sınıflandırmak gibi en büyük yanılgıdasınız aslında, ama göremiyorsunuz.Çünkü sizin hem gözleriniz hem gönlünüz mühürlenmiş.

''sıkılınca giderler, alıntılamayın, konuşmayın, etmeyin'' tarzı irite cümleler kurmakla da ne kadar 'kapalı' olduğunuzu açıkça gösteriyorsunuz. sizinle aynı frekansta olanlarla sohbet etmek güzeldir, ama farklı frekanslardan sesler duymak bişey kaybettirmez.
 
Bu bir atasözü, kelimeye takılmayın. Kelimeye takılacak olursanız eğer, dönün bir söylediklerinize bakın. İnsanlara yakıştırdığınız aslında yakışıksız yaftalamalara bakın.
Konular birbirine karışmıyor, çünkü siz 'bir' olamıyorsunuz.
Tutturmuşsunuz çocuk ayak bağıdır, çocuk yapan kadın cahildir, evde oturan kadın bi halta yaramaz. Siz bu sözleri kendinize yakıştıraıyorsanız eğer problem yok. Tahsilli insanlarsınız ve ettiğiniz kelimelere bakın.
Hepimiz burda 'insanca' tartışabiliriz. Kimsenin kimseyi hor görme lüksü yok.
Yarın bi gün bi kaza geçirirsiniz, ne elden ayaktan düşersiniz ne eğitim kalır, ne para.
Hayatta hiç bir şeyden bu kadar emin konuşmayın.

İnsanları sınıflandırmak gibi en büyük yanılgıdasınız aslında, ama göremiyorsunuz.Çünkü sizin hem gözleriniz hem gönlünüz mühürlenmiş.

''sıkılınca giderler, alıntılamayın, konuşmayın, etmeyin'' tarzı irite cümleler kurmakla da ne kadar 'kapalı' olduğunuzu açıkça gösteriyorsunuz. sizinle aynı frekansta olanlarla sohbet etmek güzeldir, ama farklı frekanslardan sesler duymak bişey kaybettirmez.

Aslında karakartal daha yeni geldi, anneleri hedef alan cümlelerine fazla rastlamadım ben...Eğer olduysa bile hatırlamıyorum:44:

Ne olduysa "sıkılınca giderler, umursamayın, niye bize bayılıp bizimle sohbet ediyorsunuz? sidik yarışına mı girdiniz" diyenlerin tavrı, tarzı ve uslubu yüzünden oldu bu forumda...
Hani zatı muhteremler yazılanları okumadan geçip, bizimle muhattap olmadıkları için, sana söyleyeyim havada kalmasın dedim maksicim:KK31:
 
Ben hayatımda da herhangi bir forumda da
kimseyi incetmemeye çalışırım
Yaratılanı yaradandan ötürü üstün görmeliyiz
burada da sivri veya acıtıcı bir şey sanırım yazmadım
hepinize mutlu anlar dilerim
hayat anlardan ibarettir
hiçbir şeyin garantisi yoktur
elimizde olan bu andır
 
Aslında karakartal daha yeni geldi, anneleri hedef alan cümlelerine fazla rastlamadım ben...Eğer olduysa bile hatırlamıyorum:44:

Ne olduysa "sıkılınca giderler, umursamayın, niye bize bayılıp bizimle sohbet ediyorsunuz? sidik yarışına mı girdiniz" diyenlerin tavrı, tarzı ve uslubu yüzünden oldu bu forumda...
Hani zatı muhteremler yazılanları okumadan geçip, bizimle muhattap olmadıkları için, sana söyleyeyim havada kalmasın dedim maksicim:KK31:

Bana basit geliyo melodicim, 'laf vermeyin, sıkılınca giderler' tarzı düşünce. Ben insanları bu kadar küçümseyemem.
 
canım sıkıldıkça çok uzun süredir bu başlığa girip okuyorum, takip etmeye çalışıyorum yazılanları.

ben çocuk sevmiyor değilim, seviyorum, çok seviyorum, ama uzaktan... en az 5 - 10 metre uzaktan.

benim size bir sorum var, eğer topa tutulmayacaksam fikirlerinizi almak isterim.
çocuklardan korkan var mı aranızda?
çocukların içine şeytan girdiğinden korkan?
tırsan?

yani sevmemek değil - korkmak..
 
canım sıkıldıkça çok uzun süredir bu başlığa girip okuyorum, takip etmeye çalışıyorum yazılanları.

ben çocuk sevmiyor değilim, seviyorum, çok seviyorum, ama uzaktan... en az 5 - 10 metre uzaktan.

benim size bir sorum var, eğer topa tutulmayacaksam fikirlerinizi almak isterim.
çocuklardan korkan var mı aranızda?
çocukların içine şeytan girdiğinden korkan?
tırsan?

yani sevmemek değil - korkmak..

Ben ilk mesajından sonra nasıl bir korku yaşadığını sormuştum, ama gözden kaçırdın sanırım...Tam olarak nasıl bir korku sende ki?
 
Ben ilk mesajından sonra nasıl bir korku yaşadığını sormuştum, ama gözden kaçırdın sanırım...Tam olarak nasıl bir korku sende ki?

evet gözden kaçırmışım kusura bakmayın.
ya çok ilginç bir şey, öncelikle hamilelik aşaması çok korkunç geliyor, sanki karında bir uzaylı yetişiyor gibi. sonra doğum aşamasından korkuyorum, canavar doğurmaktan..

özellikle 3-10 yaş arasındaki çocuklardan çok çok çok korkuyorum. bunu ifade edemiyorum, ama sanki içlerinde şeytan var gibi, hepsi exorcist filminden fırlamış gibi, kenetlenmiş bakışlar, küçücük elleriyle bardak tutmalar, kocaman kafalar falan.

anlatamıyorum, ama sanki beni öldürürler gibi geliyor..
toplu taşıma araçlarında küçük çocuklarla uzun süre göz göze gelince korkuyorum hemen, gece uyuyamıyorum bazen o çocuğu düşünüp.

özellikle renkli gözlü çocuklardan korkuyorum.

bu arada yaşım 23. aklım mantığım almıyor bu korkumu, neden olduğunu bilmiyorum. kendi çocuğumun olmasını da günün birinde çok isterim, ama bu korkumu yenmeden bu konuda ciddi bir adım atamam.
 
evet gözden kaçırmışım kusura bakmayın.
ya çok ilginç bir şey, öncelikle hamilelik aşaması çok korkunç geliyor, sanki karında bir uzaylı yetişiyor gibi. sonra doğum aşamasından korkuyorum, canavar doğurmaktan..

özellikle 3-10 yaş arasındaki çocuklardan çok çok çok korkuyorum. bunu ifade edemiyorum, ama sanki içlerinde şeytan var gibi, hepsi exorcist filminden fırlamış gibi, kenetlenmiş bakışlar, küçücük elleriyle bardak tutmalar, kocaman kafalar falan.

anlatamıyorum, ama sanki beni öldürürler gibi geliyor..
toplu taşıma araçlarında küçük çocuklarla uzun süre göz göze gelince korkuyorum hemen, gece uyuyamıyorum bazen o çocuğu düşünüp.

özellikle renkli gözlü çocuklardan korkuyorum.

bu arada yaşım 23. aklım mantığım almıyor bu korkumu, neden olduğunu bilmiyorum. kendi çocuğumun olmasını da günün birinde çok isterim, ama bu korkumu yenmeden bu konuda ciddi bir adım atamam.

Bu bir hastalık
PEDOFOBİ
bu bir tercih değil bizim gibi
psikolog ile görüşebilirsiniz
dünyada bunu yaşayan insanlar var
bir psikolog ile görüşebilirsiniz
 
evet gözden kaçırmışım kusura bakmayın.
ya çok ilginç bir şey, öncelikle hamilelik aşaması çok korkunç geliyor, sanki karında bir uzaylı yetişiyor gibi. sonra doğum aşamasından korkuyorum, canavar doğurmaktan..

özellikle 3-10 yaş arasındaki çocuklardan çok çok çok korkuyorum. bunu ifade edemiyorum, ama sanki içlerinde şeytan var gibi, hepsi exorcist filminden fırlamış gibi, kenetlenmiş bakışlar, küçücük elleriyle bardak tutmalar, kocaman kafalar falan.

anlatamıyorum, ama sanki beni öldürürler gibi geliyor..
toplu taşıma araçlarında küçük çocuklarla uzun süre göz göze gelince korkuyorum hemen, gece uyuyamıyorum bazen o çocuğu düşünüp.

özellikle renkli gözlü çocuklardan korkuyorum.

bu arada yaşım 23. aklım mantığım almıyor bu korkumu, neden olduğunu bilmiyorum. kendi çocuğumun olmasını da günün birinde çok isterim, ama bu korkumu yenmeden bu konuda ciddi bir adım atamam.

Dalga geçmiyorsun benimle dimi :KK1:

Şaka bir yana, bu gerçekten çok ciddi bir sorun canım...Kişisel gelişim tekniklerinden EFT ile ilgileniyorum ben, korkular üzerinde epey etkili..Hani onu önericcem, ama senin sorununun boyutu çok daha büyük ve farklı görünüyor...

Hamilelik ve doğum korkusu için önerebilirim..Lakin çocuklardan ciddi manadaki bu korkun için hiç vakit kaybetmeden uzmanla görüşmelisin..Hani çocuk sahibi olursan diye değil, Yaşamının her evresinde, çevrende mutlaka çocuklar olacak..Ve bu korkunla yaşaman çok zor gibi görünüyor...
 
Son düzenleyen: Moderatör:
X