- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Çocuk sahibi olmayı istememek
- Konu Sahibi endulus34
- Başlangıç Tarihi
- 14 Ekim 2012
- 1.416
- 38
çocuk istemeyenlerden birisiyim. doğduğumdan beri böyle değildi. hatta lisedeyken cinsiyetlerine göre isimleri bile hazırdı. lise dediysem 15-16 sanılmasın bildiğimiz reşittim hazırlık muhabbetinden. sonra evlendim, gerek komşuların gerekse arkadaşların çocuklarını gördükçe vazgeçtim önce, erteledim. şimdiyse tamamen rafa kaldırdım. istememe neden olan çocuklardır, aslında o çocukların aileleri yüzünden. karşılaştığımız, maruz kaldığımız çocuklardan azıcık örnek verebilirim.
arabasını çizdiğini gören çocuğa napıyorsun dediği için arkadaşım, gözüne taş yedi, gözündeki bilmem ne yırtılmış, sağ gözü görme işlemini hala sürdürüyor olsa da görme kaybı var. bu olayı gözleriyle gören annesi kızıp cezalandıracağına, çocuğun adı berk olsun mesela, "beeeeerk" dedi sadece. bağırma olarak değil. hani yaaaaaa deriz ya uzata uzata o şekil.
bir başkası o kadar illallah dedirten bir çocuktu ki, bir gün okula gitmeyip bizim buluşma saatimize çocuğunu getirildiği için "neden getirdin, neden okulda değil" diye memnuniyetsizliğini belli etti insanlar, açık açık gitmesini istediler.
bir başkası kahvemi içince kalkıcaz dediği çocuğu tarafından, kaynar haldeki kahve fincanı üstüne dökülerek yakıldı (yakan kişi çocuğu)
bir başkasına, yediği abur cuburdan köpeğime vermemesini söyledim (eşeğin aklına karpuz kabuğu düşürmedim, vermeye çalışıyordu zaten), sonuç olarak gecenin bir yarısı koca şehirde açık veteriner ararken bulduk kendimizi. röntgeni çekildi jelibon ve sakıza benzeyen şeyler bulundu köpeğimizin midesinde. örnekler çocuk maalesef.
hem bunları gördükçe hem de çocuğu olan ailelerin bizdeki kadar birbiriyle dolu muhabbeti olmadığını gördükçe, hayatlarının kısıtlı olduğunu anladıkça ben vaz geçtim, eşim de öyle.
insanların, çocuktur maruz görmek zorunda herkes düşünceleri yüzünden böyle. bakın eskiden eğitim sistemi bile daha güzeldi. öğrenciler öğretmenlerine saygı duyardı. şimdi öğretmen a dese, ertesi gün veli okulda. "sen çocuğuma nasıl a dersin, sen bilmem neyi nasıl yaparsın". baştan sonra yanlış yetiştiriyor çoğu insan ve ceremesini alakasız insanlar çekiyor. terbiye edip eğitmektense poh pohlayıp, ne derse he deyip geçiyorlar. kendi çocukluğumla kıyaslıyorum ve şimdikilerin %90 ını terbiyesiz buluyorum. ha yok mu düzgün yetişen çocuk, olmaz mı var, ama ev dışında, arkadaşlarına uyum sağlayabilmek adına, arkadaşlarının kendi hanım evladı, ana sözü dinleyen biri sanmaması adına farklı davranmak zorunda kalıyor. "benim çocuğum yapmaz" lafı da buradan geliyor. doğru, ev içinde, aile içinde, akrabalar arasında o çocuk düzgün, terbiyeli, efendi. ailesi nasıl yetiştirdiyse öyle davranıyor ta ki dışarı çıkıp kendi gibi yetiştirilmemiş arkadaşlarıyla buluşana kadar.
çok uzattım. bütün bunlar aslında insan doğuştan mı anne olmak ister, kimisinde doğuştan mı yoktur sorusuna vermeye çalıştığım cevaptı.
- 1 Nisan 2010
- 14.774
- 678
Bu bahsettiklerinizde sorun o çocuklardan ziyade onlara yeterli terbiyeyi verememiş ,vermemiş olan anne-babalarında sorun bence...Fazla rahatlar sanırsam....
- 19 Nisan 2012
- 1.195
- 69
o zaman ne dıyelım Allah sadece ısteyenleree..sabırla geregınce bakabılenlere....bu duyguyu yasamayı yürekten ısteyenlere..arayıpta bulamayanlara..malını mulkunu varını yogunu cocuk sahıbı olmak ıcın hazırlayanlara..cocugu olmadıgı ıcın yuvası bozulanlara.. ve hakedenlere nasıp etsin..amın...
- 14 Ekim 2012
- 1.416
- 38
amin. isteyen hiç kimse çocuk sahibi olmak için zorlu süreçlerden geçmesin. ancak anneler babalar da lütfen düzgün bireyler yetiştirsin. vatanına faydası olmayabilir ama zararı kesinlikle dokunmayan, insanlara, hayvanlara, yaşlılara merhametli (bugün yaşlı bir adamı tekmeleyerek dövmüş karaktersizin biri, adam yerlerde yatmış), çalışkan, terbiyeli (her yerde terbiyeli, göstermelik değil) çocuklar büyütsünler. doğurmuş/doğurtmuş olmanın sorumluluğunu alsınlar. ve unutmasınlar, kimse annesi babası kadar sevmez bir çocuğu, kimse katlanmaz. annesi babası öldükten sonra yalnız kalmaya mahkum insanlar yetiştirmesin kimse.
- 12 Temmuz 2006
- 5.055
- 5.694
Ama su bir gercek eger cocugun yok ise, daha dogrusu bizler gibi istemiyorsan, hayatinda hic bir eksiklik yasamiyorsun.
Cuma günü isden ciktik hemen esimle, yegenimle balikcida bulustuk, yedik, ictik bizde kaldi o gece onu kokladim sarmaladim, teyzeyim ya nede olsa ( annenin yarisi derler ). Cumartesi yegenimle, esimle evde güzel kahvalti sonra yegenim ucusuna gitti ve bizde esimle alisveris evi temizleme aksama Alman dostlarimizi yemege agirlama, yine sohbet, politika, yemek, icmek derken, Su an pazar sabahi birazdan esim uyanacak ve bir öteki alman arkadasin dogum günü var ve brunch`a davetliyiz....
Demek istedigim hayatin tam icinde olduktan sonra cocuk falan lazim degil.
Bana dert tasa lazim degil.
Bir cocuk benim istedigimi bana veremeyecek, bende ona veremeyecegim istediklerini, eeeee tabiki en mantiklisi hic yapmamak...
Allahtan bunu hep biliyordum ve sansima benim gibi düsünen bir esim var, birde zoraki kimse bana dogurtamazdi cocuk.
Bir arkadas cok güzel yazmis, biraz kiz cocuklarini nasil egittiginede bagli, ben hic öyle egitilmedim, en kücük yasta bile basimin caresine kendim baktim, hic pohpohlanmadim, belki onun icin hayatima zor sartlarla geldim ve bunuda bozamam düsüncesi olustu. Iyiki!!!
Herkes kendi hayatindan sorumludur...Kim ne derse desin cocuklu özgür degilsin arkadas, hele kadin olarak.
Cuma günü isden ciktik hemen esimle, yegenimle balikcida bulustuk, yedik, ictik bizde kaldi o gece onu kokladim sarmaladim, teyzeyim ya nede olsa ( annenin yarisi derler ). Cumartesi yegenimle, esimle evde güzel kahvalti sonra yegenim ucusuna gitti ve bizde esimle alisveris evi temizleme aksama Alman dostlarimizi yemege agirlama, yine sohbet, politika, yemek, icmek derken, Su an pazar sabahi birazdan esim uyanacak ve bir öteki alman arkadasin dogum günü var ve brunch`a davetliyiz....
Demek istedigim hayatin tam icinde olduktan sonra cocuk falan lazim degil.
Bana dert tasa lazim degil.
Bir cocuk benim istedigimi bana veremeyecek, bende ona veremeyecegim istediklerini, eeeee tabiki en mantiklisi hic yapmamak...
Allahtan bunu hep biliyordum ve sansima benim gibi düsünen bir esim var, birde zoraki kimse bana dogurtamazdi cocuk.
Bir arkadas cok güzel yazmis, biraz kiz cocuklarini nasil egittiginede bagli, ben hic öyle egitilmedim, en kücük yasta bile basimin caresine kendim baktim, hic pohpohlanmadim, belki onun icin hayatima zor sartlarla geldim ve bunuda bozamam düsüncesi olustu. Iyiki!!!
Herkes kendi hayatindan sorumludur...Kim ne derse desin cocuklu özgür degilsin arkadas, hele kadin olarak.
- 2 Eylül 2012
- 41.591
- 141.631
ya bisey sölicem banada cocuk dogurmak saçma gelıodoguran bır suru arkadasıma soruorum ınsan nıe cocuk dogurur kı dıe en son bır tanesı evlılıgın bıtınce renk gelsın ıstıosun dedı şok oldum onun dısında aldıgım cvp fıx kendı cocugun olunca anlarsın iide bir sürü evsizbarksız ac sefıl coluk cocuk varken onlara el atmak yerıne neden yenı bır tane üretelim ki?işin acı tarafıda ben 1yıllık evliyim eşimde cocuk istiyor...
gercekden mantıklı bır cevap ıstıorum ınsan sureır ıse vıklıvıkvıklayan altını kırleten butceyı sarsan bır varlıgı hayatına sokmak ıcın acı cekmeyı goze alırkı...yanlıs anlasılmasın dogum dogurmak ınsanların tercıhı ama ben mantıgımın almadıgı hıc bırseye casaret edemem...
Verdiğim cevaplarda mantık aramayın,sadece ben nice sebeler içinde kendimin neden bu kararı aldığını paylaşacağım.
33 yaşında 3 yaşında bir çocuk annesiyim.
İki kişilik gerçekten ''voltranı oluştuduğumuz'' tam kafa dengi denilecek bir evlilik içine;hemde klasik sayılmayacak bir evlilik içine k...mıza rahat mı battı da bir çocuk getirelim,viyak viyak ağlasın;bizi yerli yersiz uyandırsın,kafamıza estiği zaman seviştirmesin,istediğimiz yola çıkmamıza engel teşkil etsin vs vs dedik?
Tabiii ki de koskocaman bir yooooo.
Evet bazı şeylerin eskisi gibi olmayacağını göze aldık ama eskisinden çok daha güzel olacağını da göz ardı etmedik.
Neden bu kararı aldık?
Kendi hayatımıza o kadar güveniyorduk ki;bu şahane tablodan bir çocuğun mahrum kalmasını istemedik.
Düşünsenize,onca yetersiz,cehalet içinde insan sadece doğurabildiği için doğuruyorken ;ben yaradan tarafından o kadar bilinçliydim ki,oğluma bu dünyada bildiğim gördüğüm tüm tecrübeleri aktarabilecektim.
Ben yetiştirecektim ya;çirkinse benim çirkinnim,tembelse benim tembelim olacaktı;ben destek olacak,ben omuz verecektim ona.
Savunmasız gözleri muhtaç muhtaç bana baksın diye değil;beraber törpülenip büyüyelim diye...
Sadece çocukluk evresini düşünmekte yersiz.Eğer yaşamaya nasibimiz varsa koskoca bir insan olarak onunla dertleşmek isterim,gülüp eğlenmek isterim.
Neyse;
Sonuç olarak ben ne yazarsam yazayım siz kendinizi hazır hissetmediğini sürece belkide hiçbir vakit yazdıklarım size mantıklı gelmeyecektir,istediğiniz zaman ise mantık aramaktan vazgeçip işe koyulacaksınız kim bilir
Hayat boyu eşim ve ben kendimizi bir adım daha öteye götürecek tecrübeler yaşamaya gayret içindeyiz.
Kendimize katacaklarımızın sınırlarını kestiremiyoruz bile;eğitim,sosyal hayat,seyahat,ilgi alanları...hayatı dibine kadar yaşamayı tercih ediyoruz ve aynı zamanda da bizim gibi bir evlat yetiştirme , onu da bu mutluluğa dahil etme çabasındayız.
Yani bir tercih yapmamıza gerek yok,pek ala ikisi bir arada çokta keyifli yaşanıyor.
Hatta bir nedeni de oğlumuzun önündeki çıtayı yükseltmek için,yüksek lisans eğitimine başladık birimiz,diğerimiz 2. üniversitesine başladı gibi gibi...
Diğer bahsi geçen mevzunuzda;ben klasik bir kız çocuğuda değildim.Hatırladığım ve anlatılan doğrultusunda...Çok küçükken çocukları sevmediğimi ve sırf bu sebeble öğretmen olup onları döveceğimi söylerdim.Büyüdükçe hayat bana fazla sorumlulukta vermedi;öyle kendimi hizmet etmeye endeksli bir kız modeli olarakta görmedim hiç.Gez toz eğlen;sabah ola hayrola döneminden çalış,gez,dinlen dönemime kadar hep özgürdüm hala da özgürüm...Oğlum kanatlarıma bir yük değil!
Sadece günün birinde kendi kanatlarıyla uçacak olan bir yardımcı pilot yanımda benim.
NOT:Zaten bir anne olarak bu başlık altında benim yorum yazma sebebim bu ve benzeri yorumlardı.
Bizler anne olarak sanki tecrit odalarına kapatılmışız da başka hiçbir şeyden tad alamaz olmuşuz;bu düşünce çok sığ... hem de çok
Şahsım adına anlamıyor değilim sizi bir anne olarak.
Çocuk kararını bu kadar hassas olarak düşünmeniz ve gerçekten istekli ve hazır olduğunuz vakit gelirse yapmak istemeniz doğru olan.
Doğurgan özelliği olan her dişi canlı gibi yılın belli mevsimlerinde üreme yapmak zorunda değiliz.
Akıl yetimizi kullanıp tercih hakkımızı oluşturur ve karar veririz.
Sizde en doğru zamanda ; eşinizle karşılıklı istediğiniz vakit , bu kararı alırsınız.
Son düzenleme:
- 23 Ocak 2012
- 1.147
- 191
Verdiğim cevaplarda mantık aramayın,sadece ben nice sebeler içinde kendimin neden bu kararı aldığını paylaşacağım.
33 yaşında 3 yaşında bir çocuk annesiyim.
İki kişilik gerçekten ''voltranı oluştuduğumuz'' tam kafa dengi denilecek bir evlilik içine;hemde klasik sayılmayacak bir evlilik içine k...mıza rahat mı battı da bir çocuk getirelim,viyak viyak ağlasın;bizi yerli yersiz uyandırsın,kafamıza estiği zaman seviştirmesin,istediğimiz yola çıkmamıza engel teşkil etsin vs vs dedik?
Tabiii ki de koskocaman bir yooooo.
Evet bazı şeylerin eskisi gibi olmayacağını göze aldık ama eskisinden çok daha güzel olacağını da göz ardı etmedik.
Neden bu kararı aldık?
Kendi hayatımıza o kadar güveniyorduk ki;bu şahane tablodan bir çocuğun mahrum kalmasını istemedik.
Düşünsenize,onca yetersiz,cehalet içinde insan sadece doğurabildiği için doğuruyorken ;ben yaradan tarafından o kadar bilinçliydim ki,oğluma bu dünyada bildiğim gördüğüm tüm tecrübeleri aktarabilecektim.
Ben yetiştirecektim ya;çirkinse benim çirkinnim,tembelse benim tembelim olacaktı;ben destek olacak,ben omuz verecektim ona.
Savunmasız gözleri muhtaç muhtaç bana baksın diye değil;beraber törpülenip büyüyelim diye...
Sadece çocukluk evresini düşünmekte yersiz.Eğer yaşamaya nasibimiz varsa koskoca bir insan olarak onunla dertleşmek isterim,gülüp eğlenmek isterim.
Neyse;
Sonuç olarak ben ne yazarsam yazayım siz kendinizi hazır hissetmediğini sürece belkide hiçbir vakit yazdıklarım size mantıklı gelmeyecektir,istediğiniz zaman ise mantık aramaktan vazgeçip işe koyulacaksınız kim bilir
Hayat boyu eşim ve ben kendimizi bir adım daha öteye götürecek tecrübeler yaşamaya gayret içindeyiz.
Kendimize katacaklarımızın sınırlarını kestiremiyoruz bile;eğitim,sosyal hayat,seyahat,ilgi alanları...hayatı dibine kadar yaşamayı tercih ediyoruz ve aynı zamanda da bizim gibi bir evlat yetiştirme , onu da bu mutluluğa dahil etme çabasındayız.
Yani bir tercih yapmamıza gerek yok,pek ala ikisi bir arada çokta keyifli yaşanıyor.
Diğer bahsi geçen mevzunuzda;ben klasik bir kız çocuğuda değildim.Hatırladığım ve anlatılan doğrultusunda...Çok küçükken çocukları sevmediğimi ve sırf bu sebeble öğretmen olup onları döveceğimi söylerdim.Büyüdükçe hayat bana fazla sorumlulukta vermedi;öyle kendimi hizmet etmeye endeksli bir kız modeli olarakta görmedim hiç.Gez toz eğlen;sabah ola hayrola döneminden çalış,gez,dinlen dönemime kadar hep özgürdüm hala da özgürüm...Oğlum kanatlarıma bir yük değil!
Sadece günün birinde kendi kanatlarıyla uçacak olan bir yardımcı pilot yanımda benim.
NOT:Zaten bir anne olarak bu başlık altında benim yorum yazma sebebim bu ve benzeri yorumlardı.
Bizler anne olarak sanki tecrit odalarına kapatılmışız da başka hiçbir şeyden tad alamaz olmuşuz;bu düşünce çok sığ... hem de çok
Şahsım adına anlamıyor değilim sizi bir anne olarak.
Çocuk kararını bu kadar hassas olarak düşünmeniz ve gerçekten istekli ve hazır olduğunuz vakit gelirse yapmak istemeniz doğru olan.
Doğurgan özelliği olan her dişi canlı gibi yılın belli mevsimlerinde üreme yapmak zorunda değiliz.
Akıl yetimizi kullanıp tercih hakkımızı oluşturur ve karar veririz.
Sizde en doğru zamanda ; eşinizle karşılıklı istediğiniz vakit , bu kararı alırsınız.
cevaplar ıcın cok tesekkur ederım ama neden buyudugunde dertlesmek ıcın bu kdr sıkıntı cekeyım esırgeme kurumundan bır tane alsam onla dertlessem mesela yada bı arkadasımla dertlessem...
- 2 Eylül 2012
- 41.591
- 141.631
Rica ederim.
Dediğim gibi henüz zamanı gelmedikçe ben ne yazsam siz cımbızla konunun gidişatina göre yazılmış,asla ana fikri olmayan bir cümlemi çekip alır ama böyleyken böyle dersiniz;
Hazır olmadığınız sürece niyetlenmeyin bile.
Hiç hazır hissetmezseniz hiç niyetlenmezsiniz,denklem çok basit aslında.
Not:Oğlumu tabii ki de büyüsün ve dertleşelim diye doğurmadım,komik geldi bu anlam çıkarması.
Son düzenleme:
- 23 Ocak 2012
- 1.147
- 191
özetle cevabı olmayan bir soru bu galiba...evlenmeden öncede evlılıge karşıydım sırf turk adetlerıne uygun yasamak zorunda oldugumdan dolayı o ımzayı attım evlıyım mutluyum ama hala ımzanın mantıgını manevı acıdan kavramıs deılım ımzasızda aynı hayatı paylasmalıydık bence ...cocukdada bole olcak bır bebege hayat verdıgım ıcın cok mutlu olcam ama işin mantıgını kavrayamamıs olcam biliorum böle olcak
- 21 Aralık 2009
- 25.770
- 28.942
Tabiii ki de koskocaman bir yooooo.
Evet bazı şeylerin eskisi gibi olmayacağını göze aldık ama eskisinden çok daha güzel olacağını da göz ardı etmedik.
Neden bu kararı aldık?
Kendi hayatımıza o kadar güveniyorduk ki;bu şahane tablodan bir çocuğun mahrum kalmasını istemedik.Düşünsenize,onca yetersiz,cehalet içinde insan sadece doğurabildiği için doğuruyorken ;ben yaradan tarafından o kadar bilinçliydim ki,oğluma bu dünyada bildiğim gördüğüm tüm tecrübeleri aktarabilecektim.
Ben yetiştirecektim ya;çirkinse benim çirkinnim,tembelse benim tembelim olacaktı;ben destek olacak,ben omuz verecektim ona.
Savunmasız gözleri muhtaç muhtaç bana baksın diye değil;beraber törpülenip büyüyelim diye...
Sadece çocukluk evresini düşünmekte yersiz.Eğer yaşamaya nasibimiz varsa koskoca bir insan olarak onunla dertleşmek isterim,gülüp eğlenmek isterim.
Neyse;
Sonuç olarak ben ne yazarsam yazayım siz kendinizi hazır hissetmediğini sürece belkide hiçbir vakit yazdıklarım size mantıklı gelmeyecektir,istediğiniz zaman ise mantık aramaktan vazgeçip işe koyulacaksınız kim bilir
...............................................................................................
sanki içimden geçen cümleleri bir bir yazıya dökmüşsünüz..o kadar güzel ki sadece beğenip geçmek haksızlık olurdu bu yazı için..
herkesin anne olmak için,çocuk dünyaya getirmek için farklı nedenleri var tıpkı buradaki arkadaşların da çocuk istememe nedenleri farklı farklı oduğu gibi..
şu kırmızı ile çizdiğim kısım mükemmel anlatıyor bazı şeyleri..
Son düzenleme:
- 25 Temmuz 2011
- 12.759
- 317
Bennnn... Cocuk ıstemem o kadar kararlı soylerdım kı bunu...
Evlendım ve hemen ıstedım 3 hafta arayla dusen ıkızlerım canım nasıl yandı neler cektım ben bılırım hemen ertesı ay oglum geldı mucızem tam 42 hafta kustum doguma kusarak gırdım ustelık 22 kg aldım hertarafım catladı hamılelıgım boyunca once dusuk rıskı sonra erken dogum tehtıdı kanamalar vs. Zordu cok zor...
Sımdı nerdeyse 5 aylık rabbım o nasıl bır ask nasıl bır sevgı anlatılmaz butun dunyam canım nese kaynagım super kahramanım benım mınıcık ellerınde hergun hayatımı sekıllendıren bır usta hersey o...
Artık hıcbırsey eskısı gıbı degıl ama eskısı gıbı kalsaydı eksık olacaktı ona baktıkca bunu anlıyorum...
Evlendım ve hemen ıstedım 3 hafta arayla dusen ıkızlerım canım nasıl yandı neler cektım ben bılırım hemen ertesı ay oglum geldı mucızem tam 42 hafta kustum doguma kusarak gırdım ustelık 22 kg aldım hertarafım catladı hamılelıgım boyunca once dusuk rıskı sonra erken dogum tehtıdı kanamalar vs. Zordu cok zor...
Sımdı nerdeyse 5 aylık rabbım o nasıl bır ask nasıl bır sevgı anlatılmaz butun dunyam canım nese kaynagım super kahramanım benım mınıcık ellerınde hergun hayatımı sekıllendıren bır usta hersey o...
Artık hıcbırsey eskısı gıbı degıl ama eskısı gıbı kalsaydı eksık olacaktı ona baktıkca bunu anlıyorum...
- 13 Eylül 2012
- 1.206
- 2
içinde çocuk sevgisi yoksa bence anne olma zaten hatta olmayın böle hissedenler .bir yorum okudum çocuğum oldu keşke olmasaydı diye içim cız etti .istemeyen anne olmasın zorla anne olunmaz zaten .
- 2 Eylül 2012
- 41.591
- 141.631
Teşekkürler...
Aynen dediğin gibi çocuk sahibi olmanında olmamanında farklı farklı ve haklı sebebleri var kişilere göre değişen.
Önemli olan kimsenin kimseden masalsı,şahane çağdaş vs.. bir hayatı olduğunu vurgulamamak.(!)
Kimileri evli ve çocuklu başarır bir çok şeyi kimileri yalnızken ve özgürken bile poposunu kaldırıp bir işe yaramadan ömür geçirir.
Herşey kişide biter.
Çocuk canavardır ve engeldir denildikçe yazasım geliyor benimde '' iyi bir örnek '' olduğumuza güvenerek
- 21 Aralık 2009
- 25.770
- 28.942
sevgili Olivia,buraya yazan birçok arkadaşımın (hepsinin diyemeyeceğim:)),böyle bir niyetimiz yok ki zaten.sizlere çocuk sevgisi aşılamak bizim ne haddimize,neden bunu görev edinelim?ben bu topiği ilk açıldığı günden beri takip ederim ancak çocuklara ve annelere alttan alta laf vurulunca,hatta cahil,hiçbir sosyal hayatı olmayan kültürsüz varlıklar gibi gösterilince ister istemez yazıyor insanlar..umrunuzda olsun ya da olmasın bu şekilde söylemler devam ettikçe bizler de yazmaya devam edeceğiz.bunu anlamanız lazım.sayfalardır bu anlatılıyor size zaten.
Son düzenleme:
- 11 Kasım 2012
- 202
- 0
- 11 Kasım 2012
- 202
- 0
- 15 Ekim 2010
- 16.931
- 12.191
Ben kaçırmış olabilirim, hangi bir kaç anne size o duyguyu aşılamaya çalıştı? Zira yazılanlar, "Hadi gelin olivaya da aşılayalım şu duyguyu" dan ziyade, "çocuk sahibi insanlar ya da olmak isteyenler, sizlerin yansıttığı gibi, fotosentez yapan birer canlıdan ibaret değildir" i anlatmaya çalışıyor...
Son sayfada gördüklerin, burcunun sorduğu bu soruya cevaben yazılmıştır...
Son düzenleyen: Moderatör:
