Anneyim ben,umut doluyum.Küllerimden doğmuş gibiyim.Yorgun ama her daim güçlüyüm.Çünkü ben minik bir meleğin kahramanıyım.Onun eli ayağıyım .Hayata tutunduğu,bıraktığında korkuyla yeniden sarıldığı sapasağlam bir dalım.
Anneyim ben,minik bir canın yaralarını onaran bir merhemim.
Ufacık bir öpücükle,dokunuşla iyileşenim,iyileştirenim.
Sınırsız sevgiyle doluyum,bir gülüşe dünyalar benim olur.Bir damla gözyaşındaysa boğulabilirim.
Hiç olmadığım kadar becerikli,hiç olmadığım kadar enerjik,hiç olmadığım kadar sabırlıyım.
Önceliklerim yok artık.Varım yoğum bir melek.
Bana verilmiş en büyük görev,en büyük imtihan o meleğe sahip çıkmak.
Allah'ın bu mucizesini yaşatmak,koruyup kollamak benim görevim.
Her şeyden önce anneyim ben,varlığımla can bulan bir cana canımı verebilecek fedakarlığa sahibim.
Yüreğimde herkese,herşeye yetecek kadar sevgi ve merhamet var .Şefkattır diğer adım.
Anneyim ben geleceğin sorumlusu,yarınların umut yüklü gemisiyim.
Hergün çokça şükreder,ömrümde etmediğim kadar dualar ederim.
Başlı başına bir dünyayım,herşeyim.Çünkü anneyim ben..
Allah'ım ne kadar da şanslı biriyim .Bu güzel lütfa sahip olduğum için tekrar şükrederim.
Anneyim ben,tamda annemi anladığım yerdeyim.