Ben sana senin içinde annelik yok demedim..Sen anlamak istediğin gibi anladın...Her yazdığımı canının istediği gibi ,anlamak istediğin gibi anlama artık bence...Arkadaşlarım içinde anne olmayı istemeyen,çocuk düşünmeyen bir sürü insan varken ve onlarla böyle gereksiz sürtüşmeler yaşamamışken,herkes herkese saygı duyuyorken benim bu konuda insanları yargılamadığımı bilen iyi biliyor....Bir konuda sert çıkarım anne olanları küçümseyici konuşmalar olursa sessiz kalmam,hakedene hakettiğini söylerim..Saygı çerçevesinde olunursa kimse kimseyi incitmeden düşüncesini söylerse sorun yaşanmaz..Böylesine önyargılı,sabit fikirli olduğun için,kinci olduğun için acıdım sana cidden..Evet bunları diyorum çünkü inat ediyorsun ...Acıdım diyorum çünkü benim söylemediğim,düşünmediğim şeyleri sanki söylemişim gibi bir hava yaratıp sonra da inanıyorsun......Hayır demedim diyorum.Yok illaki dedin diyorsun.....Ne diyeyim...Farzetki de seninle uzak yakın alakası olmayan sitemleri bile üzerine alınıp benimle ilgili saçma bir konu açmıştın hani...
Mutlu olmanı dilerim.... 
Merhaba, sizin didişmenize olay mahallinde sıcağı sıcağına denk gelmiştim :) Bende yazdıklarınızda saygısızca bir tavır görmemiştim, fakat burada neticede insanlar kendilerini harflerle,noktalama işaretleriyle bir yere kadar ifade edebiliyor. Ya da edemiyor.
Bence bu kadar üzerinde durmayın derim...Neticede o konu okunduğunda dışardan bir göz bu yanlış anlaşılmayı çok rahat ayırt edebiliyor.
Aman yarabbim!
Ara ara uğruyorum bu "sadece fikirlerimizi anlatmak ve paylaşmak" istediğimiz topiğe ama her seferinde bir bakıyorum birileri yine anlayamamış bizi.
İnsanlar pat diye özelimize tecavüz edip "kısır mısın?" diye sorduklarında, biri "bu dünyada sadece anne olmayanlar yalnızdır" deyip, bizi direk aciz, yalnız, mutsuz insanlar durumuna soktuğunda veya "allah size annelik duygusu" vermemiş diyerek bir eksiğimiz varmış ya da vizdansızmışız gibi gösterirken saygısızlık olmuyor ama biz kendimizce içinde sadece kendi gerçekliğimiz barındıran cümleler kurunca aman da efendim anneye, çocuğa saygısızlıkmış..
Bu çifte standartı uygulayabilmenin gücünü toplumun çoğunluğunun bizim gibi düşünmemesinden alıyorsanız vizyonunuzu biraz geliştirmenizi öneririm. Hayata biraz daha geniş açılardan bakın. Keşke hepiniz ema gibi bir anne olabilseniz, biraz bakış açısı kazanabilseniz.
Boşuna konuştum yine bence laf anlatmamız imkansız :)
Kusura bakmayın arkadaşlar merhaba demeden daldım, artık sıkıldım insanların bu tavrından,
endulus, olivia, ema, yorgun savaşçı nasılsınız, umarım her şey ve hayat yolundadır hepiniz için.
Ben de pek uğrayamıyorum buralara, kk yı bıraktım artık bloğumla ilgileniyorum, hobilerime yoğunlaştım uzun süredir hayal ettiğim gibi, artık satış da yapıyorum kısaca çok mutluyum..Yaz geliyor her yer renklenmeye başladı, fotoğraf makinem boynumda gezeceğim yerlerin hayalini kurmaya başladım bile, tabi önce şu diyet belasından kurtulabilirsem 
Kendinize iyi bakın :)
Ne güzel demişsiniz. Güya bize "anne duygusundan yoksun" muamelesi yaparlar.
Gelgelelim; o kadar çocuğuna iyi eğitim (okul anlamında demiyorum) veremeyen, sürekli tartaklayan, mutsuz aile ortamında bilinçsizce yetiştiren hatta daha da ötesi; evlatlarını yuvaya bırakanlar,sokağa atanlar "kutsal duygu(!)" ya sahipler....
Ne de olsa anne olmak istediler(!) ve doğurdular(!)...
Doğurmakla annelik olmuyor bunun muhakemesini yapamıyor bu beyinler.Ama bizim gibi bilinçli,ne istediğini-ya da istemediğini bilen insanlar "duygu yoksunu bir aciz" olup çıkıveriyor onların deyimiyle.
Toplum olarak asıl aciz olan beyinlerimiz; düşünemiyorlar,sorgulayamıyorlar,anlayamıyorlar, bilemiyorlar.Bilmediklerini de bilmiyorlar.
Bu arada fotoğraf mı dediniz...
Bende prof. olarak uğraşıyorum...
Merhaba hanımlar. İş güçten uğrayamadım ne zamandır. Valla insan içine karışınca ( bayadır işsizdim çünkü hehe :))
çocuklu aileleri hele o zamane şımarık çocukları gördükçe iyice soğudum çocuktan 
Ayy annelerine neler çektiriyorlar. Hee kıskanmıyor da değilim aslında o bebeleri. Biz annemizin bir bakışıyla susardık, istediğimizi aldırmak için nereye sen o kadar yaygara kopartıyorsun, anne bir kere hayır dedim mi sıkıyorsa ikilet :) Önceden hani belki bir tane yapabilirim belki kafama taş düşerse diyorum ama şimdi anaaam 30umdan sonra valla çocuk kapsiri, çilesi hele sesi hiç çekemem...
Olivia bence böcükler seni görünce poz vermeli. Daha da güzel kareler yakalayasın diye hehe :)
Valla ne yalan söyleyim; kendi çevremizde çocuklu arkadaşlarımızla birlikte zaman geçirdikten sonra kendimi eve atar atmaz derin bir "oh" çekiyorum.
Sürekli mızıldanmalar,ağlamalar,huysuzluklar,yaramazlıklar,sürekli bir gürültü patırtı...Valla benim öyle ortamda resmen başım ağrıyor,kafam bile kaldırmıyor...
Brsnz, ne diyorsun, eskiden bizi gören varmiydi acaba? (Zeki Müren`de bizi görecekmi?).
Cocukduk iste kendi halimizde yasitlariyla disarida oynayan kimseye yük olmadan büyüyen cocuklardik.
Simdi bu zamanda cocuklari rahat disariya birakamiyorsunki, mecbur evdeler veya okuldalar zavallilar....
Hepsinin canlari SIKILIYOR, ne yapacaklarini bilmiyorlar ve anneye babaya yükleniyorlar....
Eskiden kendi süt dislerimi kendim ceker, düstügüm zamanda dirseklerimin yarasinin pansumanini kendim yapardim, hatta sunu bile hatirliyorum yengem bende canli canli sicak bir igneyle kulaklarimi delmisti....
Hayat o zamanlarda biraz dahami kolaydi ne??? Yoksa bizler o zamanin cocuklari dahami güclüydük??? Yoksa artik bu zamanda sartlar öyle zorlastiki, artik cocuklarda kücük yasta stresemi girdiler bilemiyorum...
Söylediklerinde çok haklısın olivia. Hayat idamesi biz yetişkinler için ne kadar gün geçtikçe zorlaşıyorsa çocuklarında aynı orantıda zorlaştığını düşünüyorum. Yani çocuk yetiştirmekte zor, çocuklar için büyümeside zor...
Önceden yine bir site ortamında ya da bahçe ortamında çocuklar oynayabiliyor,çocukluğunu yaşayabiliyorlardı. Zaten tüm gün çocuk enerjisini dışarda attığından dolayı evde daha stabil olabiliyordu. (Sanki bende çok büyükmüşüm,yaşımı başımı almış,gün görmüşler gibi konuşuyorum
Neyse,tahmin diyelim...)
Şimdi ise binadan bahçe bulunmadığı gibi;bulunsa bile ne çevreye,insanlara güvenildiğinden ne de küçücük yaşta çocuklar dersaneye gitmekten enerjilerini atacak yer bulamıyorlar.
Çocuklar artık internet çocuğu;bir click ile dünyayı tanıyorlar. Bizler öylemiydik...Dünyayı sadece karşı komşumuz Kadriye teyzenin sümükleri akan oğlu Ali, yan bloktaki Ayşe teyzenin kızı Aliye'den oluştuğunu zannediyorduk...
Haliyle çocuklar cin gibi artık.
Artık aileler yetişemiyor çocuklara...
Hepsi çocuklu şöyle çay kahveleri alıp bir sohbet edelim diyorum her zaman olmasa da bir yerde çocuk engel, hadi bir çılgınlık baş başa bir kaçamak yapalım diyorum imkanı yok. E bir de kendini pek yetiştirememiş biriyse konular aynı eksende dönüp duruyor, sohbetimiz çok güzel uysa bile pratikte bir şeyler yapamıyoruz rahatça. 
