Çocuk konusunda pişman olur muyum?

Filtre Kahve · 1 Kasım 2023

Öncelikle çok geçmiş olsun kaybınızla ilgili olarak.

Yaşınızla ilgili tespitiniz haricinde her şeyin gayet farkındasınız. Maddi, manevi, ülke durumu, savaşlar vs. Önce şu hormonel dengeniz bir düzelsin sonrasında kendinize sorun bir çocuk daha doğurmalı mıyım diye. Artıları ve eksileri yazın bir yere. İhtiyacınız olanın iş mi çocuk mu olduğunu hislerinize bırakın.

Yinede fikir beyan etmem gerekirse kariyerinize odaklanın, hem psikolojik olarak iyice toparlanmış ve güçlü hissedersiniz kendinizi. Ekonomik olarak biraz birikim yapmış olursunuz 35-36 yaşında tüp bebekle mi nasıl olacaksa hayırlısıyla olur çok geç değil.

tavsankulak_17 · 1 Kasım 2023

uranus35 .!.:
Merhaba kızlar,
Ben 29 yaşındayım. 21 yaşında evlendim. Severek evlendik eşimle hala çok mutluyuz bir sorunumuz yok çok şükür. İkimizde üni mezunuyuz. Mesleğim var ama şimdiye kadar hep özel sektörde düzensiz işlerde çalıştım.
Evlendikten sonra ilk iki sene çocuk istememiştik, hayatımızı yaşadık, güzel geçti hep balayı gibi. Sonra çocuk istedik ve asıl olay ordan sonra başladı.
3 sene çocuğumuz olmadı. (Sebepsiz kısırlık testlerimiz temizdi) Doktorlar, tedaviler tabiri caizse kapı kapı çare aradık en son üfürükçüye bile gittiğimi hatırlıyorum çaresizlikten :)
o senelerde sadece çocuk odaklı yaşadım tek derdim hamile kalmaktı hep depresiftim. Halbuki gençliğimin tam güzel zamanlarıydı, Heba ettim. Sonunda tüp bebekle hamile kaldım çok şükür dünyalar tatlısı bi kızımız oldu. Hem hamilelik hem büyütme süreçleri çok güzel geçti.
İlk çocuktan sonra hiç korunmadık ikinciyi hemen istedik ben kalabalık ailem olsun istemiştim hep. 2.5 sene olmadı, geçen ay hamile kalmışım hem de ikizlere.
çok sevindim ne güzel üç çocuk olacak kalabalık olacağız artık çocuk defterini de kapatır kariyerime odaklanırım diye düşünmüştüm. Çünkü 2.5 senedir çocuk bakıyor olmak kariyerimde ilerlemiyor olmak beni içten içe huzursuz ediyordu. 6 sene üni okudum boşa gitti evde çocukla evcilik oynuyorum diye hayatı sorguluyodm bi ara.
Neyse hamileliğim malesef devam etmedi kalp atışı yoktu vs. Bugün kürtaj oldum. Kürtaj masasında yine hayatı sorguladım. Ve bu konuda fikrinizi almak istiyorum:
Tekrar bu çocuk olayları artık gözümde büyümeye başladı. Hamile kalmam zaten zor, tüp bebek fiyatları olmuş 100 bin, tedaviyi kaldıracak psikolojim yok, hamile kalsam kalp atışı var mı sağlıklı gebelik mi vs hep bi zor süreç. Kalabalık aile olma hayaline veda edip, çocuk olayını rafa kaldırıp kpss çalışıp atanıp hep hayalini kurduğum öğretmenlik mesleğimi mi yapmalıyım?
Yoksa tüm zorluklarına rağmen hem ikinci çocuk hem de bikaç sene gecikmeli de olsa atanma olayını birlikte mi götürmeliyim?

Normalde hep kalbinin sesini dinleyen biriyim ama yaşadığımız dünya, savaşlar, ekonomik şartlar (malesef artık bir maaş asla yetmiyor iki kişi çalışmalı) bunları düşününce böyle bi ortama ikinci çocuğu getiripte napcam diyorum.

Fikriniz nedir kızlar? Tek Çocukla kalma kararından ilerde pişman olur muyum sizce? 30 yaşıma aylar kaldı dönüm noktası gibi bi yerdeyim artık kafamda bişeyleri netleştirmem gerekiyor gibi hissediyorum fikirlerinize, tecrübelerinize ihtiyacım var

Kendinizde bakacak gücü bulabiliyorsanız, gerçekten bunu çok istiyorsanız ve tekrar yaşayabileceğiniz olumsuzlukları atlatabileceğinize inanıyorsanız bence yapın. Bu eşinizle birlikte vermeniz gereken bir karar. Yani bunu önceden beridir çok istediyseniz ve içinizde kalacaksa ve de bakıp da ilgilenebilecek gücü kendinizde buluyorsanız deneyin. Ama yok kendimi o kadar hazır hissetmiyorum, ilgilenmem, geçinmek zor olacak,işimde yükselmek benim için daha önemli diyorsanız da vazgeçebilirsiniz. Biz ne desek de önemli olan sizin ne hissedip, ne düşündüğünüz ve de neyi daha çok istediğiniz.

Kibariyenin Annesi · 1 Kasım 2023

bence sal olursa olur kafasına gir

bir tane var işte şükret büyüt

enteldantell · 1 Kasım 2023

çocuk kararı başkasına göre verilmez.
bakacak olan sensin,kendini yeterli görüyorsan doğuracaksın
hazır değilsen yapma,çocuğa da kendine de zarar .
ama sanırım hiç kimse tam kendini hazır hissedip de çocuk yapmıyor orası da ayrı mesele . :KK76:

Began · 1 Kasım 2023

uranus35 .!.:
Merhaba kızlar,
Ben 29 yaşındayım. 21 yaşında evlendim. Severek evlendik eşimle hala çok mutluyuz bir sorunumuz yok çok şükür. İkimizde üni mezunuyuz. Mesleğim var ama şimdiye kadar hep özel sektörde düzensiz işlerde çalıştım.
Evlendikten sonra ilk iki sene çocuk istememiştik, hayatımızı yaşadık, güzel geçti hep balayı gibi. Sonra çocuk istedik ve asıl olay ordan sonra başladı.
3 sene çocuğumuz olmadı. (Sebepsiz kısırlık testlerimiz temizdi) Doktorlar, tedaviler tabiri caizse kapı kapı çare aradık en son üfürükçüye bile gittiğimi hatırlıyorum çaresizlikten :)
o senelerde sadece çocuk odaklı yaşadım tek derdim hamile kalmaktı hep depresiftim. Halbuki gençliğimin tam güzel zamanlarıydı, Heba ettim. Sonunda tüp bebekle hamile kaldım çok şükür dünyalar tatlısı bi kızımız oldu. Hem hamilelik hem büyütme süreçleri çok güzel geçti.
İlk çocuktan sonra hiç korunmadık ikinciyi hemen istedik ben kalabalık ailem olsun istemiştim hep. 2.5 sene olmadı, geçen ay hamile kalmışım hem de ikizlere.
çok sevindim ne güzel üç çocuk olacak kalabalık olacağız artık çocuk defterini de kapatır kariyerime odaklanırım diye düşünmüştüm. Çünkü 2.5 senedir çocuk bakıyor olmak kariyerimde ilerlemiyor olmak beni içten içe huzursuz ediyordu. 6 sene üni okudum boşa gitti evde çocukla evcilik oynuyorum diye hayatı sorguluyodm bi ara.
Neyse hamileliğim malesef devam etmedi kalp atışı yoktu vs. Bugün kürtaj oldum. Kürtaj masasında yine hayatı sorguladım. Ve bu konuda fikrinizi almak istiyorum:
Tekrar bu çocuk olayları artık gözümde büyümeye başladı. Hamile kalmam zaten zor, tüp bebek fiyatları olmuş 100 bin, tedaviyi kaldıracak psikolojim yok, hamile kalsam kalp atışı var mı sağlıklı gebelik mi vs hep bi zor süreç. Kalabalık aile olma hayaline veda edip, çocuk olayını rafa kaldırıp kpss çalışıp atanıp hep hayalini kurduğum öğretmenlik mesleğimi mi yapmalıyım?
Yoksa tüm zorluklarına rağmen hem ikinci çocuk hem de bikaç sene gecikmeli de olsa atanma olayını birlikte mi götürmeliyim?

Normalde hep kalbinin sesini dinleyen biriyim ama yaşadığımız dünya, savaşlar, ekonomik şartlar (malesef artık bir maaş asla yetmiyor iki kişi çalışmalı) bunları düşününce böyle bi ortama ikinci çocuğu getiripte napcam diyorum.

Fikriniz nedir kızlar? Tek Çocukla kalma kararından ilerde pişman olur muyum sizce? 30 yaşıma aylar kaldı dönüm noktası gibi bi yerdeyim artık kafamda bişeyleri netleştirmem gerekiyor gibi hissediyorum fikirlerinize, tecrübelerinize ihtiyacım var

Şu kadarını söyleyeyim 3 çocukla üniversite okuyup atandım.

Dilara55333 · 1 Kasım 2023

uranus35 .!.:
Eşimle ben gidince hayatta yalnız kalmasın bi kardeşi olsun düşüncesi de hep aklımda ama bi yandan şartlar of off. Kararsızlık. Bir de dediğiniz gibi şu an hep benimle oynamak istiyor kardeşi olsun onla oynasın beni bi salsın da istiyorum aslında

Bende akışına bırak hayatına devam et ama korunma olursa olur olmazsa nasip zaten yasin 29 ikinci çocuğumu 32 de doğrdm sayılır o nedenle o yaşlara gelince tekrar düşünürsün ne yapmak istediğini

MilkyMuffin · 1 Kasım 2023

Çocuk büyütürken akıl sağlığını korumak büyük marifet. Birden çok çocuğu olanları ve bunu düşünenleri ayakta alkışlıyorum

succulentaski · 1 Kasım 2023

Çalışmaya başlamadan 2. Çocuğu düşünmeyin derim. Çok elzem değil bence pişman olacağınızı da sanmıyorum ama ileride isterseniz yaşınız daha genç.

darkmore · 1 Kasım 2023

Bu çok kişisel bir konu ama. 39 yaşındayım,tek çocuğum var. İkinciyi düşünmedim asla. Kendim de tek çocuğum,hiç kardeşe gereksinim duymadım,çok şükür mutşu bir bireyim. Neden illa herkes kardeşe ihtiyaç duyar diye düşünülüyor anlayamıyorum.

sedagaziantep27 · 1 Kasım 2023

Başınız sağolsun ve geçmiş olsun şuan 1 çocuğunuz var akışına bırakın toparlanin 2. Çocuk eğer kismette varsa zaten olabilir. Strese gerek yok . Şuan için eğer kariyer çalışma vb. Yapacaksanız kafanızı da bi dinleyip dağıtmış olursunuz.

hindistancevizli · 1 Kasım 2023

uranus35 .!.:
Merhaba kızlar,
Ben 29 yaşındayım. 21 yaşında evlendim. Severek evlendik eşimle hala çok mutluyuz bir sorunumuz yok çok şükür. İkimizde üni mezunuyuz. Mesleğim var ama şimdiye kadar hep özel sektörde düzensiz işlerde çalıştım.
Evlendikten sonra ilk iki sene çocuk istememiştik, hayatımızı yaşadık, güzel geçti hep balayı gibi. Sonra çocuk istedik ve asıl olay ordan sonra başladı.
3 sene çocuğumuz olmadı. (Sebepsiz kısırlık testlerimiz temizdi) Doktorlar, tedaviler tabiri caizse kapı kapı çare aradık en son üfürükçüye bile gittiğimi hatırlıyorum çaresizlikten :)
o senelerde sadece çocuk odaklı yaşadım tek derdim hamile kalmaktı hep depresiftim. Halbuki gençliğimin tam güzel zamanlarıydı, Heba ettim. Sonunda tüp bebekle hamile kaldım çok şükür dünyalar tatlısı bi kızımız oldu. Hem hamilelik hem büyütme süreçleri çok güzel geçti.
İlk çocuktan sonra hiç korunmadık ikinciyi hemen istedik ben kalabalık ailem olsun istemiştim hep. 2.5 sene olmadı, geçen ay hamile kalmışım hem de ikizlere.
çok sevindim ne güzel üç çocuk olacak kalabalık olacağız artık çocuk defterini de kapatır kariyerime odaklanırım diye düşünmüştüm. Çünkü 2.5 senedir çocuk bakıyor olmak kariyerimde ilerlemiyor olmak beni içten içe huzursuz ediyordu. 6 sene üni okudum boşa gitti evde çocukla evcilik oynuyorum diye hayatı sorguluyodm bi ara.
Neyse hamileliğim malesef devam etmedi kalp atışı yoktu vs. Bugün kürtaj oldum. Kürtaj masasında yine hayatı sorguladım. Ve bu konuda fikrinizi almak istiyorum:
Tekrar bu çocuk olayları artık gözümde büyümeye başladı. Hamile kalmam zaten zor, tüp bebek fiyatları olmuş 100 bin, tedaviyi kaldıracak psikolojim yok, hamile kalsam kalp atışı var mı sağlıklı gebelik mi vs hep bi zor süreç. Kalabalık aile olma hayaline veda edip, çocuk olayını rafa kaldırıp kpss çalışıp atanıp hep hayalini kurduğum öğretmenlik mesleğimi mi yapmalıyım?
Yoksa tüm zorluklarına rağmen hem ikinci çocuk hem de bikaç sene gecikmeli de olsa atanma olayını birlikte mi götürmeliyim?

Normalde hep kalbinin sesini dinleyen biriyim ama yaşadığımız dünya, savaşlar, ekonomik şartlar (malesef artık bir maaş asla yetmiyor iki kişi çalışmalı) bunları düşününce böyle bi ortama ikinci çocuğu getiripte napcam diyorum.

Fikriniz nedir kızlar? Tek Çocukla kalma kararından ilerde pişman olur muyum sizce? 30 yaşıma aylar kaldı dönüm noktası gibi bi yerdeyim artık kafamda bişeyleri netleştirmem gerekiyor gibi hissediyorum fikirlerinize, tecrübelerinize ihtiyacım var

Merhabalar.
Yaş olarak daha tecrübeli arkadaşlar vardır ama benimde 2 buçuk yaşında kızım var, başka çocuk eşim çok istese bile inşallah düşünmüyorum.
Asla olmasın asla istemem şöyle böyle diye büyük konuşmuyorum.
Tedbir bizden takdir Allahtan.
Ablamda üniversitede hoca, ayrıca bir yandan da kitap yazıyor, doktora tezi kitap oluyor. Oda benle aynı zamanda çocuk yaptı, peşine de 2. Yi yaptı bile isteye yaşı 36. Geç evlendi.
Herkes üstümde baskı kuruyor ablamın bu durumda bile 2. Yapmasının nedeni ben ölünce kardeşi olsun el ele olsunlar istemesi. Ben de istiyorum ama maddi durumum şu an 2 bebeğe bakacak kadar değil. Sizinde olacağını sanmam. Şu zamanda her şey o kadar pahalı ki. Sadece maddiyatla da alakalı değil çalışacaksınız 2 çocuğa kim bakacak.
Ben annem ya da kv bakmasına karşıyım. Bakıcıya da güven mi olur milletin kendi öz ailesi torunlarına neler yapıyor bakıcı sizin gibi bakamaz.
Yardımsız 2 çocuk hayal gibi artık.
Maddi ve manevi psikolojimiz 2 çocuğa da yetecek mi diye çok düşünmek lazım.
Ben çok ayrıntılı düşünüyorum.
Doğan rızkıyla gelir lafına da pek inanmıyorum.
Çünkü her doğan rızkıyla gelseydi bebekler açlıktan sütsüzlükten soğuktan ölmezdi.
Ben de inşallah başka çocuk düşünmeyen 1 evlat annesiyim. Allahım hiç çocuğu olmayanlara versin. 1 çocuktan fazlası şu zaman için çok büyük bir sıkıntı… çok üzülerek söylüyorum.
Bunlar benim fikirlerim

samm84 · 1 Kasım 2023

uranus35 .!.:
Merhaba kızlar,
Ben 29 yaşındayım. 21 yaşında evlendim. Severek evlendik eşimle hala çok mutluyuz bir sorunumuz yok çok şükür. İkimizde üni mezunuyuz. Mesleğim var ama şimdiye kadar hep özel sektörde düzensiz işlerde çalıştım.
Evlendikten sonra ilk iki sene çocuk istememiştik, hayatımızı yaşadık, güzel geçti hep balayı gibi. Sonra çocuk istedik ve asıl olay ordan sonra başladı.
3 sene çocuğumuz olmadı. (Sebepsiz kısırlık testlerimiz temizdi) Doktorlar, tedaviler tabiri caizse kapı kapı çare aradık en son üfürükçüye bile gittiğimi hatırlıyorum çaresizlikten :)
o senelerde sadece çocuk odaklı yaşadım tek derdim hamile kalmaktı hep depresiftim. Halbuki gençliğimin tam güzel zamanlarıydı, Heba ettim. Sonunda tüp bebekle hamile kaldım çok şükür dünyalar tatlısı bi kızımız oldu. Hem hamilelik hem büyütme süreçleri çok güzel geçti.
İlk çocuktan sonra hiç korunmadık ikinciyi hemen istedik ben kalabalık ailem olsun istemiştim hep. 2.5 sene olmadı, geçen ay hamile kalmışım hem de ikizlere.
çok sevindim ne güzel üç çocuk olacak kalabalık olacağız artık çocuk defterini de kapatır kariyerime odaklanırım diye düşünmüştüm. Çünkü 2.5 senedir çocuk bakıyor olmak kariyerimde ilerlemiyor olmak beni içten içe huzursuz ediyordu. 6 sene üni okudum boşa gitti evde çocukla evcilik oynuyorum diye hayatı sorguluyodm bi ara.
Neyse hamileliğim malesef devam etmedi kalp atışı yoktu vs. Bugün kürtaj oldum. Kürtaj masasında yine hayatı sorguladım. Ve bu konuda fikrinizi almak istiyorum:
Tekrar bu çocuk olayları artık gözümde büyümeye başladı. Hamile kalmam zaten zor, tüp bebek fiyatları olmuş 100 bin, tedaviyi kaldıracak psikolojim yok, hamile kalsam kalp atışı var mı sağlıklı gebelik mi vs hep bi zor süreç. Kalabalık aile olma hayaline veda edip, çocuk olayını rafa kaldırıp kpss çalışıp atanıp hep hayalini kurduğum öğretmenlik mesleğimi mi yapmalıyım?
Yoksa tüm zorluklarına rağmen hem ikinci çocuk hem de bikaç sene gecikmeli de olsa atanma olayını birlikte mi götürmeliyim?

Normalde hep kalbinin sesini dinleyen biriyim ama yaşadığımız dünya, savaşlar, ekonomik şartlar (malesef artık bir maaş asla yetmiyor iki kişi çalışmalı) bunları düşününce böyle bi ortama ikinci çocuğu getiripte napcam diyorum.

Fikriniz nedir kızlar? Tek Çocukla kalma kararından ilerde pişman olur muyum sizce? 30 yaşıma aylar kaldı dönüm noktası gibi bi yerdeyim artık kafamda bişeyleri netleştirmem gerekiyor gibi hissediyorum fikirlerinize, tecrübelerinize ihtiyacım var

Niye dönüm noktası olsun? Oturun sınava çalışın. Bebek isteğiniz varsa korunmayin. Zihniniz rahat oldu mu hamile de kalırsınız. Ben oglumu 35 yaşımda doğurdum. Yani kpss'ye çalışın, atanmaya bakın. Belki Allah iki mutluluğu bir arada yaşatır...

Oscarcollerde · 1 Kasım 2023

uranus35 .!.:
Merhaba kızlar,
Ben 29 yaşındayım. 21 yaşında evlendim. Severek evlendik eşimle hala çok mutluyuz bir sorunumuz yok çok şükür. İkimizde üni mezunuyuz. Mesleğim var ama şimdiye kadar hep özel sektörde düzensiz işlerde çalıştım.
Evlendikten sonra ilk iki sene çocuk istememiştik, hayatımızı yaşadık, güzel geçti hep balayı gibi. Sonra çocuk istedik ve asıl olay ordan sonra başladı.
3 sene çocuğumuz olmadı. (Sebepsiz kısırlık testlerimiz temizdi) Doktorlar, tedaviler tabiri caizse kapı kapı çare aradık en son üfürükçüye bile gittiğimi hatırlıyorum çaresizlikten :)
o senelerde sadece çocuk odaklı yaşadım tek derdim hamile kalmaktı hep depresiftim. Halbuki gençliğimin tam güzel zamanlarıydı, Heba ettim. Sonunda tüp bebekle hamile kaldım çok şükür dünyalar tatlısı bi kızımız oldu. Hem hamilelik hem büyütme süreçleri çok güzel geçti.
İlk çocuktan sonra hiç korunmadık ikinciyi hemen istedik ben kalabalık ailem olsun istemiştim hep. 2.5 sene olmadı, geçen ay hamile kalmışım hem de ikizlere.
çok sevindim ne güzel üç çocuk olacak kalabalık olacağız artık çocuk defterini de kapatır kariyerime odaklanırım diye düşünmüştüm. Çünkü 2.5 senedir çocuk bakıyor olmak kariyerimde ilerlemiyor olmak beni içten içe huzursuz ediyordu. 6 sene üni okudum boşa gitti evde çocukla evcilik oynuyorum diye hayatı sorguluyodm bi ara.
Neyse hamileliğim malesef devam etmedi kalp atışı yoktu vs. Bugün kürtaj oldum. Kürtaj masasında yine hayatı sorguladım. Ve bu konuda fikrinizi almak istiyorum:
Tekrar bu çocuk olayları artık gözümde büyümeye başladı. Hamile kalmam zaten zor, tüp bebek fiyatları olmuş 100 bin, tedaviyi kaldıracak psikolojim yok, hamile kalsam kalp atışı var mı sağlıklı gebelik mi vs hep bi zor süreç. Kalabalık aile olma hayaline veda edip, çocuk olayını rafa kaldırıp kpss çalışıp atanıp hep hayalini kurduğum öğretmenlik mesleğimi mi yapmalıyım?
Yoksa tüm zorluklarına rağmen hem ikinci çocuk hem de bikaç sene gecikmeli de olsa atanma olayını birlikte mi götürmeliyim?

Normalde hep kalbinin sesini dinleyen biriyim ama yaşadığımız dünya, savaşlar, ekonomik şartlar (malesef artık bir maaş asla yetmiyor iki kişi çalışmalı) bunları düşününce böyle bi ortama ikinci çocuğu getiripte napcam diyorum.

Fikriniz nedir kızlar? Tek Çocukla kalma kararından ilerde pişman olur muyum sizce? 30 yaşıma aylar kaldı dönüm noktası gibi bi yerdeyim artık kafamda bişeyleri netleştirmem gerekiyor gibi hissediyorum fikirlerinize, tecrübelerinize ihtiyacım var

Tek çocukla yola devam etme kararı mükemmel
Hiç bi eksiklik olmaz merak etme
Hiç üremek zorunda değiliz
Bitanesi sağlıklıysa şükrünü yap yoluna bak

Mavi_gokyuzu · 1 Kasım 2023

uranus35 .!.:
Normalde hep kalbinin sesini dinleyen biriyim ama yaşadığımız dünya, savaşlar, ekonomik şartlar (malesef artık bir maaş asla yetmiyor iki kişi çalışmalı) bunları düşününce böyle bi ortama ikinci çocuğu getiripte napcam diyorum.

Ben bu sebepten bile hiç çocuk istemiyorum. 2. Çocuğu asla düşünemezdim.

uranus35 · 1 Kasım 2023

Çok teşekkür ederim kızlar gerçekten çok aklı selim cevaplar okudum. Tabiki de son kararı vermek bana kalmış ama bu konuda fikirlerinizi merak etmiştim. Bi arkadaşın dediği gibi dönüm noktası olarak düşünmeyip akışına bırakmak en iyisi sanırım. Ama önceliğim kariyer olacak buna tamamen emin oldum. Ben durumum iyi olsa bile kocamın eline bakan ondan haçlık alan biri olmak istemiyorum. Kendi işim kendi maaşım olsun istiyorum çünkü ben böyle biriyim ( yanlış anlaşılmasın kocadan para almak tabiki de kötü bişey değil)

uranus35 · 1 Kasım 2023

succulentaski .!.:
Çalışmaya başlamadan 2. Çocuğu düşünmeyin derim. Çok elzem değil bence pişman olacağınızı da sanmıyorum ama ileride isterseniz yaşınız daha genç.

Sizinle Haziran annelerinde beraberdik

siz ikinciyi düşünüyor musunuz ?

succulentaski · 1 Kasım 2023

uranus35 .!.:
Sizinle Haziran annelerinde beraberdik siz ikinciyi düşünüyor musunuz ?

Aaaa evet hatırladım

Ben bayağı kararsızım.
15 gün sonra 35 yaşımı dolduracağım. Yeni iş değiştirdim. Bu iş yerimde 1 -1.5 yılım dolmadan düşünemem. O zaman 36-37 yaşımda doğum yapacak kuvvetim olur mu bilmiyorum.
Otoimmün hastalığım var hatırlar mısınız bilmem son 2 ayım yatakta geçmişti. Yine zor geçerse o zaman 3-4 yaşlarında olacak bebeğime haksızlık etmiş olur muyum?
Yoğun çalışıyoruz iki çocuğa yetecek enerjim var mı bilmiyorum.
Oğlumda bazı sağlık problemleri yaşıyoruz. Çok ciddi değil ama karaciğeri ile ilgili bir problem. Bayağı korktuğumuz bir dönem oldu. Daha ciddi hastalıklardan şüphelenildi falan. Şu anki durumuna şükrediyoruz.
Sağlıklı gebelik sağlıklı doğum sağlıklı çocuk büyütmek imkansızmış gibi geliyor. Ya daha kötü şeyler yaşarsam bir oğluna şükret hayatına bak diyorum kendi kendime.
Ama diğer taraftan ben de kalabalık olmak istiyorum ve deli gibi yenidoğan bebek kokusu özledim

Eşim hiç istemiyor şu an bu saydığım sebeplerden bize bir tane yeter diyor ama öncesinde hep 3 çocuk derdik biz

Siz daha gençsiniz vaktiniz var bence düşünecek zamanınız da var biraz akışa bırakın.

uranus35 · 1 Kasım 2023

succulentaski .!.:
Aaaa evet hatırladım
Ben bayağı kararsızım.
15 gün sonra 35 yaşımı dolduracağım. Yeni iş değiştirdim. Bu iş yerimde 1 -1.5 yılım dolmadan düşünemem. O zaman 36-37 yaşımda doğum yapacak kuvvetim olur mu bilmiyorum.
Otoimmün hastalığım var hatırlar mısınız bilmem son 2 ayım yatakta geçmişti. Yine zor geçerse o zaman 3-4 yaşlarında olacak bebeğime haksızlık etmiş olur muyum?
Yoğun çalışıyoruz iki çocuğa yetecek enerjim var mı bilmiyorum.
Oğlumda bazı sağlık problemleri yaşıyoruz. Çok ciddi değil ama karaciğeri ile ilgili bir problem. Bayağı korktuğumuz bir dönem oldu. Daha ciddi hastalıklardan şüphelenildi falan. Şu anki durumuna şükrediyoruz.
Sağlıklı gebelik sağlıklı doğum sağlıklı çocuk büyütmek imkansızmış gibi geliyor. Ya daha kötü şeyler yaşarsam bir oğluna şükret hayatına bak diyorum kendi kendime.
Ama diğer taraftan ben de kalabalık olmak istiyorum ve deli gibi yenidoğan bebek kokusu özledim
Eşim hiç istemiyor şu an bu saydığım sebeplerden bize bir tane yeter diyor ama öncesinde hep 3 çocuk derdik biz

Siz daha gençsiniz vaktiniz var bence düşünecek zamanınız da var biraz akışa bırakın.

Evet hatırlıyorum ağrılar sızılar içinde her türlü fedakarlığı göstererek kucağınıza aldınız oğluşunuzu üstelik doğduktan sonrada bir anne için endişe hiç bitmiyor malesef. Çok çok geçmiş olsun bu arada. Bi yandan aynı zorlu süreçler insanın gözünde büyüyor bi yandan da dediğiniz gibi bebek kokusu özlemi.. kalabalık aile olma isteği insanı hevese sürüklüyor. Hakkınızda hayırlısı olsun inşallah

Donya · 1 Kasım 2023

Ben kalabalık aile olmayı seçtim. Bu yolda ilerliyorum. Sizin kalbiniz ne diyor? Eğer meslek ağır basıyorsa tabi ki de mesleğinize odaklanın.

succulentaski · 1 Kasım 2023

uranus35 .!.:
Evet hatırlıyorum ağrılar sızılar içinde her türlü fedakarlığı göstererek kucağınıza aldınız oğluşunuzu üstelik doğduktan sonrada bir anne için endişe hiç bitmiyor malesef. Çok çok geçmiş olsun bu arada. Bi yandan aynı zorlu süreçler insanın gözünde büyüyor bi yandan da dediğiniz gibi bebek kokusu özlemi.. kalabalık aile olma isteği insanı hevese sürüklüyor. Hakkınızda hayırlısı olsun inşallah

Sizin için de hayırlısı olsun siz de zor bir süreç yaşamışsınız. Bence biraz toparlamaya çalışın ev ve çocuk psikolojisinden çıkın bakalım.

Çocuk konusunda pişman olur muyum?

💚❤️

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

ENTP

Aktif Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Guru

🦩

Nirvana

Her dedigi cikan Nostradamus-more

Popüler Üye

Aktif Üye

Üye

Ben gurbette değilim. Gurbet benim içimde

Popüler Üye

🎯58

🎯58

Nirvana

🎯58

Popüler Üye

Nirvana

Benzer Konular