- 15 Mayıs 2021
- 7.455
- 24.753
-
- Konu Sahibi Fight4freedom1
- #221
Eş yardım etmez ve umursamaz ise o depresyonun sonu dipsiz bir kuyu. Ben özgürlüğüm elimden gitti diye depresyon yaşamıştım. Kabullenememiştim yeni hayatımı.
Eş yardım etmez ve umursamaz ise o depresyonun sonu dipsiz bir kuyu. Ben özgürlüğüm elimden gitti diye depresyon yaşamıştım. Kabullenememiştim yeni hayatımı.Çocugu istememekle alakalı mı çevrenin depresyona sokması ile alakalı mı. Galıba bunlar oluyormuş
Zaten beni kesin o depresyona sokarlar. Müdehaleler, çok bilmişlikler...Eş yardım etmez ve umursamaz ise o depresyonun sonu dipsiz bir kuyu. Ben özgürlüğüm elimden gitti diye depresyon yaşamıştım. Kabullenememiştim yeni hayatımı.
Aynen öyle. Arkadaşlarım erken evlendi erken çocuk sahibi oldular anlamazdım onları kendim gezer tozardım sorumluluk olmadan ülke içi ülke dışı. 32 de anne oldum hayat görüşüm bile değişti. Daha bencildim çocuktan önce mesela. Şimdilerde önce onun mutluluğu geliyor ama bu durumdan da memnunum gece yanına gidip izliyorum bazen içim mutlulukla huzurla doluyorHaha ay bende hep sıkılırdım, kendim o duruma geldim şimdiElini kaldırsa hemen çekiyorum ayy elini kaldırdı diye. Annelik değişik bir durummuş
MaşallahhAynen öyle. Arkadaşlarım erken evlendi erken çocuk sahibi oldular anlamazdım onları kendim gezer tozardım sorumluluk olmadan ülke içi ülke dışı. 32 de anne oldum hayat görüşüm bile değişti. Daha bencildim çocuktan önce mesela. Şimdilerde önce onun mutluluğu geliyor ama bu durumdan da memnunum gece yanına gidip izliyorum bazen içim mutlulukla huzurla doluyorberaber yaşamayı öğrendik ortak zevkler bile bulduk. Diğer arkadaşları ekiyorum hep en iyi arkadaşım kızım için
Sakın yapmayın o zaman. İnanın yaşamayan bilemez korkunç bir hal o. Ben aklımı kaybediyorum sanmıştım.Zaten beni kesin o depresyona sokarlar. Müdehaleler, çok bilmişlikler...
Yok atabilirsiniz tabikiAstoria müsaitse anlatır neslimizi devam ettirme dürtümüzü ve buna uygun eş arayışımızı. Ben doğru dile getlremiyorum uzman değilim ama konferansta dinlemiştim yıllar önce
Bebek değil ablası 10 a girecekMaşallahhilk zaman ben çok zorlandım ama şimdi çok alıştım. Hatta bir sefer (ilk zamanlarda) markete gidip bebek arabasını reyonda unutmuştum sonra aklıma geldi , Allahtan uzak değildim hemen gidip aldım. Şimdi benim bir parçam o kaç aylık bebeğiniz ?
Evet şimdilerde değişti ama gene de sitede ki konulardan da bildiğimiz gibi çoğu kadın biyolojik saati ilerleyince endişeleniyor konu açıyor ardardaEvrimsel psikolojide vardı böyle bir şey. Freud'un bir sözü var, onu kast ediyorsun herhalde.
"Üreme; insanlar için hayattan memnun olmanın kanıtıdır. İnsanlar hayatlarından memnunsalar üreyerek kendi genlerini sonraki nesillerde devam ettirmek isterler."
Ben Freud'a katılmıyorum aslında, yani şöyle ki Freud'un yaşadığı dönemler olan 19. yüzyıl sonu-20. yüzyılın başlarında kaygılar farklıydı. 20. yüzyılda Avrupa'da nüfus yeterince artmıyordu. I. Dünya Savaşı'nda pek çok erkek çocuk askere gittiği için üreme de durmuştu. Savaş ve ihtilallerden kaynaklı siyasi baskılar ve ekonomik nedenler uluslararası göçlere sebep oldu. Bu dönemlerde üreyip, yaşlı nüfus yerine genç ve çalışan nüfusun yetişerek ülkelerin kalkınmasını sağlamak gerekiyordu. Aslında insanlar genelde hayatlarından memnunlarsa üremez; savaş gibi durumlarda evrimsel olarak soyun tükeneceğini düşünüp çok çocuk yaptıkları malumdur. Şu anda insanlar bir bebeğe bakabilmek için belli bir maddi seviyeye gelmeli, o çocuğa yeterli bakımı sağlayabilmeli. Gerekirse evliliğinin dahi rayına oturmasını beklemeli. Dolayısıyla Freud'un 100 yıl önce söylediği şeyler bence şimdiki duruma uygun değil. Derdimiz neslimizi sürdürmekten ziyade hayatta kalmak çünkü.
Sen eşine söyle hep , ben öyle yaptım ilk zamanlar zoruna gitse de alıştı kv , şimdi benden bişey beklemiyor..Normalde annesı hergun arardı. Evı dıdık dıdık sorardı. Bi gün patladım eşime. Annesını uyardı. Sonuc ne oldu. Annesı bıdaha aramam dedi. Şuan ben haftada bır arıyorum. Ama azaltmak ıstıyorum. Ama acmazsam gene arar. Eşimi arar sorar. Pes etmez takar arar. Önemlı olan eşim haklısınız. Ben bırsey dersem annesı kırılır. Ama esım derse sıkıntı olmaz.
Ayyy darısı başımaBebek değil ablası 10 a girecekbenim gibi kendini çok seven ev içi hayattan nefret eden kadını bile yola getirdi siz de güle güle büyütün
Annesine açık açık sürekli gitgel olunca sıkıldıgımı söyledim. Eşime de annenlere hep gıt, annen beklıyor derim. Ki gidince en fazla 1 saat anneyle sohbet eder. Eşimde sıkılır ki.Sen eşine söyle hep , ben öyle yaptım ilk zamanlar zoruna gitse de alıştı kv , şimdi benden bişey beklemiyor..
Tabiki bırak esin gitsin otursun anasıylaAnnesine açık açık sürekli gitgel olunca sıkıldıgımı söyledim. Eşime de annenlere hep gıt, annen beklıyor derim. Ki gidince en fazla 1 saat anneyle sohbet eder. Eşimde sıkılır ki.
Kararlıyım da benimde 10 15günde en azından eşimle gitmem gerekiyor degil miTabiki bırak esin gitsin otursun anasıylaben tek yolladim sürekli sonradan sıkıldı, şimdi gitse bile bir saat içinde geri dönüyor, emin ol zamanla düzelecek yeterki sen kararlı ol ..
2 haftada 1 iyi, hiç gitmesen olmaz , haksız olursunKararlıyım da benimde 10 15günde en azından eşimle gitmem gerekiyor degil miZaten işe girince böyle dertlerim kalmayacak inşallah. Eşimin iş saatleri çok iyi. Anaogul otururlar
Bu şekilde mutluysanız gerek yok zaten çocuğa . Ben ülkeme iş gücü olsun nüfus artsın vs gibi sebeplerle yapmadım çocuk. Kendi mutluluğum için yaptım 30 lu yaşlara kadarda düşündüm emin olmak için. Kişisel mutluluğumuz çocuk sahibi olmaktan önemli ama biyolojik saat geçince pişman olmasın kimse. Pişman olan yakınlarım oldu arkadaşlarım oldu .doğru karar vermek lazım. Burdaki bazı üyeler gibi ben de 20 lerimde hıh çocukta neymiş ayağıma bağ olur yaşantımı kısıtlar diyordumEşinin ailesi böyle olmasaydı, eşin de ailesi ne derse yapan bir ana kuzusu olmasaydı cocuk yapar mıydın? Eger evetse cevabin, sorun eşin, o oldugu surece cocuk yapman mantikli degil. Yanlis adami secmissin demektir.
Eşim nasil olursa olsun ben cocuk istemiyorum diyorsan cevre baskisi ile yapma.
Ben 38 yasindayim, arada soran oluyor, cocuk istemedigimi soyluyorum. Muhtemelen inanmiyorlardir, cocugu olmuyor soylemiyor diyorlardir, yuzlerinden anlasiliyor kiminin inanmadigi cunku. Ama gercekten istemiyorum. Maddi durumum iyi, hatta cocuk yurt disinda buyusun diye baska ulkeye yerlesebilir, ya da liseyi orada okutabilirim, universiteyi bile beklemek istemem. Bakacak kisi var, olmadi yatili bakici alirim. Ama iste her seye ragmen cocuk istemiyorum, baskasi da baksa, cok iyi egitim de alsa anne olan sensin ve sorumluluk sende. Mecbur kalmaktan korkuyorum sanirim. İnsandan uzak kendime ait bir mulkte hayvanlarla bitkilerle yasamak istiyorum, cocuk olursa sehirden kacamam, iyi bir gelecegi olsun diye tum isteklerimi goz ardi etmem gerekir. Bilmiyorum acaba bi psikologla mi gorussem bu konuyu.
Cocuk isteyenlere imreniyorum. O kadar zorki istememek, ya pisman olursam soyledikleri gibi dusuncesi. Cevreden gelen yansimalar, cocuk olmali diyor, sen diyorsun olmasin. Arada kalmis yanmisiz biz.
Haklısın. Eşime hep ben gıtmek ıstedıgımde söylerım dıyorum. Gene yanıma gelıp annem cagırıyor dıyor. Bende galıba yüzsüzleştim. Annen hep cagırıyor dıyorum2 haftada 1 iyi, hiç gitmesen olmaz , haksız olursun
Hiç kayınvalidem kayınbabam olmadıHaklısın. Eşime hep ben gıtmek ıstedıgımde söylerım dıyorum. Gene yanıma gelıp annem cagırıyor dıyor. Bende galıba yüzsüzleştim. Annen hep cagırıyor dıyorum