- 11 Mayıs 2010
- 4.851
- 5.290
-
- Konu Sahibi Fight4freedom1
- #341
Kesinlikle.Bak sağlıcakla doğur İnan aha da buraya yazıyorum sen diyeceksin biri gelsinde 5 dakka baksın diye kapı gözleyecende gelmeyecekler canı sağolsun yavrular büyüyene kadar mutlaka birine bazen ihtiyaç oluyor düzen oturana kadar illaki zorluyor her güzel şeyin bir zorluğu oluyor o zaman da niye gelmiyoruz yardıma diye yakınacaksınız tecrübeyle sabit mutlulukla büyüt hem kv delerin tek işi siz değilsiniz kendi düzenlerine düşkün Kişiler onlar
Çocuguma aşırı baglanıp sahiplenirler. Bu yüzden haftada en az 3 gün görüşmek isterler. Bu da beni darlar açıkcası. Ve annesi eminim karışırNaçizane çocuktan sonra eşinin ailesiyle de ilişkilerin değişiyor, ailelerle bir bağ kuruluyor, tabi çocuğunu sevip bağırlarına basarlarsa.
Bana artık hiçbir şeyleri batmıyor mesela, ilk evlendiğimde ben de sizin gibi çok şikayetçiydim. Şimdi çocuğumdan ve eşimden başka hiçbirini önemsemiyorum.
Açıkcası gündemdeki şu olaylardan sonra bu dünyaya çocuk getirmek hata gibi geliyor. Evet çok yeni. Ama yaş 30 oldu. Gerçi şuan ne eşimde ne bende çocugun ç si yok.Cocuk istemiyorsaniz, hele de o sorumlulugun altina giremeyecekseniz yapmayin. Buyuk sorumluluk cunku. Cocuk buyudukce sorunlari da buyuyor ustelik.
Ben anne oldugumda 34 yasindaydim. 4 yillik evli idim. Anladigim kadariyla da yeni evlisiniz. Cocuk dusunmek icin erken degil mi hem? Azicik evliliginizi yasayin, gezin tozun.
Şuan 1kez gıdıyorsak onlar daha cok bekleyecekler. Annesi karısır emınım. O potansıyel var.Emin olmadan bebek düsünmeyin kesinlikle. Çok buyük sorumluluk..es ailesime isteksiz 3 kez gudecekseniz çocugunuza da hep karisırlar. Be eğinizi koruyabilecek iseniz düsünün çocuk. En çok ona yazık olur. Daha bebeginiz olur biraz zamana bırakın..velevki bebeğiniz olmadı ve hazır hissediyorsunuz evlat edi irsiniz
Bende böyle bir dünyaya göz göre göre yarınımız tamamen muamma iken cocuk getirmek delilik diye düşünüyorum artık. Onlar için de çok ama çok üzülüyorum...Evleneli 1 sene olacak. Ben 30 eşim 35 yaşında. Bekarken hep planlardım. Evlenince 2 sene sonra çocuk yaparım, ben çalışırım, annesi ya da annem bakar, kreşe veririm diye. Bu arada annesi bakmaya gerçekten istekli. Tabi bunları yıllar öncesinde düşünüyordum. Evlendik. Tek maaşız, ben iş bulamadım, buldugum işlerin saatleri berbat. Eşimdede bende de hem maddiyat açısından hem maneviyat açısından bir çocuğun sorumluluğunu alacak istek yok.Evliliğin ilk başları yumurta dondurma falan düşündüm. Ama şuan onu da istemiyorum.
Çocuk istememe sebeplerim sonrasında pişman olmak, sorumluluğu korkutuyor, eşimle çocuk yüzünden sorun yaşamak istemiyorum.Çocukla boşanmaktan da korkuyorum. Bu sefer hep yüzyüze bakacagız.
1 sene de ailesi yüzünden çok kavga ettik. Ailesi de degil eşim yüzünden. Çünkü ailesine karşı aşırı pasif.Ne hayır diyebiliyor ne birşey.Aile olarak aşırı baglılar. Baglılık degil bagımlılık.Annesinin tek hayatı evlatları.Sürekli ogullarıyla ilgilenir ve ilgi bekler. Kayınbabam hayatta ama o daha rahat, sıkmaz insanı. Çocuk yaparsam eminim haftada bir kez gitmek 3 e çıkacak. Çalışırsam annesi bakmak ister, eşimde annem baksın der. Bu sefer farklı sorunlar olacak. Ve çocuk yaparsam evliliğim bitecek gibi hissediyorum.
Ama aklımda şunlarda var. Erkek kardeşim evli. 2.ci çocugu olacak. 2 senedir evliler. Kız kardeşim evlenecek. O da hemen yapacak. Sanki ben böyle eksik mi olacagım onlardan. Sürekli kardeşimin eşi bana senin eşin çocuk istemiyor diyor. Eşimin arkadaşları eşime çocuk yapın, düşünüyor musunuz diyor, benim arkadaşım en azından 1 tane yap ileride diyor. Ama yapınca evlilikte daha çok sorun yaşayacagız. Annesi eminim herşeye karışacak. Ve eşim pasif agzını açmaz. Ben açarsam kavga çıkar. Hiç yapmayı düşünmüyorum. Ama çevremiz uzaylı gibş bakıyor istemiyoruz deyince
İş arıyorum. Maalesef henüz bulamadım40 yasinda
Dede mi
Oluyosun
kafanda bitirdiysen esinle beraber tabii neden eksik hissedeceksin? Bu bir tercihtir ve yapinca geri donusu yok .. Allah guzel
Hayirli uzun omur versin cocuklarimiza…gelecege dair bi hayalin oluyor.. belli yastan sonra ununu eleyip elegini asiyosun sanki..cocuklarda olmasa
Vakit gecmiyor gibi ama.. dedigim
Gibi cocuk illada sart degil
Omur boyu kendine vakit ayirabilirsin evin hep
Duzenli kalir.. sorumluluk almamis olursun, erken yaslanmazsinbuarada ise girsende zaten hemen hamile
Kalmak istemezsin bence..
Kesinlikle. Ben eşime dıyorum. Çocuk yaparsak ona bırseyler bırakabılecek olalım. Şuan kendımız garanti degılız. Ve çocuk olsa onun için kaygı duyacagız. Gercekten maddıyatı duzeltmeden ıstemıyorum. O zaman da kararım degısırse. Şuan bı istek yok ama.Bende böyle bir dünyaya göz göre göre yarınımız tamamen muamma iken cocuk getirmek delilik diye düşünüyorum artık. Onlar için de çok ama çok üzülüyorum...
O zaman ya bakici tutaxaksin ya da kendin bakacaksin..cocuklar kucukken helede bebekken cokİş arıyorum. Maalesef henüz bulamadım
Çocuk sonrası benı korkutuyor. Ve ben babanneye kesınlıkle baktırmak ıstemıyorum. Benım annem benı dinler. Çocuga şunu verme derım vermez. Ama annesı aman bısey olmaz der verır
İşte ben yüzgöz olmak istemiyorum. Gercu annesı bakamaz pek. Kilolu ve dizleri tutmuyor. Maddıyatım düzelınce istek gelırse düşünürümO zaman ya bakici tutaxaksin ya da kendin bakacaksin..cocuklar kucukken helede bebekken cok
Zor bakimlarini vs birilerine emanet etmek
Ama iste..
O kadar haklısınız ki...Kesinlikle. Ben eşime dıyorum. Çocuk yaparsak ona bırseyler bırakabılecek olalım. Şuan kendımız garanti degılız. Ve çocuk olsa onun için kaygı duyacagız. Gercekten maddıyatı duzeltmeden ıstemıyorum. O zaman da kararım degısırse. Şuan bı istek yok ama.
Evet bazen ben de oyle dusunup cocuklara uzuluyorum.Açıkcası gündemdeki şu olaylardan sonra bu dünyaya çocuk getirmek hata gibi geliyor. Evet çok yeni. Ama yaş 30 oldu. Gerçi şuan ne eşimde ne bende çocugun ç si yok.
Çocuk biraz büyüyünce, iki üç aylık olunca siz isteyeceksiniz zaten, birileri ilgilensin de ben bir duş alayım, markete gideyim, bir işimi yapayım vs gibi. Ben 33 yaşında evlendim, 35’te doğum yaptım. Şimdi 2 yaşında, ve hiç batmıyor kayınvalidemin gelişi ya da bizim gidişimiz. Bıraktığımda da gözüm arkada kalmıyor, kuaföre giderken, alışverişe giderken bırakıyorum çok iyi bakıyor, çok seviyor, oğlum da onu çok seviyor, bazen uykusundan kalkınca bile “maanne” diyor, arada o uyuttuğu için. Kötü şeyler değil bunlar inanın, bu devirde insanın gözü kapalı emanet edeceği birilerinin olması bulunmaz nimet.Çocuguma aşırı baglanıp sahiplenirler. Bu yüzden haftada en az 3 gün görüşmek isterler. Bu da beni darlar açıkcası. Ve annesi eminim karışır
Çok sagolun. Açıkcası uzun süre düşünmüyorum. Korkuyorum ben. Önce kaynım yapsınMerhaba ..
Karar verdiniz mi bilmiyorum ama ayni şeyleri cok dusunmus biri olarak yaziyorum 2kizim var iyiki varlar evlat xok baska bsey ama esinizin iyi bir baba olacagindan emin olmadan yapmayin ..bu arada kayinvalideniz le ilgili cekiniyoesunuz ya bebekten dolayi cok guclenirsiniz sizi kirmakdan cok korkacaklar saglikli gunlerde sağlıklı kararlar almanizi dilerim
Ya onlarda sizi bekliyorsa zaman su gibi bu gün olabilecek bebek tedaviyle olursa canın yanar yinede sen bilirsin ama gecikme tecrübeyle sabitÇok sagolun. Açıkcası uzun süre düşünmüyorum. Korkuyorum ben. Önce kaynım yapsınbı bakayım sonra belkı