Bu cevabi alacak diye sussun mu yani cocugun dayak yemesine.. kim goruyorsa o mudehale edecek tabi.. bn olsam ayne soyle yaparim. Xocugu dovdugu sirada ses gelimce hemen cal Kpisini ya de sen napiyosun cocugun sesi buraya geliuor el kadar cocuga bu yapilirmi dovuyor deyince bn bukdr sanmamistim cocik nasil agloyor de ve kiz yani yazik de gozunu korkut ve biraz boz kadini ..Çocuğu ile iletişimi seni ilgilendirmez bence. Üzgünüm bebeği dövmesine ama buna müdahale edecek kişi siz değilsiniz. Belki kitap hediye edebilirsiniz. Yada tatlı dille uyarmaya devam edebilirsiniz uzatmadan.
Şu an en yakın arkadaşım ve eltim çocuğuna tuvalet eğitimi verirken “pipini yakarım altına yaparsan “ diyodu! Biri öğretmen bunların... bu cümlenin de bebeğe dövmekten daha az olumsuz etkisi olduğunu sanmıyorum... açıkçası müdahale edemedim bile ben çünkü “olsun seni de görürüz” cevabını alacağıma eminim
Coksacma cokkkk. Kimse deli olmamismiii sonra sizmi kotu olursunuz?... Allah askina haksizlik karsisinda susan dilsiz seytandir .. ki bu minicik bebek kotu olayim ama o bebebk dayak yemesin .. bunca kisilik bozuklugu olan onsanlar var bu toplumda herkesin dlirmesimi lazim siizn gozunuzde dayak yiuenlerin emin olun o kadinda pskolojisi saglikli degil anne babasi onu nasil egittiki buda cocuguna hayvN gibi davranarak egittigini saniyorBence siz karismayin derim. Eskiden hep doverlermis bebeklerini. Kimse de eksik ya da deli olmadi. Bu yazdigimdan asla dayagi savundugumu anlamayin. Ben sadece insanlarin aile isine karismayin diyorum sonra siz kotu olursunuz. İnanin odul ve ceza da dayakla ayni sekilde psikolojiyi bozacaktir. Bebek icin uzuldum insallah komsunuz daha sabirli olmayi basarabilir.
Katliyorum .. elalem ya siz necekiniyorsunuz soyleyin yanlis bisey degilkiBence örnekleyerek her defasında anlatmaya devam edin.
Mesela;
senden güçlü biri en güvendiğin insan eşin, beğenmediği şeyler yaptığında seni dövse,
Çok seviyorum ama tepeme çıkarmamam lazım eğitim şeklim bu dese, siz onu sevmeye devam mı edersiniz yoksa korkarak Nefret mi edersiniz?
Konuşamıyor olması duyguları yaşamıyor demek değildir.
Diyin.
Kendi duygularınızıda söyleyin, seni çok seviyorum ama ufacık bebeğe vuracak vicdanda olduğunu düşününce uzaklaşıyorum. Lütfen yapma arkadaşım gibi nazik ve sakin cümlelerle yönlendirin.
O çocuğun dönüm noktası belkide sizsiniz.
Gorus ve onaa imtenette muzisyrn anne var insatgram.anneleri goster nasil amne olunurmjs halini sukretmesi gerektigini anlasin cocuguna el kaldrmayi birak sacina ufleyemez hale getir onu o kadinn bebegi hasta kalp nakli bekliyor evladjnn sagligi yerinde olmasa ne yapacak konsmalosin benceMerhaba hanımlar.. Yaklaşık 2 aydır bu evde yaşıyorum. Her ne kadar "Komşuluk bitti artık" deselerde ben, benim gibi bebişli yeni gelin bir komşum olsa ne hoş olurdu diye düşünüyordum :) Aslında yalnızlığı seven bir tipim. Bebişten kalan zamanlarımda hobilerimle uğraşayım, kitap okuyayım isterim. Çok fazla gel-git yapmıyorum yani. Yine de akraba ilişkilerimde iyiyimdir.. Ne uzak, ne çok samimi.. Ortadayım. Komşularıma gelince, biri sağda biri solda olmak üzere iki yan komşum var.
Konum sol tarafımda oturan komşumla ilgili.. Oda benim gibi yeni evli, 2 yaşında bir oğlu var. Aslında iyi bir kadın. Bana karşı çok sevecen, çok tatlı, her zaman güler yüzlü.. Yanında kendini rahat hissediyorsun. Çok iyi anlaşacağımızı düşünüyordum, ta ki çocuğunu dövmelerini duyana kadar..
Aklım almıyor.. Benimle annelik hakkında neredeyse bir konferans düzenledi. Bu kadar bilinçli, duyarlı bir insan nasıl olurda el kadar çocuğun canını yakar.. Çok tatlı bir çocuk. Daha yeni yeni yürüyor yavrum. Ben sesleri duyunca çok şaşırdım.. Birden kadına karşı içim buz kesti. Bütün o iyi izlenimlerim çöp oldu..
Sonra tekrar aynı güler yüzüyle beni evine davet etti. Bende belki bunu konuşabiliriz diye düşünüp gittim. Bebeğim biraz oynayıp sonra bana bakıp gülümsüyordu. Oyun yapıyordu :) benimde hemen içim gider koklar öperim.. Komşumun çok garibine gitti. Biraz oturduk.. Konuyu ne şekilde oraya getirsem diye düşünüyordum ki kendi söyledi. "Bazen beni cok sinirlendiriyor. Yapma diyorum anlamıyor. Bende dövüyorum ne yapayım. Laftan anlamıyor." Dedi. Bende yaptığının yanlış olduğunu, ona bir şeyler öğretmenin başla yolları da olduğunu açıkladım. Oda "Herkes bana çocuğuna karşı ne kadar sertsin diyor. Hiç sevip ilgi göstermiyormuşum. Ama benimde yapım bu şekilde. Eğer ben bunu pohpohlayıp durursam bu çocuk nasıl terbiye olacak. Beni kaile alıp dinlemez bile. Ama kendi evladım tabi ki onu seviyorum. Yine de bu şekilde yapmaması gereken şeyleri anlayacak" dedi. Bende dövsede yarın tekrar yapabileceğini, şuan henüz aklı ermediğini, 2 yaşına girmişte olsa hala bir bebek olduğunu söyledim.. "Teşvik ederek, ödüllendirerek cazip hale getirebilirsin" dedim. Daha birçok şey söyledim, açıkladım. Bu konuda çok şey okuduğum için işte fırsat deyip ne var ne yok uygun bir dille anlattım. Dinledi ama anladığını sanmıyorum.
Sonra evime geldim. Bir iki gün sonra yine aynısı.. Şimdi benim öneri almak istediğim konu şu, siz olsanız iletişimi tamamen keser miydiniz? Bu kadın benimle sık sık görüşmek istiyor. Çocuğunu dövüyor olmasa iyi anlaşılabilecek bir insan. Ama gel gelelim bu durum beni çok etkiliyor ve ben kadına yaklaşamıyorum. Bu olay arada bir duvar gibi. Ona ısınabilmeme engel oluyor ve ne demem gerektiğini bilmiyorum. Ona da aynı bu şekilde söylemeli miyim.. Bilemiyorum ya..
Sizinde çocuğunu dövdüğünü bilip sık görüştüğünüz komşularınız var mı? Ya da öğrendikten sonra hiç konuşmadığınız?Başka ne yapabilirim.. Şikayet etmeli miyim? Ya da degismesi icin daha mi çok çabalamalıyım
ben cok sogurdum gorusmek bile istemezdim heralde hatta cocugunu dovdugu icin rahatsiz oldugumu dile getirir cevreden sikayet bile edilebilirsin derdim biraz gozunu korkutmak icinMerhaba hanımlar.. Yaklaşık 2 aydır bu evde yaşıyorum. Her ne kadar "Komşuluk bitti artık" deselerde ben, benim gibi bebişli yeni gelin bir komşum olsa ne hoş olurdu diye düşünüyordum :) Aslında yalnızlığı seven bir tipim. Bebişten kalan zamanlarımda hobilerimle uğraşayım, kitap okuyayım isterim. Çok fazla gel-git yapmıyorum yani. Yine de akraba ilişkilerimde iyiyimdir.. Ne uzak, ne çok samimi.. Ortadayım. Komşularıma gelince, biri sağda biri solda olmak üzere iki yan komşum var.
Konum sol tarafımda oturan komşumla ilgili.. Oda benim gibi yeni evli, 2 yaşında bir oğlu var. Aslında iyi bir kadın. Bana karşı çok sevecen, çok tatlı, her zaman güler yüzlü.. Yanında kendini rahat hissediyorsun. Çok iyi anlaşacağımızı düşünüyordum, ta ki çocuğunu dövmelerini duyana kadar..
Aklım almıyor.. Benimle annelik hakkında neredeyse bir konferans düzenledi. Bu kadar bilinçli, duyarlı bir insan nasıl olurda el kadar çocuğun canını yakar.. Çok tatlı bir çocuk. Daha yeni yeni yürüyor yavrum. Ben sesleri duyunca çok şaşırdım.. Birden kadına karşı içim buz kesti. Bütün o iyi izlenimlerim çöp oldu..
Sonra tekrar aynı güler yüzüyle beni evine davet etti. Bende belki bunu konuşabiliriz diye düşünüp gittim. Bebeğim biraz oynayıp sonra bana bakıp gülümsüyordu. Oyun yapıyordu :) benimde hemen içim gider koklar öperim.. Komşumun çok garibine gitti. Biraz oturduk.. Konuyu ne şekilde oraya getirsem diye düşünüyordum ki kendi söyledi. "Bazen beni cok sinirlendiriyor. Yapma diyorum anlamıyor. Bende dövüyorum ne yapayım. Laftan anlamıyor." Dedi. Bende yaptığının yanlış olduğunu, ona bir şeyler öğretmenin başla yolları da olduğunu açıkladım. Oda "Herkes bana çocuğuna karşı ne kadar sertsin diyor. Hiç sevip ilgi göstermiyormuşum. Ama benimde yapım bu şekilde. Eğer ben bunu pohpohlayıp durursam bu çocuk nasıl terbiye olacak. Beni kaile alıp dinlemez bile. Ama kendi evladım tabi ki onu seviyorum. Yine de bu şekilde yapmaması gereken şeyleri anlayacak" dedi. Bende dövsede yarın tekrar yapabileceğini, şuan henüz aklı ermediğini, 2 yaşına girmişte olsa hala bir bebek olduğunu söyledim.. "Teşvik ederek, ödüllendirerek cazip hale getirebilirsin" dedim. Daha birçok şey söyledim, açıkladım. Bu konuda çok şey okuduğum için işte fırsat deyip ne var ne yok uygun bir dille anlattım. Dinledi ama anladığını sanmıyorum.
Sonra evime geldim. Bir iki gün sonra yine aynısı.. Şimdi benim öneri almak istediğim konu şu, siz olsanız iletişimi tamamen keser miydiniz? Bu kadın benimle sık sık görüşmek istiyor. Çocuğunu dövüyor olmasa iyi anlaşılabilecek bir insan. Ama gel gelelim bu durum beni çok etkiliyor ve ben kadına yaklaşamıyorum. Bu olay arada bir duvar gibi. Ona ısınabilmeme engel oluyor ve ne demem gerektiğini bilmiyorum. Ona da aynı bu şekilde söylemeli miyim.. Bilemiyorum ya..
Sizinde çocuğunu dövdüğünü bilip sık görüştüğünüz komşularınız var mı? Ya da öğrendikten sonra hiç konuşmadığınız?Başka ne yapabilirim.. Şikayet etmeli miyim? Ya da degismesi icin daha mi çok çabalamalıyım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?