Bütün yorumları okumadım. Ama hikayedeki çocuğa çok üzüldüm. Belli ki ne anne ne baba onu yeterince önemsememiş. Süreci aklı başında yönetelim dememişler.
Konu sahibi çocuğu yalnız yapmadım sadece ben bakmak zorunda değilim demişsiniz. Aşırı haklısınız bence. Bu durumda baştan babaya velayet vermelisiniz ya da ortak velayet olmalıydı. İki yıl boyunca siz bakmışsınız çocuğunuza ne hikmetse eski eş evlenince sadece ben bakmak zorunda değilim kafasına gelmişsiniz. Derdiniz eski eşin evlenmesi gibi görünüyor burdan. Lütfen çocuğunuzu silah olarak kullanmayın.
Babaya gelince, evli olsun bekar olsun farketmez kendi yaşadığı evde çocuğunun bir odası olması gerekirdi.
Görüşme konusunda; haftada 1 gün bile oldukça az iken yalnızca pazar günü izni var diye 1 pazar eşine 1 pazar çocuğuna ayırsın diyen arkadaşlara asla katılmıyorum. Yeni eşin kocasıyla vakit geçirmek istemesi/hakkı çocuğun babasıyla vakit geçirme hakkı/ihtiyacından önemli değil bana göre. Bu soruna çözüm bulması gereken kişiler yetişkinler. Baba işini mi değiştirir, haftaiçi akşamları mı çocuğuna vakit ayırır artık onu baba düşünmek zorunda. Konu sahibinin tavrından bağımsız değerlendirilmesi gereken bir durum bu. Çocuğun üstün yararı gözetilmeli.
Velayeti babanın aldığı durumda da çözüm hazır babaanneye verirsin oh kafa rahat. Konu sahibi anne iyi bir anne değil, travmasını çocuğuna yansıtıyor onu kullanıyor kesinlikle. Ama bana sorarsanız babada da iş yok. Ne demek babaanneye vermek. Babası da en az annesi kadar sorumlu o çocuktan. Bakın burda onlarca yüzlerce konuda kadınlar eşlerinden şikayet ediyorlar çocukla ilgilenmiyor diye. Herkes de doğal olarak hak veriyor o kadınlara. Konu sahibinin haksız ve çirkin tavırlarından dolayı burda erkeğin yanlışları gözden kaçmış bence. Annesi ve babası olan bir çocuk babaanne veya annneanneye neden verilsin. Her senaryoda çocuk istenmeyen oluyor bu hikayede. Çok üzüldüm çok.
