ben de şaşırdım gerçektenİnzallah evladinizi kucaginiz alirsiniz ancak pcos oldugunuzu gercekten 30 yasinda mi ogrendiniz .daha once hic doktora gitmediniz mi ? Buna cok sasirdim dogrusu .50 tane belirtsi var en azindan biri icin ya noluyo diyip giderdiniz doktora
1 yildir cocuk istiyorsunuz ve cocugum olmuyor diyorsunuz. Ayrica yaşınızda gayet küçük. Ben 32 de hamile kaldim su an 33 yaşındayim. Pcos da sebep degil. Benim pco lu arkadasim cat diye hamile kalirken, ben genetik de dahil testler yapılmasina ve erkek kadin faktorlu bir sebep bulunmamasina ragmen 4 yilda tup bebekle hamile kaldim. Ayrica millete halt etmek duser neden her hsreketinizi soyluyorsunuz ki benim kendi annem bile tup bebege basladigimizi bilmiyordu.Merhaba kadınlar kulübünün değerli ve güzel kadınları. Yıllar yılı siteyi okuyup takip etsem de nasip bugün etmiş keşke daha güzel bir konu için açsaydım.
Öncelikle kendimden bahsetmek istiyorum 30 yaşındayım, 1,5 yıllık evliyim çalışıyorum. İlk başlarda çocuk istemedim yeni evlenmiştim ve hayatı yaşamak istiyordum.Annem dahil çevremdeki herkesten yaşın çok geçti farkında mısın daha böyle beklersen çocuğun olmaz, ikinci çocuğu doğurmayı hiç düşünmüyorsun gibi ve buna benzer bir çok cümle duydum. Takmamaya çalışsam da maalesef yapı gereği takıp üzülen bir insanım.
6 ay sonra çocuk düşünmeye karar verdik bir 4-5 ay kendimiz deneyip olmayınca hastaneye gitmeye karar verdik ve PCOS olduğumu öğrendim çocukları çok sevdiğim için bunu öğrenmek benim için tam bir yıkım oldu.Böyle olmadığını bildiğim halde sanki hiç bir zaman artık çocuğum olmayacakmış gibi geliyordu.
Tedaviye başladık çatlatma iğneleri haplar aşılamalar velhasıl hiç biri olmadı şu an tüp bebek düşünüyoruz.
Şimdide aldığım yorumlar sen kafana çok taktığın için olmadı. Bu kadar takarsan olsa bile hastalıklı olur,biraz kendi kendine mi denesen(sanki denememişim gibi),bir yıl içinde tüp bebeğe mi gidilirmiş ,para harcayacak yer arıyormuşum.Bunu kendi tarafım dahil herkes söylüyor.
Psikolojikmen o kadar yıprandım ki anlatamam boş bulunup dertleşmek için anlatıyorum çünkü üzülüyorum eşimde ben de çocuk çok seven insanlarız benden sonra iki arkadaşımda peşpeşe hamile kaldı sürekli onlarla beraber hamilelik bebek bebek alışverişi muhabbeti ile iç içeyim yine içtiğim kullandığım ilaçlar. Gireceğim ilişkinin bile günleri belirliyken ben nasıl takmayayım söyler misiniz.
Yani gerçekten söylendiği kadar çok mu takıyorum bir sorun yok abartıyor muyum. Yoksa haklı olduğun taraflarda var mı. Okuduğnuz için teşekkür ederim
Haklı oldukları taraf yok, çevrenize kulak tıkayın, kendinizi de bu kadar yıpratmayın, Allah büyük nasibi ne vakit gelirse o zaman olur çocuk.Merhaba kadınlar kulübünün değerli ve güzel kadınları. Yıllar yılı siteyi okuyup takip etsem de nasip bugün etmiş keşke daha güzel bir konu için açsaydım.
Öncelikle kendimden bahsetmek istiyorum 30 yaşındayım, 1,5 yıllık evliyim çalışıyorum. İlk başlarda çocuk istemedim yeni evlenmiştim ve hayatı yaşamak istiyordum.Annem dahil çevremdeki herkesten yaşın çok geçti farkında mısın daha böyle beklersen çocuğun olmaz, ikinci çocuğu doğurmayı hiç düşünmüyorsun gibi ve buna benzer bir çok cümle duydum. Takmamaya çalışsam da maalesef yapı gereği takıp üzülen bir insanım.
6 ay sonra çocuk düşünmeye karar verdik bir 4-5 ay kendimiz deneyip olmayınca hastaneye gitmeye karar verdik ve PCOS olduğumu öğrendim çocukları çok sevdiğim için bunu öğrenmek benim için tam bir yıkım oldu.Böyle olmadığını bildiğim halde sanki hiç bir zaman artık çocuğum olmayacakmış gibi geliyordu.
Tedaviye başladık çatlatma iğneleri haplar aşılamalar velhasıl hiç biri olmadı şu an tüp bebek düşünüyoruz.
Şimdide aldığım yorumlar sen kafana çok taktığın için olmadı. Bu kadar takarsan olsa bile hastalıklı olur,biraz kendi kendine mi denesen(sanki denememişim gibi),bir yıl içinde tüp bebeğe mi gidilirmiş ,para harcayacak yer arıyormuşum.Bunu kendi tarafım dahil herkes söylüyor.
Psikolojikmen o kadar yıprandım ki anlatamam boş bulunup dertleşmek için anlatıyorum çünkü üzülüyorum eşimde ben de çocuk çok seven insanlarız benden sonra iki arkadaşımda peşpeşe hamile kaldı sürekli onlarla beraber hamilelik bebek bebek alışverişi muhabbeti ile iç içeyim yine içtiğim kullandığım ilaçlar. Gireceğim ilişkinin bile günleri belirliyken ben nasıl takmayayım söyler misiniz.
Yani gerçekten söylendiği kadar çok mu takıyorum bir sorun yok abartıyor muyum. Yoksa haklı olduğun taraflarda var mı. Okuduğnuz için teşekkür ederim
Aynen öyle. Benim bi yakınımin yıllardır olmuyor. Kaç defa tüp bebek koydurdular. En bastan yakınım(erkek) bu konuda söz söyleyenlerin ağzını öyle bir kapattı ki. Artik herkes en çokta büyükler, yanlarında çocuk demeye bile çekiniyorlar. Bu yakınımın annesi de dahil. Ayrıca konu sahibesi daha yeni evli sayılirsiniz. Önünüzde yıllarınız var. Dediğiniz gibi evliliğin tadını çıkarın. Çocuk olunca özgürce gezmeyi uyumayı öyle özleyeceksiniz ki...Rabbim tez zamanda sağlıklı hayırlı güzel evlatlar nasip etsin.O zaman sorun sizde. Susturmak ağızlarını kapatmak diye bir opsiyon daha var. Siz kendi ailenizi hizaya çekin, eşiniz de kendi tarafını. Ama yok büyüklerimiz, saygısızlık kırmak istemiyoruz vs derseniz millet sizi tepeleyip geçer. İstiyoruz ama olmuyor demek zorunda değilsiniz. Daha erken şimdi düşünmüyoruz, düşünmeye başladığımız zaman hemen koşup söyleriz siz de merakınızı gidermiş olursunuz deyip kapatacaksınız konuyu. Neden herkese her şeyi söylemek zorunda hissediyorsunuz kendinizi? En başta annenize sınır çizin, onun sizi kollaması milletin ağzını kapatması gerekirken yaşın geçiyor diye üzüyor strese sokuyor sizi.
38 yasinda saglikli ve dunyalar tatlisi bir kiz bebek dunyaya getirmis biri olarak o tum cevrenize koca bi ‘haydeeeeee‘ demek istiyorum! On sene korundum esimle hic hamile kalmadim. Sadece korunmayi birakmaya Karar verdik daha ikinci haftasinda hamile kaldim. Hic sorunsuz gecti gebeligim ve dogum. Benden on yas kucuk is arkadasimin 4 dusugu varMerhaba kadınlar kulübünün değerli ve güzel kadınları. Yıllar yılı siteyi okuyup takip etsem de nasip bugün etmiş keşke daha güzel bir konu için açsaydım.
Öncelikle kendimden bahsetmek istiyorum 30 yaşındayım, 1,5 yıllık evliyim çalışıyorum. İlk başlarda çocuk istemedim yeni evlenmiştim ve hayatı yaşamak istiyordum.Annem dahil çevremdeki herkesten yaşın çok geçti farkında mısın daha böyle beklersen çocuğun olmaz, ikinci çocuğu doğurmayı hiç düşünmüyorsun gibi ve buna benzer bir çok cümle duydum. Takmamaya çalışsam da maalesef yapı gereği takıp üzülen bir insanım.
6 ay sonra çocuk düşünmeye karar verdik bir 4-5 ay kendimiz deneyip olmayınca hastaneye gitmeye karar verdik ve PCOS olduğumu öğrendim çocukları çok sevdiğim için bunu öğrenmek benim için tam bir yıkım oldu.Böyle olmadığını bildiğim halde sanki hiç bir zaman artık çocuğum olmayacakmış gibi geliyordu.
Tedaviye başladık çatlatma iğneleri haplar aşılamalar velhasıl hiç biri olmadı şu an tüp bebek düşünüyoruz.
Şimdide aldığım yorumlar sen kafana çok taktığın için olmadı. Bu kadar takarsan olsa bile hastalıklı olur,biraz kendi kendine mi denesen(sanki denememişim gibi),bir yıl içinde tüp bebeğe mi gidilirmiş ,para harcayacak yer arıyormuşum.Bunu kendi tarafım dahil herkes söylüyor.
Psikolojikmen o kadar yıprandım ki anlatamam boş bulunup dertleşmek için anlatıyorum çünkü üzülüyorum eşimde ben de çocuk çok seven insanlarız benden sonra iki arkadaşımda peşpeşe hamile kaldı sürekli onlarla beraber hamilelik bebek bebek alışverişi muhabbeti ile iç içeyim yine içtiğim kullandığım ilaçlar. Gireceğim ilişkinin bile günleri belirliyken ben nasıl takmayayım söyler misiniz.
Yani gerçekten söylendiği kadar çok mu takıyorum bir sorun yok abartıyor muyum. Yoksa haklı olduğun taraflarda var mı. Okuduğnuz için teşekkür ederim
hatayı (annenizi katmıyorum) milleti iyi niyetli bilip anlatmakla etmişsiniz ama olan oldu tabiEvet çok haklısınız elden duymak bu kadar üzmüyor zaten gerçekten en yakın daha çok can yakıyor.Eşimin annesi ve tarafının söylediklerini yazmadım bile
Ümit olsun diye yazıyorum,ben de hem PCOS hastasıyım hem rahmim tersti,iki defa hamilelik yaşadım ilaçlarla,ikiside karnında 7 haftalıkken öldü,aylarca genetik test,kan tahlilleri vs. uğraştıktan sonra antifosfolipid sendromu denen ciddi bir kan pıhtılaşma bozukluğumun olduğunu öğrendim,çocuklarım bu yüzden karnında ölüyomuş,ilaç dahi kullanamaz hale gelmiştim,hormon ilaçları kullana kullana psikolojik sorunlarım çıktı,artık ümidi kestim,sadece hep namazdan sonra dua ettim,Kur'an okuyup rabbime yalvardım,çok ağladım,çok kırdılar insanlar,sonra ne mi oldu,bir mucize,hamile kaldım şimdi 25. haftamdayım evladımı bekliyorum,umarım en kısa zamanda rabbim sizide böyle güzel bir haberle mutlu eder,çok dua ediyorum benim gibi olanlara,düşen düşenin halinden anlarMerhaba kadınlar kulübünün değerli ve güzel kadınları. Yıllar yılı siteyi okuyup takip etsem de nasip bugün etmiş keşke daha güzel bir konu için açsaydım.
Öncelikle kendimden bahsetmek istiyorum 30 yaşındayım, 1,5 yıllık evliyim çalışıyorum. İlk başlarda çocuk istemedim yeni evlenmiştim ve hayatı yaşamak istiyordum.Annem dahil çevremdeki herkesten yaşın çok geçti farkında mısın daha böyle beklersen çocuğun olmaz, ikinci çocuğu doğurmayı hiç düşünmüyorsun gibi ve buna benzer bir çok cümle duydum. Takmamaya çalışsam da maalesef yapı gereği takıp üzülen bir insanım.
6 ay sonra çocuk düşünmeye karar verdik bir 4-5 ay kendimiz deneyip olmayınca hastaneye gitmeye karar verdik ve PCOS olduğumu öğrendim çocukları çok sevdiğim için bunu öğrenmek benim için tam bir yıkım oldu.Böyle olmadığını bildiğim halde sanki hiç bir zaman artık çocuğum olmayacakmış gibi geliyordu.
Tedaviye başladık çatlatma iğneleri haplar aşılamalar velhasıl hiç biri olmadı şu an tüp bebek düşünüyoruz.
Şimdide aldığım yorumlar sen kafana çok taktığın için olmadı. Bu kadar takarsan olsa bile hastalıklı olur,biraz kendi kendine mi denesen(sanki denememişim gibi),bir yıl içinde tüp bebeğe mi gidilirmiş ,para harcayacak yer arıyormuşum.Bunu kendi tarafım dahil herkes söylüyor.
Psikolojikmen o kadar yıprandım ki anlatamam boş bulunup dertleşmek için anlatıyorum çünkü üzülüyorum eşimde ben de çocuk çok seven insanlarız benden sonra iki arkadaşımda peşpeşe hamile kaldı sürekli onlarla beraber hamilelik bebek bebek alışverişi muhabbeti ile iç içeyim yine içtiğim kullandığım ilaçlar. Gireceğim ilişkinin bile günleri belirliyken ben nasıl takmayayım söyler misiniz.
Yani gerçekten söylendiği kadar çok mu takıyorum bir sorun yok abartıyor muyum. Yoksa haklı olduğun taraflarda var mı. Okuduğnuz için teşekkür ederim
Tubbebek mi normal yollardan mi anne oldunuz ?39 da evlendim. 41 ve 42 yaşlarımda anne oldum.
Eğer ilahi planınızda bebiş varsa, siz düşünmeseniz de kendisi geliyor zaten. Rahat olmanız gereken nokta orası.
NormalTubbebek mi normal yollardan mi anne oldunuz ?
Bunu söyleyenleri özellikle hiç takmayın. Bildiğiniz, istediğiniz yoldan ilerleyin.Bu kadar takarsan olsa bile hastalıklı olur
Maşallah Allah size bağışlasın darısı başımıza olsun inşallahNormal
Okudum okudum ve dedimki hepimizin etrafında neden hayatlarımıza bu kadar yorum yapan insan varmış.. 32 yaşındayım. 24'ümde evlendim. 25.imde hamile kaldım.. her şey yolunda giderken 2.5 aylıkken kalbi durdu... İnsanların sorduğu şey üzüntüm değildi.. Bebeğimin nasıl bir yöntemle kürtaj yapıldığıydı.. Çalışıyordum ve psikolojik olarak hazır değildim.. daha kaybımın üzüntüsünü atlatamamışken sürekli bebek baskıları.. denedik denedik ve inan etraftakilerin yorumları bir görev gibi bebek yapma düşüncesi .. hamile kalamadım 2 yıl .. sonra tedavi süreçleri vs. nitekim kızım oldu tüp bebek ile.. şimdi evladım büyüdü 4 yaşında ..2. ne zaman soruları.. insanların ne dediği hiç bitmiyor ve gerçekten ne yaşadığımızı hiç bilmiyorlar.. en büyük etkenin de stres olduğunu düşünüyorum.. yeniden 2. çocuk için transfer oldum ve ilk başta tuttu sonra değerim düzgün ilerlemedi .. çok şükür kendiliğinden düştü. tek demek istediğim yalnız değilsin. bir süre kapat etrafındakilere kulaklarını.. ve ayrıca yaşın çok geç değil .. Allah nasip etti mi 40-50'lerde nasip ediyor.. bak bana 25 imde kendiliğinden hamile kaldım ve nasip olmadı bebeğim. Demek ki her şey biz insanoğlunun elinde değilmiş. Ama etrafımda hemen bebek sahibi olan insanlar ne yazıkki bunu anlamıyorlarMerhaba kadınlar kulübünün değerli ve güzel kadınları. Yıllar yılı siteyi okuyup takip etsem de nasip bugün etmiş keşke daha güzel bir konu için açsaydım.
Öncelikle kendimden bahsetmek istiyorum 30 yaşındayım, 1,5 yıllık evliyim çalışıyorum. İlk başlarda çocuk istemedim yeni evlenmiştim ve hayatı yaşamak istiyordum.Annem dahil çevremdeki herkesten yaşın çok geçti farkında mısın daha böyle beklersen çocuğun olmaz, ikinci çocuğu doğurmayı hiç düşünmüyorsun gibi ve buna benzer bir çok cümle duydum. Takmamaya çalışsam da maalesef yapı gereği takıp üzülen bir insanım.
6 ay sonra çocuk düşünmeye karar verdik bir 4-5 ay kendimiz deneyip olmayınca hastaneye gitmeye karar verdik ve PCOS olduğumu öğrendim çocukları çok sevdiğim için bunu öğrenmek benim için tam bir yıkım oldu.Böyle olmadığını bildiğim halde sanki hiç bir zaman artık çocuğum olmayacakmış gibi geliyordu.
Tedaviye başladık çatlatma iğneleri haplar aşılamalar velhasıl hiç biri olmadı şu an tüp bebek düşünüyoruz.
Şimdide aldığım yorumlar sen kafana çok taktığın için olmadı. Bu kadar takarsan olsa bile hastalıklı olur,biraz kendi kendine mi denesen(sanki denememişim gibi),bir yıl içinde tüp bebeğe mi gidilirmiş ,para harcayacak yer arıyormuşum.Bunu kendi tarafım dahil herkes söylüyor.
Psikolojikmen o kadar yıprandım ki anlatamam boş bulunup dertleşmek için anlatıyorum çünkü üzülüyorum eşimde ben de çocuk çok seven insanlarız benden sonra iki arkadaşımda peşpeşe hamile kaldı sürekli onlarla beraber hamilelik bebek bebek alışverişi muhabbeti ile iç içeyim yine içtiğim kullandığım ilaçlar. Gireceğim ilişkinin bile günleri belirliyken ben nasıl takmayayım söyler misiniz.
Yani gerçekten söylendiği kadar çok mu takıyorum bir sorun yok abartıyor muyum. Yoksa haklı olduğun taraflarda var mı. Okuduğnuz için teşekkür ederim
Yaa kiyamamm sanki parayi onlar mi odeyecek ne sacmalamislar. Bence siz cevrenizle iliskinizi duzenleyin cunku bebek dogunca da cok konusacaklar yok soyle yap yok boyle yap diye. Sallamamayi ogrenmek lazim herkes kocakari modunda en egitimliler bile.Merhaba kadınlar kulübünün değerli ve güzel kadınları. Yıllar yılı siteyi okuyup takip etsem de nasip bugün etmiş keşke daha güzel bir konu için açsaydım.
Öncelikle kendimden bahsetmek istiyorum 30 yaşındayım, 1,5 yıllık evliyim çalışıyorum. İlk başlarda çocuk istemedim yeni evlenmiştim ve hayatı yaşamak istiyordum.Annem dahil çevremdeki herkesten yaşın çok geçti farkında mısın daha böyle beklersen çocuğun olmaz, ikinci çocuğu doğurmayı hiç düşünmüyorsun gibi ve buna benzer bir çok cümle duydum. Takmamaya çalışsam da maalesef yapı gereği takıp üzülen bir insanım.
6 ay sonra çocuk düşünmeye karar verdik bir 4-5 ay kendimiz deneyip olmayınca hastaneye gitmeye karar verdik ve PCOS olduğumu öğrendim çocukları çok sevdiğim için bunu öğrenmek benim için tam bir yıkım oldu.Böyle olmadığını bildiğim halde sanki hiç bir zaman artık çocuğum olmayacakmış gibi geliyordu.
Tedaviye başladık çatlatma iğneleri haplar aşılamalar velhasıl hiç biri olmadı şu an tüp bebek düşünüyoruz.
Şimdide aldığım yorumlar sen kafana çok taktığın için olmadı. Bu kadar takarsan olsa bile hastalıklı olur,biraz kendi kendine mi denesen(sanki denememişim gibi),bir yıl içinde tüp bebeğe mi gidilirmiş ,para harcayacak yer arıyormuşum.Bunu kendi tarafım dahil herkes söylüyor.
Psikolojikmen o kadar yıprandım ki anlatamam boş bulunup dertleşmek için anlatıyorum çünkü üzülüyorum eşimde ben de çocuk çok seven insanlarız benden sonra iki arkadaşımda peşpeşe hamile kaldı sürekli onlarla beraber hamilelik bebek bebek alışverişi muhabbeti ile iç içeyim yine içtiğim kullandığım ilaçlar. Gireceğim ilişkinin bile günleri belirliyken ben nasıl takmayayım söyler misiniz.
Yani gerçekten söylendiği kadar çok mu takıyorum bir sorun yok abartıyor muyum. Yoksa haklı olduğun taraflarda var mı. Okuduğnuz için teşekkür ederim
Merhaba, yeni üye oldum paylasimini okudum, umarım şuan güzel haberle almis mutlu bir gebelik surecindesindir. Güzel manevi destekli postif mesajlarida okudum, iyi bir klinikte güzel sonuçlar almissindir umarım, Komşum 44 yasinda doğal yolla hamile kalmış çocuğu 2 yasinda şuan, yine 45 yasinda Kuzenim 1 yumurta tupbebek ile Danimarkada ilk-tek çocuğu şuan 5 yasinda, menopoz sürecine yeni giriyor...Tıbbın bu yuzyilda ilerlemis olduğu noktada 32 yaş birsey değil, ümitsizliğe hiç kapılma çevreni duyma...Ben 42 yaşındayım değerlerim normal Ancak 2 denemem basarisizlikla sonuclandi tutunmadi çift yumurt transferimde, bu yılın maddi gelirimi bu işe ayırdım, inanıyorum ki güzel sonuç alacağım...Kendi pozitif dünyana çekil, ve dene TüpBebekde Bu kandar ileriyas basarilari varken, sen daha şanslısın...Merhaba kadınlar kulübünün değerli ve güzel kadınları. Yıllar yılı siteyi okuyup takip etsem de nasip bugün etmiş keşke daha güzel bir konu için açsaydım.
Öncelikle kendimden bahsetmek istiyorum 30 yaşındayım, 1,5 yıllık evliyim çalışıyorum. İlk başlarda çocuk istemedim yeni evlenmiştim ve hayatı yaşamak istiyordum.Annem dahil çevremdeki herkesten yaşın çok geçti farkında mısın daha böyle beklersen çocuğun olmaz, ikinci çocuğu doğurmayı hiç düşünmüyorsun gibi ve buna benzer bir çok cümle duydum. Takmamaya çalışsam da maalesef yapı gereği takıp üzülen bir insanım.
6 ay sonra çocuk düşünmeye karar verdik bir 4-5 ay kendimiz deneyip olmayınca hastaneye gitmeye karar verdik ve PCOS olduğumu öğrendim çocukları çok sevdiğim için bunu öğrenmek benim için tam bir yıkım oldu.Böyle olmadığını bildiğim halde sanki hiç bir zaman artık çocuğum olmayacakmış gibi geliyordu.
Tedaviye başladık çatlatma iğneleri haplar aşılamalar velhasıl hiç biri olmadı şu an tüp bebek düşünüyoruz.
Şimdide aldığım yorumlar sen kafana çok taktığın için olmadı. Bu kadar takarsan olsa bile hastalıklı olur,biraz kendi kendine mi denesen(sanki denememişim gibi),bir yıl içinde tüp bebeğe mi gidilirmiş ,para harcayacak yer arıyormuşum.Bunu kendi tarafım dahil herkes söylüyor.
Psikolojikmen o kadar yıprandım ki anlatamam boş bulunup dertleşmek için anlatıyorum çünkü üzülüyorum eşimde ben de çocuk çok seven insanlarız benden sonra iki arkadaşımda peşpeşe hamile kaldı sürekli onlarla beraber hamilelik bebek bebek alışverişi muhabbeti ile iç içeyim yine içtiğim kullandığım ilaçlar. Gireceğim ilişkinin bile günleri belirliyken ben nasıl takmayayım söyler misiniz.
Yani gerçekten söylendiği kadar çok mu takıyorum bir sorun yok abartıyor muyum. Yoksa haklı olduğun taraflarda var mı. Okuduğnuz için teşekkür ederim
Merhaba öncelikle umarım en kısa sürede müjdeli haberleriniz olurMerhaba kadınlar kulübünün değerli ve güzel kadınları. Yıllar yılı siteyi okuyup takip etsem de nasip bugün etmiş keşke daha güzel bir konu için açsaydım.
Öncelikle kendimden bahsetmek istiyorum 30 yaşındayım, 1,5 yıllık evliyim çalışıyorum. İlk başlarda çocuk istemedim yeni evlenmiştim ve hayatı yaşamak istiyordum.Annem dahil çevremdeki herkesten yaşın çok geçti farkında mısın daha böyle beklersen çocuğun olmaz, ikinci çocuğu doğurmayı hiç düşünmüyorsun gibi ve buna benzer bir çok cümle duydum. Takmamaya çalışsam da maalesef yapı gereği takıp üzülen bir insanım.
6 ay sonra çocuk düşünmeye karar verdik bir 4-5 ay kendimiz deneyip olmayınca hastaneye gitmeye karar verdik ve PCOS olduğumu öğrendim çocukları çok sevdiğim için bunu öğrenmek benim için tam bir yıkım oldu.Böyle olmadığını bildiğim halde sanki hiç bir zaman artık çocuğum olmayacakmış gibi geliyordu.
Tedaviye başladık çatlatma iğneleri haplar aşılamalar velhasıl hiç biri olmadı şu an tüp bebek düşünüyoruz.
Şimdide aldığım yorumlar sen kafana çok taktığın için olmadı. Bu kadar takarsan olsa bile hastalıklı olur,biraz kendi kendine mi denesen(sanki denememişim gibi),bir yıl içinde tüp bebeğe mi gidilirmiş ,para harcayacak yer arıyormuşum.Bunu kendi tarafım dahil herkes söylüyor.
Psikolojikmen o kadar yıprandım ki anlatamam boş bulunup dertleşmek için anlatıyorum çünkü üzülüyorum eşimde ben de çocuk çok seven insanlarız benden sonra iki arkadaşımda peşpeşe hamile kaldı sürekli onlarla beraber hamilelik bebek bebek alışverişi muhabbeti ile iç içeyim yine içtiğim kullandığım ilaçlar. Gireceğim ilişkinin bile günleri belirliyken ben nasıl takmayayım söyler misiniz.
Yani gerçekten söylendiği kadar çok mu takıyorum bir sorun yok abartıyor muyum. Yoksa haklı olduğun taraflarda var mı. Okuduğnuz için teşekkür ederim