Merhaba kadınlar kulübünün değerli ve güzel kadınları. Yıllar yılı siteyi okuyup takip etsem de nasip bugün etmiş keşke daha güzel bir konu için açsaydım.
Öncelikle kendimden bahsetmek istiyorum 30 yaşındayım, 1,5 yıllık evliyim çalışıyorum. İlk başlarda çocuk istemedim yeni evlenmiştim ve hayatı yaşamak istiyordum.Annem dahil çevremdeki herkesten yaşın çok geçti farkında mısın daha böyle beklersen çocuğun olmaz, ikinci çocuğu doğurmayı hiç düşünmüyorsun gibi ve buna benzer bir çok cümle duydum. Takmamaya çalışsam da maalesef yapı gereği takıp üzülen bir insanım.
6 ay sonra çocuk düşünmeye karar verdik bir 4-5 ay kendimiz deneyip olmayınca hastaneye gitmeye karar verdik ve PCOS olduğumu öğrendim çocukları çok sevdiğim için bunu öğrenmek benim için tam bir yıkım oldu.Böyle olmadığını bildiğim halde sanki hiç bir zaman artık çocuğum olmayacakmış gibi geliyordu.
Tedaviye başladık çatlatma iğneleri haplar aşılamalar velhasıl hiç biri olmadı şu an tüp bebek düşünüyoruz.
Şimdide aldığım yorumlar sen kafana çok taktığın için olmadı. Bu kadar takarsan olsa bile hastalıklı olur,biraz kendi kendine mi denesen(sanki denememişim gibi),bir yıl içinde tüp bebeğe mi gidilirmiş ,para harcayacak yer arıyormuşum.Bunu kendi tarafım dahil herkes söylüyor.
Psikolojikmen o kadar yıprandım ki anlatamam boş bulunup dertleşmek için anlatıyorum çünkü üzülüyorum eşimde ben de çocuk çok seven insanlarız benden sonra iki arkadaşımda peşpeşe hamile kaldı sürekli onlarla beraber hamilelik bebek bebek alışverişi muhabbeti ile iç içeyim yine içtiğim kullandığım ilaçlar. Gireceğim ilişkinin bile günleri belirliyken ben nasıl takmayayım söyler misiniz.
Yani gerçekten söylendiği kadar çok mu takıyorum bir sorun yok abartıyor muyum. Yoksa haklı olduğun taraflarda var mı. Okuduğnuz için teşekkür ederim
Hakkımızda hayırlısı artık. Rabbim isteyen herkese nasip etsin kimsenin kucağını boş bırakmaz inşallah 
Umarım bundan sonra biraz daha sert karakterim olur.
