• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuğum bana düşmanı gibi davranıyor

Benim kv çok dinç hiç şikayeuetnez her dediğini yapar benmki diyor cumartesi evdeyim ben mesela her haftasonu plan yapar kızımla bana sormadan bana demez bile sisin planınız varmıydı yada evdesin vakıt geçir
kV ye ne benim kızımla olan işimden. Sen çocuğun annesi olmamissin yedi aylıktan beri emeği kadın vermiş . Kızım bir yssinda saçlarımın yarisi beyazladi çocuk bakacağım diye . Mühendisim hemde Gazi mezunuyum yine bırakıp işe başlamadım . Bunaldım mi evet çok bunaldım . Kendi paramı kazanmayı dışarı çıkmayı kısacası eski hayatımı çok özledim . Salak miyiz da evde oturup çocuk büyütüyoruz biz sence?
 
Arkadaşların bı fikrine katılmıyorum, çocuk annesiz buyumemis, pedegojide bakım veren diyorlar galiba. Kim bakım veriyorsa onla bağ kuruyor. Anne yoksunluğu yasayan bir çocuk söz konusu değil . Sadece düzeni tehdit edilen bir çocuk var. Bu süreç annenin istediği gibi ilerlese çocuk asıl derin yarayı o zaman alır. Konu sahibi, Gölge etmese aslında hiç sıkıntı yok. Hem kendi de rahat eder. Ayrıca kalıcı bir doğum kontrol yöntemi bulsa iyi olur. Kazara bı daha çocuk olsa evlere şenlik durumlar ortaya çıkabilir yine.


Bu arada konu sahibi;
Sizin ciddi bir sağlık sorununuz var mı? Psikolojik olarak. Kullandığınız ağır ilaçlar yüzünden mi bıraktınız çocuğu?
 
Herkese merhabalar. Sırf bu konuyu açabilmek için aranıza yeni katıldım. Direkt konuya gireyim . 2012 yılından beri evliyim , 7 yaşında bir kız çocuğum var. Geçen sene eşimle 6 ay kadar ayrı kaldık boşanma davası açtım . Fakat daha sonra eşimin düzelme vaatleri sebebiyle barıştık. Ben çalıştığım için çocuğuma 7 aylıktan beri babaanne baktı. İlk zamanlar sadece işe giderken bırakıyorduk, fakat daha sonra babaanne erken kalkmak istemediği için çocuğum orada kalmaya başladı . Biz iş çıkışları eşimle gidip orada vakit geçiriyorduk uyuyasıya kadar . Daha sonra yıllar geçtikçe eşimle aramız iyice kötü olmaya başladı ve eşimle geçen seneki ayrılık sürecimizde evi terk edip annesine taşındı . Bu süreçte tahmin edeceğiniz üzere çocuğumu bana düşman ettiler. Kızım asla beni görmek istemiyordu . Ben görüşmeye gittiğimde ‘seninle görüşmek istemiyorum, keşke ölsen vs’ diyordu 🥺 eşimle barışalı 5-6 ay kadar oldu . Fakat kızım çocukluğundan beri babaanne evinde kaldığı için asla kendi evimize gelmek istemedi.. eşim de kızımla birlikte kalmak istediği için hala annesigilde kalıyor. Kısacası ben evde tekim .. çocuğumun bana karlı davranışları hiç normal değil. Sürekli bana vuruyor, hakaret ediyor işin kötüsü de eşim asla bunlara sesini çıkarmıyor. Mesela geçende kızımın ödevini yaparken bir anda kızım bana tokat attı. Ben de bir daha böyle bir şey yapmayacaksın diye bağırdım. Bi baktım eşim de bana bağırıyor bu çocuğa sesini yükseltme , ben yalnızken konuşurum diyor. Hiç sanmıyorum konuştuğunu da . Çok çıkmazdayım tekrar boşanma davası açsam çocuğumu yine çok az göreceğim çünkü yıllardır babaanne evinde kaldığı için pedagog velayetin babada kalması yönünde görüş bildirmişti lütfen suçlamadan yardımcı olmaya çalışır mısınız ben ne yapacağım 😢😢😢😢😭😭😭😭 kızım resmen babaannesine anne diyor. İçim yanıyor. Eşim de bu duruma sesini çıkarmıyor.
İşte bu yüzden maddi olarak geleceğini görmeyen kimse cocuk yapmamalı.. Ben kızım için işimi bıraktığımda babam herkes bakıcısı veriyor sen de işini bırakmasana bakıcı tut vs aptal saptal baskı yapmaya çalışmıştı kendileri zaten bakmaya gönüllü değildi ama iyiki de değillermiş çünkü sonuç hemen hemen hep bu oluyor..maddi zorunluluk olduğu sürece birsey diyemem ama çocuk yaparken biraz da akıllı olmak gerekiyor ilk 2 yıl çok çok çok önemli lutfen kimse ilk 2 yil doysun kendini doyursun evladina....tepki gelecektir ama ne yazık ki Avrupa da 4 yıl annelik izni var bizim ülkede anneler hep köle hep kole
 
Haftasonları da babaaannede kalıyor asla ama asla gelmiyor. Neler yaptım .. o istiyo diye kedi aldım ona rağmen değişmedi durum. Kaldı ki babaaannesi de kedi aldı şaka gibi .. ve daha da saçma olanı babası ‘çocuğu zorlama, nerede kalmak istiyorsa kalck’ diyor
Bnm anlamadığım; zaten şu zamana kadar babanede kalıyormuş, siz gidip orda vakit geciyormuşsunuz. Bu durum şuana kadar bir problem teşkil etmemiş sizin için. Şuan neden problem olarak görüyorsunuz? Artık büyüdü, tek başına evde kalabilir, kendini idare edebilir diye mi düşünüyorsunuz? Yıllarca sokakta kalan biri bile 7 yılın sonunda kendine sıcak bir yuva bulsa dahi sokağını arar, özler, kendini o eve ait hissedemez. Kızınız artık babanesini sahiplenmiş ve sizi degil de onu anne olarak gördüğüne göre tek sorun ayrı evlerde kalmış olmanız da değil. Belli ki sizden o anne sıcaklığını ve hissini alamamış. Yoksa feriştahı gelse koparamazdı sizi birbirinizden. Ben inanıyorum ki çocugunuz vakti zamanında sizin özleminizi çok çekmiş, arkanızdan anne beni bırakma diye ağlamalarını kulak ardı etmiş ve kendinizi "buna mecburum" diye ikna etmişsiniz. O zaman söz hükmünüzün olmadiğını söylüyorsunuz, e şimdi neden var peki? Bnm yanım kızimın yanıdır diyip siz de babaneyle kalabilirdiniz en basiti. Bakın babası gayette gitmiş kalıyor. Bu arada babanenin de bırakmak istememesi çok doğal, evlatlığı olarak benimsemiş kızınızı, kızınız da sizle kuramadığı o anne bağını k.validenizle kurmuş.

Çözüm önersi olarak; bence hatalarınızı görün, bilin, kabullenin. Kızınızın yaşı ufak olsa da muhakeme yapabilecek ve ne hissettigini yorumlayabilecek bir yaşta. Mecburdum, öyleydi böyleydi dedikçe kendinize daha da zıt kaptırırsınız. Ne kadar işe yarar bilmiyorum ama pişman olduğunuzu bilip hissetmeli. Hadi seni eve götüreyim direyerek kolundan tutup goturebileceginiz bir hikaye içerisinde degilsiniz. Ilişkiniz duzelene kadar bir daha bunu teklif de etmeyin zaten. Gidin siz de o evde yaşayın. Kızinızın size karşı birikmiş öfkesi var, onu bıraktığınızı, gözardı ettiginizi hatta gözden çıkardığınızı düşünüyor. Size sarılıp bagrına basmasındansa tokat atıp, kötü söz sarfetmesi daha sağlıklı olanı.
 
Siz olsanız kalormıydınız kayınvalide ile aynı evde
Yahu çocuğum kör kuyunun dibinde olsa benim yerim kör kuyunun dibidir.
Nasıl bi annesiniz siz???

Ya mom-shaming'e çok karşı biriyimdir ama bana bile nasıl annesiniz diye sordurdunuz, her cümlenizde deliriyorum burda.
 
Haftasonları da babaaannede kalıyor asla ama asla gelmiyor. Neler yaptım .. o istiyo diye kedi aldım ona rağmen değişmedi durum. Kaldı ki babaaannesi de kedi aldı şaka gibi .. ve daha da saçma olanı babası ‘çocuğu zorlama, nerede kalmak istiyorsa kalck’ diyor
Kusura bakmayin hic inandirici degil su yazdiginiz. Cocuga kedi almakla mi alisacak size? Annesiniz siz. Bag kurmayi hic mi bilmiyorsunuz. Sevgi, sefkat, ilgi gosterseniz, guzel tokalar alip sacini tarasaniz yeter cocuga. Beraber uyurken sohbet etseniz, basini oksasaniz, beraber oyun oynasaniz zaten size kayar zamanla. Siz diyorsunuz ki kedi aldim gelmedi. Yuh size.
 
Bi bankacı anne konusu daha vardı geçenlerde.
Onun çocuklarına da eşinizin ailesi bakmışti, sonrada eşi bakıyordu, kadın çocuklarını uyutmak bile istemiyordu uykusu için.
Yok ya yaradılış meselesi bu. Ben bankacı anne-babanın çocuğuyum, bir gün başka yerde kaldığımı bilmem.
Anne-baba olmaması gereken insanlar var hayatta, başka çiftler çocuk diye ölüp ölüp dirilirken bunlar doğurup atıyolar kedi yavrusu gibi.
 
Yatarken eve sadece kendileri dönüyormuş diye anladım, çocuk yine babaannede. Yurt gibi bir şey çocuk için bu, nerde duydunuz ki bunu ben hiç görmedim çevremde bu kadarını
Benim eşim de böyle köyde büyümüş 4 yaşına kadar. Üstelik sadece haftasonları gelip görüp dönüyorlarmış. Yaz tatillerinde alıyorlarmış ama. Enteresan bir şekilde hiçbir problemi yok ailesiyle sevgi saygı anlamında.
 
Herkese merhabalar. Sırf bu konuyu açabilmek için aranıza yeni katıldım. Direkt konuya gireyim . 2012 yılından beri evliyim , 7 yaşında bir kız çocuğum var. Geçen sene eşimle 6 ay kadar ayrı kaldık boşanma davası açtım . Fakat daha sonra eşimin düzelme vaatleri sebebiyle barıştık. Ben çalıştığım için çocuğuma 7 aylıktan beri babaanne baktı. İlk zamanlar sadece işe giderken bırakıyorduk, fakat daha sonra babaanne erken kalkmak istemediği için çocuğum orada kalmaya başladı . Biz iş çıkışları eşimle gidip orada vakit geçiriyorduk uyuyasıya kadar . Daha sonra yıllar geçtikçe eşimle aramız iyice kötü olmaya başladı ve eşimle geçen seneki ayrılık sürecimizde evi terk edip annesine taşındı . Bu süreçte tahmin edeceğiniz üzere çocuğumu bana düşman ettiler. Kızım asla beni görmek istemiyordu . Ben görüşmeye gittiğimde ‘seninle görüşmek istemiyorum, keşke ölsen vs’ diyordu 🥺 eşimle barışalı 5-6 ay kadar oldu . Fakat kızım çocukluğundan beri babaanne evinde kaldığı için asla kendi evimize gelmek istemedi.. eşim de kızımla birlikte kalmak istediği için hala annesigilde kalıyor. Kısacası ben evde tekim .. çocuğumun bana karlı davranışları hiç normal değil. Sürekli bana vuruyor, hakaret ediyor işin kötüsü de eşim asla bunlara sesini çıkarmıyor. Mesela geçende kızımın ödevini yaparken bir anda kızım bana tokat attı. Ben de bir daha böyle bir şey yapmayacaksın diye bağırdım. Bi baktım eşim de bana bağırıyor bu çocuğa sesini yükseltme , ben yalnızken konuşurum diyor. Hiç sanmıyorum konuştuğunu da . Çok çıkmazdayım tekrar boşanma davası açsam çocuğumu yine çok az göreceğim çünkü yıllardır babaanne evinde kaldığı için pedagog velayetin babada kalması yönünde görüş bildirmişti lütfen suçlamadan yardımcı olmaya çalışır mısınız ben ne yapacağım 😢😢😢😢😭😭😭😭 kızım resmen babaannesine anne diyor. İçim yanıyor. Eşim de bu duruma sesini çıkarmıyor.
Eşinizle aranızı düzelttiğinize göre işinizi bırakıp çocuğunuza yönelebilir kendinize bağlayabilirsiniz. Para çocuğunuzdan kıymetli değil. Eşinizle aranızı iyi yapmaya bakın çocuğunuz için..
 
İşte bu yüzden maddi olarak geleceğini görmeyen kimse cocuk yapmamalı.. Ben kızım için işimi bıraktığımda babam herkes bakıcısı veriyor sen de işini bırakmasana bakıcı tut vs aptal saptal baskı yapmaya çalışmıştı kendileri zaten bakmaya gönüllü değildi ama iyiki de değillermiş çünkü sonuç hemen hemen hep bu oluyor..maddi zorunluluk olduğu sürece birsey diyemem ama çocuk yaparken biraz da akıllı olmak gerekiyor ilk 2 yıl çok çok çok önemli lutfen kimse ilk 2 yil doysun kendini doyursun evladina....tepki gelecektir ama ne yazık ki Avrupa da 4 yıl annelik izni var bizim ülkede anneler hep köle hep kole
Ben buna sonuna kadar katılıyorum . Kesinlikle ilk iki yıl en azından bir, bir buçuk yıl çocuğa bakamayacak maddi durumu olmayan ertelemeli . Yani uzmanlar zaten söylüyor .bu çocuklar oyuncak değil.

Ayrıca isteyen kizabilir daha altı aylık çocugu bırakıp işe başla diyen koca da erkek değil benim gözümde . Gitsin iki işte çalışsın . Onu bosayip gider çalışırım en azından ona para yedirmem
 
19 sayfa olmuş.
Konu sahibinin cevaplarından ben yavrucağın babannesinde kalmasını daha doğru bulmaya başladım.
Sonuçta annesi KV.
Evi de de KV'nin evi.

7 yaşında anne bildiği insandan ve evinden koparılmaya çalışılan bir çocuk var ortada. Diğer tarafta ise "siz olsanız çocuğunuz için kv evinde kalır mıydınız" gibi sorular soran problematik bir kadın var. Anne değil, sadece doğurmuş. 7 yaşına kadar bakan büyüten, emek veren, ilk adımlarını attıran, ilk kelimelerini söyleten, uyumayıp uyutan yemeyip yediren ise KV.

Çocukcağız için hangisi hayırlıysa o olur dilerim.
Konu benim sinirlerimi yıprattı.
 
Tabiki anne babaya ait küçüklüğünden beri böyle sadece şuan değil ben tam plan yapıyorum mesela çocuklu arkadaaşmlakahbaltı bi arıyorum biz sinemaya gitcektik diyor eşime söylüyorum ben plan yapmıştım diye kadınozenmiö bırak knal gitsin diyor
Planiniz cocuklu arkadasla kahvalti 🤐 cocuklar az otede oynasin, siz arkadasinizla dedikodu yapin. Cocukla yaptiginiz plan bu mu Allah askina. Cocukla nasil bag kurulur ogrenmeden almayin kizinizi zaten.
 
19 sayfa olmuş.
Konu sahibinin cevaplarından ben yavrucağın babannesinde kalmasını daha doğru bulmaya başladım.
Sonuçta annesi KV.
Evi de de KV'nin evi.

7 yaşında anne bildiği insandan ve evinden koparılmaya çalışılan bir çocuk var ortada. Diğer tarafta ise "siz olsanız çocuğunuz için kv evinde kalır mıydınız" gibi sorular soran problematik bir kadın var. Anne değil, sadece doğurmuş. 7 yaşına kadar bakan büyüten, emek veren, ilk adımlarını attıran, ilk kelimelerini söyleten, uyumayıp uyutan yemeyip yediren ise KV.

Çocukcağız için hangisi hayırlıysa o olur dilerim.
Konu benim sinirlerimi yıprattı.
Evet bence bu kadın kesinlikle o çocuğu almamalı . Tamamen psikolojisini bozacak. Çocuk vurunca bile hemen bagirarak tepki vermiş . Çocuk bakacak sabır ve sevgi hatta annelik içgüdüsune de sahip değil .
Mahkeme de zaten bu yönde karar vermiş
 
Pedagog eşliğinde çocuğunuzu yanınıza almalısınız. Mümkünse bu süreçte ücretsiz izin alın. Çocuğunuzla ilgili karlar tamamen babaanne ve babada. Buna izin vermeyin. Eşimle barıştık yazmışsınız ama hiç öyle görünmüyor. Eşiniz ve anmesi nasıl olsa boşanma olacak çocuk bizde kalır diye düşünüyor olabilir.
 
konnunuzdaki kızınızı kendi küçüklüğüme benzettim. ben de şu veya bu sebepten dolayı ailemle büyümedim . o küçük kız çocuğu birgün büyüyecek ve siz asla anne kız gibi olamayacaksınız . aynı hayatı yaşadığım için söylüyorum . o yüzden çok geç olmadan zamanı da kaçırmadan kızınızla doğru iletişim kurarak yanınıza alın .
 
Back