Dürüst olayım ne kadın olup konu sahibinin eşini ne erkek olup sizi 4 yıl beklemezdim. 1 2 5 ay maksimum 1 yıl, doktora gitti tedavi oldu oldu. Yoksa herkes eski evine. Ha bu cinsellik olmadan yaşayamayacağımdan değil. Bana değer veren insan beni mutsuz eden sorunu en kısa zamanda çözmeye bakar. Ertelenen musluk tamirine bile tahammülüm yoktur. Evlilik görevler, sorumluluk ve karşılıklı çabadır. Kimse kimseyi bile bile yıllarca bekletemez.Cinsel dürtülerim düşük mü bilmiyorum. Vajinusmusu yendikten sonra eşimle çok güzel bir cinsel hayatımız oldu. Geçip giden yıllarıma çok üzüldüm. O süre zarfında eşim hiç bana baskı yapmadı boşanmakla tehdit etmedi yüzüme vurmadı bu durumu. Çünkü isteyerek yaptığım bir durum değildi. Bir birimizi çok severek evlendik. Uzun lafın kısası sadece seks için evlilik bitirilmez kendi fikrim. Bir çok negatif durum vardır üstüne bide bu gelir o zaman okey boşa.
4 yıl hemen kelimesiyle çelişmiyor mu sizceDururumuz bir demiyorum. Biraz empati kursun. Boşanmaya hemen karar vermesin diyorum.
Tedavi denemesi yapmadan bilinemez ki buTedavi edilen bir şey mi?
Neyi tedavi ediyorlar ki? Bana tedavi edilcek birşey gibi gelmiyor bu. Bu konularda tedavi yazınca o yüzden sordum.Tedavi denemesi yapmadan bilinemez ki bu
Ereksiyon kaybı ve cinsel isteksizlik doktora görünülmesi gereken bir mesele benim gözümde, aseksüelse evlenmesin illa evlenecekse baştan konuşup kendi gibi birini bulsun. Bu konularda direk boşan diyemiyorsun ki, bir doktor süreci lazım mutlaka ama 4 yıl değil o da çabalayan insanaNeyi tedavi ediyorlar ki? Bana tedavi edilcek birşey gibi gelmiyor bu. Bu konularda tedavi yazınca o yüzden sordum.
Valla eşimle 13 senedir beraberiz. 10 senedir de evliyiz. İkimiz içinde önemli olduğu için seks yaparak evlendikBenim adıma üzülmenize gerek yok. Vajinusmustan sonra çok güzel giden bir cinsel hayatım var. İyi ki kocam sizler gibi düşünüp beni boşamamış. Eğer eşiniz bir gün seks yapamazsa siz boşarsınız. Tüm yaşanmışlıkları hiçe sayıp.
Konu sahibi de denemiş ama maalesef dolandırılmış. Bir de bu modeli tanımış oldukValla eşimle 13 senedir beraberiz. 10 senedir de evliyiz. İkimiz içinde önemli olduğu için seks yaparak evlendikdenedim memnun kaldım evlendim.
Aşk sevişmesiz olmuyor. Arada arzu yoksa diğer sevgilerden ne farkı var? Aşkın diğer sevgilerden farkı zaten seks yapmak, cinsel açıdan istemek.
Ben mesela çekmem yani.Konu sahibi de denemiş ama maalesef dolandırılmış. Bir de bu modeli tanımış olduk
16 yıldır evliyim şu saatten sonra beklenmeyen bir problem oluşur çözülemez, cinsellik seyrelir ya da biter o zaman başım gözüm üstüne ama öbür türlüsüne sabretmek bana da tersBen mesela çekmem yani.
Öncesi sonrası fark etmez. Seks hayatı öldüyse aşk da ölmüştür sevgi de. Ev arkadaşından farkı kalmayacak bir şeyi neden sündüreyim derim.
Merak ettiğim için sordum. Teşşekürler açıklama için.Ereksiyon kaybı ve cinsel isteksizlik doktora görünülmesi gereken bir mesele benim gözümde, aseksüelse evlenmesin illa evlenecekse baştan konuşup kendi gibi birini bulsun. Bu konularda direk boşan diyemiyorsun ki, bir doktor süreci lazım mutlaka ama 4 yıl değil o da çabalayan insana
Sadece değil tabiki ama sevişebilmek sevgilini şehvetin aşkın bir parçası. Kadın ve erkeğin arasındaki sorunların yatışmasında, çözülmesinde rol oynuyor.Size göre aşk sadece sevişebilmek mi?
Valla bilmiyorum, edilebiliyorsa bile adam tedaviyi kabul etmiyorsa yapacak bişey yok bence. Ben olsam evliliğin bu kadar başında tedaviyle filan bile ugrasmazdim açıkçasıTedavi edilen bir şey mi?
Bu yaşta bı adamın en önemli tesisatı çalışmıyorsa sence de bi bakılması gerekmez mi? Ben erkeğim diye konu sahibini dolandirip damatlık giyip evlenmiş ya hani?Neyi tedavi ediyorlar ki? Bana tedavi edilcek birşey gibi gelmiyor bu. Bu konularda tedavi yazınca o yüzden sordum.
Tedavisi olmayan bir şey gibi geliyor bana . Baksanda etsende bozuk pilak çalmaz gibi. Ama bilemiyorum tabi.Bu yaşta bı adamın en önemli tesisatı çalışmıyorsa sence de bi bakılması gerekmez mi? Ben erkeğim diye konu sahibini dolandirip damatlık giyip evlenmiş ya hani?
Bana da öyle geliyor valla ama dayak ihanet filan yoksa küt diye de boşan diyemiyorsun bu ülkede kadinlara....Yine de önce bı doktora baytara göster , belki kolay bı şifası vardır diyoruz mecburTedavisi olmayan bir şey gibi geliyor bana . Baksanda etsende bozuk pilak çalmaz gibi. Ama bilemiyorum tabi.
Böyle olmasında bence birsürü sebep olabilirHerkese merhaba,
3 yıldır evliyim. Eşimle sevgililiği de sayarsak toplam 5 yıldır birlikteyiz. Başlıktan da anlayacağınız gibi evliliğimde cinsellik yok. Şöyle anlatayım sevgiliyken hiçbir sorunumuz yoktu bu konuda. Evlenmeden 2 hafta önce başladı ben evlilik stresine verdim üstüne gitmedim ama evlenince sürekli benden kaçmaya başladı. Sorduğumda iş stresi vs diyerek geçiştiriyordu. Çok nadir oluyordu cinsellik 3 ayda 1 falan. Üstüne gittikçe de beni suçlamaya başladı anlayışsızsın gibisinden. Sonra ben bir gün evde cinsellik güçlendirici ilaçlar buldum viagra değil ama o tarz. Yani benimle ilişkiye girerken de zaten onlardan içip giriyormuş ve bundan aşırı rahatsız oldum ben. Kendimi arzulanmayan, doğal bir şekilde tahrik olunmayan bir kadın gibi hissettim. Ona gösterdim bunları kullanmanı istemiyorum dedim kavga ettik. Sorunun psikolojik olduğunu söyledi. İlk 1 senem doktora git diye yalvarmakla geçti. Gitmedi. 2. Sene gitmeye ikna oldu test sonuçlarında hiçbir şey çıkmadı doktor psikolojik diyip psikiyatriye yönlendirdi. 1 sene de psikiyatriye gitmesi için yalvardım :) çok kavgalar ettik bu konuyla ilgili artık yüz göz olduk diyebilirim. Ne kendime güvenim kaldı ne de artık kadın gibi hissediyorum. Yaşım da genç değil 33 yaşına girdim çocuk istiyorum ama biz daha çocuğa giden yolda yapılması gerekenlerden aciziz. Ben sinirlenip ona bağırdıkça ve ağır konuştukça o da benim onun gururunu incittiğimi söylüyor. Bu arada kendisi inkar ediyor ama banyoda kendini tatmin ettiğini düşünüyorum çünkü fizyolojik bir sorun çıkmadı yani insan ya kendi yapar yada rüyada olur siz de bilirsiniz ne demek istediğimi. Ben 3. Yılın sonunda artık tasımı tarağımı toplayıp gittim annemin evine boşanıcam dedim. Yalvardı etti psikoloğa gidicem dedi, gitti de. Şu an 1 ayı dolmak üzere.
Bir değişim olmadı bu arada. Bir gelişme yok yani. Ama kızlar ben o kadar bunaldım ki artık yılların verdiği bunalmışlıktan mı bilmiyorum ama her hareketi bana batıyor. Biz toplasan 1 elin parmağını geçmez bu 3 yılda birlikte olmamız… şimdi tedaviye gitse de 3 yıl boyunca bana yaşattıklarını unutamıyorum. Ben yalvarırken gitmemesini bana dokunmamasını vs. Evde çıplak gezsem umrunda olmayan bir adam yani öyle diyim.. bir düzelme olmadıkça daha da bunalıyorum sanırım psikolojim de bozuldu artık önceden kendine bakan markete bile süslenerek giden bir kadınken şimdi saçımı bile taramak gelmiyor içimden. Kendimi çekici bulmuyorum artık. Onun tedaviye gitse de bana espri yapması, mutlu olması bile batıyor. Yatakları da ayırdım salonda yatıyor. Son günlerde zaten iyice koptuk konuşmuyoruz bile. Ev arkadaşından farkımız yok. Tedavisi ne kadar sürer nasıl sonuçlanır bilmiyorum ama artık kendimi eşi düzelse de birlikte olsa diye bekleyen bir asker gibi hissediyorum ve kendimi sorguluyorum hakettiğim bu mu diye.. kendimi çok aşağılanmış hissediyorum. Ve boşanmayı düşünüyorum. Hatta bugün anneme gitmeyi planlıyorum.
Sorum şu siz olsanız ne yapardınız? Tedavi ne kadar sürerse sürsün bekler miydiniz bir gün düzelir diye sabreder miydiniz?
Yoksa artık yeter diyip boşanır mıydınız?
Son bir şans olarak doktora gitmesini söyleyinHerkese merhaba,
3 yıldır evliyim. Eşimle sevgililiği de sayarsak toplam 5 yıldır birlikteyiz. Başlıktan da anlayacağınız gibi evliliğimde cinsellik yok. Şöyle anlatayım sevgiliyken hiçbir sorunumuz yoktu bu konuda. Evlenmeden 2 hafta önce başladı ben evlilik stresine verdim üstüne gitmedim ama evlenince sürekli benden kaçmaya başladı. Sorduğumda iş stresi vs diyerek geçiştiriyordu. Çok nadir oluyordu cinsellik 3 ayda 1 falan. Üstüne gittikçe de beni suçlamaya başladı anlayışsızsın gibisinden. Sonra ben bir gün evde cinsellik güçlendirici ilaçlar buldum viagra değil ama o tarz. Yani benimle ilişkiye girerken de zaten onlardan içip giriyormuş ve bundan aşırı rahatsız oldum ben. Kendimi arzulanmayan, doğal bir şekilde tahrik olunmayan bir kadın gibi hissettim. Ona gösterdim bunları kullanmanı istemiyorum dedim kavga ettik. Sorunun psikolojik olduğunu söyledi. İlk 1 senem doktora git diye yalvarmakla geçti. Gitmedi. 2. Sene gitmeye ikna oldu test sonuçlarında hiçbir şey çıkmadı doktor psikolojik diyip psikiyatriye yönlendirdi. 1 sene de psikiyatriye gitmesi için yalvardım :) çok kavgalar ettik bu konuyla ilgili artık yüz göz olduk diyebilirim. Ne kendime güvenim kaldı ne de artık kadın gibi hissediyorum. Yaşım da genç değil 33 yaşına girdim çocuk istiyorum ama biz daha çocuğa giden yolda yapılması gerekenlerden aciziz. Ben sinirlenip ona bağırdıkça ve ağır konuştukça o da benim onun gururunu incittiğimi söylüyor. Bu arada kendisi inkar ediyor ama banyoda kendini tatmin ettiğini düşünüyorum çünkü fizyolojik bir sorun çıkmadı yani insan ya kendi yapar yada rüyada olur siz de bilirsiniz ne demek istediğimi. Ben 3. Yılın sonunda artık tasımı tarağımı toplayıp gittim annemin evine boşanıcam dedim. Yalvardı etti psikoloğa gidicem dedi, gitti de. Şu an 1 ayı dolmak üzere.
Bir değişim olmadı bu arada. Bir gelişme yok yani. Ama kızlar ben o kadar bunaldım ki artık yılların verdiği bunalmışlıktan mı bilmiyorum ama her hareketi bana batıyor. Biz toplasan 1 elin parmağını geçmez bu 3 yılda birlikte olmamız… şimdi tedaviye gitse de 3 yıl boyunca bana yaşattıklarını unutamıyorum. Ben yalvarırken gitmemesini bana dokunmamasını vs. Evde çıplak gezsem umrunda olmayan bir adam yani öyle diyim.. bir düzelme olmadıkça daha da bunalıyorum sanırım psikolojim de bozuldu artık önceden kendine bakan markete bile süslenerek giden bir kadınken şimdi saçımı bile taramak gelmiyor içimden. Kendimi çekici bulmuyorum artık. Onun tedaviye gitse de bana espri yapması, mutlu olması bile batıyor. Yatakları da ayırdım salonda yatıyor. Son günlerde zaten iyice koptuk konuşmuyoruz bile. Ev arkadaşından farkımız yok. Tedavisi ne kadar sürer nasıl sonuçlanır bilmiyorum ama artık kendimi eşi düzelse de birlikte olsa diye bekleyen bir asker gibi hissediyorum ve kendimi sorguluyorum hakettiğim bu mu diye.. kendimi çok aşağılanmış hissediyorum. Ve boşanmayı düşünüyorum. Hatta bugün anneme gitmeyi planlıyorum.
Sorum şu siz olsanız ne yapardınız? Tedavi ne kadar sürerse sürsün bekler miydiniz bir gün düzelir diye sabreder miydiniz?
Yoksa artık yeter diyip boşanır mıydınız?