Cinsellik olmayan evlilik

holyowl .!.:

Herkese merhaba,
3 yıldır evliyim. Eşimle sevgililiği de sayarsak toplam 5 yıldır birlikteyiz. Başlıktan da anlayacağınız gibi evliliğimde cinsellik yok. Şöyle anlatayım sevgiliyken hiçbir sorunumuz yoktu bu konuda. Evlenmeden 2 hafta önce başladı ben evlilik stresine verdim üstüne gitmedim ama evlenince sürekli benden kaçmaya başladı. Sorduğumda iş stresi vs diyerek geçiştiriyordu. Çok nadir oluyordu cinsellik 3 ayda 1 falan. Üstüne gittikçe de beni suçlamaya başladı anlayışsızsın gibisinden. Sonra ben bir gün evde cinsellik güçlendirici ilaçlar buldum viagra değil ama o tarz. Yani benimle ilişkiye girerken de zaten onlardan içip giriyormuş ve bundan aşırı rahatsız oldum ben. Kendimi arzulanmayan, doğal bir şekilde tahrik olunmayan bir kadın gibi hissettim. Ona gösterdim bunları kullanmanı istemiyorum dedim kavga ettik. Sorunun psikolojik olduğunu söyledi. İlk 1 senem doktora git diye yalvarmakla geçti. Gitmedi. 2. Sene gitmeye ikna oldu test sonuçlarında hiçbir şey çıkmadı doktor psikolojik diyip psikiyatriye yönlendirdi. 1 sene de psikiyatriye gitmesi için yalvardım :) çok kavgalar ettik bu konuyla ilgili artık yüz göz olduk diyebilirim. Ne kendime güvenim kaldı ne de artık kadın gibi hissediyorum. Yaşım da genç değil 33 yaşına girdim çocuk istiyorum ama biz daha çocuğa giden yolda yapılması gerekenlerden aciziz. Ben sinirlenip ona bağırdıkça ve ağır konuştukça o da benim onun gururunu incittiğimi söylüyor. Bu arada kendisi inkar ediyor ama banyoda kendini tatmin ettiğini düşünüyorum çünkü fizyolojik bir sorun çıkmadı yani insan ya kendi yapar yada rüyada olur siz de bilirsiniz ne demek istediğimi. Ben 3. Yılın sonunda artık tasımı tarağımı toplayıp gittim annemin evine boşanıcam dedim. Yalvardı etti psikoloğa gidicem dedi, gitti de. Şu an 1 ayı dolmak üzere.
Bir değişim olmadı bu arada. Bir gelişme yok yani. Ama kızlar ben o kadar bunaldım ki artık yılların verdiği bunalmışlıktan mı bilmiyorum ama her hareketi bana batıyor. Biz toplasan 1 elin parmağını geçmez bu 3 yılda birlikte olmamız… şimdi tedaviye gitse de 3 yıl boyunca bana yaşattıklarını unutamıyorum. Ben yalvarırken gitmemesini bana dokunmamasını vs. Evde çıplak gezsem umrunda olmayan bir adam yani öyle diyim.. bir düzelme olmadıkça daha da bunalıyorum sanırım psikolojim de bozuldu artık önceden kendine bakan markete bile süslenerek giden bir kadınken şimdi saçımı bile taramak gelmiyor içimden. Kendimi çekici bulmuyorum artık. Onun tedaviye gitse de bana espri yapması, mutlu olması bile batıyor. Yatakları da ayırdım salonda yatıyor. Son günlerde zaten iyice koptuk konuşmuyoruz bile. Ev arkadaşından farkımız yok. Tedavisi ne kadar sürer nasıl sonuçlanır bilmiyorum ama artık kendimi eşi düzelse de birlikte olsa diye bekleyen bir asker gibi hissediyorum ve kendimi sorguluyorum hakettiğim bu mu diye.. kendimi çok aşağılanmış hissediyorum. Ve boşanmayı düşünüyorum. Hatta bugün anneme gitmeyi planlıyorum.
Sorum şu siz olsanız ne yapardınız? Tedavi ne kadar sürerse sürsün bekler miydiniz bir gün düzelir diye sabreder miydiniz?
Yoksa artık yeter diyip boşanır mıydınız?

Genişletmek için tıkla...

holyowl .!.:

Herkese merhaba,
3 yıldır evliyim. Eşimle sevgililiği de sayarsak toplam 5 yıldır birlikteyiz. Başlıktan da anlayacağınız gibi evliliğimde cinsellik yok. Şöyle anlatayım sevgiliyken hiçbir sorunumuz yoktu bu konuda. Evlenmeden 2 hafta önce başladı ben evlilik stresine verdim üstüne gitmedim ama evlenince sürekli benden kaçmaya başladı. Sorduğumda iş stresi vs diyerek geçiştiriyordu. Çok nadir oluyordu cinsellik 3 ayda 1 falan. Üstüne gittikçe de beni suçlamaya başladı anlayışsızsın gibisinden. Sonra ben bir gün evde cinsellik güçlendirici ilaçlar buldum viagra değil ama o tarz. Yani benimle ilişkiye girerken de zaten onlardan içip giriyormuş ve bundan aşırı rahatsız oldum ben. Kendimi arzulanmayan, doğal bir şekilde tahrik olunmayan bir kadın gibi hissettim. Ona gösterdim bunları kullanmanı istemiyorum dedim kavga ettik. Sorunun psikolojik olduğunu söyledi. İlk 1 senem doktora git diye yalvarmakla geçti. Gitmedi. 2. Sene gitmeye ikna oldu test sonuçlarında hiçbir şey çıkmadı doktor psikolojik diyip psikiyatriye yönlendirdi. 1 sene de psikiyatriye gitmesi için yalvardım :) çok kavgalar ettik bu konuyla ilgili artık yüz göz olduk diyebilirim. Ne kendime güvenim kaldı ne de artık kadın gibi hissediyorum. Yaşım da genç değil 33 yaşına girdim çocuk istiyorum ama biz daha çocuğa giden yolda yapılması gerekenlerden aciziz. Ben sinirlenip ona bağırdıkça ve ağır konuştukça o da benim onun gururunu incittiğimi söylüyor. Bu arada kendisi inkar ediyor ama banyoda kendini tatmin ettiğini düşünüyorum çünkü fizyolojik bir sorun çıkmadı yani insan ya kendi yapar yada rüyada olur siz de bilirsiniz ne demek istediğimi. Ben 3. Yılın sonunda artık tasımı tarağımı toplayıp gittim annemin evine boşanıcam dedim. Yalvardı etti psikoloğa gidicem dedi, gitti de. Şu an 1 ayı dolmak üzere.
Bir değişim olmadı bu arada. Bir gelişme yok yani. Ama kızlar ben o kadar bunaldım ki artık yılların verdiği bunalmışlıktan mı bilmiyorum ama her hareketi bana batıyor. Biz toplasan 1 elin parmağını geçmez bu 3 yılda birlikte olmamız… şimdi tedaviye gitse de 3 yıl boyunca bana yaşattıklarını unutamıyorum. Ben yalvarırken gitmemesini bana dokunmamasını vs. Evde çıplak gezsem umrunda olmayan bir adam yani öyle diyim.. bir düzelme olmadıkça daha da bunalıyorum sanırım psikolojim de bozuldu artık önceden kendine bakan markete bile süslenerek giden bir kadınken şimdi saçımı bile taramak gelmiyor içimden. Kendimi çekici bulmuyorum artık. Onun tedaviye gitse de bana espri yapması, mutlu olması bile batıyor. Yatakları da ayırdım salonda yatıyor. Son günlerde zaten iyice koptuk konuşmuyoruz bile. Ev arkadaşından farkımız yok. Tedavisi ne kadar sürer nasıl sonuçlanır bilmiyorum ama artık kendimi eşi düzelse de birlikte olsa diye bekleyen bir asker gibi hissediyorum ve kendimi sorguluyorum hakettiğim bu mu diye.. kendimi çok aşağılanmış hissediyorum. Ve boşanmayı düşünüyorum. Hatta bugün anneme gitmeyi planlıyorum.
Sorum şu siz olsanız ne yapardınız? Tedavi ne kadar sürerse sürsün bekler miydiniz bir gün düzelir diye sabreder miydiniz?
Yoksa artık yeter diyip boşanır mıydınız?

Genişletmek için tıkla...

Ebrulibayan .!.:

Anlayış önemli şey. Ben vajinusmustum eşimle birlikte olamıyordum tam 4 yıl bekledi beni. Demem o ki empati kurun aynı sorun sizdede olabilirdi acaba oda boşanma eşiğine getirirmiydi? Her gün yüzünüze vururmuydu? Yatağı ayırmak hiç ama hiç iyi bir fikir değil. Bu tarz hastalıklar kişi için utanç verici olabiliyor,yüzleşmek zor olabiliyor. Daha ılımlı yaklaşın bence ve bolca sabırlı.

Genişletmek için tıkla...

Nive8 .!.:

boşan , gençliğin, yaşama hevesin bitmeden, hayat enerjin vücudundan çekilmeden boşan. Çünkü 2 yıl sonra daha zor olacak , bir çocuk olunca daha zor olacak. 10 yıl geçince daha zor olacak. Sizinle benzer şeyleri yaşayan müvekkilim anlatmıştı . Sevgililer gününde kocası çiçek ve pahalı altın bir bileklik almış , benim müvekkil delirmiş tabi ya sen bana kocalık mı yapıyorsun da sevgililer gününde hediye alma cesaretini gösteriyorsun diye . İçinde o çiçekleri ve bilekliği boğazına tıkmak gelmişti demişti. Daha sonra boşandılar . Başka konularda davaları da olduğu için bir kaç yıl sonra tekrar bir yüzyüze görüştük , sevgilisi varmış . Kendine çok kızıyordu neden o koca dediğim yaratığa katlandım , onu düzeltmeye çalışmakla yıllarımı harcadım diye. Gerçek bir erkeğin nasıl olduğunu görünce hele benimkinin nasıl bana yalan söylediğini , benim son derece normal olan cinsel ihtiyaçlarımın giderilmesi isteğimi bana sapık diyerek diyerek susturmaya çalıştığını anladım demişti.

Genişletmek için tıkla...

holyowl .!.:

Böyle okuyunca adama üzüldüm ama o kadını gerçekten çok iyi anlıyorum.. şu an tedaviye gitmeye başladı aslında ama bizim sorunumuz bunu 3 yılın sonunda yapmış olması galiba.. mesela çok mutluyken güzel bir akşam yemeği yerken birden aklıma geliyor ondan nefret etmeye başlıyorum.. son 1 haftadır eve geliyor salona geçiyor video izleyip uyuyor :) hiçbir iletişimimiz yok. Beni beklemediğim için suçluyor anlayışsızın diyor hala. 3 yıl sonunda beklemek artık cehennem azabı gibi

Genişletmek için tıkla...

Nive8 .!.:

Sevgili iken bir sorunumuz yoktu demişsiniz, yani hiç bir sorun olmadan cinsel ilişkiye girebiliyor muydunuz ?

Genişletmek için tıkla...

holyowl .!.:

Böyle okuyunca adama üzüldüm ama o kadını gerçekten çok iyi anlıyorum.. şu an tedaviye gitmeye başladı aslında ama bizim sorunumuz bunu 3 yılın sonunda yapmış olması galiba.. mesela çok mutluyken güzel bir akşam yemeği yerken birden aklıma geliyor ondan nefret etmeye başlıyorum.. son 1 haftadır eve geliyor salona geçiyor video izleyip uyuyor :) hiçbir iletişimimiz yok. Beni beklemediğim için suçluyor anlayışsızın diyor hala. 3 yıl sonunda beklemek artık cehennem azabı gibi

Genişletmek için tıkla...

holyowl .!.:

Böyle okuyunca adama üzüldüm ama o kadını gerçekten çok iyi anlıyorum.. şu an tedaviye gitmeye başladı aslında ama bizim sorunumuz bunu 3 yılın sonunda yapmış olması galiba.. mesela çok mutluyken güzel bir akşam yemeği yerken birden aklıma geliyor ondan nefret etmeye başlıyorum.. son 1 haftadır eve geliyor salona geçiyor video izleyip uyuyor :) hiçbir iletişimimiz yok. Beni beklemediğim için suçluyor anlayışsızın diyor hala. 3 yıl sonunda beklemek artık cehennem azabı gibi

Genişletmek için tıkla...

Nive8 .!.:

Tipik cinsel sorunları olduğu halde bunu kabul etmeyip karşı tarafı suçlayan erkek. Beklemediğinizi söylüyor ama siz zaten 3 yıl beklemişsiniz. Ben tedaviye gittiğinden bile şüpheliyim , tedavi nasıl gidiyor anlatıyor mu? Çok mutluyken demişsiniz ama sizi cinsel yönden tatmin etmeyen ve bunu yapmayı düşünmeyen , çekici bulmayan bir koca ile ne zaman mutlu oldunuz? Kendinize yalan söyleyip kandırmaya çalışırken , birden bire gerçekler tokat gibi çarpıyor işte.

Genişletmek için tıkla...

holyowl .!.:

Herkese merhaba,
3 yıldır evliyim. Eşimle sevgililiği de sayarsak toplam 5 yıldır birlikteyiz. Başlıktan da anlayacağınız gibi evliliğimde cinsellik yok. Şöyle anlatayım sevgiliyken hiçbir sorunumuz yoktu bu konuda. Evlenmeden 2 hafta önce başladı ben evlilik stresine verdim üstüne gitmedim ama evlenince sürekli benden kaçmaya başladı. Sorduğumda iş stresi vs diyerek geçiştiriyordu. Çok nadir oluyordu cinsellik 3 ayda 1 falan. Üstüne gittikçe de beni suçlamaya başladı anlayışsızsın gibisinden. Sonra ben bir gün evde cinsellik güçlendirici ilaçlar buldum viagra değil ama o tarz. Yani benimle ilişkiye girerken de zaten onlardan içip giriyormuş ve bundan aşırı rahatsız oldum ben. Kendimi arzulanmayan, doğal bir şekilde tahrik olunmayan bir kadın gibi hissettim. Ona gösterdim bunları kullanmanı istemiyorum dedim kavga ettik. Sorunun psikolojik olduğunu söyledi. İlk 1 senem doktora git diye yalvarmakla geçti. Gitmedi. 2. Sene gitmeye ikna oldu test sonuçlarında hiçbir şey çıkmadı doktor psikolojik diyip psikiyatriye yönlendirdi. 1 sene de psikiyatriye gitmesi için yalvardım :) çok kavgalar ettik bu konuyla ilgili artık yüz göz olduk diyebilirim. Ne kendime güvenim kaldı ne de artık kadın gibi hissediyorum. Yaşım da genç değil 33 yaşına girdim çocuk istiyorum ama biz daha çocuğa giden yolda yapılması gerekenlerden aciziz. Ben sinirlenip ona bağırdıkça ve ağır konuştukça o da benim onun gururunu incittiğimi söylüyor. Bu arada kendisi inkar ediyor ama banyoda kendini tatmin ettiğini düşünüyorum çünkü fizyolojik bir sorun çıkmadı yani insan ya kendi yapar yada rüyada olur siz de bilirsiniz ne demek istediğimi. Ben 3. Yılın sonunda artık tasımı tarağımı toplayıp gittim annemin evine boşanıcam dedim. Yalvardı etti psikoloğa gidicem dedi, gitti de. Şu an 1 ayı dolmak üzere.
Bir değişim olmadı bu arada. Bir gelişme yok yani. Ama kızlar ben o kadar bunaldım ki artık yılların verdiği bunalmışlıktan mı bilmiyorum ama her hareketi bana batıyor. Biz toplasan 1 elin parmağını geçmez bu 3 yılda birlikte olmamız… şimdi tedaviye gitse de 3 yıl boyunca bana yaşattıklarını unutamıyorum. Ben yalvarırken gitmemesini bana dokunmamasını vs. Evde çıplak gezsem umrunda olmayan bir adam yani öyle diyim.. bir düzelme olmadıkça daha da bunalıyorum sanırım psikolojim de bozuldu artık önceden kendine bakan markete bile süslenerek giden bir kadınken şimdi saçımı bile taramak gelmiyor içimden. Kendimi çekici bulmuyorum artık. Onun tedaviye gitse de bana espri yapması, mutlu olması bile batıyor. Yatakları da ayırdım salonda yatıyor. Son günlerde zaten iyice koptuk konuşmuyoruz bile. Ev arkadaşından farkımız yok. Tedavisi ne kadar sürer nasıl sonuçlanır bilmiyorum ama artık kendimi eşi düzelse de birlikte olsa diye bekleyen bir asker gibi hissediyorum ve kendimi sorguluyorum hakettiğim bu mu diye.. kendimi çok aşağılanmış hissediyorum. Ve boşanmayı düşünüyorum. Hatta bugün anneme gitmeyi planlıyorum.
Sorum şu siz olsanız ne yapardınız? Tedavi ne kadar sürerse sürsün bekler miydiniz bir gün düzelir diye sabreder miydiniz?
Yoksa artık yeter diyip boşanır mıydınız?

Genişletmek için tıkla...

holyowl .!.:

Evet ama sanırım o zamanda o bahsettiğim ilaçlardan kullanıyormuş benim haberim yoktu tabi o zamanlar.. evlenince onu da içmeyi kesmiş ayda yılda bir oluyordu işte. Evlenmeden önce biliyormuş yani kendini

Genişletmek için tıkla...

vayhalimee .!.:

Manipüle ediyor yani sizi

Genişletmek için tıkla...

holyowl .!.:

Aslında haklısın dedi özürler diledi daha önce gitmeliydim dedi ama bilmiyorum işte galiba artık ben de tükendim çok yüz göz olduk.. sizce haksızlık mı ediyorum ona

Genişletmek için tıkla...

holyowl .!.:

Psikiyatri bir ilaç yazmış onu kullanıyor antidepresan. Cinsellik dışında iyi biridir bir sorunum yok ama işte cinsellik olmayınca da diğerlerinin önemi kalmıyor ki.. evet şu an tedaviye gidiyor ama 3 yıl boyunca gidebildiği halde gitmedi ben artık kadınlığımdan soğudım onu terketmeye kalktım ve şimdi gidiyor. E o zaman başından neden gitmedin ben bunları neden yaşadım. Günlerdir uyuyamıyorum Sabaha kadar uyuyamadım mesela bugün de mide ağrısından. Depresyonda bile olabilirim belki deBir sonraki

Genişletmek için tıkla...

Nive8 .!.:

Yani sizin yüzünüze baka baka , çok ciddi ve evliliğinizi etkileyecek yalanları sıralamış . Bu durumu önceden bilmesine rağmen saklamış , sırf evlenip kendi adını temize çıkarmak için . Ya üzgünüm ama sizinki son derece tipik , cinsel sorunları olan adam taktiği izliyor. Düzelmeyecek çünkü kendisinde bir sorun olduğunu düşünmüyor zaten. Eminim çok bonkör ve iyi bir eş rolü de oynuyordur. Dedim ya tipik işte. Ben düzelen görmedim , boşadığım kadınlar boşandıkları için değil böyle adama katlandıkları için pişmandılar hep. Gerçekten sizi beğenen ve isteyen , ilaç kullanmadan sadece sizden etkilenen bir erkekle birlikte olmanın ne demek olduğunu bilmeden hayatınızın baharının geçmesine izin vermeyin. Ben diyeyim size o tedavi işe yaramayacak , en sonunda siz depresyon ilaçlarına bağımlı bir kadın olacaksınız. Dışardan bakanda diyecek ki gül gibi adamı bulmuş , kadına bak mutlu olmayı beceremiyor.

Genişletmek için tıkla...

vayhalimee .!.:

Hayır bacım yazdım ama görmedin galiba bende senin gibi bu dertten çekiyorum. Bizim aramızda tedavi lafı geçmedi geçse ne kıyametler kopar Allah bilir.

Genişletmek için tıkla...

holyowl .!.:

Benim zoruma giden bu sorunun sadece bana karşı olması.. yani bence beni istemiyor adam :) peşimden çok koştu evlenmek için. Onun dediğine göre biz bir kere ilişkiye girmeyi denerken (5 yıl önce falan) ereksiyon sorunu yaşamıştı onu kafaya takmış yine olursa diye korkuyormuş takıntı yapmış. Bu ikinci evliliği bu arada. Ben gözümü karartıp ilk eşine de sordum ayrılma sebeplerini anlaşamadık dedi öyle bir sorun yoktu dedi bana.

Genişletmek için tıkla...