Cinnet geçirmekten korkuyorum. İyi değilim...

Vururum çarparım diyenlere şaşırıyorum.
Şiddet çare olmaz,dayak arsızı,azar arsızı oluyor çocuklar sonra.
Çok üzüldüm halinize,eminim çok çok zor durumdasınız.Doktora götürdünüz mü hiç? Bu 2 yaş sendromu değil bence.Yanlış anlamayın, ya siz farketmeden yetiştirmede yanlışlar yapıyorsunuz ya da çocuğun karakteri böyle(karakterle doğduklarına inanırım) ya da üzgünüm ama bir sorun var.İmkanlarınız dahilinde gidebileceğiniz en iyi pedagoga gidin. Bir arkadaşımın yeğeni sizinki kadar olmasa da benzer durumlar yaşadığı için doktoru erenköy ruh ve sinir hast. sevk etti.
Umarım düzelir yoksa siz mahvolacaksınız.
 
Destek olacak kimseniz yok mu babası nerde?bence bi an önce pedagoga gidin ters giden bişeyler olduğu kesin

Babası izin alamadı ben şehir dışındayım. Gideceğim döner dönmez çünkü artık kendimden korkuyorum.


Mutlaka bakacağım teşekkür ederim.
 
Eğer otizm yoksa verebileceğim tek önemli tavsiye, aglayarak birseyler elde etmek isteyen çocuklarin hiçbir istegini yerine getirmeyin anneler.
Bunu huy edinmesini sağlamayın.
Sürekli yapma-etme-dur diye konuşmayin.Hata yaptiğinda ona oluşacak-oluşan sonuçlarini anlatin.Empati yeteneği zamanla gelişecektir.Küçük, anlamaz demeyin.Annenin sakin tutumu bir çocuk söylediklerinizin kavramını anlayamasa dahi onu sakinlestirir.
Yapistir suratina bi tane diyen insanlar, eğitimin yolu şiddet değildir.Şiddet çocuğu sindirir, içine kapatir. anneyle olan bağını güven duygusunu bozar.Bir çocuğa bağırmak bile ona uygulanan bir şiddettir!
Bazen kötü anne günlerimiz olur..O gün belki
bağırırız, sözcüklerimizi seçemeyiz tahammülümüzü yitiririz ama özür dileyin anneler.Kirılan gururunu onarın. Herkese sabırlar diliyorum.
 
Son düzenleme:
yanlış anlattım düşünceleri mi..
kardeşi olabilir arkadaşı olabilir bu davranışları görüp uyguladıgı demek istedim.
belki büyüklerle birlikte yaşıyorsunuz onlar mı şimarttı sizi dinlemiyor demek istedim.
bir de hiç duyma testi yaptırdınız mı?
tanıdık arkadaşın oglu sürekli tekrar ederdi sürekli bagırır dikkaleri üzerine çekerdi megerse çocuk da duyma sıkıntısı var mış tedavi ile geçti.
uzman yardımı şart biran önce gitmelisiniz.
size de çocugunuza da yazık
 

Zaten bugünü bu kadar zorlaştımasının sebebi önemli bir işim yüzünden bir günlüğüne halasına bırakmış olmam. Asla bitmiyor öfkesi. Düşman gibi davranıyor. Ama bırakmak zorundaydım bir günlüğüne. Genelde bıraktığım zaman bir hafta boyunca bu davranışları devam ediyor. Sonra sakinleşiyor. Her zaman hareketli ve hırçın ama böylesine düşmanca davranışı bırakırsam oluyor. Lakin ben 3 yıldır izole olmuş şekilde oğluma adadım kendimi. Gerçekten önemli bir işim olduğunda bırakmak zorundayım. Bunun bir çözümü yok ki.
 
Bu arada 2 yaş sendromu için en çok verilen tavsiye inatlaşmamak ve çoğu şeyi görmezden gelmektir.Tüm bunların ötesinde bi de sanki bu çocuk yeterince ilgi göremediği için dikkat çekmek istiyor gibi geldi bana.Bu durumda döverseniz de dayak arsızı olur zaten kimseye faydası yok.

Bi de şunu sormak istiyorum genelde size yapışık mıydı bebekliğinden beri?
 
Siz kendinizi eve kapatarak hata yaptınız. Aksine bol bol çıkacaksınız Yürüyüşe parka avm ye pazara çarşıya.. Sizi rezil edecekse etsin bırakın. Vah vah deyip acıyan bir çok insanı o andan sonra bir daha görmeyeceksiniz. Size asabi tavırlarıyla hiçbir şey yaptıramayacağını anlaması lazım. Önce bol bol bağırıp eşya fırlatacak. O anlarda sizin katı tavrınız değişmeyecek. İstediği şey her ne ise asla yapmayacaksınız. Daha sonra bu hırçın tavrının dozu daha da artacak. Dayanılmaz derece zirve noktaya ulaşacak. Biz buna sönme patlaması diyoruz. O anlarda da asla taviz vermeyeceksiniz. Bu şekilde bir şey elde edemeyeceğini her defasında görecek. Sonra sönme dediğimiz olay gerçekleşecek. Çocuk hırçın davranmaktan vazgeçecek ve başka çareler arayacak. O anlarda yol göstereceksiniz kibarca sorması izin istemesi ağlamaması bağırmaması gerektiğini. Günün birinde hiç beklemediğiniz anda istediği bir şey gerçekleşmeyince bir kez daha her şeyi fırlatıp bağırıp çıldıracak. Psikolojide buna kendiliğinden geri gelme diyoruz. Yani unuttuğu ve bıraktığı tavrı bir kere daha son kez hatırlayıp denicek. Onda da aynı keskin tavrınızı sürdürdüğünüz an olay bitecek. Bir daha çocuk kesin olarak bu şekilde davranarak hiçbir şey elde edemediğini görecek. Sabır azim cesaret ihtiyacınız olan şeyler bunlar. Pedagog desteği işinizi kolaylaştırır.
 
6 yaşında ve hala aynı mı. Demeyin öyle ya. Düzelir diye minicik bir umudum var zaten. Kim taşlarsa taşların umurumda değil. Siniri alınmış anneler, heykel gibi çocukları ile ahkam kesmesin mümkünse.


Ben kendımı sucluyorum biraz da yani oglumun yaptıgı her zorluga profosor edasıyla yaklasıp cocuk yetıstırmeye calıstıgımdan kaynaklandı sanırım.. Cok sabırla buyuttum belkı bu kadar sabırlı olmamam lazımdı. Cezalandırmalıydım belkı de belkı de bıraksaydım saatlerce aglasaydı.. Cocuk buyutmus koca kadınları dınleseydım dıyorum bazen. Ayyy evlerden ırak kızım bu nee cakıver agzına bak bıdaha yapıyomu diyenleri.. Tabı sonra sacmalama puxhu dıyorum ama napayım.. Sıze tek tavsiyem su olabılır cocugunuz kucukken sebebini bulun.. İleriye attıgınız zaman daha da buyuk problem haline geliyor.. Mesela suan ayakta oglum uyku saati 10 yada 11 şaşmaz. Bugun inatla yataktan kalkıp kalkıp geldi. Süt istiyorum dedı verdım ay çişim varmıs dedı yaptı bahaneler sıralandı. Yatagına yat artık ve kalkma dedım 10 dakikadır ses yok umarım uyumustur.. Bırazdan bakıcam ve çipil çipil bakan gözlerle karsılasmak ıstemıyorum cunku yorgunum ve cok uykusuzum..
 
Moral bozmak istemem ama benim kızım 8 yaşında ve geçen yıl bile gece 3-4 te hepimize saldırıyordu evde..Ben nefret ettim artık bu sene azaldı o saçmalıkları. Saçını başını yolar kendini yumruklar..çığlıklar o biçim ve hepsi nedensiz. Aşırı zekanın rolü var sanırım.Kızım sınıf birincisi. Ve gariptirki öğretmeninin en disiplinli en gözde öğrencisi.oturup türkiyenin sorunlarını konuşabilirsiniz rahatlıkla..3 dakika önce başladıgı cümleyi yerli yerince toparlayıp yüklemi koyup kapatır.Teknik kelimeleri benden daha fazla. Ama ben çok çektim ve öyle bir zeka olacağına sıradan olsaydı rezilliklerin bini bir para. Apartmandan değil sokaktan kovulma durumlarını yaşadık.kahır kahır.Dövmek asla çare değil daha ağır şekilde çıldırıp saldırıyorlar sadece.malesef denedim.Bu hale nasıl geldiği ile ilgili fikrimde şu;ananesi ve dedesi ağladığında herşeyi yaptılar. Ağlamak bir hobi ve silah oldu kızım için. Siz eger çocuğunuza bu rahatlığı verdiyseniz tepe tepe kullanıyordur.Çocukların aşırı ilgi ile büyümesine ve her dediklerinin yapılmasına şiddetle karşıyım. Sonuç bu malesef..
 
Son düzenleme:
Benim oglumda 20 aylik gecen hafta kayinvalideme gittik eltisi gelinleri falan vardi tabi benim oglum hic bir oyuncagini vermedi alani dovdu benim burnumdan getirdi surekli miz miz bi haldeydi.herkes yaka silkeledi bu hep mi boyle falan dediler cok canim sikildi ben bazen dayanamayip kiziyorum.bu defa sabredicem diyorum ama olmuyor
 
Merhaba, iki kücük cocuk annesiyim.
Hepimiz zor dönemlerden geciyoruz. Ben su sekil kendime önlemler aldim, katlanmasi zor da olsa bir süre ne tatil ne de güdün dergene gittim. Yani durmayacak cocuk biliyorum, kücügüm bir bucuk yasinda. Her programi onlara uygun yapiyorum.
Asla uyku saatlerinde disarda olmuyorum.
Kizim bir bucuk yasindayken otobüste bes saat boyunca aglamisti, perisan olmustum, ertesi gün serum yemistim acillik oldum.
Öyle yipratici, size tavsiyem bir süre inatlasmayin. Asamadigi birseyler var gibi cocugunuzun sanki.
Doktora bir danisin aslinda buradan birsey söylemek yalnis olacak.
Fakat bircok cocuk böyle büyüyor. Ben böyle cocuk görmedimciler evde hic mi sac bas yolmalik kivama gelmiyor?
Ya da sallamiyorlar, bu kadar basit.
Ben bebegimi uyuturken sürekli iceri giren kizima kizdigim an bile kötü hissediyorum.
Kendi yaptigimi sölüyorum, sürekli iletisim halindeyim, dikkati daginik dahi olsa sürekli konusmaya calisirim, aliskanliklarini yapmasina dikkat ederim.
Birseyi istemiyorsa istemiyordur zorlamam.
Sürekli canim, evladim, yavrum, birtanem derim her lafimda vardir, sevgiye bogarim, cok yorgun olsam bile en azindan bu kelimeleri kullanirim.
Kelimelerin etkisine cok inanirim.
Cok zor zamanlardan geciyoruz, biliyorum cok zor.
Bu dönemi kolay atlatmak icin mümkünse cocugunuzun sikinti cikaracagi yerlere bir süre gitmamanizi tavsiye ediyorum.
Bu sizde baski olusturuyor bu da cocuga yansiyor, sizin stresinize kadar.
Bunu cok yasadim misal misafirlik olmuyor dimi, bitirdim.,
Cünkü ayak uyduramadigimda üzülüyorum, bunu da cok iyi hissediyorlar, hircinlasiyorlar.
Bircok sebebi var bu davranislarin.
Siz yine de Pedegoga bir danisin, sabirla cözülcek hersey, bir takim degisiklikler yapin ama tavsiyem.
Bu simdiki düzen pek cocuga yaramamis.
 
Yanlis anlamayin ama bu sadece simarik bi cocuk yetistirmeye yarar bence.
Ben ortaligi yikip dokcem annem bana annecim annecim diyecek daha beterini yaparim demek ki bu kizilcak bi sey degil derim

Cocuk etrafi kirip dokerken “annecimm annecimm” diye konusan kadinin cocugunun sakinlestigini hic gormedim ama var demekki bana denk gelmedi aksine daha cok azitiyor cocuk. Izlerken beni sinir basiyor.

Cocuk ortaligi yikip dokuyor, agliyor, daha bit kadar cocuk annesine avazi ciktigi kadar bagirip bir ton laf sayiyor hatta annesine vuran cocuklarda gordum ama kadin hala konusmaya calisiyor. Annecimm anneciimli konusmasinin bir ise yaradigi da yok iyi bisey yaptigini saniyor ama... Herseyin bir siniri olmali iyi yetistirmekle simarik yetistirme baya karistiriliyor. Benim cocugum yok olsa cok mu iyi yetistiririm hayir yazik cocuga o yuzden yok. cekemem boyle seyleri.
 
Okurken cinnet geliyo
okurkeen cinnet geliyor. Ya sabır. Annem beni dövdü. Ve asla böyle yapamadim. Yaparsam başıma ne geleceğini cok iyi biliyordum çünkü.
 
Yanlis anlamayin ama bu sadece simarik bi cocuk yetistirmeye yarar bence.
Ben ortaligi yikip dokcem annem bana annecim annecim diyecek daha beterini yaparim demek ki bu kizilcak bi sey degil derim
Yetişkin mantığı sizin dediğinizi gerektiriyor, fakat sadece 2 yaşındaki bir çocuğun (gelişimini halen sürdüren, olgunlaşmamış) mantığı anlaşılmak, kendinden taraf olan, koşulsuz anne sevgisine muhtaç.
Hayatın ilk yılları güzel hisler edinme dönemi... Sonrası güzel hatıralar...
Konu sahibinin şahsında biz tüm anneler, çocuklarımızın hayatlarının bu ilk dönemlerinde, yanimizdayken kendilerini mutlu hissedecekleri hatıralar bırakmalıyız.
Bunun tek yolu, sınırsız (sinirsiz) ve koşulsuz sevgi ve kendilerinden taraf olmamızdır (yani onlara hak verebilmektir).
Bunu başarmanın ilk adımı sevgi dolu sarılmak ve kriz anlarında onların iç sıkıntısını anlamak üzere "haklısın" diyebilmektir.
Bir çocuk annesini, değil arkadaşından/kardeşinden/akrabasindan kiskanmak, annesini ayikladigi fasulyeden kıskanır diyor (çocuk norologu) prof.dr.Sabiha Paktuna.

Davranışlara söz geçirmek kitabını okumanızı öneririm.
Özellikle çocuk mantığı ve yetişkin mantığının ayrımı noktasında.
Sevgiler.
 
Ne çok senin gibi deliren anne var bir bilsen. Benimde 6 yaşında oğlum var. 2 yaşından itibaren hayatım kaydı resmen. İnatçı memnuniyetsiz bağırır abisine vurur çığlık atar her pisliği yapar dikkat çekmek için. Valla kim ne derse desin umrum değil saçımı başımı yolup poposuna sağlam yapıştırdığımda oldu evin içinde terlikle kovaladığımda yok anlamıyo. Öyle zaman geliyoki nerden doğurdum diyorum. Ama saçının teline kurban olurum o ayrı. Ben neden yaptığını biliyorum mesela çalıştığım için yeterince ilgilenemiyorum benim dikkatimi çekmeye çalışıyor ama işim çok yoğun elimde değil.
Kesinlikle destek alın. Pedagog şart. Ama sizede psikolog şart. Şuan antidepresan kullanmayan insan o kadar azki. Gidin ilaca başlayın sinirleriniz birazda olsa rahatlar.
Pedagogda yol gösterir. Umudunu sakın kaybetme. Büyüyecek düzelecek. Allah yardımcın olsun inşallah.
 
Dikkat çekmek için bu tür davranışları yapan çocuklara, yaptığı doğru davranışları aşırı övüp anında ödüllendireceksiniz. Böylece ilgi çekmek için doğru davranışlar yapmadı gerektiğini görecek.
 
Okurken cinnet geliyo
okurkeen cinnet geliyor. Ya sabır. Annem beni dövdü. Ve asla böyle yapamadim. Yaparsam başıma ne geleceğini cok iyi biliyordum çünkü.

Sadece otobüste sakin.. Otobüs şoförü yapıcam bunu zaten.. Annem de vururdu yaramazlık yaptıgımda bende yapmazdım
 
Besin olarak annesinin başının etini tercih ediyor demek..
 
Bugün belki de çok geç kaldım. Hiç anne olamiycam duygusuyla yuzlesmisken bu konuyu okumak İyi gelmedi..
Kafam karman çorman. .

Zaten isteyip istemedigimden, bu işin hakkından gelebilecegimden emin değilim..

1 saat önce 2 yaşındaki yegenimin yumruğunu yedim. Yüzümü çizdi ve yanma hala var. 2 dk arayla tava kapagını uyuyan ablamın suratına gömdü.

Ne kadar tatlı da olsalar ben böyle zamanlar da sinir oluyorum.

Allah kolaylik versin valla.
Çok zor..
Gözüm korktu benim yine.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…