- 22 Kasım 2010
- 11.003
- 19.187
-
- Konu Sahibi TheQueeninthenorth
- #21
Kesinlikle çocuk tüm dinamikleri değiştirdi daha doğrusu var olan problemin su yüzüne çıkmasını sağladı. Evliligimizle ilgili hicbir konuda 3.bir kişiden akil almayı sevmez. Bu evlenmeden önce de böyleydi ortak arkadaş grubumuz vardı birinin sevgilisiyle ilgili bir sey geçse mesela hiç hoşlanmazdı. Ikili ilişkilerde yaşananlar hicbit şekilde dışarı yansitilmamali ona göre. Terapist le konuşmak da ona göre değil hiç ama en azından profesyonel yaklaşan biri diye ciddiye alacağını umuyorumBeraber de yaşasanız çocuk doğduktan sonra yaşanan yoğunluğu mümkün değil tahmin edemezsiniz. Evlenmeden çocuk da yapıp emin olun bencekonuya gelirsek eve yardımcı tutmak dışında çözüm göremedim. Bir de çevrenizde eşine yardımcı bir erkek arkadaş ya da sözü geçecek akıllı bir büyük varsa bir araya getirebilirsiniz
Çok iyi anlıyorum, yaşamayan bilmez. En yakın arkadaşım da birebir yaşadı bunları. Ğstelik 15 yaşından beri çıktığı, üniversitede dört yıl aynı evde yaşadığı sevgilisiydi. Herkes atıp tutuyor da boş yani... çocuk sahibi olunca uykusuzluk, çalışan kadın, dar zaman... o zamana kadar ihtiyaç duymadığın derecede yardıma muhtaç oluyorsun ve eskiden sehpadan alıp mutfağa götürdüğün bardak sana batar hale geliyor. O zaman doktora mahrem olmaz deyip terapiye ikna edinKesinlikle çocuk tüm dinamikleri değiştirdi daha doğrusu var olan problemin su yüzüne çıkmasını sağladı. Evliligimizle ilgili hicbir konuda 3.bir kişiden akil almayı sevmez. Bu evlenmeden önce de böyleydi ortak arkadaş grubumuz vardı birinin sevgilisiyle ilgili bir sey geçse mesela hiç hoşlanmazdı. Ikili ilişkilerde yaşananlar hicbit şekilde dışarı yansitilmamali ona göre. Terapist le konuşmak da ona göre değil hiç ama en azından profesyonel yaklaşan biri diye ciddiye alacağını umuyorum
Evlenmeden önce ben de benzer şeyler söylerdim, hayat müşterek; ne oluyor da bu kadınlar saçını süpürge edecek duruma geliyorlar derdim. Hatta bana iş buyurup erkek kardeşimden hiçbir şey beklemeyen anneme de az cemkirmedim :) evlenene kadar sorun değildi çünkü kısa süreli tatiller haricinde aynı evi paylaşmadık. 3 ay yury dışında beraber apart tarzı bir yerde kaldık work and travel yaptık onu saymıyorum çünkü sadece yemek yapmanız gerekiyordu ve baştan hiç yemek işini beceremedigini söylemişti. Evlenmeden önce de bana elinden geldiğince her konuda yardım.edecegini ama tek istediği bir şey olduğu u o da mutfağa sokmamami çünkü hiç sevmediğini ve çok ssakar olduğunu söylemişti. Zaten ev yemeği de sevmez ama sırf ben yapıyorum diye yer. Bırak yemek yapma vs diyenler olursa umrunda olmaz yani bu durum. Gel-gelelim evlendikten sonra bir iki süpürge acar evi silerdi zamanla onlar da yok oldu işte. Iste çok yoruluyorum bana ilişme ye döndühic kayinvalideye onu boyle yetistirmis diye kizmayin, cocuktan once de bir 3 yiliniz gecmis ayni evde sizin de payiniz var yani bu durumda.
bir de tam olarak nasil oluyor,
aksam saat 6 ikiniz de kapidan girdiniz eve, siz yemek yapmaya kostururken o TV acip keyfine mi bakiyor?
Yani tam olarak evliligin o ilk yillarinda ne oluyor da kadinlar bu durumu normal goruyorlar ben anlamakta cok zorluk cekiyorum.
Ben islenirken birisi otursa (kim oldugu muhim degil) valla catlarim sinirden, o yuzden cocuklarin eline de bez tutusturmuslugum coktur, bisey yapmasalar da yapiyormus gibi gorunsunler en azindan.
Size de maalesef evliliginizin ilk yillarinizda yapmaniz gerekeni simdi yapmanizi onericem, cift terapisinin isinize yarayacagina ben inanmiyorum.
Ya isleri bolusun, ya da siz bir is yaparken artik elinden ne geliyorsa o da baska isi yapsin. Salata yapmak marifet istemez mesela, hatta roboto koy malzemeleri olsun bitsin, siz yemek yaparken salata yapabilir, evi supurebilir toz alabilir. Yapmiyor mu, ac kalsin, birakin ac kalsin yani, kucuk bebek degil ya bir sekilde coxer.
Evet aynen. Kendi annem bile tüm bunlar senin işin.evet kocan yardım etse iyiydi ama kaç erkek ediyor sanki. Bunun için huzursuzluk çıkardığına değmez kafasında. Çünkü bu durum dışında eşim hem bana hem çevremize karşı kibar anlayışlı biri. Evin içinde yasanani kimse anlamaz yani. Kvalidemi zaten anlatmaya gerek bile yok. Bir ramazan iftara davetiydik .Ben önce gittim iş çıkışı. Eşim de benden sonra gelecekti. Eşim aradı beni bisey lazım mı gelirken sor anneme dedi. Sordum kvalidem lazım ama o anlamaz şimdi ben bi koşu gider alırım dedi. Kapadiktan sonra ne alacaksin ki dedim iki kilo salatalik lazım cacık yapardık o seçemez dediEv işi yapmayan veya yapamayan farketmez biriyle evlenmeseniz iyiymiş ama benim bu konulardaki tavsiyem hep aynı.Yardimci kadın alacaksınız,eşiniz bidirdayacak ,kv cik cik ne gerek var ben çocuklarımı kendim büyüttüm diyecek ve siz umursamayacaksiniz,tıpkı onların sizi umursamadiklari gibi.Sizin kiyamadiklariniz size kiyiyor ,paraya acimayin lütfen kendinize aciyin
Evlenmeden önce ben de benzer şeyler söylerdim, hayat müşterek; ne oluyor da bu kadınlar saçını süpürge edecek duruma geliyorlar derdim. Hatta bana iş buyurup erkek kardeşimden hiçbir şey beklemeyen anneme de az cemkirmedim :) evlenene kadar sorun değildi çünkü kısa süreli tatiller haricinde aynı evi paylaşmadık. 3 ay yury dışında beraber apart tarzı bir yerde kaldık work and travel yaptık onu saymıyorum çünkü sadece yemek yapmanız gerekiyordu ve baştan hiç yemek işini beceremedigini söylemişti. Evlenmeden önce de bana elinden geldiğince her konuda yardım.edecegini ama tek istediği bir şey olduğu u o da mutfağa sokmamami çünkü hiç sevmediğini ve çok ssakar olduğunu söylemişti. Zaten ev yemeği de sevmez ama sırf ben yapıyorum diye yer. Bırak yemek yapma vs diyenler olursa umrunda olmaz yani bu durum. Gel-gelelim evlendikten sonra bir iki süpürge acar evi silerdi zamanla onlar da yok oldu işte. Iste çok yoruluyorum bana ilişme ye döndü
Onu fasulye ayıklamaya ikna etmek işte tüm mesele bu:) benden de kaynaklanıyor tabii tatlı dil kullanamıyorum artik bu bikkinlikla.size bir ornek vereyim,
esim sebze yemeklerine genelde burnunu kivirirdi,
ben de bir gun 1 kilo fasulyeyei oturttum ayiklattim, o gunden beri ne zaman fasulye yapsam eline sagliklar, zahmet oldular havada ucusuyor.
Esiniz elbette yoruluyordur, ama o sizin ne kadar yoruldugunuzu bilmiyor, bu isleri yapmadan da asla ogrenmeyecek. Bir sekilde bazi isleri ustlenmeli. Terapi size bunu kazandirmaz demek istedigim buydu, isi yaptiktan sonra ancak gercekten de sizi anlayabilecek.
Onu fasulye ayıklamaya ikna etmek işte tüm mesele bu:) benden de kaynaklanıyor tabii tatlı dil kullanamıyorum artik bu bikkinlikla.
olmaz. Adamın kişiliği bu, değişmez.
Sizin yerinizde olsam madem çalışıyorsunuz her gün yarım gün gelecek evin düzenini sağlayıp yemek yapacak bir yardımcı tutarım. Oğlanın yemesi içmesiyle siz, oyunu etkinliğiyle de babası ilgilenir oldu bitti.
Yapmayan adama yapacaksın, yapmalısın, çocuğa da bakacaksın demenin alemi yok. Adam yapmıyor, belli ki yapmayacak. Öyle görmüş, öyle yetişmiş, kişiliği o yönde evrilmiş. Böyle bir adam seçtiysen evlenmek için kavga dövüş uğraşmanın huzur bozmanın ne gereği var. Bulursun bir çözüm yolu.