İngilizce öğretmenliği mezunuyum. Çok pahalı bir yerde okudum. Mezun olduktan sonra aynı şehirde arkadaşım aracılığıyla dershanede iş buldum başta sıcak baktım fakat şehri sevmediğim ve pahalılığından dolayı vazgeçtim. Annem benim aksime orayı çok sever bu yüzden biraz sürtüşme yaşadık onun derdi bence ben oradayken yanıma gelip kalabiliyo olmasıydı. Bu seneyi evde dinlenerek geçirmek istedim o yüzden iş aramıyorum, bahsettiğim dershane sadece bi fikirdi.
Neyse daha sonra dayım, ardından babam, ardından da annem polisliğe, oraya buraya vs. başvurmamı söylediler. "Şimdiki aklım olsa, ben senin yaşında olsam..." şeklinde nasihatlara boğdular. Son konuşmamız dün annemle oldu. Arkadaşım şehirdışından geldi polislik mülakatları için. Annem de tanıyor, geldiğini söyledim. Sen de başvur hayatın kurtulur boşuna mı okudun demeye başladı. Milyon kere aynı şeyleri söylediği için direkt patladım, ben öğretmenliği polis olmak için mi okudum diye diklenince trip atmaya başladı.
Bu arada annem hala öğrenci olduğum zamanlar, mezun olduktan sonra orda kalıp yüksek lisans yapmam için çokkkkk dil dökmüştü. Ama benim hiç böyle bir hayalim olmadı bu vizyonsuzluk mu?
Herkes sormadığım halde akıl veriyor, kimse sen ne olmak ne yapmak istiyorsun demiyor. Bunu dün tartışma sırasında anneme söylediğimde "biliyorum dil okulu açmak istiyorsun, ama bu çok uzak bi ihtimal" dedi. Neden uzak ihtimalmiş? Böyle diyince şevkimi kırıyor. Neyle açacakmışım. Sağolsun babam destek olur gerekirse kredi de çekerim, para biriktiririm veya ortak bulur açarım kısaca seçenekleri değerlendiririm daha yaşım 25 hemen yarın açamayacağımı zaten biliyorum. Ama liseden beri hayalim bu yönde. Çok mu imkansız bir şeyin hayalini kuruyorum?
Çok mu imkansız bir şeyin hayalini kuruyorum?
Bizde dioz kardeşime atama bekleyene kadar polis ol. Polis olmak için okumadınız ama bekle bekle nereye kadar. Biyerden sonra çalışmakta zor gelecek. Ülkenin hali ortada zaten. Asgari ücret için mi okudum polis olmak için mi okudum. Okumayın canım. Boş beklemek için okuduysanızİngilizce öğretmenliği mezunuyum. Çok pahalı bir yerde okudum. Mezun olduktan sonra aynı şehirde arkadaşım aracılığıyla dershanede iş buldum başta sıcak baktım fakat şehri sevmediğim ve pahalılığından dolayı vazgeçtim. Annem benim aksime orayı çok sever bu yüzden biraz sürtüşme yaşadık onun derdi bence ben oradayken yanıma gelip kalabiliyo olmasıydı. Bu seneyi evde dinlenerek geçirmek istedim o yüzden iş aramıyorum, bahsettiğim dershane sadece bi fikirdi.
Neyse daha sonra dayım, ardından babam, ardından da annem polisliğe, oraya buraya vs. başvurmamı söylediler. "Şimdiki aklım olsa, ben senin yaşında olsam..." şeklinde nasihatlara boğdular. Son konuşmamız dün annemle oldu. Arkadaşım şehirdışından geldi polislik mülakatları için. Annem de tanıyor, geldiğini söyledim. Sen de başvur hayatın kurtulur boşuna mı okudun demeye başladı. Milyon kere aynı şeyleri söylediği için direkt patladım, ben öğretmenliği polis olmak için mi okudum diye diklenince trip atmaya başladı.
Bu arada annem hala öğrenci olduğum zamanlar, mezun olduktan sonra orda kalıp yüksek lisans yapmam için çokkkkk dil dökmüştü. Ama benim hiç böyle bir hayalim olmadı bu vizyonsuzluk mu?
Herkes sormadığım halde akıl veriyor, kimse sen ne olmak ne yapmak istiyorsun demiyor. Bunu dün tartışma sırasında anneme söylediğimde "biliyorum dil okulu açmak istiyorsun, ama bu çok uzak bi ihtimal" dedi. Neden uzak ihtimalmiş? Böyle diyince şevkimi kırıyor. Neyle açacakmışım. Sağolsun babam destek olur gerekirse kredi de çekerim, para biriktiririm veya ortak bulur açarım kısaca seçenekleri değerlendiririm daha yaşım 25 hemen yarın açamayacağımı zaten biliyorum. Ama liseden beri hayalim bu yönde. Çok mu imkansız bir şeyin hayalini kuruyorum?
Polisliği ne kadar basit bir meslek olarak görüyorlar. Ve son çare hep. Bu üzücü bir durum gerçekten. Bana da sürekli uzunsun sen polis ol. Uzun olmak polis olmak için bir vasıf mı?İngilizce öğretmenliği mezunuyum. Çok pahalı bir yerde okudum. Mezun olduktan sonra aynı şehirde arkadaşım aracılığıyla dershanede iş buldum başta sıcak baktım fakat şehri sevmediğim ve pahalılığından dolayı vazgeçtim. Annem benim aksime orayı çok sever bu yüzden biraz sürtüşme yaşadık onun derdi bence ben oradayken yanıma gelip kalabiliyo olmasıydı. Bu seneyi evde dinlenerek geçirmek istedim o yüzden iş aramıyorum, bahsettiğim dershane sadece bi fikirdi.
Neyse daha sonra dayım, ardından babam, ardından da annem polisliğe, oraya buraya vs. başvurmamı söylediler. "Şimdiki aklım olsa, ben senin yaşında olsam..." şeklinde nasihatlara boğdular. Son konuşmamız dün annemle oldu. Arkadaşım şehirdışından geldi polislik mülakatları için. Annem de tanıyor, geldiğini söyledim. Sen de başvur hayatın kurtulur boşuna mı okudun demeye başladı. Milyon kere aynı şeyleri söylediği için direkt patladım, ben öğretmenliği polis olmak için mi okudum diye diklenince trip atmaya başladı.
Bu arada annem hala öğrenci olduğum zamanlar, mezun olduktan sonra orda kalıp yüksek lisans yapmam için çokkkkk dil dökmüştü. Ama benim hiç böyle bir hayalim olmadı bu vizyonsuzluk mu?
Herkes sormadığım halde akıl veriyor, kimse sen ne olmak ne yapmak istiyorsun demiyor. Bunu dün tartışma sırasında anneme söylediğimde "biliyorum dil okulu açmak istiyorsun, ama bu çok uzak bi ihtimal" dedi. Neden uzak ihtimalmiş? Böyle diyince şevkimi kırıyor. Neyle açacakmışım. Sağolsun babam destek olur gerekirse kredi de çekerim, para biriktiririm veya ortak bulur açarım kısaca seçenekleri değerlendiririm daha yaşım 25 hemen yarın açamayacağımı zaten biliyorum. Ama liseden beri hayalim bu yönde. Çok mu imkansız bir şeyin hayalini kuruyorum?
Arkadasimi tarif etmissiniz. Cok rahat, masa basinda tayin derdi yok. Google da arama yapmayi bana soruyor.Polisliği ne kadar basit bir meslek olarak görüyorlar. Ve son çare hep. Bu üzücü bir durum gerçekten. Bana da sürekli uzunsun sen polis ol. Uzun olmak polis olmak için bir vasıf mı?Geçen bir video izledim polis afedersin totosunu kaldıramıyor yerinden kilosu olmuş bilmem kaç yani koşamayacak hale de gelmemeleri lazım. Polislik cesaret ister. Birde bana '' kadınlar zaten masa başında oturuyor öyle doğuya da gitmiyorlar '' diyorlar. Hani kadın erkek eşitti diyorum bende. O mesleği seçtiysen doğuya kadında gitmeli. Neyse konu dışına çıkmayayım. İşin özü bende çok duyuyorum. Hepte istemediğimi çünkü dikkat problemim olduğunu söylesemde emin ol bunu hiç önemsemiyorlar. O yüzden he deyip geçeceksin. Hedefin ve hayalin neyse onu yap anne babanda olsa o baskıya maruz kalma.
İngilizce öğretmenliği mezunuyum. Çok pahalı bir yerde okudum. Mezun olduktan sonra aynı şehirde arkadaşım aracılığıyla dershanede iş buldum başta sıcak baktım fakat şehri sevmediğim ve pahalılığından dolayı vazgeçtim. Annem benim aksime orayı çok sever bu yüzden biraz sürtüşme yaşadık onun derdi bence ben oradayken yanıma gelip kalabiliyo olmasıydı. Bu seneyi evde dinlenerek geçirmek istedim o yüzden iş aramıyorum, bahsettiğim dershane sadece bi fikirdi.
Neyse daha sonra dayım, ardından babam, ardından da annem polisliğe, oraya buraya vs. başvurmamı söylediler. "Şimdiki aklım olsa, ben senin yaşında olsam..." şeklinde nasihatlara boğdular. Son konuşmamız dün annemle oldu. Arkadaşım şehirdışından geldi polislik mülakatları için. Annem de tanıyor, geldiğini söyledim. Sen de başvur hayatın kurtulur boşuna mı okudun demeye başladı. Milyon kere aynı şeyleri söylediği için direkt patladım, ben öğretmenliği polis olmak için mi okudum diye diklenince trip atmaya başladı.
Bu arada annem hala öğrenci olduğum zamanlar, mezun olduktan sonra orda kalıp yüksek lisans yapmam için çokkkkk dil dökmüştü. Ama benim hiç böyle bir hayalim olmadı bu vizyonsuzluk mu?
Herkes sormadığım halde akıl veriyor, kimse sen ne olmak ne yapmak istiyorsun demiyor. Bunu dün tartışma sırasında anneme söylediğimde "biliyorum dil okulu açmak istiyorsun, ama bu çok uzak bi ihtimal" dedi. Neden uzak ihtimalmiş? Böyle diyince şevkimi kırıyor. Neyle açacakmışım. Sağolsun babam destek olur gerekirse kredi de çekerim, para biriktiririm veya ortak bulur açarım kısaca seçenekleri değerlendiririm daha yaşım 25 hemen yarın açamayacağımı zaten biliyorum. Ama liseden beri hayalim bu yönde. Çok mu imkansız bir şeyin hayalini kuruyorum?
Neden imkansız olsun, hep derim hayallerının pesinden git bu senın hayatınİngilizce öğretmenliği mezunuyum. Çok pahalı bir yerde okudum. Mezun olduktan sonra aynı şehirde arkadaşım aracılığıyla dershanede iş buldum başta sıcak baktım fakat şehri sevmediğim ve pahalılığından dolayı vazgeçtim. Annem benim aksime orayı çok sever bu yüzden biraz sürtüşme yaşadık onun derdi bence ben oradayken yanıma gelip kalabiliyo olmasıydı. Bu seneyi evde dinlenerek geçirmek istedim o yüzden iş aramıyorum, bahsettiğim dershane sadece bi fikirdi.
Neyse daha sonra dayım, ardından babam, ardından da annem polisliğe, oraya buraya vs. başvurmamı söylediler. "Şimdiki aklım olsa, ben senin yaşında olsam..." şeklinde nasihatlara boğdular. Son konuşmamız dün annemle oldu. Arkadaşım şehirdışından geldi polislik mülakatları için. Annem de tanıyor, geldiğini söyledim. Sen de başvur hayatın kurtulur boşuna mı okudun demeye başladı. Milyon kere aynı şeyleri söylediği için direkt patladım, ben öğretmenliği polis olmak için mi okudum diye diklenince trip atmaya başladı.
Bu arada annem hala öğrenci olduğum zamanlar, mezun olduktan sonra orda kalıp yüksek lisans yapmam için çokkkkk dil dökmüştü. Ama benim hiç böyle bir hayalim olmadı bu vizyonsuzluk mu?
Herkes sormadığım halde akıl veriyor, kimse sen ne olmak ne yapmak istiyorsun demiyor. Bunu dün tartışma sırasında anneme söylediğimde "biliyorum dil okulu açmak istiyorsun, ama bu çok uzak bi ihtimal" dedi. Neden uzak ihtimalmiş? Böyle diyince şevkimi kırıyor. Neyle açacakmışım. Sağolsun babam destek olur gerekirse kredi de çekerim, para biriktiririm veya ortak bulur açarım kısaca seçenekleri değerlendiririm daha yaşım 25 hemen yarın açamayacağımı zaten biliyorum. Ama liseden beri hayalim bu yönde. Çok mu imkansız bir şeyin hayalini kuruyorum?
Yalnız yanlış bilgi ,polis kadinda olsa erkekte olsa tayine tabidir,şark görevini yapmak zorundaArkadasimi tarif etmissiniz. Cok rahat, masa basinda tayin derdi yok. Google da arama yapmayi bana soruyor.
Bizde dioz kardeşime atama bekleyene kadar polis ol. Polis olmak için okumadınız ama bekle bekle nereye kadar. Biyerden sonra çalışmakta zor gelecek. Ülkenin hali ortada zaten. Asgari ücret için mi okudum polis olmak için mi okudum. Okumayın canım. Boş beklemek için okuduysanız
Öğretmenliği öğretmenlik yapmak için de okumamışsınız ki. Hiçbir şey yapmıyorsunuz şu an neticede. Bu yaşta açamayacağızı biliyorsunuz madem o zaman bu hayaliniz şu anki hayatınızı neden etkiliyor? İleride işi öğrenir, çevre edinir, para kazanır mesleki olarak pişersiniz o zaman dershanenizi açarsınız. Onun için de şimdi girip bir işe çalışmanız gerek
Atanmayi dusunmuyor musun?
Yasin 25, okulu çok pahalı bir yerde üstelik kendi evinde kalarak - ailene epey bir yük olarak okumussun.
Sonra calismamissin, iş de aramıyorsun, sinava da hazirlanmiyorsun. Cebinde bir kuruş para yokken kendine 'kafa tatili' vermişsin. Sence ailen sana dırdır yapmasın da kime yapsın?
Bir de hedefin okul acmakmis. Eski sevgilimin de hedefi ingilizce egitim veren bir yer acmakti, (ingilizce mezunu bir arapti) gitti bu işleri öğrenmek için bir arap-amerikan kolejinde ise başladi. İmkanı varken o okulda öğretmen de olmadı, resepsiyon-kayit-idare yardımcılığı- veli görüşmesi vs karmaşık ve daha yorucu bir iş buldu ki her kısma biraz daha vakıf olmak için.
Bütçe işin sonraki kısmı. Bütçen olsa bile deneyimsiz açılan iş yeri batar yani, bunu görmek için falcı olmaya gerek yok.
Ha , böyle bir hayali olan insan böyle bir yerde çalışır. En azından çevre edinir,para kazanır. Sizin sadece hayal var. Bütçe?
Babam öder.
Oldu:) neden ödesin ki??
Kredi çekerim - kim bir gün sgksi olmayan insana kredi verir? Esnek hesaptan on bin çeksen kendini şanslı sayman lazım.
Para biriktiririm- çalışmıyorsun
Ortak bulurum - bu işlere girmeden nasıl deneyimli,basarili ve güvenilir ve parası olan biriyle tanisabilirsin ki?
Ayağı yere basmayan hayaller...
İnsanların dırdır etmesini istemiyorsan bir an önce işe başla, elin para tutsun.
burcak86
Yazdıklarım sanırım çalışmaya hevesim yokmuş gibi bir izlenim bırakmış demek ki şöyle açıklayayım. Elbette evde boş boş oturmak için okumadım. Öğretmenlik çok sevdiğim bir meslek, hala talep oldukça ders verdiğim öğrencilerim var.
Haziran ayında mezun oldum. Memlekete döndükten sonra 15 gün içinde büyükannemin rahatsızlığından dolayı 6 ay ona bakmaya gittik. Aralık ayına kadar evimde değildim zaten. Bu süreçte Kpss kaynakları aldım evde hazırlanıyorum. Aralıkta evimize döndüğümüzde "yılın ortasına geldik bari bu sene kpss hazırlanayım iş aramayım" diye bir düşüncem vardı ailem de hak verdi. Ama yine de ara ara polislik, askerlik başvurusu yapmamı söylüyorlar. Senelerdir evde oturup hiçbir gayret göstermiyormuşum gibi cevaplar vermişsiniz fakat öyle bir şey yok. Zaten eve yeni döndüm.
Ek olarak dil okulunu hemen açamayacağımı zaten bildiğimi söylemiştim. Tabiki önce uzunca bir süre çalışıp tecrübe edinmem lazım. Ben bu hayali ilerisi için kurmuştum.
Vallaha düşündüğümü yazmissinizYasin 25, okulu çok pahalı bir yerde üstelik kendi evinde kalarak - ailene epey bir yük olarak okumussun.
Sonra calismamissin, iş de aramıyorsun, sinava da hazirlanmiyorsun. Cebinde bir kuruş para yokken kendine 'kafa tatili' vermişsin. Sence ailen sana dırdır yapmasın da kime yapsın?
Bir de hedefin okul acmakmis. Eski sevgilimin de hedefi ingilizce egitim veren bir yer acmakti, (ingilizce mezunu bir arapti) gitti bu işleri öğrenmek için bir arap-amerikan kolejinde ise başladi. İmkanı varken o okulda öğretmen de olmadı, resepsiyon-kayit-idare yardımcılığı- veli görüşmesi vs karmaşık ve daha yorucu bir iş buldu ki her kısma biraz daha vakıf olmak için.
Bütçe işin sonraki kısmı. Bütçen olsa bile deneyimsiz açılan iş yeri batar yani, bunu görmek için falcı olmaya gerek yok.
Ha , böyle bir hayali olan insan böyle bir yerde çalışır. En azından çevre edinir,para kazanır. Sizin sadece hayal var. Bütçe?
Babam öder.
Oldu:) neden ödesin ki??
Kredi çekerim - kim bir gün sgksi olmayan insana kredi verir? Esnek hesaptan on bin çeksen kendini şanslı sayman lazım.
Para biriktiririm- çalışmıyorsun
Ortak bulurum - bu işlere girmeden nasıl deneyimli,basarili ve güvenilir ve parası olan biriyle tanisabilirsin ki?
Ayağı yere basmayan hayaller...
İnsanların dırdır etmesini istemiyorsan bir an önce işe başla, elin para tutsun.