Kendimi övmedim durumdan bahsettim. Cocukluk arkadasiyiz o benim ben onun herşeyi bilirim. Çıkma teklifi almak benim suçum değil reddedilmek de onun suçu degil. Ama eğer evli olsaydi cok farkli bi tavırda olurdu bunu ikimiz de biliyoruz.
Böyle biriyle neden arkadaş olduğunuzu kendinize bir sorun bence.
Cok düşündüm. Çalıştığım sürede herşey kosusturmaydi. Kendime eşime vakit ayiramamistim. Bi sayfa kitap okuyamiyodum. Şimdi kendimi gelistirebiliyorumArkadaşın yaşadıklarından dolayı istemsizce kıskançlık yapmış. Haliyle o da bunu size laf sokarak dile getiriyor.
Evliyim hem de 10 yıllık. Çalışan bayanlara saygım sonsuz bu arada ama ben evlendikten sonra hiç çalışmadım. Ve ev hanımı oldum.
Hemen hamile kaldım. Oğlumda sağlık sorunları vardı. Hep ben ilgilendim şükür atlattık 4.5 yıldan sonra ikinci oğlum oldu.
Ev hanimligi da kolay değil ki. Ev temizliği, çocuk bakımı, okul, ödevler, park, hastane vs derken uğraşıp didiniyoruz.
Şimdi bunun neresi ayip ki! Çocuk bakmak evi çekip çevirmek vs bu da bir iş hem de maassiz ve izinsiz
Siz kimsenin ağzına bakmayın. Kim nasıl mutluysa öyle devam etmeli.
Çalışmak isteyen çalışır, ev hanımı olmak isteyen de evinde oturur. Kime ne ki!
Bizde isteriz evlensinler mutlu olsunlar. Kendimden daha çok dua etmişimdir onun için ama olmadı yetmedi. Şuan bunları anlayacak psikolojide değildir o yüzden kendi evine bak boşver. Naparsan yap evlenmediği sürece arkadaşlığınız yıpranıp kopacaktır.
Evet teyit almak cok hosuma gidiyor ego yapıyorum.
Arkadasim beni kiskaniyor diye sormadim. Ev hanımı olmak ayıp mi asagilik bi durum mu diye sordum.
Ben hak vermiyorum. Herkesin bir diğerine göre sahip olduğu güzel şeyler var. Benim arkadaşım yıllarca evlenmek istedi evlenemedi benim hayatıma birileri girdiğinde üzülüyordu yıprattı bizi ve koptuk. Ben okuyordum atanmak çalışmak istiyordum o atanmıştı bir kez bile kıskançlık duymadım hep anlamadığım iş soeunlarını bile dinleyip destek oldum. Sonunda senin sevgilin var ben daha çok hakediyodum haketmiyo muydum da evlenemiyorum dedi bana. Hiçbir zaman ben atanmayı haketmiyo muydumda o atandı gibi bişey aklımdan geçmemiştir. Yani birşeyler yolunda gitmiyorsa kimseyi suçlamamak kıskanmamak lazım. Çok kötü birşey.
Bu benim suçum degil. Reddedilmek de onun suçu değil. durumu özetledim sadece. Olan biten bu
O kadar güzel anlatmışsiniz ki. Benim ailem parçalı. Ama ben onun ailesini imkanlarını kıskanmıyorum. Ne onun ne de başkasının. Sahip olamadiklarima üzülüyorum sadece ama takdir buymuş diyorum. Kiskanclik ayri bişey. Kıskandığın insani mutsuz etmeye calismak ayrı bişey.
Diyorum zaten. Genelde cevaplar sen de çalışsan evde boş boş oturmasan oluyor. kendimi geliştirme imkanini şimdi buldum ama calismayinca insanlara boşsun geliyorMUS
Ben suclamaya hak verdigimi soylemedim zaten. O kiskanclik duygusu bana anormal gelmiyor baskasina zarar vermedigi surece. Cunku bazilarina hic ugrasmadan gelen seyler calisip didinseniz bile nasip olmuyor. Bu durumda gipta edilmesinde pek beis gormuyorum.
Bunlara zaman ayiramadiginiz icin isten ayrilmamissinizdir ama. Calismak her anlamda sizin karariniz. Calisirken de bu aktiviteleri yapabiliyor insan. Ben yapiyordum yani,hem gunde 12 saat evde yoktum is dolayisiyla hem de kalan zamanimda evimle ilgileniyordum,spora gidiyordum,geziyordum,dernek calismalarim vardi,tiyatro kulubune takiliyor egitim seminerleri veriyordum. Yani sizin icinizden gelen bir sey bu.
Ben de 2,5 senedir ayni durumdayim. İlk kez ne zaman yuzyuze geldim bu hisle bilmiyorum ama emin oldugum bir sey var ki calismiyorsaniz insanlarin size bakis acisi degisiyor. Bu da benim hosuma gitmiyordu hic.
ama haklilar sanirim. En azindan ben onlara hak veriyorum.
Tabiki ayıp değil ama insanlar belli bir yaşa gelmiş okumuş kadının evde oturmasını garipsiyor
Her iş farklıdır herkesin hayat şartlari da farkli. Vücut olarak da beyin olarak da zorlandim. Çalışanlara sonsuz saygım var calismayanlara da. Herkesin kendi tercihi. Ama ben hickimsenin tercihini aşağılama lüksünü kimsede bulmuyorum
Evde oturmaktan kasıt ne peki? Ben evde oturmuyorum mesela. Kafami dagitmak icin sanatsal bi kursa gidiyorum. Eğitim icin haftanin iki günü gittigim bi kursum var. Akıcı kuran okumak için kursa gidiyorum. Evde sporumu yapıyorum. Kitabimi okuyorum. Canim sikilirsa arkadasima gidiyorum. Bunlar evde oturmak mi oluyor?
