Kaynanam ile eşimin arasında kaldım

Bana cidden hiç fark etmiyor diğer şehirde de çalışmak zorunda değilim eşim 2 katı maaş alacak sadece sosyal hayatım olur. Burada da evim diyebildiğim bir evim var düzeni oturttum her türlü. İki tarafta da çok rahat adapte olup yaşarım işe girmek zorunda değilim çalışmakta bana yorucu gelen bişi değil yani o konuda da sıkıntım yok
İnsanından rahatsız olduğunuz için markete bile gitmek istemediğiniz bir yerden ayrılmak istememeniz ilginç geldi açıkçası. Çalışmazsınız ama sosyal olabileceğiniz bir yerde yaşarsınız ona neyse. Eşiniz açısından da markete dahi gitmeden tüm günü evde geçiren eş, rahatsız edici olabilir bir noktadan sonra. Çocuğunuz olsa parka bile rahat götüremezsiniz o zaman ama size fark etmiyor enteresan cidden.
Eşiniz haklı gitmek istemekte. Annesi açısından bakarsak da çocuklarından uzakta yaşayan bir sürü insan var. Herkes kendi hayat şartlarına bakıyor anne baba yakınlığından önce.
 
Daha eşiniz olmadan markete gitmeye çekindiğiniz ortamda yaşamak ve çocuk yetiştirmek mi istiyorsunuz? Çok değişik kafalar gerçekten, burada eşini kvyi geçiyorum insan kendi rahatsız olur.
Şöyle söyleyeyim burası biraz köy gibi herkes birbirini tanıyor haliyle ben yabancıyım bakışlar kötü niyetli değil o yüzden. Yabancıyım diye herkes dönüp bakıyor ve geneli kıraathanede oturan erkekler olduğu için ve her sokakta da kıraathane olduğu için rahatsızlık duyuyorum. Bunun sebebi diğer şehirde de kıraathanelerde çok bakanlar olurdu başka sokaktan giderdik tamamen o yüzden. Tek çıkmamı tabi ki ayıplayan olmaz da ben alışmışım şehirde herkesin yabancı olmasına kimsenin kimseye bakmamasına. Bana dönüp baktıkları zaman rahatsızlık hissediyorum ister istemez
 
Şöyle söyleyeyim burası biraz köy gibi herkes birbirini tanıyor haliyle ben yabancıyım bakışlar kötü niyetli değil o yüzden. Yabancıyım diye herkes dönüp bakıyor ve geneli kıraathanede oturan erkekler olduğu için ve her sokakta da kıraathane olduğu için rahatsızlık duyuyorum. Bunun sebebi diğer şehirde de kıraathanelerde çok bakanlar olurdu başka sokaktan giderdik tamamen o yüzden. Tek çıkmamı tabi ki ayıplayan olmaz da ben alışmışım şehirde herkesin yabancı olmasına kimsenin kimseye bakmamasına. Bana dönüp baktıkları zaman rahatsızlık hissediyorum ister istemez
Ve kalmak istiyorsun ?
 
Dışarı çıkmadığım için sıkıntı etmiyorum zamanla da tanıyıp adapte olurlar bakmazlar diye düşünüyorum 🥹
Kız seni görmüyorlar ki ne ara adapte olacaklar 😂 her çıkışında birbirlerini dürtüp ;" aha x in gelini dışarı çıkmış ,acaba manava mi girecek kasaba mi? Bak bak bir kilo kıyma almış ,kaynanası mi gelecek evine..." 😂 Yaprak Dökümü'ndeki kahveci Ahmet gibi.
 
Kız seni görmüyorlar ki ne ara adapte olacaklar 😂 her çıkışında birbirlerini dürtüp ;" aha x in gelini dışarı çıkmış ,acaba manava mi girecek kasaba mi? Bak bak bir kilo kıyma almış ,kaynanası mi gelecek evine..." 😂 Yaprak Dökümü'ndeki kahveci Ahmet gibi.
Valla şuan çocuk yok diye rahatım galiba çocuk olursa dediğiniz gibi parka falan götürmeye mecbur çıkıcam hiç bu açıdan düşünmemiştim 😅
 
Çıkma gereği duymuyorum diyelim ekmek falan lazım olunca eşim gelmeden ne lazım diye arıyor söylüyorum alıp geliyor dediğim gibi küçük ve yobaz bir yer olduğu için benim de başım açık. Açık giyinen biri değilim de başım açık sadece ve her sokakta 3 4 tane kıraathane var öküz gibi bakıyorlar diye kendim gidip market yapmak istemiyorum
e boyle bir yerde yasasan ne olacak? tasin daha iyi
yarin cocugun olunca her gun onu parka cikarman gerekecek. o zaman ne yapacaksin boyle igrenc ortamda?
 
Ne kocamı ne kaynanamı takarım. Sokağa çıktığımda başım açık diye kıraathanelerden öküz gibi bakan adamların olduğu yerde 5 dk durmam.
 
Hep kendi rahatını düşünmüşsünüz yorumlarda, eşinizin de sosyal hayatı kalmamış ki orda evden işe işten eve demekki oradakilerle de kafayı uyduramadı, ücrette tatmin etmiyorsa niye kalsın. Sosyal hayat güzeldir, evcimen olabilirsiniz anlıyorum ama hayatınızı böyle yaşadığınız sürece ilerde çok zorlanırsınız. Körelirsiniz, hep kvalideyle kısır günü yapmayı hayal etmiyorsunuzdur heralde. 🙄
 
Ben evin 1 kızıyım, eşim 2 erkek kardeş ama eşime daha düşkünler. Yıllardır ailemizden ayrıyız. Hem biz, hem onlar her izin dönüşü, özellikle anneler çok ağlar 😢

Biz de üzülüyoruz hani imkan olsa hem benim ailem, hem eşimin ailesi ile yakın olmak isteriz. İki tarafla sorunumuz yok ama çalışmak zorundayız ve artık biz de bir aileyiz.

Benim de evladım var, büyüyünce ayrılmak elbet zor. Ama hayatın gerçekleri var maalesef. Artık insanlar can parçalarını taa bekarken yurt dışına göndermenin çabasında. Çocukların eğitimini bu yönde aldırıyor. Hangi anne ister evladı uzak olsun?

Şimdiden birikimi, eğitimi yurt dışı olarak planlıyoruz. Özlesek bile mecburuz. Kv. Elbet üzülür ama nerde mutluysanız, ekonominiz nerde iyiyse, eşiniz ve siz nereyi istiyorsanız oraya gidin.

Annem hem çok üzülür bana, hem de toprak altında değil, toprak üstündesiniz ya bununla teselli oluyorum der.
 
X