- 21 Nisan 2012
- 7.732
- 8.224
- 198
Aksam kp arıyor bize gelin torunumu özledim. Kv ve kp memleketteydi yeni gelmişler. Bildiğin yeni gelmişler yani daha otabandan yeni cikmislar eve doğru ilerliyorlar. Neyse dedi eşim mübarek gün kalpleri kirilmasin kapınin önünde bekleyin geliyorum dedi.
Gittik çocuk yolda uyudu. Apartman kapısı önünde buluştuk. Kv uyudu diye dokunmadan rahatsız etmeden gördü. Kp se uyuyor mu uyandır şunu dedi uyuyor neden rahatsız edeyim dedim. Eliyle çocuğu durttu manyak adam. Çocuk irkildi uyandi diyerek kucağına almaya çalıştı. Vermedim terli zaten diyip çektim. Bir bakışı vardı o an bana sanki küfür ettim.
Neyse eve geldik Kaynim aradi. Şunları diyor abisine;
Yine akşam akşam size giydirdi babam. Yengeme kızmış arabadan inmedi ben onun ayağına gittim bilmem ne.
Terbiyesiz adama yanıma geldiğinde dedim ki. Kapıyı açamıyorum çocuk kilidi kalmış inemedim kusura bakmayin. Zaten çocukta terli. Tamam tamam dedi. Sonra da arkamdan bu terbiyesizlik.
Kaynimin arayip bunu yetistirmesini de hadi gençliğine salakligina veriyorum.
Bu insanların artık en ufak kusurunu dahi idare etmek istemiyorum. Herseyleri bana cinnet sebebi olabiliyor.
Ne dersem aksini yapıyorlar çocuk konusunda. Çocuk yetiştirmek yeterince zor birde onların içinde daha da zor.
Çocuğuma hep kötü alışkanlıklar kazandirmaya çalışıyorlar. Kapıdan giderken kucaklarina alıp gidenin ardından ağlayan peşe takılan çocuk haline gelmeyi ogretiyorlar Gel hadi senide gotureyim. Biz gidiyoruz sende gel.
Çocuk daha 10 aylık ama 100 tane böyle yanlış, bencilce ogrettikleri davranış sayabilirim.
Yaptığı kötü şeylere guluyorlar çocuk gulsunler diye tekrar tekrar yapıyor. Benim o hareketi unutturmam 10 gün sürüyor.
İzah etsemde uyarsamda dinlemiyorlar. Herseyimi elestiriyorlar.
Kulagina telefon tutturup komik diye fotoğrafını çekip sulaleye gonderiyorlar. Sonra bizim telefonlarimizi oynamak için almaya çalışıyor vermeyince agliyor .
Radyasyonmus bilmem ne onları anlatmak zaten mümkün değil.
Tv izletmiyorum dedikçe çizgi film aciyorlar.
Evde çocuk kapalı tv nin karşında açılsın diye bekliyor bu sefer.
Tuzlu birsey vermiyorum diyorum. Ben wc deyken turşu suyu iciriyorlar çocuğuma.
Size gelmicem yasak olan herşeyi yapiyorsunuz diyorum. Kim koymuş o yasakları ben yasak falan koymadim diyor kp. Annesi koydu diyorum. Şımarık bir çocuk mu olsun edepsiz mi olsun diyorum. ^birşey olmaaaaz ^ bi ogrenmisler bu lafı ne desem bu cevap karşıma çıkıyor.
Sürekli onlarla mücadele etmek zorunda olmaktan bıktım. Ev bakıyoruz onlardan biraz uzağa tasinacagiz ama tek bir gün bile idare edecek tahammülum kalmadı ve biliyorum ki bu beni kurtarmayacak bu davranışlar devam edecek ben onları bu konuda egitemiyorum. Eşim de söylüyor ama yok. Benim ailem de yanlış davranabiliyor ama uyarınca tekrarlamiyorlar. Bunlar inada bindiriyor. Artık ne yapacağımı bilmiyorum ve hele o kp e hiç söz geciremiyorum. Ne yapayım başka bir bahane ile arayı mi açayım kavga mi edeyim yettiler artık. .onlara ayıp etmiyim diyerek çocuğum kötü huy kazansın istemiyorum.
Gittik çocuk yolda uyudu. Apartman kapısı önünde buluştuk. Kv uyudu diye dokunmadan rahatsız etmeden gördü. Kp se uyuyor mu uyandır şunu dedi uyuyor neden rahatsız edeyim dedim. Eliyle çocuğu durttu manyak adam. Çocuk irkildi uyandi diyerek kucağına almaya çalıştı. Vermedim terli zaten diyip çektim. Bir bakışı vardı o an bana sanki küfür ettim.
Neyse eve geldik Kaynim aradi. Şunları diyor abisine;
Yine akşam akşam size giydirdi babam. Yengeme kızmış arabadan inmedi ben onun ayağına gittim bilmem ne.
Terbiyesiz adama yanıma geldiğinde dedim ki. Kapıyı açamıyorum çocuk kilidi kalmış inemedim kusura bakmayin. Zaten çocukta terli. Tamam tamam dedi. Sonra da arkamdan bu terbiyesizlik.
Kaynimin arayip bunu yetistirmesini de hadi gençliğine salakligina veriyorum.
Bu insanların artık en ufak kusurunu dahi idare etmek istemiyorum. Herseyleri bana cinnet sebebi olabiliyor.
Ne dersem aksini yapıyorlar çocuk konusunda. Çocuk yetiştirmek yeterince zor birde onların içinde daha da zor.
Çocuğuma hep kötü alışkanlıklar kazandirmaya çalışıyorlar. Kapıdan giderken kucaklarina alıp gidenin ardından ağlayan peşe takılan çocuk haline gelmeyi ogretiyorlar Gel hadi senide gotureyim. Biz gidiyoruz sende gel.
Çocuk daha 10 aylık ama 100 tane böyle yanlış, bencilce ogrettikleri davranış sayabilirim.
Yaptığı kötü şeylere guluyorlar çocuk gulsunler diye tekrar tekrar yapıyor. Benim o hareketi unutturmam 10 gün sürüyor.
İzah etsemde uyarsamda dinlemiyorlar. Herseyimi elestiriyorlar.
Kulagina telefon tutturup komik diye fotoğrafını çekip sulaleye gonderiyorlar. Sonra bizim telefonlarimizi oynamak için almaya çalışıyor vermeyince agliyor .
Radyasyonmus bilmem ne onları anlatmak zaten mümkün değil.
Tv izletmiyorum dedikçe çizgi film aciyorlar.
Evde çocuk kapalı tv nin karşında açılsın diye bekliyor bu sefer.
Tuzlu birsey vermiyorum diyorum. Ben wc deyken turşu suyu iciriyorlar çocuğuma.
Size gelmicem yasak olan herşeyi yapiyorsunuz diyorum. Kim koymuş o yasakları ben yasak falan koymadim diyor kp. Annesi koydu diyorum. Şımarık bir çocuk mu olsun edepsiz mi olsun diyorum. ^birşey olmaaaaz ^ bi ogrenmisler bu lafı ne desem bu cevap karşıma çıkıyor.
Sürekli onlarla mücadele etmek zorunda olmaktan bıktım. Ev bakıyoruz onlardan biraz uzağa tasinacagiz ama tek bir gün bile idare edecek tahammülum kalmadı ve biliyorum ki bu beni kurtarmayacak bu davranışlar devam edecek ben onları bu konuda egitemiyorum. Eşim de söylüyor ama yok. Benim ailem de yanlış davranabiliyor ama uyarınca tekrarlamiyorlar. Bunlar inada bindiriyor. Artık ne yapacağımı bilmiyorum ve hele o kp e hiç söz geciremiyorum. Ne yapayım başka bir bahane ile arayı mi açayım kavga mi edeyim yettiler artık. .onlara ayıp etmiyim diyerek çocuğum kötü huy kazansın istemiyorum.