Büyük mü konuşuyorum? ( Engelli çocuk sahibi olmak )

Tuuching

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
6 Eylül 2009
116
27
28
Merhaba hemen konuya girmek istiyorum konu engelli bir çocuğa sahip olmak yada olmamakla ilgili. İlk başlarda bu konu gündeme geldiğinde geleceğim için planlarim vardi kariyer olsun gezme gormek ogrenmek olsun sonra bir yerden aklima geldi artik haber mi gordum ne oldu hatirlamiyorum. Gelecekte cocugum olsa engelli oldugunu ogrensem onu aldirir miydim? O zamamlar hic duygusal yonuyle bakmamistim yani direk annenin kendi açısından bakmistim hayatin kalmiycak işin hayatin yaptiklarin arkadaslarin ailen belki de kocani bile rafa kaldiricaksin cunku hayatin sana hayati boyunca muhtac bir yavru sokakta girdigin her ortamda ona donen aciyarak bakan gozler... Dedim ki yani basima gelse aldiririm heralde yani ama boyle dusununce ben boyle dusundum diye basima ya gelirse diye tam tersinden degerlendirmek istedim icimi rahat ettirmek icin. Sonucta o senin yavrun senden bir parca digerleri gibi degil diye ondan vazgecmek.. diycek bir sey yok yani cok zor kendi bebegini icinde oldurmek sirf digerleri gibi degil diye. Ayrica bunun dini yonude var Allah boyle istemis o senin sinavin Allahim verdigi cana nasil kiyarsin? Sonra engelli anneler engelli bebekler falan arastirma yaptim icim ısındı evet tum hayatin degisicek sana ait hicbir sey kalmayacak her seyin o olucak belki ama Allah boyle taktir etmis ve sen bir annesin onu öldürmeye hakkin yok diye dusundum. Bu dusunceyi benimsedigimde cok mutluydum ama sonrada fazla benimsedim sanirim... Ve dedim ki bence bebegimi hic dusunmeden aldiranlarin yaptigi iki yuzluluk. Ama demek istedigim su; Bebek istiyosunuz denemeler yapiyosunuz sonunda hamile oldugunuzu ogreniyosunuz mutluluk sevinc hayaller es dosta haber vermeler... Sonra 4. aydan sonra diyolar ki engelli hic dusunmeden sogukkanlilikla alinsin o zaman olu dogum yapicam diyenlerin yaptigina 2 yuzluluk demek istedigim hani uzulursun gunlerce aglarsin dusunursun durumun olmaya bilir o kadar guclu bir insan olmaya bilirsin aldirirsin onlara iki yuzlu demiyorum ( demesem bile onlarin yaptiginin bile cok yanlis oldugunu dusunuyorum boyle dusunmek istemiyorum ama o kadar cok alistirdim ki kendiki o sekilde bakarimiyoruk )gercekten ogrendikleri an icindeki kendi bebegi degil de hicbir seymis gibi davranan insanlari kastetmistim ben.. Yanimdakilere konusu acildiginda niye oyle diyosun buyuk konusma dediler ama ben kotu bir sey demek istememistim.. Ve simdi icinde senden sevdigin bir adamdan tasidigin parcayi sirf digerleri gibi degil diye aldirmak komple yanlis bir sey gibi gorunuyo boyle goruyorum diye basima gelir mi? Bu sefer de oyle anne ve bebek arasindaki baga takildim ki sirf digerleri gibi degil diye aldirmak cok garip geliyo ama herkesin kendi hayati beni ilgilendirmez ama o baga cok takildim yani simdi boyle dusunuyorum diye basima mi gelicek? Engelli anneleri ne yasar ne yasamaz bilmiyorum tahmin bile edemiyorum o yuzden o acidan bakip dusunemiyorum sadece sirf digerleri gibi degil diye aldirildigi kismina saplanmis beynim. Az cok anlamissinizdir kotu bir sey mi dedim yaptim dusundum naptim ben Ama benim beynim cok farkli yani herseyde boyle bir dusunce varsa icim rahat edene kadar onu her haliyle incelemem gerek sadece bu konuda degil... Yardim lutfen


Sonradan gelen ekleme : Kardeşim aşırı hiperaktif doktoru meslek hayatımda 2. kez böyle bir çocuk görüyorum dedi kardeşim normal olmasına rağmen annemle deliriyoruz engelli bir çocuk sahibi olmak kim bilir kaç katı zor ve sabır isteyen bir şeydir evet çok uslu olanları tedaviye cevap verenleri de var ama öyle olsa bile her şey güllük gülistanlık mı? Anladım ki başına gelmeden her şeyi değerlendirmeden böyle bir durum için kesin bir karar alınamaz ve aldıranda aldırmayan da asla eleştirilemez bunu kardeşim beni delirttip çığlık atarken anladım sizede yorumlarınız için teşekkür ederim. Allah kimsenin başına vermesin evladıyla sınamasın.
Ayrıca burada bazıları insanları eleştirdiğimi düşündü bu benim içimde yaşadığım karmaşık düşünceler asla kimsenin ne verdiği karara ne yaptığı şeye ağzımı açıp ters bir şey derim ama hepimiz insanız ve kendi kendimize düşünebiliriz bu gayet doğal
 
Son düzenleme:
Simdi o kadar cok duygusal yonden bakiyorum ki psikolojik ruhsal hayatin boyunca yasanacak hicbir seyi dusunemiyorum beynim bunlari bir bebek aldirmak icin yeterli bir sebep olarak gormuyo ( Ama kesinlikle aldirmak icin yeterli nedenler ) ve cok rahatsizim cunku ben elestirmekten kacinan insanlari nolursa olsun yargilamamaya calisan bir insanim bu dusuncede takili kalmak icime cok oturdu
 
anladığım kadarı ile hamile falan değilsin bence böle şeyler düşünüp kötüyü çağrma olur ya da olmaz hayatın akışı o bizim elimizden gelen bir şey değil. geçen iftar programlarından birini bi seyirci aradı ilk çocuğu engelli die aldırmış ikinci çocuğuda engelli olmuş kadın su an vicdan azabında. aldıranlar bilemezler ki ikincinin normal olacanı. ayrıca engelli coçukla bir çok aktivite yapılabiliyor hayat bitmiyor yani.... bunları düşünmen vicdanlı bi insan oldugunu gösteriyor. ama sen yine de çok düşünme
 
Ben tam olarak anlayamadım??????? Sizi bu düşünceye iten sebep nedir? Önünüzde böyle bir konu mu çıktı.
 

Cok haklisin dusunmemem gerek ama her konuda boyleyim hatta bu kadar cok dusunmekten hasta bile oldum panik atak ama napicaksin huy iste Birde o kadar buyuk konusan dusuncesiz empati ozurlu insanlar varken benim en kucuk seyi bile takmam cok yorucu
 
Herkesin görüşü farklıdır.
Bir de tastamam doğup , doğduktan sonra engeli olmayacağının garantisi var mı?

bİZİM tam olduğumuz halde yarına tam kalacağımızın garantisi var mı?

Hamileyim şuan bebeğimde sorun yok ,olsaydı da aldırmayacaktım. Rabbim bize özel kılmış ki vermiş. Onlarda bir birey sırf kendi zevkimiz için sevişip sonra aldırmak bana göre değil.
 
Allah kimseyi böyle sınamasın, herkesin o anki psikolojisi verdiği biranlık kararları eleştirmemelisin, düşüncen güzel ama başkaları için iki yüzlü şeklinde düşünmen yanlış kimsenin ne yaşadığını bilemezsin,bu arada bende istemezdim engelli bile olsa aldırmayı çünkü kalbi attıktan sonra artık o bir canlı bana cinayet gibi geliyor ama bu benim görüşüm, aldırıanlara da bişey diyemiyorum çünkü çok yoğun bir psikolojidir eminim, Allah herkese de banada sanada sağlıklı hayırlı evlatlar nasip etsin, içinden de olsa büyük konuşma sakın, fesatça değil iyi niyetinden düşünüyorsun korkma o yüzden, dua et
 
Şimdi bunu neden düşünüp kurdunuz ki

Her şey başa gelmeden bir faraziyedir; öyle olsa böyle olsa

bu şunu der o onu der

ama başa gelince çok farklı

unutun bunları; her şeyi zamanı gelince, gerek olursa düşünürsünüz
 

Bende sizin gibi dusunuyorum ama boyle dusunmek buyuk konusmak gibi mi oluyo diye evham yapiyorum gelecekte nolucagi belli olmaz cunku
 
Herkesin yanlışı doğrusu kendine. Siz kendiniz yaşamadan hiçbir kararı yargılamayın. Bir kadının kimbilir ne acılar içinde verdiği karara ikiyüzlülük veya çok yanlış demek bana da büyük konuşmak gibi gelir. Hamileliğini sonlandırmaya karar veren kadın belki kendi rahatını düşünmüyordur. O çocuğun arazları neler olacak, nasıl fiziksel acılarla boğuşacak, anne ölünce bakacak insanı olacak mı? Bunlar hele Türkiye gibi daha doğru dürüst kaldırım yapmayı beceremeyen bir ülkede düşünülmesi gereken şeyler. Gelişmiş ülkelerde ağır zihin engeli olan insanlar bile grup evlerinde bir arada yaşıyor, onlara hayat becerileri kazandırılıyor. Örneğin görme engeli varsa (ki sırf görme engeli için çocuğunu aldıran olacağını sanmıyorum) özel kamplarda kendi hayatını idame ettirmeyi öğreniyor. Bir kadın neye dayanabileceğini yine en iyi kendi bilir diye düşünüyorum.

Siz en iyisi başkası niye engelli çocuğu aldırıyor diye takacağınıza, ben aldırmam bakarım deyin, olsun bitsin.
 
Ben aldırırdım farklı olduğu için değil ben yaşlanıncca ona ne olacak korkusundan. Ee ne oldu yani? Hayatım boyunca temiz, gururlu, vicdanlı olsam bebek aldırırım dedim diye vicdansız ya da iki yüzlü mü olacağım?
Toplumca böyle özel ve başkasını ilgilendirmeyen konular hakkında sesimiz fazla çıkıyor. İsteyen bebeğini maddi sebeplerden aldırır, isteyen dünyanın en büyük nimeti sayar sarılır bize ne? Günahı da sevabı da bize değil.
 
"Zengin ya da aristokrat olmak nasıl bir şey? Yedigin önünde yemedigin arkanda. Herkes el pençe divan dursa hayat hiç çekilmez. Iyi ki fabrikada isciyim. Bogaz tokluguna calisiyorum. Kurtuluş yok tek başına ya hep beraber ya hiçbirimiz! " diyen birinin başına gelmez mi bu? Devran böyle mi dönüyor sanıyorsun Arkadaşım? Yaniliyorsun. Kafana takma.
 
1) Kürtaj zamanı zaten geçmiş olacak , hukuken de resmen bir cinayettir.
2) Canı olan birinin canı alınmış olacak
Dünyada bulunma hakkı alınmış olunacak. ahirete direk cennetliktir ama dünyada yaşamamış olacak
3) Çocuğun iyileşme imkanı göz önüne alınmalıdır.
4) Çocuğun fikri bile alınmadan yaşama hakkını almak, hangi insan hakkına uygundur?
vs. vs. diye gider.

"yiğitlik midir emanet cana kıymak yiğitlik midir bir tutam ışığı kör bıçakla güneşten koparıp karanlığa kuban etmek"

bütün özürlüleri öldürmekten ne farkı vardır?
 
Size ne ki. Ne diye arkadaş arasında vb yerlerde içini hiç bilmediğiniz insanların yaptıklarını eleştiriyorsunuz. Heralde o kadar keskin yorumlar yaptınız ki korktunuz ta buralara yazıyorsunuz
 
Size ne ki. Ne diye arkadaş arasında vb yerlerde içini hiç bilmediğiniz insanların yaptıklarını eleştiriyorsunuz. Heralde o kadar keskin yorumlar yaptınız ki korktunuz ta buralara yazıyorsunuz

Asla kimsenin yanında keskin bir yorum yapmadım sadece teyzemlerdeyken hindistanda bebeğini sırf hastalığı var diye bırakıp kaçan ailenin haberi vardı bebeği herkes görüp kaçıyomuş dedesi onun suçu değil diyip sahip çıkmış deri hastalıı varmış yaşlı gibiymiş teni konu buydu ben de o an sadece sırf digerleri gibi değil diye bir anda ou yoksaymak bana ikiyüzlülük gibi geliyor dedim onun dışında ne düşünürsem düşüneyim asla bir insana kırıcı bir yorumda bulunmadım bulunmamda böyle bilmeden korktunuz buralara yazıyosunuz demeniz çok mantıksız
Ki yaptıgım eleştiri değil düşüncemi söylemekti
 
bir arkadaşım 4 aylık bebeğini belaçıklı varmış diye aldırmıştı. şimdi çok pişman olduğunu hep aklına geldiğini söylüyor. şimdiki aklım olsa aldırmazdım felan diyor. ama o anki psikolojisi ve eşininde desteği olmayınca aldırmış. herkesin ne yaşadığını bilemeyiz.
senin başına gelir mi gelmez mi orasını Allah bilir. ama herkes önce sağlıklı olsun der hamile kaldığını ilk öğrendiğinde.
benim engelli abim vardı vefat etti 19 yaşında. ama engeli 2 yaş sonrası menjettinten kalmıştı. ben çocuk aklımla hatırlıyorum çok zordu bakımı yatalaktı. hem kendi çok acı çekerdi bazı geceler melek oldu melekti zaten. hiç günahsız gitti.
herşey herkesin başına gelebilir. her sağlam insan bir engelli adayıdır. ama anne karnındayken bunu öğrenince kabul ederse bunu bir anne çok güçlü olmalı bence.
 
Sağlam denilip sonradan hastalık ya da kaza sonucu engelli olan çocuklarımızı ne yapalım o zaman?
Trafik kazası geçirip felç olsa, yatağa bağımlı olsa ne olacak? Öldürecek miyiz yine de?
Menenjit geçirip sonrasında zeka problemi çıksa ne yapacağız?

Anne karnında yapılan testlerin (ultrason, amniosentez vb) hangisi %100 güvenilir?

Sizin hiç "bebeğiniz sakat olacak" denilip de "olsun ben doğuracağım" dedikten sonra sapasağlam bebeği olan yakınınız yok mu? Burada okumadınız mı hiç?

Yaşayan bütün engellileri öldürelim mi o zaman? Hitler gibi mükemmel nesiller yetiştirelim???
 


Ben öldürelim demedim ki aldırmanın yanlış olduğunu düşünüyorum sonuçta o bir canlı ama herkesin hayatı yaşadıkları farklı ve böyle kesin bir şekilde " aldırılmamalı " diye düşündüğüm için kendimi kötü hissediyorum. Sonuçta gelecekte fikirlerim değişebilir herkesin değişebilir
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…