Büyük bir aşkla evlendik .Ya sonra...

Bu güne. Kadar hep annem yardım ettiği için ona gerek kalmamıştı buraya taşınınca ona ihtiyacım oldu ama hic yapmadığı için beceremiyor henuz
 
Öncelikle gelmiş olduğunuz yeri kabul ederek başlayın.. Kabul etmislik içinizdeki öfkeyi alır. Ofkeniz biterse eşinizle daha rahat iletişim kurabilirsiniz .

Ikinci olarak şikayet etmeyi bırakın yüzde yüz haklı olsanız da .

Yoruldugunuzu görsün ancak tatlı dille hizaya getirin. Şikayet ve sitem erkekler için bir duvar ormektir. Görmek istemezler karşısındakini.

2 bebek ve çok küçükler. Gurbette gibisiniz. Çok haklısınız ancak ayrılma gibi bir durum yoksa o zaman ayar yapacaksınız.
..

Dünkü sofra durumunda , ya bebekleri eşinize birakacaktiniz ya da tatlı dille , " bende çok acıktım , bebeklerle ilgilenirken hemen hazırlarım ya da sen kurar misin lütfen ben uyanana kadar " diyebilirdiniz.

Eğer yapmazsa , bebekleri uyuttuktan sonra sofra hazirlamamaliydiniz. Onu da çağırıp tatlı dille görevler verin.

Erkeklerin bazıları robot gibidir , kurdukça hareket eder :)

Sabır edin. Bebeklerimiz küçük olduğunuzun bu bunalmislik. Zaman içinde çok rahatlayacaksiniz. Ikisi birden büyüyecek ve oyun arkadaşı olacaklar birbirlerine. Ve biri ele başı olacak, türlü planlar yapacaklar birbirleriyle , sizi çileden çıkaran :))
Bu yüzden daha şimdiden sabır birikimi yapın , eşinize harcamayın :)
..

Hani okuyamam demişsiniz ya , en azından kayıt yapın. Yapamadikca dondurursunuz.

Seneden 2 ya da 3 sınava girerek okul bitiyor ve sınavlar çok kolay. Atmasyon yapa yapa bir bakmışsınız bitmiş.
Siz kayıt yapın gerisi gelir.
Dediğim gibi gidemediğimiz zaman gitmezsiniz.
En azından yıllar sonra " ah keşke " demezsiniz.
 
O kadar normal ki. Ben de eşimin beni kariyer konusunda desteklememesine çok ama çok kırgınım. O da tahmin edemedi bu kadar etkileneceğimi. O sırada şartlar öyle gerektirdi diyeyim, fedakarlık yapmadı kendinden. Ve o fırsatlar bir daha oluşmadı. Hala içimde yaradır ve unutmayacağım hiç muhtemelen. Uzun bir müddet, hayattan kopuk, onu bol bol suçlayarak geçti.

Ama genel olarak iyi bir insan, iyi niyetli bir eş. Hayat şartlarını bir şekilde kabul ediyorsun artık. Ben devamlı bunu hatırlayarak ve katırlatarak geçirsem, kendi hayatımı da mahvedeceğim. Onun yerne olduğun yerde güzel bir şeyler kurmak çok daha huzur verici.

Şu yorgunlukla çok ihtimal vermeyebilirsin ama inan bir kaç sene içinde çok rahatladığını göreceksin. Bu sırada eşinin de sana yardım etmeyi öğrenmesi lazım. Ama hep mutsuz, başkalarına gülen ama onları görünce yüzü asılan eşler görünce karşılarında, erkekler de iletişi koparıyor. Evi tv izlemek ve yatmak olarak görmeye başlıyor.

Kadınlar gibi değiller. Biz mesela bebekli bir eve girsek, hemen analiz ederiz şunları toplamak lazım, yemek de yapalım yardımımız olur, bir de kahve yapalım dinlensin diyebiliriz hemen ama onlar bunu pek yapamıyorlar. Zaman içinde işin ucundan tutmayı öğreniyorlar. Tatlı bir muhabbet varsa, sofraya tabak da koyuyor bardak da.
 
Bu güne. Kadar hep annem yardım ettiği için ona gerek kalmamıştı buraya taşınınca ona ihtiyacım oldu ama hic yapmadığı için beceremiyor henuz

Zamanla alışır ve öğrenir, en azından ev işi yapmasından daha güçlü bir ihtimal bu. Çocuklar biraz daha büyüsün, gezmelere bile götürür, kıyafetlerini o giydirebilir vs. Sende o yokken evde rahat rahat kafa dinler temizlik yaparsın.
Bence erkek tabi ki, ev işlerine yardım etmeli yanlış anlama ama yaşadığı kültürden dolayı bunu yapacak gibi durmuyor, umarım rayına oturur herşey
 
Öncelikle ben boşanamam düşünceni ona hissettirme..Hep güçlü ve özgüvenli ol ona karşı..Sen kendine saygı duyarsan oda duyar emin ol.Saygısızlık yapmadan bende insanım ve herşeye yetişemiyorum yardıma ihtiyacım var de.Çocuklar ikimizin sorumluluklarını bölüşmemiz gerek de...Yemekmi yapamadın evmi pis kaldı umursama.Bişi derse yapamadım vaktim olmadı de..Sen bak çocuklara bisi hazırlarım de Sofra kurmuyorsa sana yardım etmiyorsa bırak aç kalsın pis kıyafet giysin..sen onun karısısın hizmetçisi değil..Çocuklarda ikinizin.Bi zahmet taşın altına koysun elini..Çok sinirlendim daha yazmiim kötü konuşucam eşin hakkında.
 
Kab
Keşke kabul edebileceğim bir yer olsa . Çok uç nokta bura ile benim doğduğum yaşadığım şehir . Herşeyi insanları yemekleri bile . merkeze bile bir saat yol var çok zor alışmam . Zaten buraya tasinali çok olması zamanla düzelir umarım .

Tavsiyeleriniz için çok teşekkürler . Çocukların biraz buyunce okul isi olabilir dediğim gibi merkeze bir saat yol car o arada çocuklara bakacak kimse yok
 
Canım bak şimdi tam nerde oturuyorsun bilmiyorum şöyle yap al battaniyenin o gelince gözlerini bile açma hastayım bacaklarım tutmuyor de bırak o düşünsün çocuklar ağlayınca mecbur herşeyi s. Ke s. Ke yapıcak
 
Ikiz bebek ve ev işleriyle uğraşmak sinirlerinizi yoruyordur. Bu da ister istemez insanın huzuruna yansır. Köy yerlerinde daha kolay bakıcı bulmak bence. 18 yaşında bekar veya yeni evli, evine katkıda bulunmak isteyen kızlar illa ki vardır. Yarım gün gelip evinize, bebek bakımına yardım eder. Köy yerinde ücret de uygun olur diye düşünüyorum. En azından biraz rahatlarsiniz. Akşam da eşiniz gelince birlikte cocuklarinizla oynarsiniz. Simdi en guzel zamanlari, ne güzel gülücük atarlar :)
 
Sizi bırakacak olsa teklif eder miydi beraber gitmeyi? Sizi çözmüş ve gözünüzü korkutmak icin sen kal ben giderim demis olabilir mi?
 
evlenirken herkesi karşınıza alıp evlenmeyi biliyosunuz da boşanırken neden kimse kabul etmez diye herkesin fikrini önemsiyosunuz? benim bunu mantığım almıyo.

ayrıca iki çocuk bi ev alt tarafı. bırakın dağınık kalsın neyine yetişemiyosunuz ki? yetişemediğiniz yer şart mı protokol mu geçecek evinizden kalsın. çocuklarla ilgilenin. yemeği de fırsatın olunca basitinden yap. beğenmeyen yemesin.

oturup gizli gizli ağlayanın derdini kimse çözemez kusura bakmayın.
 


Önce bi silkelen kendine gel bi bak aynaya yalnızım diyip durma Allahtan başka hiçkimsei yok zaten insanın... Sonra kucağına al çocuklarını sev öp kokla onlar için güçlü olman gerektiğini unutma.
ASLA AMA ASLA HİÇBİRŞEYİ TEK BAŞINA YAŞAMA. Kırdımı seni söyle ona ağladın kızıyor mu sen daha çok kız canın mı sıkıldı öfkeni belli et o zaman anlar. sen böyle susup yalnızım dedikçe o kendi dünyasını kuracak evde.Al karşına konuş empati kurmayı anlat rolleri değiştirin 1 günlük akşam evde o kadın anne hizmetçi olsun sen tv kumanda takıl. He bunuda denemiyorsa eğer gamsız ol. O gelmeden sen yemeğini ye ben tokum de yada beraber yiyin ama hızlı hızlı ye doy kalk o sırada onunla ilgilenme çocuklarınla ilgilen yemeği sen koyma tabağına kendi koysun sen onun karşısında yalnız değil çocuklarıylada gayet mutlu olan bi kadın imajı ver bak nasıl değişiyor. Erkekler aciz güçsüz gördüklerini kadını daha çabuk ezerler unuturlar
 


birşey sorucam. Eşin iç anadolunun hangi şehrinden. benimkide iç anadolu. eşim iyi ama kayınpederim aynı senin anlattığın erkek
 
Bosanmayin zaten.
Esinle guzelce konus.
Yetisemiyorum islere, psikolojim cok bozuluyor de.
Gerekirse bir komsunuzdan destek alin, gerekirse para karsiliginda.
Koy yerinde parasiz dahi yardim ederler.
 
O olmaz bu olmaz diyorsun canım sende .
O zaman bir sinir krizi çözer bu işi
 
Birincisi hiç bir şey dört dörtlük olmak zorunda değil. Yetişemiyorum demişsiniz de. Olduğu kadar. Yemeğiniz olsun, ortalık da biraz toplu olsun yeter. Siz çocuklarla meşgul olun. Hafta sonu eşiniz çocuklarla meşgulken siz de evi toparlarsınız.
Boşanırken neden insanların fikirlerini soruyorsunuz ki? Bu sizin hayatınız.
Boşanın diyemem. ama bu evliliği toparlayabilirsiniz, eşiniz de isterse tabi. İletişiminiz kopmuş sizin. bir de sinirleriniz yıpranmış. Çocukları ve annenizi alıp biraz o ortamdan uzaklaşamaz mısınız? Eşiniz koca adam sonuçta, kendini idare edebilir.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…