Edit: Az ve öz yazarim diye düşünmüştüm ama döküldükçe döküldüm.
Hanımlar merhaba
Yakın zamanda evlendim. Evlendikten kısa bir süre sonrada eşim işsiz kaldı 2.5 aydır evde. İş görüşmeleri devam ediyor ama sektör pozisyonu açısından çok kötü durumda. Ben evden kendi işlerimi yürütmeye çalışıyorum ama yalnız olmaya o kadar alışmışım ki bu 2.5 aylık süreçte bunaldıkça bunaldım her gün onu evde gördükçe. Üstüne gitmedim kırmamaya çalıştım hep sonuçta erkek ve işsiz olduğu için gururuna dokunacağını düşündüm. Neyse .
İyi kötü böyle birbirimizi ev içinde idare ettiğimizi düşünürken bayram sonrası kayınvalidem diğer çocuğu ile gelmek istedi. Bana zararı olmaz zaten gelip her sene onda kalıyormuş yine onda kalır diye düşündüm. Çarşamba iniş yaptılar bu şehre hop cumartesi hemen bana gelindi.Gelmeden bir gün önce aramıştı ama uyuyordum ve uyandığımda diğer bildirimlerle komple üstten silmisim farketmedim.Eşim dışarıdan geldi o gün akşam 19.00 annem gelecek yarın dedi kabul etmiş.Tamam demek zorunda hissettim kendimi sadece çünkü o saatten sonra gelme vs şeklinde donulmezdi geri eşime şu şu işler yapılacak ben çalışıyorum yetiştiremem sen yap dedim ikiletmedi yaptı.Yine çalıştığım için yetistiremedim yemek vs yapamadım c.tesi için temizliğimiz ancak bitmişti.
Neyse diğer kardeşi getirdi o gün konuşurlar iken laf arasında ne zaman gideceğinin belli olmadığını biraz burada biraz diğer kardeşinde kalacağını en geç kurban bayramında gideceğini söyledi.
İyi bir insan herşeyden önce yapalım pişirelim yiyelim oturalım temizleyelim gezelim diyen biri hiç bir hizmet beklemez.
Sıkıntı benim tamamen. Evde yabancı olduğum birisinden hoşlanmıyorum hele belirsiz ne kadar kalacağı belli olmayan birinin evin içinde var olmasından hiç hoşlanmıyorum. Eşime soruyorum ne kadar kalacak diye ayıp nasıl sorayım diyor.İnsan annesine sormaz da kime sorabilir bu soruyu belki planımız var bize sordu mu gelirken şu kadar gün geleceğim size uygun musunuz bu tarihler için diye? Oturmaya gelir gibi müsait misin musaitim e o zaman geliyorum.Gel. Süreç bu şekilde işledi.
İkinci sıkıntım ben uyandığımda gerçekten konuşamıyorum bir saat kadar kendi halime kalmam lazım. Birşeyler içip kafamda günü oturtup öyle başlıyorum bu bekarken de böyleydi. Bu sabah kalktım günaydın vs dedim kahvaltı edecek misin dedi k.validem yok ben hemen bir şey yiyemiyorum dedim( iş saatlerimden dolayı bazen geç kalkıyorum geç bitebiliyor bazen işlerim onlar kahvaltı etmişti uyandığımda)kahvemi alıp çalışma odasına geçtim peşimden geldi. Annesinin kaç kardeş olduğuna kadar anlattı.Bir alan ver bana yahu yeni kalkmışım alıp kahvemi bulunduğunuz odaya değil başka odaya gelmişim bir üstüme gelme diyemedim kısa kısa cevaplar verdim otuz dakika kadar kaldı yanımda.
Sonuç: Tüm gün kendime bir baş ağrısı hediye etmiş oldum çünkü kafamda günüm belli belirsiz allak bullak olarak devam edecekmiş gibi geldi öyle de oldu.
Evet iyi bir insan gibi görünüyor ilk birlikte kalışımız ama eşimin uzun dönem evde olmasından rahatsız iken bir de annesinin gelmesi kalması benim kendime verdiğim zaman ve alanın ihlal edilmiş hissiyatı beni boğuyor. Yani isterse tüm evi A'dan Z'ye temizlesin yada mükellef bir sofra kursun annem gibi davransın vs bunlar kıymetli şeylerdir ama benim buna ihtiyacım yok biraz nefes almaya ihtiyacım varken alanım dahada daralmış gibi hissediyorum.
Detay: K.peder yaşıyor. O gelmiyor işi diğer şehirde olduğu için.
Hanımlar merhaba
Yakın zamanda evlendim. Evlendikten kısa bir süre sonrada eşim işsiz kaldı 2.5 aydır evde. İş görüşmeleri devam ediyor ama sektör pozisyonu açısından çok kötü durumda. Ben evden kendi işlerimi yürütmeye çalışıyorum ama yalnız olmaya o kadar alışmışım ki bu 2.5 aylık süreçte bunaldıkça bunaldım her gün onu evde gördükçe. Üstüne gitmedim kırmamaya çalıştım hep sonuçta erkek ve işsiz olduğu için gururuna dokunacağını düşündüm. Neyse .
İyi kötü böyle birbirimizi ev içinde idare ettiğimizi düşünürken bayram sonrası kayınvalidem diğer çocuğu ile gelmek istedi. Bana zararı olmaz zaten gelip her sene onda kalıyormuş yine onda kalır diye düşündüm. Çarşamba iniş yaptılar bu şehre hop cumartesi hemen bana gelindi.Gelmeden bir gün önce aramıştı ama uyuyordum ve uyandığımda diğer bildirimlerle komple üstten silmisim farketmedim.Eşim dışarıdan geldi o gün akşam 19.00 annem gelecek yarın dedi kabul etmiş.Tamam demek zorunda hissettim kendimi sadece çünkü o saatten sonra gelme vs şeklinde donulmezdi geri eşime şu şu işler yapılacak ben çalışıyorum yetiştiremem sen yap dedim ikiletmedi yaptı.Yine çalıştığım için yetistiremedim yemek vs yapamadım c.tesi için temizliğimiz ancak bitmişti.
Neyse diğer kardeşi getirdi o gün konuşurlar iken laf arasında ne zaman gideceğinin belli olmadığını biraz burada biraz diğer kardeşinde kalacağını en geç kurban bayramında gideceğini söyledi.
İyi bir insan herşeyden önce yapalım pişirelim yiyelim oturalım temizleyelim gezelim diyen biri hiç bir hizmet beklemez.
Sıkıntı benim tamamen. Evde yabancı olduğum birisinden hoşlanmıyorum hele belirsiz ne kadar kalacağı belli olmayan birinin evin içinde var olmasından hiç hoşlanmıyorum. Eşime soruyorum ne kadar kalacak diye ayıp nasıl sorayım diyor.İnsan annesine sormaz da kime sorabilir bu soruyu belki planımız var bize sordu mu gelirken şu kadar gün geleceğim size uygun musunuz bu tarihler için diye? Oturmaya gelir gibi müsait misin musaitim e o zaman geliyorum.Gel. Süreç bu şekilde işledi.
İkinci sıkıntım ben uyandığımda gerçekten konuşamıyorum bir saat kadar kendi halime kalmam lazım. Birşeyler içip kafamda günü oturtup öyle başlıyorum bu bekarken de böyleydi. Bu sabah kalktım günaydın vs dedim kahvaltı edecek misin dedi k.validem yok ben hemen bir şey yiyemiyorum dedim( iş saatlerimden dolayı bazen geç kalkıyorum geç bitebiliyor bazen işlerim onlar kahvaltı etmişti uyandığımda)kahvemi alıp çalışma odasına geçtim peşimden geldi. Annesinin kaç kardeş olduğuna kadar anlattı.Bir alan ver bana yahu yeni kalkmışım alıp kahvemi bulunduğunuz odaya değil başka odaya gelmişim bir üstüme gelme diyemedim kısa kısa cevaplar verdim otuz dakika kadar kaldı yanımda.
Sonuç: Tüm gün kendime bir baş ağrısı hediye etmiş oldum çünkü kafamda günüm belli belirsiz allak bullak olarak devam edecekmiş gibi geldi öyle de oldu.
Evet iyi bir insan gibi görünüyor ilk birlikte kalışımız ama eşimin uzun dönem evde olmasından rahatsız iken bir de annesinin gelmesi kalması benim kendime verdiğim zaman ve alanın ihlal edilmiş hissiyatı beni boğuyor. Yani isterse tüm evi A'dan Z'ye temizlesin yada mükellef bir sofra kursun annem gibi davransın vs bunlar kıymetli şeylerdir ama benim buna ihtiyacım yok biraz nefes almaya ihtiyacım varken alanım dahada daralmış gibi hissediyorum.
Detay: K.peder yaşıyor. O gelmiyor işi diğer şehirde olduğu için.
Son düzenleme: