Bugünler geçer mi ?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

her şey hallolur allahın izniyle
bazı şeyler planlasanız da olmuyor
eşim hamile olduğum ilk ay işten çıkartıldı
silivri depreminde hasar gördüğü için kentsel dönüşüme girdi binamız
sonra pandemi de girdi eşim yeni işe girdiği için pandemide de iş yeri kapanınca eşim hiçbir şey alamadan öyle çalıştık 3 ay.
ben de karnım burnumda deli gibi çalışıyorum bizim iş yeri de kapandı falan, o sırada KDV iadesi vs derken ben 3 aylık bizi geçindirecek kadar kazandım.
Derken hadi evin parasını çıkartırız vs derken 40 günlükken babamı aniden bir günde kaybettik
hastaneye vardığımızda babamı kaybetmişiz düşünün travmayı yani. emzikli bebeğimle bir de.
annem aylarca atlatamadı bunu ben çalışmaya başladım kadın acısıyla yavruma baktı
Yani hayat bazen çok kötü vuruyor ya fena yani öyle böyle değil
ama sizin durumunuz içler acısı perişan değil, inanın daha nice kötü olaylar yaşayanlar var.
Lütfen bütün bu olaylar için eşinizi suçlamayın ve lütfen bana yansıtma gibi şeyler söylemeyin bu çok çok üzücü.
Onun şu an bunlar da geçecek, sen neleri başardın bunu da atlatacağız gibi şeyleri duymaya ihtiyacı var.
Biraz siz destek olacaksınız biraz o size destek olacak hayat böyle
Hele bu durumda kucakta bebekle "biz sana demiştik" diyen ailenizi de ayrıca kınıyorum.
Şu saatten sonra bunu bu şekilde dile getirmenin kime ne faydası var ki?
Eşiniz inşallah çok başarılı olur, ondan sonra ben olsam hem kendi aileme hem de eşimin ailesine mesafeli dururum açıkçası
 
Umarım eski refah günlerinize dönersiniz ama hayat müşterektir, iyi günler olduğu kadar kötü günlerde olur.
32 yaşında kocaman bir erişkinsiniz ailenizin evliliğinizle ilgili yaptığı olumsuz eleştirilere kulak tıkayabilirsiniz.
Eşiniz maddi zorlukların yanında şiddete meyilli, size kan kusturan biri olsa amenna ama öyle biri değilmiş tek sıkıntısı yaşadığı ekonomik sorunlar.

Sütüm gitti bana anlatmasın demişsiniz, evlendiğimde sizden çok daha küçük(22 yaş), kendi ekonomik özgürlüğü olmayan, evlenirken 2 aileden de asla maddi yardım talep etmeyen biriydim.
Evlendik birkaç ay sonra hamile olduğumu öğrendim, üstelik ev kiraydı, evdeki tüm eşyaları kendimiz yapmaya çalışıyorduk, eşim de 23 yaşında toy bir delikanlıydı ama azmetti çalıştı, doğuma 1-2 ay kala kendi işimi kuracağım dedi destekledim, ki iş kurduğunuzda piyasada yer edinene kadar en az 1 yılınız sıfır kazançla da geçebilir, vergileri, çalışan paraları, işyeri kirası vs cabası.

İşyerini kurduğunda bazen iyi gitti bazen kötü, o arada doğum yaptım kucakta bebek ev kadını bir hatun, kirası ve tüm giderleri ödenmesi gereken bir ev ve işyeriyle eşim koşturup durdu, üzülüp stresten boğulduğu zamanlar sırtını sıvazlayıp bugünlerde geçecek diyeni oldum, işleri toparlanmaya başladığında çok daha iyisini de yapabilirsin deyip gazlayanı da oldum.

Asla hiçbir zaman ne onun ailesine ne kendi aileme maddi sıkıntıları belli etmedim, beni ne zaman görseler yüzümde kocaman bir gülümseme vardı, kimseye anlatmazdım o yüzden ailede lakabım ketumdur.

Hem çok sevdim hem çok sevildim, sevgi bir yana eşim deyip yanında durduğum adamla hayatı paylaşmak için imza atmışsam sadece mutlu olduğu beni mutlu ettiği zamanları değil, beraber ağlayıp sıkıntı çektiğimiz günleri de kabullenirim dedim, öyle de yaptım.

Geçti mi o günler? Evet geçti ama bugün her şey tepetaklak olsa, evsiz barksız parasız kalsak eşim şunu biliyor, Mune elimden tutar beni kaldırır, geçecek bugünler der ve her şeyi yeniden yapmak için benimle birlikte kolları sıvar.

Eşseniz eğer birbirinize sırtınızı dayayıp gerektiğinde birbirinizin omuzunda ağlayan da olacaksınız, derdi sizin de derdiniz olacak, dert ortağı, sırdaşı olacaksınız, o düşünce siz, siz düşünce o kaldıracak.

Bunları yapamıyorsanız evlilik de olmayacak.
 
Son düzenleme:
Buram buram bencillik kokuyor. Bu nasıl bir cümle bana yansıtma yahu adam dibi görmüş kime anlatacak eşi dururken kimden destek bekleyecek. Siz bildiğiniz maddi olarak evlenmişsiniz şimdi kötü diye boşanma düşünceleri geçiyor. Siz sadece iyi gün dostusunuz net. Siz bir eş değil anca para olunca versin kafam rahat olsun kötü mü amann benden uzak dur aman bana anlatmak ben iyi bileyim. Adama üzüldüm kimse destek olmuyor eşiniz çok yanlış bir kadınla evli bunu atlatsa yine maddi bir sorun olsa aynı şeyleri yaşayacak mutsuz memnuniyetsiz bir eşi olucak yazık
 
Bana yansıtma cok ironik olmus?
Nasıl yanstmasın yani adam mutsuzsa.
Sabit geliriniz varmıs sizin bu sürecde destek olmussunuzdur zaten.
Ben bu konuda sizi eksik buldum biraz,bana yansıtma,evlendim seviyor diye falan.
Evlilik böyle bisey değil.
Piremses modundan cıkarsanız iki taraf icinde daha saglıklı olur.
 
Bukadar dramaquenliğe gerek yok ya
Babam veriyor cok agır geliyor falan.
7 kat el değil dedesi.
Suan ihtiyacınız vardır verir,yarın siz onlara yardım edersiniz.
Zorla almıyorsınuz sonucta babanızdan mama parasını.
Hayata böyle bakarsanız zaten o süt gelmez.
Azcık relax.
Suan kendinizi asagı cekmenin kimseye faydası yok.
 
Evlilik zor zamanlarda (bunu sadece 1 eş yaşasa bile) birbirine destek olmayı gerektirir. Ne kadar üzücü olsa da eşlerin birbirleri ile her şeyi paylaşmaları gerektiğini düşünüyorum. Maddi yardımları da (aile vsden gelen) borç olarak görmesini eliniz açılınca isterse ödeyebileceğini söylerseniz kendini daha rahat hissedecektir. İşle ilgili konularda erkekler çok gergin olunca başını okşayıp (ciddi ciddi) sarılıp öpüp her şey geçecek seni çok seviyorum atlatacağız demek o kadar çok şeyi çözüyor ki… Benim eşimin işi de çok stresli sadece kendimizi yıprattığımızı farkettim, kendimi üzmek stres yapmak yerine onun yanında durup sadece psikolojik destek germek bizim hayatımızda o kadar çoook şeyi değiştirdi ki anlatamam.
 
Kardesleri iyi gunde yaninda olup dardayken telefonu kaldirmiyorlar diyorsun. Peki dar gunde senin destek olman gerekmez mi? Her aile gibi biz de zorluklar goruyoruz. Eşimin uzulmesi, aglamasi, perişan olmasi beni mahveder. O yuzden her zaman teselli veririm. Anliyorum sut veren birine dert yaninca sut gelmiyor. Insaniz psikolojimiz bozuluyor. Ama eşinizin içine atmasini ya da olur olmaz insanlara anlatmasini istemezsiniz değil mi? Ben her zaman iyi kotu ne oldu bana anlat derim. Sabirla da dinlerim. Yapa bikeceyim birsey olmasa bile anlatir rahatlar. Ve iyi saygili bir eşiniz varken dardasiniz diye boşanmayi dusunmek çok abarti. Evlilik boyledir. Her zaman gulluk gulustanlik olmaz. Zorluklar olacak, tokezliycez, düşücez ama eş demek düşerken onun elini tutarak kalkmak demek. Sabredin dua edin. Ve şukredin saglik sorununuz yok
 
Aynen o durum içindeyim. Mama vermesi ayrı bir dert, gece koşa koşa mama hazırlıyorum. O arada yavrum ağlıyor , bazen bende ağlıyorum o mamasını içerken. Sütüm için hala çabalıyorum. Gelecek inşallah inanıyorum.
Evet psikolojik destek için ben bir adım atacağım ama eşime göre boş iş . O yüzden ona teklif bile edemem maalesef.
 
Mune .!.:
Direkt konu sahibesi için demiyorum genel kanaatim mantık evliliği her şey yolundaysa iyi gidiyor sanırım
Genişletmek için tıkla...
Öyle çünkü sevgiyle beraber merhamet geliyor, kıyamama geliyor. Kendini değil iki kişilik düşünmeye hissetmeye başlıyorsun. Yemeğin bile güzel tarafını sen ona veriyorsun o sana veriyor. Sevmediğin adama böyle yaklaşman mümkün değil.
 
Silinecek gibi durmuyor. Üstelik af çıkıyor ama çıkan affı ödememiz mümkün değil. Aylık taksite bölelim diyorlar en fazla, o da komik bir teklif. İnşallah her şey yoluna girer.
 
Arkadaşınızın demek ki dükkan kirası derdi yok. Ayrıca vergi falan gayet alınıyor. Hatta bize ceza bile geldi. Şaka gibi ama maalesef durum bundan ibaret. He ben olmasaydım, bebeğimiz olmasaydı benim eşim dünyada ki en rahat adamlardan biridir. Asla takmazdı.
 
Okurken çok üzüldüm durumunuza ama size imrendim. Ne kadar sağlam bir duruşunuz var. Dediklerinizi yapacağım inşallah. Çok teşekkür ederim.
 
Seviyorum dediğiniz insan da eğer değer bilen, çabalarınıza nankörlük etmeyen biriyse sevginiz katlanarak büyüyor ve asla yaşadıklarınızdan pişman olmuyorsunuz.

Sevdiğinize pişman edilmemeniz lazım, ki eğer kadın gerçekten severse lokmasını bile eşine veriyor
 
Şu forumda zor zamanlardan geçmeyen çok az üye vardır tahminimce. Hepimiz az çok yokluk da gördük varlık da. Kötü günler geçirdik, düştük kalktık, hırpalandık. Ama karşılıklı sevgi ve anlayış varsa her şey yoluna giriyor bir şekilde.
 
Öncelikle sizi tebrik ediyorum benim yapamadığımı yaptığınız için. Bende emin olun hep ona geçecek diyorum ama bir an geliyor mesela ben diyorum ki bak en azından evimizi döndürebiliyoruz, bebeğimizin temel ihtiyaçlarını alabiliyoruz, aç değiliz. Kendisi bir anda sinirlenip benim dükkanlarım kapalı sen hala ev diyorsun diyor. Tamam ne yapabilirim senin için söyle diyorum , bana dönüp dediği şey kiralarım ödenmedikten sonra hiç bir şey. E bunu ben zaten kaldıramam ki ! Bana bunun için öfkelenmesi sizce doğru mu ?
Ben evlenirken aşık falan olarak evlenmedim, kendisi güya bana çook aşıktı ama değilmiş onu gördüm maalesef.
Ben onu çok beğeniyor ve güveniyordum. Hala güveniyorum. Biliyorum ki sıkıntısı geçince yine eski adam olacak.
Sadece bu dönemde özellikle sütüm gittikten sonra çok bunalıma girdim. Evladıma yetemediğimi düşünüyorum tüm gün. Çok şükür biraz daha toparlandım.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Benzer Konular

B
Siz olsanız ne yapardınız
2
Yorumlar
29
Görüntüleme
870
balbazaar
Ben mi yanlış yapıyorum?
Yorumlar
5
Görüntüleme
452
oralardamevsimyazmi
E
Biriyle ilgili ilk izlenim sonradan değişir mi ?
2
Yorumlar
25
Görüntüleme
827
Dribbble
B
eş ailesi neden böyle?
2
Yorumlar
33
Görüntüleme
2K
ZemheriPoyraz
G
  • Kilitli
Doğumda eş ailesi bebeğe bir şey almalı mı ?
7 8 9
Yorumlar
172
Görüntüleme
4K
Mune
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…