anneniz kanserken siz İzmir'deymişsiniz yine haberiniz olmamış, ki kanser bu yani 1 günde ameliyatı radyoterapisi kemoterapisi olup bitecek bir şey değil ki...demek ki aileniz bir şekilde söylememeyi başarıyor. ki ben buna hayret ettim bizim ailede grip olsa biri herkesin haberi olur. neyse yani Türkiye'de olsanız ailenizle aynı şehirde hattta anı evde yaşayıp iş bulup çalışabilecekseniz hadi neyse ama öyle bile olsa o 1 sene olur 2 sene olur...sonra illa ki yine hayatlar ayrışır. evlenirsiniz. aile evinde kalmaktan sıkılırsınız...vs.
uzaktayken sanki türkiye'de olanlar 7/24 aile yanında herkes biririni kollayıp gözetiyormuş gibi bir kafaya geliyor insan bi böyle hassaslaşıyor... ama öyle bir dünya yok ki..kendiniz diyorsunuz kanserken haberiniz olmamış.
daha kötüsü var, anne-babanız yaşlanıyorlar. hepimizin başında var bu dert. benim de aklım gidiyor elden ayaktan düşecekler, sağlıkları bozulacak diye... ancak Allah uzun ömür verisn daha belki 20 see belki 30 sene yaşayacaklar..bilemeyiz ki. [hani Allah korusun son dönem hasta olur birisi, dönün gelin tabi son günlerinde yanlarında olun denir, ama öyle bir durum yok ki] sizin çok sıkıldığınız için 6 ay 1 sene dönüp yanlarında olmanızdan daha sağlam olanı anne babanızın "mimoza zorlandı etti ama şimdi istediğini lde etti, mutlu" lafını 20 sene 30 sene etmeleri.