- 31 Ekim 2011
- 794
- 224
merhaba :)
Beni tanıyanlarınız vardır mutlaka
ilişkimin, hayatımın her anını burda sizlerle paylaşıp fikir alarak faydalı ve eğlenceli bir şekilde geçirdim :)
Fakat uzun bir süredir yoktum buralarda
Üniversiteden mezun oldum, artık iş hayatındayım ve binbir derdimin o zamanlar başrolü olan sevgilimle birlikteyiz. Az önce eski konularımı açıp okudum da neler geçip gitmiş hayatımdan, şuan evlilik planları yaptığım sevgilimle neler neler yaşamışız
Şuan da bir derdim var ve sizden fikirlerinizi almak istiyorum
Özetle şuan ki hayatımı anlatayım;
Sevgilim sonunda tecilini bozdurup askere gitti, şırnakta vatani görevini yapıyor şuan
4 yıllık ilişkimiz var
İlişkimiz boyunca çok badireler atlatarak geldik bugünlere, yazsam kitap olur derler ya, gerçekten yazsam roman olacak derecede
Geçmişe dönüp baktığımda saçma sapan komplekslerim yüzünden defalarca kez ayrılmalarımız oldu, hepsi de benim isteğimle. Fakat ne o beni bırakabildi ne ben onu. Konu ne olursa olsun her seferinde ensemde varlığını her zaman hissettirdi
Ona aşığım. Fakat sevgi ölçülecek olsaydı eğer eminim ki onun sevgisi çok daha ağır basar bu ilişkide
İkimizde ilklerimizi birbirimizde yaşadık, birlikte ağladık, birlikte güldük, her şeyi birlikte yaşayıp gördük, ilişkiye başaladığımızda küçük ve toyduk birlikte büyüdük
Yani velhasılkelam bir ilişkiden çok tek beden tek yürek olduk
Ben çokça yanlış yapmama rağmen, bana karşı sevgisinden emin oldum
Onun ailesi beni biliyorlar
Benim de ailem onu
Babam bilmiyordu sadece, artık o da biliyor
İlişki malum 4 yıl olunca birikimler yapıldı, hayaller kuruldu, şuan askerden döndüğünde ciddi bir adım atılması isteniyor.
Aklımı kurcalayan soru için geç olduğunun inanın farkındayım ama iş ciddiye bindikçe endişelerim daha yeni yeni göz önüne gelmeye başladı.
Şuan kendime sorduğum sorular var ve bunu sizinle paylaşmak istiyorum
Açık bir şekilde karşılaştırma yaparak örnekler vereceğim.
-Ben sınırları olmayan, her zaman her konuda daha fazla nasıl yükselebilirim, daha fazla nasıl iyi olabilirim hesapları yapan biriyim
Sevgilim gelecek hakkında planlarımı sunmam karşısında pek arkamda durduğunu hissetmiyorum. Aksine 'yine nerden çıktı bu plan' gibisinden düşündüğünden eminim.
Hedeflerimi hayallerimi ona anlattığımda benimle birlikte mutlu olduğunu görmek istiyorum. Fakat sanırım kendi oturmuş yaşantısından dolayı böyle yeni planlara karşı oldukça kapalı. O hayatı rutininde yaşayan bir insan, bende yeniliklere cesurca dalan, hayatta doğrunun yanlışın yaşanıp görülmesi gerektiğine inanan girişimci bir insanım
Atıyorum, ben bi fikir sundum ortaya, kariyerimle alakalı
O başta istemiyor, fakat benim çok ısrar ettiğimi gördükçe, tartıştıkça, ayağıma dolanmaktan ziyade, fikir sunmaya başlıyor.
-Ailem pek tasvip etmiyor erkek arkadaşımı
Okul okumaması, dışarıdan bakıldığında özgüvensiz duruşu vs.
-Ailesiyle pek yıldızlarımız barışmıyor, yüksekten uçan bir ailesi var. Annemde durumun farkında ve pek hoşuna gitmiyor bu durum annemin de, benim de
-Toplum içine girmeyi, gezmeyi, eğlenmeyi, arkadaşlarımla vakit geçirmeyi seven biriyim ve bunlara karşı saygı duyulması gerektiğini düşünüyorum. Fakat sevgilim bunları onunla yaşamadığımda hoşnut olmuyor. Her şeyi onunla yaşamak zorundaymışız gibi, kendimize özel bir hayatın olmasından ziyade her şeyi birlikte yaşamamız gerektiğini düşünen biri.
-İlişkide yönetici bir taraf olmasını istemeyen bir insanım ne ben olayım ne de o olsun. Fakat bizde ben yöneten tarafım, önemli bir işi olduğunda hatırlatıp, itmem gereken, yapması gerekeni söylen kişi benim
-Karşılıklı sevgimizden eminim
Fakat bu olayları gördükçe eşelemeye başladım bende. İlişkide yanlışlar, olmaması gerekenler neler gibisinden
Bir kavga karşısında olayları çok büyütmesi, benim önüme geçmeye çalışması ve bahsettiğim bu karşılaştırmaları düşünmeye başladım artık
Mantıklı bir evlilik olmayacak bizimkisi belki
Fakat sevgi olacak bu evlilikte, beni ondan başka bu kadar çok sevebilecek biri olacağını düşünmüyorum. Aynı şekilde benimde başka bir insanı bu kadar sevebileceğimi..
Gelelim benim bunları görmeme karşılık, benim için olumsuz yönlerini silen ondan vazgeçememe nedenlerime;
-Duyarlı biri
-Aileme ve bana karşı saygılı
-Kendi aile ve çevresine karşı efendi
-Çalışmayı seven
-Beni mutlu etmek adına yapmayacağı şey olmayan
-Vicdanlı
-Bugüne kadar başka kız muhabbetlerinin lafını geçirmeyen
-Beni sevdiğinden eminim
-onu seviyorum
-Onunla bir hayatı paylaşmayı, her zaman yan yana olmayı istiyorum
-Kendi işleri olduğundan dolayı, maddi açıdan çok iyi olmasakta geçinebilir düzeydeyiz
Evlilikte mantık mı aşk mı sorusuna cevap bulamayan biriyim
Sevmediğin bir insanla sadece mantıken birlikte olup aynı yatağa girmek tiksinç ve menfaatçilik gibi geliyor gözüme..
Sizce nasıl yapmalıyım, bu saatten sonra bazı şeyler için geri dönüş zorda olsa yapılmalı mı?
Yoksa iş ciddiye bindikçe, her ilişkide yaşanan ufak sorunlar gözümde gereksiz yere mi büyümeye başladı? Ondan ayrılmamamda ki nedenler yeterli de ben mi pürüz arıyorum?
İnanın yazık etmek istemiyorum ona,kendime, ilişkimize.
Binbir hevesle aldığım, onunla kullanma hayali kurduğum çeyizlerim, hayallerim var.
Ama ikimiz adına en doğru kararı da ancak ben alabilirim. Ne onu ne de kendimi üzmek istemiyorum. Sizden de fikirlerinizi bekliyorum. Fikirleriniz benim için çok çok önemli, her bir yorumunuzu dikkatle okuyacağım
Herkese şimdiden fikirlerini benimle paylaştığı için teşekkür ediyor, hepinizi öpüyorum
Beni tanıyanlarınız vardır mutlaka
ilişkimin, hayatımın her anını burda sizlerle paylaşıp fikir alarak faydalı ve eğlenceli bir şekilde geçirdim :)
Fakat uzun bir süredir yoktum buralarda
Üniversiteden mezun oldum, artık iş hayatındayım ve binbir derdimin o zamanlar başrolü olan sevgilimle birlikteyiz. Az önce eski konularımı açıp okudum da neler geçip gitmiş hayatımdan, şuan evlilik planları yaptığım sevgilimle neler neler yaşamışız
Şuan da bir derdim var ve sizden fikirlerinizi almak istiyorum
Özetle şuan ki hayatımı anlatayım;
Sevgilim sonunda tecilini bozdurup askere gitti, şırnakta vatani görevini yapıyor şuan
4 yıllık ilişkimiz var
İlişkimiz boyunca çok badireler atlatarak geldik bugünlere, yazsam kitap olur derler ya, gerçekten yazsam roman olacak derecede
Geçmişe dönüp baktığımda saçma sapan komplekslerim yüzünden defalarca kez ayrılmalarımız oldu, hepsi de benim isteğimle. Fakat ne o beni bırakabildi ne ben onu. Konu ne olursa olsun her seferinde ensemde varlığını her zaman hissettirdi
Ona aşığım. Fakat sevgi ölçülecek olsaydı eğer eminim ki onun sevgisi çok daha ağır basar bu ilişkide
İkimizde ilklerimizi birbirimizde yaşadık, birlikte ağladık, birlikte güldük, her şeyi birlikte yaşayıp gördük, ilişkiye başaladığımızda küçük ve toyduk birlikte büyüdük
Yani velhasılkelam bir ilişkiden çok tek beden tek yürek olduk
Ben çokça yanlış yapmama rağmen, bana karşı sevgisinden emin oldum
Onun ailesi beni biliyorlar
Benim de ailem onu
Babam bilmiyordu sadece, artık o da biliyor
İlişki malum 4 yıl olunca birikimler yapıldı, hayaller kuruldu, şuan askerden döndüğünde ciddi bir adım atılması isteniyor.
Aklımı kurcalayan soru için geç olduğunun inanın farkındayım ama iş ciddiye bindikçe endişelerim daha yeni yeni göz önüne gelmeye başladı.
Şuan kendime sorduğum sorular var ve bunu sizinle paylaşmak istiyorum
Açık bir şekilde karşılaştırma yaparak örnekler vereceğim.
-Ben sınırları olmayan, her zaman her konuda daha fazla nasıl yükselebilirim, daha fazla nasıl iyi olabilirim hesapları yapan biriyim
Sevgilim gelecek hakkında planlarımı sunmam karşısında pek arkamda durduğunu hissetmiyorum. Aksine 'yine nerden çıktı bu plan' gibisinden düşündüğünden eminim.
Hedeflerimi hayallerimi ona anlattığımda benimle birlikte mutlu olduğunu görmek istiyorum. Fakat sanırım kendi oturmuş yaşantısından dolayı böyle yeni planlara karşı oldukça kapalı. O hayatı rutininde yaşayan bir insan, bende yeniliklere cesurca dalan, hayatta doğrunun yanlışın yaşanıp görülmesi gerektiğine inanan girişimci bir insanım
Atıyorum, ben bi fikir sundum ortaya, kariyerimle alakalı
O başta istemiyor, fakat benim çok ısrar ettiğimi gördükçe, tartıştıkça, ayağıma dolanmaktan ziyade, fikir sunmaya başlıyor.
-Ailem pek tasvip etmiyor erkek arkadaşımı
Okul okumaması, dışarıdan bakıldığında özgüvensiz duruşu vs.
-Ailesiyle pek yıldızlarımız barışmıyor, yüksekten uçan bir ailesi var. Annemde durumun farkında ve pek hoşuna gitmiyor bu durum annemin de, benim de
-Toplum içine girmeyi, gezmeyi, eğlenmeyi, arkadaşlarımla vakit geçirmeyi seven biriyim ve bunlara karşı saygı duyulması gerektiğini düşünüyorum. Fakat sevgilim bunları onunla yaşamadığımda hoşnut olmuyor. Her şeyi onunla yaşamak zorundaymışız gibi, kendimize özel bir hayatın olmasından ziyade her şeyi birlikte yaşamamız gerektiğini düşünen biri.
-İlişkide yönetici bir taraf olmasını istemeyen bir insanım ne ben olayım ne de o olsun. Fakat bizde ben yöneten tarafım, önemli bir işi olduğunda hatırlatıp, itmem gereken, yapması gerekeni söylen kişi benim
-Karşılıklı sevgimizden eminim
Fakat bu olayları gördükçe eşelemeye başladım bende. İlişkide yanlışlar, olmaması gerekenler neler gibisinden
Bir kavga karşısında olayları çok büyütmesi, benim önüme geçmeye çalışması ve bahsettiğim bu karşılaştırmaları düşünmeye başladım artık
Mantıklı bir evlilik olmayacak bizimkisi belki
Fakat sevgi olacak bu evlilikte, beni ondan başka bu kadar çok sevebilecek biri olacağını düşünmüyorum. Aynı şekilde benimde başka bir insanı bu kadar sevebileceğimi..
Gelelim benim bunları görmeme karşılık, benim için olumsuz yönlerini silen ondan vazgeçememe nedenlerime;
-Duyarlı biri
-Aileme ve bana karşı saygılı
-Kendi aile ve çevresine karşı efendi
-Çalışmayı seven
-Beni mutlu etmek adına yapmayacağı şey olmayan
-Vicdanlı
-Bugüne kadar başka kız muhabbetlerinin lafını geçirmeyen
-Beni sevdiğinden eminim
-onu seviyorum
-Onunla bir hayatı paylaşmayı, her zaman yan yana olmayı istiyorum
-Kendi işleri olduğundan dolayı, maddi açıdan çok iyi olmasakta geçinebilir düzeydeyiz
Evlilikte mantık mı aşk mı sorusuna cevap bulamayan biriyim
Sevmediğin bir insanla sadece mantıken birlikte olup aynı yatağa girmek tiksinç ve menfaatçilik gibi geliyor gözüme..
Sizce nasıl yapmalıyım, bu saatten sonra bazı şeyler için geri dönüş zorda olsa yapılmalı mı?
Yoksa iş ciddiye bindikçe, her ilişkide yaşanan ufak sorunlar gözümde gereksiz yere mi büyümeye başladı? Ondan ayrılmamamda ki nedenler yeterli de ben mi pürüz arıyorum?
İnanın yazık etmek istemiyorum ona,kendime, ilişkimize.
Binbir hevesle aldığım, onunla kullanma hayali kurduğum çeyizlerim, hayallerim var.
Ama ikimiz adına en doğru kararı da ancak ben alabilirim. Ne onu ne de kendimi üzmek istemiyorum. Sizden de fikirlerinizi bekliyorum. Fikirleriniz benim için çok çok önemli, her bir yorumunuzu dikkatle okuyacağım
Herkese şimdiden fikirlerini benimle paylaştığı için teşekkür ediyor, hepinizi öpüyorum
Son düzenleme: